zbignieww

Problem, być może jednostkowy, opisałem tutaj: http://www.astromaniak.pl/viewtopic.php?f=1&t=18864 Ale generalnie: z powodu słabego wyczernienia fabrycznego (czy braku bafli) - kontrast w SCT pozostawia wiele do życzenia... ...a ED 100 f/9 w/g mnie to takie "ni pies, ni wydra"... ale podobno bez problemu uniesie go AZ4, o czym przekonywał na czeskim forum znawca wogóle, ale i właściciel tego sprzętu ( link do czeskiego forum i fotek - w poście: http://astro4u.net/yabbse/index.php/topic,20023.0.html )

Niewątpliwie dla "smakowania" Księżyca warto mieć napęd montażu, przynajmniej w RA. Wtedy łatwo i przyjemnie eksperymentuje się z filtrami, powiększeniami, nie tracąc czasu na poszturchiwanie np. dobsonem. Ale jest tu trochę sprzeczność... rozdzielczość dla szczegółów. Więc możliwie jak największa apertura; no a jaki wtedy montaż ? Oczywiście jeśli komuś bardzo zależy na jak największej ilości szczegółów. Bardzo fajny i użyteczny post !

Czescy koledzy próbują, wymieniają spostrzeżenia. Zalecają sobie zrobić trening na Riglu i Trapezie - składnik E. Jeśli przy nich są kłopoty, niema sensu startować do Syriusza. Minionej nocy jeden z nich z powodzeniem poradził sobie przy treningu ED refraktorem 100mm, ale przy Syriuszu odmroził nos, he,he ! Jeszcze o Clarku, cytuję wypowiedź Skalskeho z czeskiego forum / w wolnym tłumaczeniu / : "...patrzyłem na str. 32 Artists in Optics a w niej na str.32 piszą, że 31.01.1862 Alvan Clark obserwował Syriusza, który zachodził za ścianę jakiegoś domu.Obserwował 18,5 calowym refraktorem a gdy gwiazda zniknęła za ścianą, przez ok. 3 sek widział małą gwiazdeczkę. Prawdopodobnie to naprowadziło go na dalsze obserwacje, gdy już nie korzystał z zasłaniania Syriusza. W lutowym nr S&T z ub.roku jest / powtarzam za innym Czechem / jest artykuł o zimowych podwójnych a przy Syriuszu piszą, że miałby być widzialny w 3-4 calowym refraktorze przy dobrych warunkach. Więc szerokość geograficzna i seeing - nie wspominając o dobrej optyce.

To byłyby zdecydowanie za duże telepy, za dużo światła i problem seeingu !!! Bardziej przydatny byłby jakiś refraktorek ED czy APO z aperturą powyżej 100 mm... Edit : wcześniej nie zauważyłem, że Polaris mnie wyręczył...

...i jeszcze 3 fotki z kamerki, zrobione przez Josefa II, z czeskiego forum w ubiegłym sezonie na Syriusza. Wschód po prawej, może ta powtarzająca się kropeczka - to on ? Autor uważa, że raczej tak, że nie jest to jakiś artefakt.

Próbował ktoś go złowić ? Wiadomo, że seeing w naszej szerokości geograficznej daje w kość no i olbrzymia różnica w jasności składników. Syriusz w zenicie - to co innego, byłoby łatwiej... Ale są jakieś triki ze zasłanianiem Syriusza A... Odległość między składnikami coraz lepsza:

...coś mi tu "nie gra" ... od zawsze się interesujesz a zadajesz takie trochę zabawne pytanie! Straciłeś sporo czasu, bo można było już co-nieco poczytać, pooglądać - chociażby na necie. Są symulatory, są rysunki co widać w okularze, są zloty... itd itp Niemniej, koledzy Ci doradzą , już to robią; ja ze swej strony: im większy obiektyw / lustro, soczewka /, tym więcej zobaczysz. Ale w wydatkach trzeba wkalkulować, na czym ten teleskop będzie posadzony. I w tym aspekcie jak największy newton na montażu dobsona - to najlepsza relacja cena/ osiągi. Jeśli coś na montażu azymutalnym / ale nie dobsonie /, lub paralaktycznym - to koszty takiego dobrego montażu już coś znaczą a dodatkowo względy finansowe i techniczne / udźwig, drgania / wymuszają mniejsze lustro, soczewkę.

Stopka http://deltaoptical.pl/blizej_nieba/stopka-do-mocowania-szukacza-6x30-i-9x50,d963.html ma rozstaw otworków 19mm / + ewentualnie 0,1mm na niedokładność pomiaru / .

...a propos przycinania folii... Wygodnie jest włożyć ją między dwie kartki czystego i gładkiego papieru i dopiero przycinać.

...nie musisz mieć, to też fajne i...podobne... http://astrofotky.cz/gallery.php?show=./~Vabra/1318116373.jpg

A może tak: skoro jest taras / a nie wąski balkon / - kupić większą lornetę i żuraw. Przeloty samolotów i np. stacji ISS trudno obserwować na statywie. Nic nie przeszkadza, by z takim wyposażeniem wybrać się od czasu do czasu samochodem gdzieś pod b. ciemne niebo. A małą "ekonomiczną" lornetkę do obserwacji przyrody typu 8x40 czy 10x50 zawsze przecież można dokupić... Informacja dla pytającej: żuraw to coś takiego, chociaż konstrukcje i detale mogą być różne: http://www.astrokrak...-statywem-.html . Dla lornety 20x80 czy większej przydałby się tzw.duży żuraw. Na moim awatarze jest żuraw ze statywem własnego pomysłu a lornetka 25x100 sky master dostarczyła mi / i będzie ! / wielu niesamowitych wrażeń. Stanowi ulubiony tandem z teleskopem 254/1200. Ogromną zaletą żurawia jest to, że nie musimy się garbić, podnosić/opuszczać statyw w zależności od wzrostu osoby i wysokości obserwowanego obiektu, błyskawicznie łapiemy obiekt w ruchu - jeśli dojdziemy do wprawy. Np. samolot na wysokości przelotowej szybko się łapie goniąc go po smudze kondensacyjnej... Oczywiście blisko lotniska są inne uwarunkowania / pole widzenia lornetki, szybkość samolotu / - ale myślę, że 20x80 bylaby dobrym kompromisem dla eksploracji i uczenia się nocnego nieba, oraz dziennych obserwacji.

...i tak całe życie kompromisy...

...to mnie pocieszyło , może się zdecyduję, chociaż korci mnie też montaż etalonu 50mm na ED 80/600 black diamond Tutaj jest etalon 75mm:

W płaszczyźnie ogniska 400mm tego refraktorka Słoneczko ma cca 4mm średnicy. Z okularem o ogniskowej 10mm daje więc koło o średnicy cca 100mm - ale widziane z odległości dobrego widzenia, czyli 25-30cm / okular w tym przypadku jest lupą a jej powiększenie to 250:10= 25x /. Ładny to może być widok, ale podawane użyteczne powiększenie 70x tego Lunta jest raczej nierealne, co przy rozdzielczości 4" pozostawia jednak niedosyt; no cóż, 60 czy 100mm soczewki + odpowiedni etalon/y/ - to już zupełnie inne koszty...

Nie wiem, kiedy oglądałeś, ale parę dni temu Jowisz był blisko Księżyca; to utrudnia obsewacje, może od niego wpadało Ci światło... Druga sprawa, to koniecznie statyw, by dostrzec bez kłopotów księżyce. Oczywiście im bliżej są tarczy planety, tym trudniejsza ich obserwacja...

Nigdy się nad tym produktem nie zastanawiałem, w dodatku mam okular zoom pentax xf 6,5 - 19,5 mm a nie hyperiona. Ale temat poruszono na czeskim forum, więc z ciekawości i na chybcika włożyłem go przed chwilą do barlowa ultima 2x a zestaw do wyciągu ED 80/600. Ale przez zamknięte okno, na dość daleką lampę; niebo w chmurach.... Działa to...i trzeba sprawdzić w boju w plenerze jeszcze na Jowiszu a potem na Saturnie - bo nie wątpię, że z Księżycem będzie raczej OK. Max.powiększenie byłoby 185x, minimalne 62x. Przy tym maksymalnym na pewno będzie już mocna aberracja a poza tym zbyt ciemny obraz....ale przecież nie muszę nastawiać zoomu na maxa. http://deltaoptical....225x,d2184.html http://www.supra-dal...pg&kodzb=871469 i blog kogoś tam... http://hyperionzooml...n-35-105mm.html ; podobno sobie chwali...

...i jeszcze kilka fotek z pomocą ED 80/600 :

Odświeżę trochę temat...Moja zabawa w tej materii, po raz pierwszy w życiu, może jeszcze kiedyś pokuszę się o foto w ognisku czy afokalnie, oczywiście już nie komórką... Zachód Słońca obserwowany i uwieczniony z miejscowości Skalice, blisko Łysej Góry / Lysa Hora / w czeskich Beskidach w maju b.r. MIeliśmy tam spotkanie z...dobsonem UK 500 mm ! Nokia 6720, lorneta sky master 25x100 bez filtru słonecznego - niżej klika fotek, w tym pierwsza bez lornetki. Może jeszcze ciekawostka z tym związana: widnokrąg był daleko a skoro tak, to blisko horyzontu - co owocowało mocnym "odfiltrowaniem" atmosferą, kolor tarczy krwisto-czerwony - więc spróbowałem b.ostrożnie popatrzeć przez lornetę bez jakiegokolwiek filtru. Jeszcze przed chowaniem się tarczy... Bardzo ostrożnie zbliżałem się ramieniem żurawia w kierunku tarczy i widząc że światło nie "szaleje", nie oślepia, w pewnym momencie wskoczyłem na tarczę. Widok niesamowity, fotki tego absolutnie nie oddają. Obciążenie oczu nie większe, niż Księżyca w pełni tą samą lornetą, czescy koledzy też oglądali. Ale absolutnie nikomu takich eksperymentów nie polecam, było to moje ryzyko, pod kontrolą miałem właściwie tylko to zbliżanie się do tarczy. Lysa Hora, nadajnik

Jeśli dobson chodzi ciężko w obu osiach czy w jednej, będziesz miał więcej problemów przy korektach położenia. Tarcie statyczne będzie duże i po "ciężkim starcie" najczęściej przeskoczysz obiekt w okularze, bo tarcie kinetyczne jest już znacznie mniejsze i poprostu przejedziesz, przeskoczysz obiekt. Sytuacja może się powtórzyć, gdy spróbujesz wrócić w odwrotnym kierunku. Jeśli tak będzie w obu osiach - to więcej czasu poświęcisz na korekty Alt i Az, niż na samo oglądanie ... Cały problem w tym, by drogą własnych doświadczeń i prób dojść do najbardziej optymalnego stanu docisku powierzchni ciernych w osi Alt i Az.. W klasycznym rozwiązaniu / bez łożysk / służą temu pokrętła w osi Alt, szczególnie ta od strony wyciągu okularowego, oraz śruba centralna w osi Az. Łożyska pomagają , ale też nie są panaceum na wszystko ! Inna jest sytuacja, gdy obserwujesz obiekt nisko położony, inna gdy jest on wysoko. Sytuację zmienia też włożenie do wyciągu ciężkiego okularu czy nasadki bino z dwoma okularami. W każdej sytuacji trzeba szukać kompromisu. Generalnie: montaż powinien chodzić lekko / by tarcie statyczne było jak najmniejsze, lub inaczej: różnica między tarciem statycznym a kinetycznym była jak najmniejsza / - ale tylko na tyle lekko, by montaż samowolnie nie zjeżdżał w którejkolwiek osi. Potrącenie teleskopu przez kogoś do tego nie mieszaj, najlepiej powiedz zaproszonym osobom, by po podejściu do okularu raczej wstrzymali oddech... Sterowaniu montażem pomaga gałka przykręcona w miejsce jednego wkrętu. Niżej fotka, ten uchwyt jest ze stopu aluminium: Tak czy siak: dopóki nie ugryziesz ciasteczka, dopóty nie poznasz jego smaku. Co najwyżej możesz się domyślać...

Może w tamtych latach nanoszono / w USA / trwalsze powłoki... Nie zmienia to faktu, że aluminizacja nie jest droga, gdyby komuś lustro wysiadło po 3-4 latach...

...aleście z tego zrobili qui pro quo !!! Ludziska mają szansę, mają ; to co aktualnie widzą na niebie to stan faktyczny sprzed...no właśnie, sprzed ilu milionów lat ?

Nie bardzo wiem, jakie są szczegóły konstrukcyjne obejmy lustra w konkretnych syntach 8". W inaugurującym wątek poście nr 1 są 2 fotki tego fragmentu i nie widzę tam w syncie żeliwnego "trójramienia" z pierścieniem / takiego jak w GSO, do którego przymocowany jest wentylator/. Oczywiście ten element co-nieco waży, ale ja np. przymocowałem tam sobie dla odmiany b.lekki krzyżak do wyważania z nasadką bino czy cięższym 2" okularem. Fotka niżej . Otworki były, chociaż gwint nie jest metryczny. Ale to jest 10". Nic tutaj nie nie wystaje poza płaszczyznę krawędzi obejmy, tubę mogę położyć na w miarę równym podłożu... Jak to jest z GSO z tym odkładaniem tuby w pozycji pionowej...? Dla mnie ten wentylator to byłby raczej bajer, lustro w otwartej tubie szybko się chłodzi, chyba że teleskop wyciągany byłby z sauny Szkoda, że w syntach 8" nie dają łożyska w azymucie / np. takiego: http://www.astronoce.pl/artykuly.php?id=95 / oraz mikroruchów, ale tutaj można sobie pomóc Lacertą http://www.astronoce.pl/artykuly.php?id=109

Może ten chłopak co-nieco przesadził, może pracownik "dodał" milimetr, dwa czy trzy - ale tak czy siak, granda !

Wyczytane na czeskim forum... Chłopak kupił dobsona GSO 10" w firmie ATC w Přerově i na miejscu, w jego obecności, pracownik firmy kolimował optykę tuby. Robotę zaczął od... dokładnego wyznaczenia środka lustra, które było o 5mm w innym miejscu, niż nalepione fabrycznie. W moim AZ4, po rozebraniu głowicy wysokości okazało się, że jakiś Chińczyk źle poskładał łożysko... Warto czasem sprawdzić to i owo... Tytułu wątku nie da się edytować? Brakuje tam i ...

Wszystkiego najlepszego, nad humor i dowcip - których Ci nie brakuje !