InSight - lądowanie na Marsie !

[ekolog]

W dniu 1.04.2021 o 21:38, tater napisał:

Czytałem dziś, że te wstrząsy to efekty pierwszych prób terraformowania Marsa poprzez rzeczone wcześniej eksplozje nuklearne. Nie musieliśmy długo czekać, pan Piżmo działa prężnie! 
Podobno w planach jest też stworzenie marsjańskich kurortów, na które będzie zwiększone zapotrzebowanie, gdy wyposzczeni wczasowicze ruszą przeludniać te ziemskie.

 

To jednak poinformujmy Czytelniczki i czytelników że do wpisów tutaj w dniu Prima Aprilisa warto podejść z dużym sceptycyzmem.

 

I ta misja zostaje przedłużona.

 

Bawią się jak dzieci łopatką ale dla dobra sprawy

 

'Wiatry być może ucichły, ale naukowcy wciąż mają nadzieję, że jeszcze bardziej poprawią ich możliwości „słuchania”.
Temperatury w pobliżu lądownika InSight mogą wahać się od prawie minus 148 stopni Fahrenheita (minus 100 stopni Celsjusza) w nocy
do 32 stopni Fahrenheita (0 stopni Celsjusza) w ciągu dnia.
Te ekstremalne wahania temperatury mogą powodować rozszerzanie się i kurczenie kabla łączącego sejsmometr z lądownikiem,
co skutkuje trzaskami i skokami danych.

 

Dlatego zespół misyjny zaczął próbować częściowo zaizolować kabel przed warunkami atmosferycznymi.
Zaczęli od użycia czerpaka na końcu ramienia robota InSight, aby upuścić ziemię na kopułową osłonę przeciwwiatrową i termiczną,
pozwalając jej spłynąć na kabel.

To pozwala glebie zbliżyć się do tarczy tak blisko, jak to możliwe, bez kolidowania z uszczelnieniem tarczy z ziemią.
Zakopanie sejsmicznej liny jest tak naprawdę jednym z celów kolejnej fazy misji,
którą NASA niedawno przedłużyła o dwa lata , do grudnia 2022 roku.'

 

nasa.gov/misje/Insight  oraz Twitter NASA of Insight

 

Siema
Linki i miniaturka

 

 

 

 

 

 

 

[ekolog]

Naukowcy twierdzą, że mają teraz solidne ustalenia liczbowe odnośnie wewnętrznej struktury Marsa.

 

Dane dostarczył lądownik InSight, który od ponad dwóch lat wyłapuje trzęsienia ziemi na tej planecie.

Średnia grubość skorupy Marsa wynosi od 24 km do 72 km czyli jest nieco cieńsza niż oczekiwano.
Kluczowym odkryciem jest rozmiar jądra planety. Jego promień to 1830 km.

Pozwali to naukowcom lepiej rozumieć powstawanie i ewolucję różnych ciał planetarnych.

Sygnały z trzęsień odbijające się od metalowego jądra wskazują, że zaczyna się on prawie w połowie planety na głębokości około 1560 km
– i że jest w stanie płynnym. Większość wcześniejszych hipotez oceniła je jako mniejsze.

 

Zespół misji twierdzi, że z nowych bezpośrednich obserwacji wynikają dwie fascynujące konsekwencje.

 

Po pierwsze, znana masa i moment bezwładności Marsa sugerują, że rdzeń będzie znacznie mniej gęsty niż wcześniej sądzono,
a dominujący w jego składzie stop żelaza i niklu musi być silnie wzbogacony w lżejsze pierwiastki, takie jak siarka.

 

Druga konsekwencja dotyczy warstwy pomiędzy jądrem a skorupą - płaszcza. To jest teraz cieńsze niż wcześniej zakładano.

Jest wysoce nieprawdopodobne, aby ten płaszcz mógł osiągnąć ciśnienie, w którym mineralny brydgmanit staje się stabilny.

 

Na Ziemi ten sztywny minerał pokrywa rdzeń, spowalniając konwekcję i utratę ciepła.
Na wczesnym Marsie jego brak doprowadziłby zatem do szybkiego ochłodzenia.

To początkowo umożliwiłoby silną konwekcję w metalowym rdzeniu i efekt dynama, który napędzał globalne pole magnetyczne.
Ale to oczywiście teraz się wyłączyło.

 

Obecnie na planecie nie można wykryć żadnego globalnego pola magnetycznego.

Gdyby tam było, zapewniłby osłonę chroniącą jego powierzchnię przed szkodliwym promieniowaniem,
które nieustannie pada tam z kosmosu i czyni świat wyjątkowo niegościnnym.

 

***
Dodam, że jednak w tamtej, prawie nie istniejącej (jak na nasze standardy) atmosferze,
pojawiają się jednak lokalne pola elektromagnetyczne odrobinę chroniące
przed nadlatującymi barionami elektrycznie nie obojętnymi,
a są wynikiem zjawisk wtórnych na skutek "bombardowania" tej atmosfery przez cząstki materialne i fotony z kosmosu.

 

(przypomnę, że do fotonów zaliczamy też kwanty promieniowania gamma, rentgenowskiego i radiowego,
a nie tylko "to co tygrysy lubią najbardziej" - czyli światła widzialnego).

 

Siema
https://www.bbc.com/news/science-environment-57935742

 

Przekrój pionowy z NYT

 

 

 

Edytowane 23 Lipca 2021 przez ekolog

[ekolog]

O mały włos najsilniejsze jak do tej pory zarejestrowane "trzęsienie ziemi" Marsa nie zostałyby uchwycone.

 

Panele słoneczne sondy InSight pokryła gruba warstwa pyłu. Najpierw wyłączono z tego powodu część systemów, by oszczędzić energię.
Ostatecznie posypano piaskiem panele - za pomocą ramienia robotycznego zakończonego łyżką.
Marsjański wiatr wywiał wtedy i nowy piach i część tak ruszonego pyłu co skutkuje powiekszeniem porcji generowanych energii elektrycznych.

 

Trzęsienie wykryte w 2019 roku miało siłę zaledwie 3,7 magnitudo czyli było pięciokrotnie słabsze od 4,2 magnitudowego.

Sejsmometr rekordowe wstrząsy wykrył dwa razy 25 sierpnia 2021. Aż 4,1 oraz 4,2 magnitudo.
 

Niespełna miesiąc później badacze zarejestrowali wstrząs znowu 4,2 magnitudo. 18 września 2021 czyli 1000 dni po wylądowaniu sondy na Marsie.
Trwało niemal 90 minut, czyli wielokrotnie więcej niż kilku lub kilkunastominutowe trzęsienia poprzednie.

 

Jedno z trzęsień z 25 sierpnia miało źródło aż 8500 km od InSight.

Najsilniejsze trzęsienia pochodziły z obszaru Cerberus Fossae odległego o 1600 km. Źródło trzęsienia z 18 września na razie jest nieznane (trwa analiza sygnału).

 

Te trzy trzęsienia byłyby już wyczuwalne dla astronauty, który tam by przebywał wtedy. To by było dlań 90 minut lekkiego dyskomfortu ... chyba?

Pytanie czy wstrząsy 4.2 magnitudo odczuwa się tak samo jak takie wstrząsy 4.2 na Ziemi gdzie siła ciążenia jest znacznie większa?
Obstawiam, że nie ale ... tu by się przydał jakiś dobry egzosejsmolog

 

Siema
Inspiracja:
https://next.gazeta.pl/next/7,172690,27609247,rekordowe-pomiary-sondy-insight-zarejestrowano-trzy-najsilniejsze.html

 

 

Edytowane 25 Września 2021 przez ekolog