emeł

Wczorajsze zakamarki z ogniskowej 4500 mm. Mak 150/1800, QHY5L-IIc, barlow GSO 2,5x Klasyka gatunku, czyli kratery Theophilus, Cyrillus i Catharina Jezioro Śmierci (Lacus Mortis) z kraterem Bürg oraz Hercules i Atlas Posejdon Mons Argaeus z ich cieniami i krater Plinius przy terminatorze Przy ostatnim zdjęciu zastanawia mnie cień, który zakreśliłem na żółto. Co go rzuca? Nie jest to błąd obróbki, ponieważ cień widoczny był również w trakcie nagrywania avika.

Moja kamerka strasznie szumi. Dlatego uznałem, że im więcej, tym lepiej. Zbyt duża liczba darków chyba nie ma negatywnego wpływu na końcowy materiał? Masz rację, niestety zauważyłem to zbyt późno. Następnym razem spróbuję z ogniskową 1800 mm.

Skończyłem nagrywać Wenus i pomyślałem - czemu nie? Do zestawu powędrował jeszcze reduktor GSO 0,5x. Odrobinę zmniejszył ogniskową, ale raczej nie o połowę. O ile - tego nie wiem. Mak 150/1800, QHY5L-IIc, reduktor GSO 0,5x Ok. 3000 x 1 s., 2000 darków

Rzeczywiście, bardzo ładnie dzisiaj Wenus się prezentuje. Mak 150/1800, QHY5L-IIc, barlow 2,5x Ogniskowa 4500 mm

Nie do końca. W każdym cyklu program sprawdza, czy obiekt odsunął się od ustalonego (przez użytkownika) punktu. Jeżeli tak się stało, a odległość środka planety jest większa, niż zdefiniowana w wartości ustawionej w Tolerance (pixels), FC uruchamia silniczki montażu. Jeśli w Correction time ustawisz np. 100 ms, program będzie "cykał" tyle razy po 100 ms, aż planeta znajdzie się na zadanej pozycji. Jeśli ustawisz tę wartość zbyt dużą, np. 2000 ms, wtedy jest szansa, że przy próbie korekty przeciągniesz planetę na drugą stronę Twojego punktu i program znów będzie próbował wprowadzić korektę. Tym razem w drugą stronę. W konsekwencji planeta lata jak głupia po kadrze Wszystko w ciągu jednego cyklu i w obu osiach oczywiście.

Na planetach działa bardzo dobrze. Wartości, którymi warto się pobawić, aby dostosować je do swojego montażu na pewno są: Correction time (ms) - określenie, na jak długo w trakcie korekcji ma zostać włączony dany silnik. Coś, jakby czas jednorazowego naciśnięcia przycisku do sterowania montażem na pilocie. Backlash (ms) - wartość odpowiedzialna za niwelowanie luzów w danej osi. Guider cycle time - określa co ile sekund korekcja ma zostać wprowadzona. Jak reaguje na chmury? Cóż, jeśli obiekt jest dostatecznie jasny, to chmury nie mają znaczenia. Nie pamiętam w tej chwili, poniżej jakiej wartości histogramu Autoguide FC zaczyna się gubić. Ale jest to na tyle niska wartość, przy której avikowanie i tak nie ma sensu. Jest też opcja guidowania w oparciu o szczegóły na powierzchni Księżyca. To akurat, przynajmniej u mnie, działa średnio - po włączeniu montaż rozpoczyna radosną wędrówkę po Księżycu.

Animacja fragmentu tranzytu Io z nocy 24-25 lutego. Początek animacji 00:19, koniec 01:52. 55 klatek. Po derotacji.

Jowisz z dzisiejszej nocy. Seeing kiepściutki. Księżyce od lewej: Europa, Kalisto oraz Io, którego cień widoczny jest na tarczy planety. Mak 150/1800, QHY5L-IIc, barlow GSO 2,5x Ogniskowa 4500 mm

Nie wiem, czy półcieniowe zaćmienie przyćmiło mi umysł i mam omamy, czy też jeden z księżyców Jowisza - Aoede wygląda, wg Google, identycznie jak nasz Księżyc? Zestawienie - po lewej stronie Aoede wg google, po prawej stronie Srebrny Glob. Nasz Księżyc trochę obrócony i ze zmienioną perspektywą - dla łatwiejszego porównania.

Bardzo przepraszam za poprzednią animację, dopiero zauważyłem, że niewiele na niej widać - była robiona na laptopie, a tam barwa, kontrast itd. robią różne psikusy. Wstawiam zatem wersję poprawioną.

Krótka animacja (181 klatek) ilustrująca przebieg dzisiejszego zaćmienia. Początek animacji godz. 00:35, maksimum o godz. 1:45, koniec animacji godz. 02:55. Zdjęcia robione co 45 s. SW 102/600, Canon 450D, Baader Semi-APO

Maksimum dzisiejszego zaćmienia. Godz. 1:45, stack ok. 100 kl. SW 102/600, Canon 450D, Baader Semi-APO

SW 102/600, Canon 450D, Baader Semi-APO, bez obróbki. Godz. 23:31 i 00:28

Testowo, przed zaćmieniem. Obróbka na szybko na laptopie. SW 102/600, Canon 450D, Baader Semi-APO, ISO 100, 1/800 sek., stack ok. 30 kl.

Czy tylko ja mam wrażenie, że coś jest nie tak z tym symulatorem? Nie uwzględnili tu w ogóle rotacji synchronicznej Księżyca.

W linku poniżej można tworzyć symulacje układów, o których pisze autor tematu. http://phet.colorado.edu/sims/my-solar-system/my-solar-system_en.html

Czyli ja też pewnie z taką miną chodzę

Ta nienawiść w oczach kawki...

Uwiecznione przy okazji zbliżenia Wenus, Marsa i Księżyca. Ogniskowa 95 mm.

Bardzo dziękuję Dzisiejszy z Canona 450D + EF 55-200mm, ogniskowa 200 mm. Tak na zakończenie ciężkiego dnia.

Dziś Wenus z 4500 mm. Mak 150/1800, QHYL5L-IIc, barlow GSO 2,5x

Dzisiejsza mozaika z 1800 mm, 11 paneli. Pogarszający się seeing popsuł trochę zdjęcie. MAK 150/1800, QHY5L-IIc, Baader Neodymium Moon & SkyGlow I oczywiście dzisiejsze trio Od góry - Mars, Wenus i Księżyc.

Take maleństwo z 600 mm. SW102/600, QHY5L-IIc 150%

Księżyc sprzed chwili. Żałuję, że nie zdążyłem na wczorajszy. Był niesamowity. SW 102/600, QHY5L-IIc, Baader Neodymium Moon & SkyGlow