Skocz do zawartości

Molekularny Obłok Perseusza


MaPa

Rekomendowane odpowiedzi

Mam pytanie do MaPa i/lub tych co są mocni googlowo. Dałeś taki tytuł jaki dałeś. Czy to jest obłok, miejscami przynajmniej, gwiazdotwórczy?

Generalnie ja (może się mylę) mam pogląd, że paradoks takich miejsc w kosmosie jest taki, że w takich "kurzach" często następuje nagłe opadanie wodoru i reszty drobin ku lokalnym centrom grawitacyjnym i powstają nowe gwiazdy i planety w miejscach wstępnie ukrytych przed oczami teleskopów na światło widzialne (podczerwień ukazuje więcej bo drobiny mniej przeszkadzają długim falom).

Pozdrawiam

 

Edytowane przez ekolog
  • Lubię 2
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Re: kubaman [zdjęcie piękne jak zwykle, ale jakaś koma się wplątała, nie przypominam sobie bym to u Ciebie widział

cóżeś tam zapomniał..?]

 

Pełny otwór i nie ma mocnych :) To jeden z "zapomnianych" elementów na sesji ale i tak warto było.

Edytowane przez MaPa
  • Lubię 1
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

3 godziny temu, ekolog napisał:

Mam pytanie do MaPa i/lub tych co są mocni googlowo. Dałeś taki tytuł jaki dałeś. Czy to jest obłok, miejscami przynajmniej, gwiazdotwórczy?

Generalnie ja (może się mylę) mam pogląd, że paradoks takich miejsc w kosmosie jest taki, że w takich "kurzach" często następuje nagłe opadanie wodoru i reszty drobin ku lokalnym centrom grawitacyjnym i powstają nowe gwiazdy i planety w miejscach wstępnie ukrytych przed oczami teleskopów na światło widzialne (podczerwień ukazuje więcej bo drobiny mniej przeszkadzają długim falom).

Pozdrawiam

 

Takie skupiska muszą być z definicji podatne na stworzenie mateczników gwiazd. Jeśli nie teraz to może za kilka milionów lat. W tak dużym obszarze wydarzyło się to na pewno i dowodem jest fragment widoczny po prawej stronie skupiony wokół interesującej NGC1333.

A za wiki ( albo "gugle" jak wolisz :)) jest tak:

NGC 1333 – mgławica refleksyjna znajdująca się w konstelacji Perseusza. Została odkryta 31 grudnia 1855 roku przez Eduarda Schönfelda. Znajduje się w odległości około 720 lat świetlnych od Ziemi w ramieniu Perseusza Drogi Mlecznej. Mgławica ta jest jednym z najbliższych obszarów formowania się nowych gwiazd, obfitującym w młode gwiazdy. W początkowym etapie swojego życia młode gwiazdy są niewidoczne w świetle widzialnym, gdyż są przesłonięte przez pył; NGC 1333 jest dobrym tego przykładem. Jednak obiekty te można wykryć w świetle podczerwonym. W mgławicy tej zidentyfikowano również kilka obiektów Herbiga-Haro.

  • Dziękuję 1
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Dołącz do dyskusji

Możesz dodać zawartość już teraz a zarejestrować się później. Jeśli posiadasz już konto, zaloguj się aby dodać zawartość za jego pomocą.

Gość
Dodaj odpowiedź do tematu...

×   Wklejono zawartość z formatowaniem.   Usuń formatowanie

  Dozwolonych jest tylko 75 emoji.

×   Odnośnik został automatycznie osadzony.   Przywróć wyświetlanie jako odnośnik

×   Przywrócono poprzednią zawartość.   Wyczyść edytor

×   Nie możesz bezpośrednio wkleić grafiki. Dodaj lub załącz grafiki z adresu URL.

×
×
  • Dodaj nową pozycję...

Powiadomienie o plikach cookie

Umieściliśmy na Twoim urządzeniu pliki cookie, aby pomóc Ci usprawnić przeglądanie strony. Możesz dostosować ustawienia plików cookie, w przeciwnym wypadku zakładamy, że wyrażasz na to zgodę.