Behlur_Olderys

Najlepiej powierzchniowe lustro bez odbić wtórnych na granicy szkło/powietrze.

Potrzebuję tego lusterka do stworzenia interferometru Michelsona Wydaje się prosta rzecz, ale nie mam pojęcia, gdzie to można kupić. Może powinienem w Astrokraku przyjść z kawałkiem szkła i poprosić o napylenie aluminium?

Kupię kawałek lustra takiego, jak na lusterka wtórne - powierzchniowego, pokrytego metalem, bez odbić wtórnych. Nie ważne, skąd, ale jakby ktoś miał, może byś trochę pobite/porysowane, nevermind, potrzebuję naprawdę kilka, kilkanaście mm kwadratowych. http://www.ebay.com/itm/First-Front-Surface-Mirror-3-X-5-no-distortion-laser-camera-projector-Bounce/182460561187?_trksid=p2047675.c100005.m1851&_trkparms=aid%3D222007%26algo%3DSIC.MBE%26ao%3D2%26asc%3D20131003132420%26meid%3D515255cc08c0483f8d9b2474efc18626%26pid%3D100005%26rk%3D1%26rkt%3D4%26sd%3D232255406159 Coś w tym deseniu, może ktoś coś wie? Proszę o kontakt!

Challenge accepted

Już omawialiśmy ten temat (skarby z drukarki) zdaje się. Renishaw ma doskonałe enkodery zarówno liniowe jak i rotacyjne, zarówno magnetyczne jak i optyczne, ale najtańszy chyba w miarę satysfakcjonujący sprzęt (rozdzielczość 1") to ok. 250 EUR. Ale, jak wiadomo, w DIY chodzi o to, żeby nie kupować

Będę się wzorował na tym: http://www.instructables.com/id/Desktop-Michelson-Morely-Interferometer/ Wydaje się, że wystarczy rozdzielacz promienia ze starego Blu-raya, najzwyklejszy laserek i parę lusterek powierzchniowych. Szkoda, że nie będę miał teraz dużo czasu na "zabawę" w młodego fizyka, bo akurat dużo "dorosłych" spraw na głowie...

Mateuszu, no przecież jaki link, do czego, skoro ja to chcę samemu wszystko zrobić, DIY-style Fotodiodę czy tam fotorezystor mam. Mam też arduino... i to tyle Wkrótce spróbuję zmontować z jakichś luster i laserów interferometr... I zobaczymy, jak to wszystko wyjdzie ...

Dokładne czujniki? 10bit przetwornik ADC to chyba coś, co można znaleźć w każdym arduino:) intensywność światła padającego na fotodiodę jest zależna od cos(lambda*2d) gdzie d jest mierzoną przez ramię interferometru odległością. Różnica pomiędzy max a min natężenia to pół cosinusa przekladające się na 170 nm dla światła czerwonego. W cosinusie najtrudniej zmierzyć okolice maximum dla argumentów 0, pi, 2pi itd, bo jest wtedy najbardziej płasko. Dokładny, powtarzalny pomiar tego kosinusa na 8bitach daje w najgorszym wypadku ok. 0.09rad rozdzielczości, co przekłada się na 5nm, co z kolei dla 20 cm ramienia daje dokładność w położeniu początkowym 0.05 arcsek. Spory margines błędu dla mojego wymarzonego +/- 1arcsek Problemem okazuje się zbyt *duża* dokładność pomiarowa. Dotknięcie, mocniejszy podmuch już się dadzą zmierzyć. Poza tym prędkość obrotowa Ziemi to 15 arcsek na sekundę, nasz miernik będzie więc generował sygnał bardzo gęsto, pewnie powyżej 100Hz. Zresztą na początku to samo "taktowanie" krokowca właśnie tą częstotliwością już powinno dać fantastyczne możliwości. Od biedy można wyobrazić sobie analogową pętlę sprzężenia zwrotnego założoną na zwykły silnik, nawet nie krokowiec, opartą o pomiar częstotliwości zmian prążków. Oczywiście, w dłuższej perspektywie najlepiej wycisnąc max z tego układu, a dokładny pomiar ilości pełnych okresów i jednocześnie przesunięcia w fazie w takich warunkach może być wyzwaniem, ale wciąż mógłbym się założyć, że będzie prościej, niż z DVD

Ciekawe, też wpadłem na ten pomysł... Ale trzeba byłoby mieć dedykowaną nagrywarkę, bo sygnał na płycie zapisywany jest w bardzo skomplikowany sposób, i nie jest oczywiste, jaki będzie ostateczny rozkład rowków. Przy odrobinie pomysłowości możnaby stworzyć taki enkoder, ale jego dokładność - jak sam wspomniałeś - wcale nie jest aż tak ultradokładna, bo wynosi kilka sekund łuku, a pewnie trzebaby z rok dłubać, żeby dostać dobre, powtarzalne i użyteczne efekty. Przy okazji researchu dowiedziałem się, że ASA DDM 60 ma enkodery o rozdzielczości ok. 0.01 arcsek Sterowanie nieliniowe załatwia sprawę kompensacji ruchu prostoliniowego i z poziomu sterownika to raczej banalne zadanie, są dokładne wzory na czas pomiędzy kolejnymi krokami. A wracając do kwestii enkoderów: wcale nie uważam to za głupi pomysł, żeby dążyć do wypracowania low-cost direct drive. Jestem pewien, że wielu osobom wystarczyłoby prowadzenie np. na poziomie 10 arcsec (czyli jakieś 17-18 bitów rozdzielczości enkodera) gdyby można byłoby to złożyć za 500 - 600 zł (wg wypracowanej tutaj instrukcji ), było powtarzalne i przewidywalne, a najlepiej niezawodne i ładnie opakowane Jednym z pomysłów, jakie poważnie rozważam to pomiar odległości liniowej pomiędzy ramionami (czyli już na końcu drogi mechanicznej od silnika krokowego do aparatu) za pomocą prostego interferometru michelsona i fotodiody. Przy powtarzalności odczytu sygnału z diody na poziomie 8bitowego przetwornika uzyskuje się dokładność pomiaru odległości rzędu pojedynczych nanometrów, czyli dla ramienia 200mm są to setne części arcsek! Pozdrawiam!

Notabene: Załóżmy, że chcemy enkoder o dokładności 1 arcsek. Takich arcsek w kole jest 1296000. Zakładając, że nasze doskonałe fotodiody rozróżniają czarne kreski o szerokości 0.1 mm to naiwnie licząc koło enkodera powinno mieć promień ok. 20m Jestem ciekaw, jak to załatwiają drogie montaże?

Fajne porównanie, ale zmierzyłeś tylko szum termiczny. Co innego - szum odczytu / próbkowania, i najważniejszy parametr: Signal to Noise Ratio To już trzeba by mierzyć z otwartą przesłoną...

A, myślałem że tylko na śrubę napędową, a nie na całość. Chociaż jak się steruje krokowcem to nie wiem do końca po co jeszcze enkoder, żeby patrzeć czy nie przeskakuje kroków? calla - ja widziałem z drukarki, na oko tysiąc na obrót. Przy odpowiednio dużym i sztywnym kole można samemu zrobić: wydrukować i przykleić, plus maska na fotodiody i można uzyskać dosyć dużą dokładność. To obszerny temat sam w sobie.

Nie łatwiej byłoby zamontować na śrubie enkoder taki, jaki jest np. w drukarkach? Jest to okrągła tarcza z kodem paskowym czytana przez fotorezystory. Daje bardzo dokładne, cyfrowe pomiary prędkości kątowej i wydaje mi się, że łatwiej to zbudować, niż bawić się w kamerkę i image processing Co do bicia osiowego: Jak z tym walczysz? Jakieś sprężyny na śrubie? Nakrętki samohamowne na końcach? Ja myślałem śrubę mocno dokręcić do łożysk z obu stron (samohamownymi nakrętkami), łożyska umieścić w sztywnych oprawach, i powinno być git. Zresztą przy ciągłej pracy i obciążeniu wszystko powinno schodzić tylko w jedną stronę...

Nie f/15, chodziło mi bardziej o coś takiego: http://teleskopy.pl/product_info.php?cPath=21_33&products_id=3553&lunety=Tuba_optyczna_Messier_AR-152S_152/760_Petzval_OTA_/_wyci%B1g_HEX 152mm f/5 i kosztuje prawie 20x (dwadzieścia razy!) mniej. Czy jakbym naprawdę interesował się tylko narrowbandem w okolicach koloru żółtego, to wystarczy?

Bicie osiowe - możesz przybliżyć termin? Ja jako totalny laik w kwestii nomenklatury pewnie kojarzę zjawisko, ale nie nazwę... Czy to są ruchy "wału napędowego" wzdłuż osi na zasadzie przód-tył?

Czyli jeśli ktoś chce robić tylko narrowband w paśmie ok. 575nm to wystarczy byle co?

Teraz rozumiem: W laboratorium wyznaczamy charakterystykę kątowo-położeniową śruby (korzystając np. z enkodera optycznego do pomiaru obrotu śruby i długo naświetlanej klatki jasnego punktu z dużym powiększeniem dla pomiaru położenia) Następnie sterujemy śrubą w ten sposób skalibrowaną tak, żeby położenie było jak najbardziej liniową (czy jakąkolwiek inną, pożądaną) funkcją czasu korzystając z wyznaczonej wcześniej charakterystyki. To byłoby ultradokładne rozwiązanie! Dodałbym jeszcze termometr by wykonać pomiary w różnych temperaturach i brać poprawkę również na to (spodziewałbym się skalowania charakterystyki wraz z temperaturą) Plus okresowa kalibracja charakterystyki żeby brać poprawkę na zużycie... Najpierw jednak trzeba byłoby uzyskać całą resztę mechaniki (łożyskowanie, przeniesienie napędu, sterowanie) tak dokładne, żeby PE rozbijał się już tylko o niedokładności wykonania śruby... a to jeszcze daleka droga. Ale jak najbardziej pociągające, nie ukrywam - będę próbował, jak tylko opracuję konstrukcję sztywną i precyzyjną wystarczająco do prób dążenia dalej szuu - myślenie out of the box jak zwykle przynosi korzyści

Mam wrażenie, że autor ma na myśli odbicie w obiektywie lampy ledowej To nie jest wada obiektywu, tylko element pomieszczenia, gdzie zostały robione zdjęcia

Wydaje mi się, że mijałoby to się z celem - wytworzenie taniego, lekkiego i dokładnego montażu ATM. Stopień komplikacji całego urządzenia wzrósłby niemiłosiernie, podobnie jego niezawodność (wnioskuję z tego, na co skarżą się chłopaki ze sprzętem za X tys. zł). Musiałbyś wieszać na montażu dodatkowy sprzęt optyczny, kamerkę i nietrywialny soft, który być może wcale nie jest łatwy do napisania. Przynajmniej ja myślę w taki sposób: zbudować to, co się da jak najdokładniejsze mechanicznie, zbadać możliwości i ograniczenia. A nie od razu stosować 'lek na całe zło'. Zresztą każdy przyszłościowy projekt montażu zakłada prawdopodobnie że będzie potem wyposażony w port guidera i będzie oferował tą funkcję. Ale najpierw trzeba wycisnąć ile się da z mechaniki. Trudno mi ująć argumenty w przekonującą formę, szuu, ale najkrócej byłoby powiedzieć: to nie o to chodzi Pozdrawiam!

Ewentualne odchyłki można zmierzyć? Możesz rozwinąć temat? Bo jedyne "urządzenie" pomiarowe, jakie widzę tutaj to guider. Czy masz coś innego na myśli?

Napęd montażu z gwintem Tr10x2 (chyba, że ktoś wie, gdzie można dostać Tr10x1 albo Tr8x1?) to już zaczyna być kawał żelastwa Już nie mówiąc o tym, że łożyskowanie takiej śruby to już zaczyna być problem, bo trzeba nietrywialnie wytoczyć końcówki do sprzęgła i do oparcia z drugiej strony. Rosną koszty...

W internetach nic o tym nie ma. Czyżby coś podobnego do tego: http://deepskycolors.com/astro/2016/12/M312_Blink_All.gif ?

Może nazwa użytkownika zawiera polskie znaki a Stellarium tego nie łyka? Miałem kiedyś taki problem Oczywiście, nieoryginalny system windows też może być przyczyną... Ale nieważne. W moim logu po tym wpisie: Config file is: "C:\\Users\\....................\\AppData\\Roaming\\Stellarium\\config.ini" Pojawia się wczytywanie OpenGL ze sterowaników karty graficznej: Going to initialize the OpenGL 2 renderer OpenGL supported version: "4.5.13399 Compatibility Profile Context 15.200.1062.1004" Qt GL paint engine is: "OpenGL2" GL vendor is "ATI Technologies Inc." GL renderer is "AMD Radeon HD 5500 Series" To, czego ja bym spróbował, to ściągnął jeszcze raz i poprawnie zainstalował sterowniki do karty. Odinstalować stare, wrócić do rozdzielczości 800x600 na chwilkę, i zainstalować świeżutkie, nowiutkie. Osobiście wspieram się programami typu "Driver Booster" choć zaśmiecają mi trochę kompa, ale mają dość dobre możliwości diagnostyczne. Mam nadzieję, że to trochę pomoże. Pozdrawiam!

Calla, masz rację, chyba przesadziłem z pesymizmem (ale teraz to już naprawdę nie jestem niczego pewien) W takim razie dokładność pozycjonowania dla - powiedzmy prędkości nożyc 2mm gwintu na minutę prowadzenia przy 5min naświetlanej klatce wynosi 10mm * 52um/300mm = 1,73 um? ... który wynika z czego? To jest najbardziej nurtujące mnie w takim razie pytanie

0.1/300mm to 100um na 300mm. Dla nożyc o długości ramion 300mm wychodzi maksymalna osiągalna dokładność prowadzenia: 360 [stopni] *3600 [ arcsek/stopień] *100 [um] /(2*pi*1000 [um/mm]*300[mm]) =68,78 arcsek. Bardzo słabo. Dla ogniskowej 200mm i piksela 5um wymagane byłoby - moim zdaniem - przynajmniej 20 arcsek, a osobiście wolałbym 5 arcsek dokładności prowadzenia. Ale biorąc pod uwagę, że dokładniejszych, niż 50um śrub praktycznie nie ma - to chyba można się pożegnać z ultradokładnymi montażami nożycowymi Niestety, błędy się dodają, a w najlepszym wypadku wynikowy błąd będzie pierwiastkiem z ( błąd1 ^ 2 + błąd2 ^ 2 ) Dwie śruby o precyzji 100um nie dadzą precyzji 50um, tylko albo 200um albo 141um (optymistycznie)