Rhobaak

Hmmm... Myślę, że trzeba po prostu określić ile to jest "deep" - najlepiej w latach świetlnych;) Albo wyróżnić podklasę DSów pozagalaktycznych i wypromować skrót EG lub XG (od extragalactic).

Więcej na ten temat: http://www.ibiblio.org/apollo/ - strona projektu emulacji http://code.google.com/p/virtualagc/source/browse/trunk/?r=258#trunk - kod źródłowy

Wystarczy policzyć: ciśnienie atmosferyczne ~= 0.1 MPa, powierzchnia dziurki 1 cm2 - daje to siłę rzędu 10 N, czyli niewiele - myślę, że w sytuacji awaryjnej taką dziurę można spokojnie zatkać ręką. Mała dziurka powstała po uderzeniu odłamka jest sytuacją wyidealizowana - gdy odłamek przebija cienką ściankę tracąc przy tym niewiele energii. Gdyby ścianka była grubsza lub odłamek miałby rozległe kształty utrudniające przebicie, to mogłoby być dużo gorzej - fala uderzeniowa i wybuchowa dekompresja mogłyby w kilka sekund rozerwać cały moduł.

Szkic jest OK, ale czy skala obrazu nie jest trochę przesadzona? Wielkość tarczy jest moim zdaniem zdecydowanie za duża w stosunku do pola widzenia lornetki 10x50.

To może kup przyzwoity obiektyw i jakieś tańsze body np. 450D, 1000D lub nawet lekko używane 400D. Wbrew pozorom różnica między np. 40D a 450D nie jest aż tak duża dla początkującego użytkownika - w zasadzie sprowadza się do lepszego wizjera oraz lepszej ergonomii i jakości wykonania. Jeśli fotografia Cię wciągnie, to kupisz sobie kiedyś lepsze body, a 400D np. zostawisz sobie do astrofoto. Obiektyw nie traci tak na wartości i zużywa się w niewielkim stopniu, więc to chyba lepsza lokata gotówki.

Wielki talent muzyczny. Szkoda, że życie nie układało mu się tak dobrze, jak dźwięki jego muzyki. Mimo, że trudno mówić, by odszedł w pełni chwały, ale i tak to wielka strata.

Tak, to jest wbrew intuicji, ale zastosowanie odpowiednich warstw nie tylko nie pogarsza, ale poprawia odbijanie światła. Analogicznie sprawa wygląda w przypadku soczewek wykorzystywanych np. obiektywach fotograficznych, tylko tam chodzi o eliminację odbić przy przejściu przez granicę szkło-powietrze i poprawienie transmisji. Obecnie obiektywy składają się nawet z kilkunastu soczewek w kilku grupach i gdyby nie stosowanie odpowiednich warstw, to transmisja światła byłaby bardzo niska.

if PW.Locked = True then { PW.Unlock; }

Jeśli koniecznie upierasz się na powiększenia rzędu 200x, to kup lepiej barlowa - będzie uniwersalny i da Ci bardziej komfortowe ER. Tani okular 4mm do twojego teleskopu to będzie wyrzucanie pieniędzy w błoto.

Zależy jak duży masz ten balkon, ale 90/900 to już kawałek tuby i mało wygodnie się nim manewruje przy ograniczonym miejscu. Poza tym dłuższa tuba stawia wyższe wymagania dla montażu - drgania są większe i całość dłużej się stabilizuje.

Ładnie, zwłaszcza jak na pierwsze zdjęcie z nowego setupu, choć środek trochę "przepalony".

Z tematu wynika wskazówka - na przyszłość należy naostrzyć przytępioną brzytwę i... ciąć, zamiast podejrzewać wizyty obcych;) PS Brzytwa oczywiście ma być tylko metaforyczna;)

Masz rację - orientacja osi obrotu ma duże znaczenie przy rozpatrywaniu konsekwencji wybuchu, bo według modeli to właśnie równolegle do osi emitowane są dżety i najsilniejsze promieniowanie gamma. Na szczęście w przypadku Betelguese zagrożenie jest minimalne z trzech powodów: 1) Oś obrotu nie jest skierowana w stronę Ziemi 2) Betelguese będzie supernową typu II, więc ilość wydzielonej energii będzie stosunkowo niewielka 3) Odległość od Ziemi to kilkaset lat świetlnych, dla supernowej typu II dość bezpieczną odległością jest już kilkadziesiąt lat świetlnych Aby jednak podtrzymać napiecie;) dodam, że zawsze jest ryzyko, że w pobliżu pojawi się supernowa typu Ia, którą trudno wcześniej przewidzieć. Powstaje ona nie w wyniku eksplozji dużej i jasnej gwiazdy, a na skutek gromadzenia materii przez białego karła, który może być schowany w jakimś ciasnym układzie podwójnym z niezbyt jasną gwiazdą, a przez to pozostać nieodkryty. Jeśli w promieniu 200-300 lat świetlnych mielibyśmy do czynienia z supernową typu Ia, to moglibyśmy to dość poważnie odczuć. A na koniec;) - jest jeszcze zagrożenie błyskami gamma. W przypadku najsilniejszych błysków, prawdopodbnie taka eksplozja gdziekolwiek w obrębie naszej Galaktyki (a na pewno w obrębie kilku tys. lat świetlnych) spowodowałaby zniszczenie warstwy ozonowej i silną jonizację. Dla zobrazowania energii takich błysków wykres: To jasność poświaty w zakresie widzialnym po ubiegłorocznym błysku - był praktycznie widoczny gołym okiem... z odległości ponad siedmiu miliardów lat świetlnych.

Warto zauważyć, że 'Art 69' polecił Ci ten okular do maka 150 o dużo mniejszej ogniskowej, więc nie powinieneś go winić za złą radę. Oczywiście, że się nada, ale z powodu bardzo dużej ogniskowej, nawet z szerokokątnym okularem (tylko 1.25") będziesz miał małe pole widzenia, więc obiektów o dużej rozciągłości nie będziesz mógł oglądać w całości.

Różnica znaczna, ale przyznam, że stare zdjęcie wywoływało większy szok ("to wyszło z Canona?!" ). Tak czy inaczej - zdjęcie bardzo dobre, strach pomyśleć, co zobaczymy za rok;) PS Zastanawiają mnie trochę te kolorki na gwiazdach - to aberracja od barlowa lub korektora czy efekt uboczny obróbki?

Gdyby supernowa wybuchła tak blisko, że mogłaby Ci uszkodzić siatkówkę, to byłby to pewnie najmniejszy z problemów - każdy człowiek na eksponowanej półkuli Ziemi łyknałby mało sympatyczną dawkę promieniowania, a na dłuższą metę - moglibyśmy pożegnać się z warstwą ozonową. Na szczęście w pobliżu nie ma chyba zbyt wiele kandydatek, które mogłyby w najbliższym czasie dostarczyć nam takich 'atrakcji'. PS A nawet jeśli się by to Ci przydarzyło - nie martw się - masz przecież zapasowe oko (no, chyba, że używasz bino;) ).

Niektórzy do tej pory są przekonani, ze Ziemia jest płaska (ew. kulista, ale pusta w środku), a zdjęcia satelitarne są sfabrykowane:) Zawsze będzie jakaś grupa ludzi, która nie da się do czegoś przekonać, mimo całej masy wiarygodnych dowodów. Takie spory dotyczące programu Apollo ciągle powracają i chyba nie ma sensu kolejny raz tego roztrząsać.

Tacy obserwatorzy wyznają chyba zasadę "Czucie i wiara silniej mówi do mnie mędrca szkiełko i oko" Historia zresztą zna wiele takich przypadków - z Lowellem i marsjańskimi kanałami na czele. Z odpowiednią aperturą i optyką adaptywną - czemu nie:)

APOD - no no, nieczęsto zdarza się takie wyróżnienie, ale to zdjęcie na to zasługiwało. Gratulacje.

Bardzo ładnie uwidocznione pasma pyłowe, świetne zdjęcie.

Wszystko zależy od warunków pogodowych (ciśnienie, wilgotność, prędkość i kierunek ruchu powietrza w pionie i poziomie itd., ale też od typu samolotu i wysokości przelotowej). Można sobie trochę poczytać np. tu: http://www.af.mil/shared/media/document/AFD-051013-001.pdf

Dość dużą galerię zdjęć z obserwacji sprite'ów można znaleźć na tej stronie: http://www.lightningwizard.com/Sprites.php

Aberracja najbardziej przeszkadza na planetach i Księżycu, a do tych będziesz miał maka. Na DSach aberracja nie jest problemem. Edit: MaciekC6N już mnie uprzedził z odpowiedzią.

Świetne zdjęcie, wysoki poziom techniczny, ale też estetyczny:)

Taka ostrość wystarczy? http://maps.google.com/maps?f=q&hl=en&...=23&iwloc=A