Ciekawe zdjęcia, grafiki i symulacje ASTRONOMICZNE

[ekolog]

Okazja też dla naszych grafików.
Wiem, że jest wielu wśród forowiczów ale (wybaczcie) wspomnę/przywołam tylko dwóch:

 

@haze

i

@wimmer

 

Siema
p.s.
Ale artysta nie ma obowiązku tworzyć swoich wizji także na własnej skórze (bo coś tam widzę w tym stylu).  
Osobiście nie zabraniam ale nie polecam (to jednak ingerencja w tkanki IMHO)

 

 

[ekolog]

Spieszmy się fotografować plamy - tak szybko odchodzą!

I nie dotyczy to tylko tych na Słońcu.

 

WCP - Wielka Czerwona Plama na Jowiszu (uważana za największy huragan pod naszą gwiazdą czyli pod żółtym karłem o nazwie "Sun").

 

XVII wiek - mocno rozbudowana

 

Koniec XIX wieku - średnica 41 tysięcy kilometrów

 

1979 rok - 23 tysiące kilometrów.

 

1995 rok - 21 tysięcy kilometrów.

 

2009 rok - 18 tysięcy kilometrów.

 

2014 rok - 16,5 tysiąca kilometrów.

 

A gdzie symulacja? Proszę bardzo.

 

StaraŚrednica * RocznyWspółczynikUbutku * lataOdDo = RóżnicaŚrednicyStarejiNowej

=>

RocznyWspółczynikUbutku = RóżnicaŚrednicyStarejiNowej / (StaraŚrednica * lataOdDo)

 

Zatem mamy
a) 2009 -> 2014
W = 2.5 / (18*5) = 0.02777777 => około 2.8%
sprawdzenie: 18 * 0.028 * 5[lat] = 2.5 tys. ubytku

b) 1995 => 2009
W = 3 / (21 * 14) = 0.0102 => około 1.0 %

c) 1979 -> 1995
W = 2 / (23 * 24)  = 0.003 => około 0.3%

 

Widać że tempo zmniejszania się WCP narasta z czasem bardzo.

 

Zakładając dość optymistyczny tylko 4% dalszy spadek roczny
do wybitnie małej średnicy WCP czyli 1 tys km. nastąpi on (oczywiście znowu według wspomnianego wzoru)

 

StaraŚrednica * RocznyWspółczynikUbutku * lataOdDo = RóżnicaŚrednicyStarejiNowej

 

16.5 * 0.04 * Years = 15.5

Years = 15.5 / (16.5*0.04) = 23

 

Zatem WCP pożegnamy w roku 2014+23 = 2037 lub raczej wcześniej.

 

Inspiracja:
https://nt.interia.pl/raporty/raport-kosmos/informacje/news-koniec-wielkiej-czerwonej-plamy-na-jowiszu,nId,2550107

 

Siema

 

[ekolog]

Tak mało fotonów ze Słońca dociera do Jowisza, że górna warstwa atmosfery Jowisza powinna być zimna, mieć -100 stopni Fahrenheita (-73 stopni Celsjusza).
Jednak średnia temperatura w górnych warstwach atmosfery Jowisza wynosi 426 stopni Celsjusza — jest prawie tak gorąca, jak powierzchnia piekielnej Wenus.
Nowe badanie i analiza wykazały, że intensywne zorze polarne, napędzane silnym polem magnetycznym planety, powodują ten gwałtowny wzrost temperatury górnej atmosfery.
Wniosek wynika częściowo z nowych rejestracji przeprowadzonych przez sondę Juno.

 

Siema
https://www.space.com/jupiter-auroras-cause-mystery-heating

 

[ekolog]

Patrzcie państwo. Takim maleńkim (jak moje) zwierciadłem takie zdjęcie zrobili z orbity Marsa.

 

Trzy bliźniaki

 

A czy ktoś wie czy ten kolor (niebieski) to fakt czy trochę lipa?

 

Siema

[ekolog]

A jednak się kręci

 
– słowa, według legendy, wypowiedziane szeptem przez Galileusza w roku 1633 gdy stanął przed sądem inkwizycji rzymskiej.
Galileusz miał w ten sposób wyrazić przekonanie, że to Ziemia krąży wokół Słońca, choć wcześniej publicznie musiał się wyrzec swoich poglądów (wiki).

 

A jednak się kręci ... WCP!

 

Dzień z życia Jupka.

 

This 23-second looped animation of Jupiter's Great Red Spot, created with data from the Hubble Space Telescope, represents approximately 10 Earth hours (or one Jovian day) of activity.

 

Siema
https://www.space.com/jupiter-great-red-spot-wind-speeds-increase

 

[ekolog]

Kosmiczny huragan pokazuje swoje oko na nowym zdjęciu z Teleskopu Kosmicznego Hubble'a.

 

NGC 5728 jest galaktyką Seyferta, co oznacza, że jedną z jej szczególnych cech charakterystycznych jest aktywne jądro galaktyczne w centrum,
które świeci jasno dzięki całemu gazowi i pyłowi, który krąży wokół jej centralnej czarnej dziury.

 

Czasami galaktyczne jądra są wystarczająco jasne, aby przyćmić resztę galaktyki w świetle widzialnym i podczerwonym
ale galaktyki Seyferta, takie jak NGC 5728, są najwyśmienitszą taką ucztą.

 

Najlepiej jednak obserwować takie jądra z daleka (IMHO - E.)

 

https://www.space.com/hubble-telescope-celestial-eye-photo

 

***

 

Największy antycyklon Układu Słonecznego przyśpiesza. I nikt nie wie dlaczego.

Dzięki Teleskopowi Hubble'a naukowcy odkryli z kolei, iż zewnętrzne rejony burzy... przyśpieszają!
Od 2008 r. prędkość tego rejonu wzrosła o 8 proc.

 

https://www.komputerswiat.pl/aktualnosci/nauka-i-technika/najwiekszy-antycyklon-ukladu-slonecznego-przyspiesza-i-nikt-nie-wie-dlaczego/hmsdqrl

 

Siema

Edytowane 4 Października 2021 przez ekolog

[ekolog]

Aktualne LP, strzałki moje.

 

Siema

[ekolog]

Most gazu łączy Mały Obłok Magellana z Wielkim (LMC) i zdradza pływowe interakcje między tymi galaktyczkami blisko naszej.

 

Obłoki Magellana mają wspólną otoczkę z neutralnego wodoru, co wskazuje, że były one związane grawitacyjnie przez długi czas.
Ten most gazowy to również miejsce formowania się gwiazd.

 

Kwestia jak kosmici z LMC wdzieliby naszą galaktykę według @Piotrek Guzik wygląda tak:

 

'jasność absolutna Drogi Mlecznej to jakieś -21 mag, Wielki Obłok Magellana jest od niej mniej więcej 50 kpc.
Wychodzi mi, że całkowita jasność Drogi Mlecznej widzianej z Obłoku Magellana to około -2.5 mag.
Samo zgrubienie centralna miałoby pewnie jakieś -1 mag, co więcej rozproszone na obszar o średnicy kilku stopni,
a ramiona spiralne byłyby mgiełkami o jasności powierzchniowej podobnej jak widziane z Ziemi
(o ile nie mniejszej, bo z Ziemi patrzymy niemalże z ich płaszczyzny)
i rozciągałyby się na kilkadziesiąt stopni.
Widok na pewno byłby niesamowity, jednak Droga Mleczna na pewno nie przeszkadzałaby w fotografowaniu DSów.'

 

Sytuacja sugeruje, że tam kosmici może dopiero zaczynają ewolucję bo powstaje dużo nowych gwiazd, a więc i planet.

 

Inspiracja - status @tex88

 

https://astropolis.pl/profile/36814-tex88/?status=21259&type=status

 

Siema

Edytowane 28 Października 2021 przez ekolog

[ekolog]

Miniaturowe autonomiczne łaziki, wielkości pudełka na buty, zaprojektowane do eksploracji powierzchni Księżyca
mogą radzić sobie z glebą księżycową - co udowodniły testy.

 

Są częścią projektu NASA o nazwie Cooperative Autonomous Distributed Robotic Exploration (CADRE).

Rozmieszczone w dużej liczbie, mogą badać księżyc w sposób, którego nie może osiągnąć pojedynczy duży łazik.

 

Siema
("Pictures from space! Our image of the day")
https://www.space.com/34-image-day.html