holeris

Takie dziwactwo znalazłem w lesie. Trzymającą się za rękę drzewną parę.

Czy możecie mi pomóc w identyfikacji gatunku tej żaby? @Piotr K. Posługuję się tym kluczem, ale mam wątpliwości: https://czlowiekiprzyroda.eu/plazy-polski-przewodnik-terenowy/klucz-oznaczania-plazow-postacie-dorosle Zdjęcie robione na terenie Ślężańskiego Parku Krajobrazowego. Okaz miał ok. 5 cm, było ich tam dużo. Wydaje mi się, że to żaba moczarowa. Dosyć słabo widać błonę bębenkową, ale nie wydaje się zbyt duża, więc dalmatyńska odpada. Pysk raczej ostro zakończony, modzele piętowe też słabo widać, ale nie wyglądają na duże. Mam jeszcze jedno zdjęcie sprzed roku również wykonane w drodze na Ślężę. Tym razem wydaje mi się, że to żaba dalmatyńska, ale pewności nie mam. Żaba była spora - ok. 8 cm. Błona bębenkowa wygląda na równie dużą jak oko i tylne nogi też są długie. Czyżby faktycznie dalmatyńska?

No tak, wrzucając zabrakło chwili zastanowienia, że to nie płaz. W ramach rekompensaty wrzucam jeszcze jaszczura ognistego

Mówisz i masz

No widzisz, to mieliście dobrze, bo my mieszkaliśmy w jeziorze.

Taa, jeszcze z Bieszczad zabrońmy zdjęć wrzucać, bo tam też ciemniej niż u statystycznego forumowicza

Brawo, świetna praca! Może jak dla mnie różowy trochę zbyt intensywny, ale to kwestia gustu. Moje 6 paneli wygląda przy tym jak błąd statystyczny Jeszcze z ciekawości dopytam. Sesję planowałeś w ASI Air czy na telescopius? No i jak to składałeś? W Pixie tą metodą, co mi pokazywałeś na miejscu?

Ukształtowanie terenu, rzeki, wilgotność, może skład gleby, lokalne uwarunkowania temperaturowe (wynikające z poprzednich punktów), etc. Takie rzeczy bym obstawiał.

To nie talerz, tylko vinyl z muzyką funky 😆

Przedstawiam startrails wykonany ze skraju pustyni Kalahari w kolorystyce funky. Materiał zbierany wspólnie z @daniel84k. Funky obróbka moja

Kolejny robak z Namibii. Chrząszcz, ale nie wiem jaki gatunek ani rodzina. Podejrzewam, że to z rodziny kózkowatych (Cerambycidae) lub ewentualnie czarnuchowatych (Tenebrionidae). Jak wiecie coś więcej, to będę wdzięczny za identyfikację.

Wszyscy mają bzyga, mam i ja

Też mi się kadr podoba. Wygląda trochę jakby wszystko było zasysane do góry.

Pan Ważka - prawdopodobnie pióronóg zwykły.

Tę zasadę sobie cenię i staram się (z różnym skutkiem ) stosować! Ale miałeś pomóc w stwierdzeniu, czy nie wypisałem matematycznych głupot przy pseudo-opisie poziomów / krzywych / GHS, a Ty o filozofii

W punkt, choć nie do końca to miałem na myśli Bardziej chodziło mi o to, dlaczego funkcji X używać do rozciągania, ale funkcji Y już nie, pomijając efekty w rodzaju zbyt wczesne użycie krzywych zbytnio powiększa gwiazdy, etc. Gdzie leży ta indywidualna granica?

Dziękuję! Bardzo sobie cenię Twoją opinię! Tak czułem, że już dawno to ogarnąłeś No i rzeczywiście szum odczytu raczej nie jest problemem. (Uwaga. Teraz będę próbował się wymądrzać w tematach, na których nie znam się aż tak bardzo, jak bym chciał Wzywam osoby, które, jak sądzę, znają się bardziej niż ja, do korekt @bartoszw, @lkosz, @Przemek Majewski, @WielkiAtraktor) A co za różnica, jaka to matematyka? Czy zastosujesz x^(1/gamma) (dla poziomów), czy interpolację funkcjami sklejanymi, ang. cubic splines (dla krzywych), czy funkcję opartą na ogólnym rozkładzie hiperbolicznym (dla GHS). Wszystko jest jakąś matematyczną funkcją. Na jakiej podstawie dobierasz te, które akceptujesz? Pytam bez złośliwości, choć prowokacyjnie Sam się zastanawiam, gdzie jest granica. Zwłaszcza przy obecnych narzędziach opartych na uczeniu maszynowym.

W takiej wersji, jak zaprezentowałeś, szum mi jakoś specjalnie nie przeszkadza. Gdyby pociągnąć dalej, to pewnie by przekroczył mój próg bólu, ale ja akurat często ciągnę za uszy nie zważając na szum, więc to też kwestia indywidualna. Próbowałeś robić na wyższym gainie, np. UG 139? Na szybko przewertowałem manuala i przy takiej wartości szum odczytu sporo spada, a rozpiętość tonalna nie ulega drastycznemu zmniejszeniu. Może warto spróbować. Choć coś mi świta, że kiedyś wspominałeś, że próbowałeś i posteryzacja się szybciej pojawiała. BTW szum odczytu można łatwo zmierzyć samemu. @Przemek Majewski kiedyś fajnie opisał jak to zrobić (link). Ja sprawdzałem na swojej QHY168C i pokrywało się z deklaracjami producenta. W Pixie skrypt, a później proces GHS (Generalised Hyperbolic Stretch) sporo namieszał w temacie rozciągania. Pozwala dość precyzyjnie kontrolować, które miejsce histogramu modyfikujesz. Wydaje mi się, że jest darmowy odpowiednik w Sirilu. Bawiłeś się tym narzędziem?

Młody samiec dzięcioła dużego.

Przedstawiam wykonany w kooperacji z @daniel84k timelapse Drogi Mlecznej spod nieba Bortle 1. Na filmie jest 10,5 h materiału zebranego modyfikowanym Nikonem D810 oraz Sigmą Art 40 mm. 2474 klatki po 13 s na f/2 i ISO 3200. Te miniaturki youtubowe jakieś dziwne wyszły. Po kliknięciu, jest lepiej Cieplejsza wersja: Chłodniejsza wersja:

Nie "z dużej litery", tylko "dużą literą", ew. "wielką literą" 🙃

Łoo panie, piękne!

Bardzo dziękuję za Wasze komentarze! Dzięki. To już niestety koniec. No, prawie koniec 😉 mam jeszcze z 2-3 zdjęcia z aparatu.

To już ostatnie moje zdjęcie z teleskopu wykonane w Namibii. Podczas tej wyprawy pierwszy raz w życiu postanowiłem zmierzyć się z mozaikami, a to jest w pewnym sensie pierwsza z nich. Wprawdzie prezentowałem już na forum inne składaki, ale ich akwizycja była wykonywana później niż w przypadku tego zdjęcia. Rho Ophiuchi, czyli słynny Irlandczyk. Jest to bardzo rozległy kompleks z niezwykle charakterystyczną żółtą mgławicą rozświetloną przez najjaśniejszą gwiazdę Skorpiona - Antaresa. Antares jest tak żółty, że jego kolor można zaobserwować nieuzbrojonym okiem. Materiału niezbyt dużo, więc mocno skrobane z matrycy. ASI2600MC @ William Optics GT81-IV 386 mm @ RST-135 6 paneli: 12 x 300 s na panel Resize 37%: Kilka zbliżeń 60%: Opis: Lokalizacja:

Odbiór ogólny fajny, ładnie kolorowe gwiazdy. Ale wydaje mi się, że jest trochę nieostro.