Pierwsze kroki

matrix_1755 · 3 Marca 2010

Hej jakiś czas temu nabyłem teleskop Sky-Watcher (Synta): średnica zwierciadła: 130 mm, długość ogniskowej: 650 mm, światłosiła: f/5. :astronom:

W zestawie dostałem również dwa okulary: 25 mm, 10mm Sky-Watcher.

Udało mi się obserwować pożyczonym okularem Baader Hyperion 5 mm, obiekty zabudowy miejskiej oddalone o około 5 km od miejsca obserwacji- przyznam ze obraz był przyciemniony, trudno było mi ustalić ostrość i drżał, to zapewne wina statywu. :astronomer2:

Mam do was takie pytanie, jakie okulary proponowalibyście mi do zakupienia: lepszej klasy ale dosyć przystępnej cenie. Proszę o pomoc ponieważ tak naprawdę jeszcze ani razu swoim teleskopem nie spojrzałem na nocne niebo: brak czasu zachmurzone niebo itd. I tak naprawdę nie winem na co go stać co można nim zaobserwować. Szukałem na tym forum informacji o maxymalnych powiększeniach dopuszczalnych, światłości. Sporo informacji jednak jak dla świeżaka dość trudne do ogarnięcia na początek. Jednak chciałbym poznać wasza opinie koledzy/koleżanki odnoś tego co warto kupić: do obserwacji naszego satelity, planet, gwiazd, galaktyk, gromad. Jakie moge mieć albo przy jakich powiekszeniach i jakich warunkah pogodowych moge dostrzec detale planet bądz galaktyk. PS. Sorry zapopelniane błędy.

Jarek · 4 Marca 2010

Uzywałem 130/650 z innej stajni. Zestaw okularów jaki masz w zasadzie w zupełności Ci wystarczy do wszystkiego. Nie wiem tylko [ale w sensie braku rozstrzygającej wiedzy, a nie jakiejś zdecydowanej wątpliwości] czy zamiast Hyperiona 5mm nie należało kupić np. lantana o tej samej ogniskowej. Poprostu nie pamietam, czy Hyperiony radza sobie ze światłosilną [F/5] optyką na podobieństwo lantanów no i chyba mają wiecej soczewek [kwestia kontrastu]. To jest do sprawdzenia, ale nie jest tak bardzo istotne -najwazniejsze,że Hyperiony krotkogniskowe też mają dobrze wysuniętą źrenicę wyjściową.

Co do samych obserwacji:

http://www.celestia.pl/Jak_obserwowa%C4%87

Zorientowane głownie na obserwacje DS. Nie wszystkie rady tam zawarte musisz traktować jak wyrocznie, np. filtry dają dobre efekty raczej w większych teleskopach, ale jest tam sporo przydatnych informacji. Ciemnego nieba potrzebujesz do obserwacji DS, czyli gromad, galaktyk itp. Planety i Księżyc są jasne, więc zaświetlenie nieba nie przeszkadza.

Co do planet, to widać:

-Wenus,Merkury -można obserwować fazy [M. -trudny cel]

-Mars -raz na 2 lata gdy jest w miarę blisko Ziemi podczas opozycji [aktualny sezon właśnie się kończy] można w dobrych warunkach dostrzec czapę polarną i wyróżnić ciemniejsze obszary na tarczy

-Jowisz -2 lub 3 ciemne pasy na tarczy, tranzyty cieni 4 dużych jego księżyców po tarczy planety, same ksieżyce poza tarczą lub na jej krawędzi. Wielka Czerwoną Plamę udało mi się na pewno zaobserwować dopiero Makiem 127 być może widziałem ją już z trudem w 130/650, ale nie byłem pewien, w Maku dla mnie też jest na granicy dostrzegalności

-Saturn - pierścienie, w dobrych warunkach parę razy udało mi się przerwę Cassiniego zobaczyć, ale teraz póki co na razie pierścienie są jeszcze mocno kantem do nas i lepiej poczekać. Poza tym jaśniejsze księżyce [Tytan, Rhea]

-Uran, Neptun -w zasadzie można dostrzec, że to kropki nie będące gwiazdami, czyli jakąś tam tarczę widać, przynajmniej na Uranie

Teraz DS-y:

-jasne gromady otwarte wszystkie Twoje, rozdzielone na gwiazdy; ciemniejsze nadal mgiełki

-gromady kuliste -kilka jaśniejszych [M13, M22 itp.] pokaże rozdzielone zewnętrzne gwiazdki przy dużym powiększeniu; środek -mleko z kaszą lub mleko; pozostałe kuliste -mleko

-galaktyki -poza łatwizną w rodzaju M31, M33 itp. reszta to mleczne plamki lub kreski, na granicy dostrzegalności; 130mm to nie jest sprzęt do polowania na galaktyki, po prostu trochę mały jest. ale kilka-kilkanaście zobaczysz w dobrych warunkach i po nabraniu wprawy

-komety -te jaśniejsze tak, choć tu lepszym sprzętem jest na ogół duża lorneta. Za słabsze nie bierz się na razie, póki nie opanujesz łatwiejszych DS-ów

Poza tym co wyżej możesz bawić się w polowanie na planetoidy [wyszukiwanie ich wg. mapki wśród gwiazd] i rozdzielanie gwiazd podwójnych, obserwacje zmiennych itp.

Pozdrawiam

-J.

matrix_1755 · 4 Marca 2010

Dzięki bardzo za wyczerpującą odpowiedz.

Mam jeszcze takie pytanie w momencie skierowani teleskopu na Marsa i obserwacje okularem 5mm miałem taki obraz przed oczyma.

Próbowałem uchwycić ostrość ale widziałem tylko jasna „żarzącą” małą kulkę. Podobno był to Mars chociaż patrząc na to nie mogłem tak wnioskować.

W załączniku przesyłam obraz jaki widziałem. Czy te zjawisko ma jakąś nazwę i czy można to zminimalizować i dostrzec jakieś szczegóły na planetach zamiast tej „żarzącej” kulki?

majer · 4 Marca 2010

Jeśli kolor po rozogniskowaniu był niebieski, to na 100% nie patrzyłeś na Marsa, bo Mars ma wyraźny bladopomarańczowy kolor i powinieneś go widzieć w teleskopie.

Moim zdaniem w tym teleskopie powinieneś już zobaczyć tarczę Marsa, tzn. że nie jest to punkt, tylko, że ma ona jakieś skończone rozmiary. Ze szczegółami gorzej, tak jak już było wyżej napisane, choć 13 cm średnicy powinno zrobić swoje i np. czapę polarną pokazać, ale tu dużo zależy od jakości optyki.

A czy to zjawisko ma jakąś nazwę? Tak. Scyntylacje, czyli migotanie gwiazd na skutek falowania atmosfery ziemskiej (to tak w skrócie).

wimmer · 4 Marca 2010

Dodam jeszcze do powyższego, że przyczynami takiej "żarzącej się kulki" oprócz samej niestabilności atmosfery mogą być:

-obserwowanie z pomieszczenia o innej temperaturze niż otoczenie

-niedostateczne wychłodzenie lustra teleskopu

-obserwowanie w miejscach, gdzie nagrzane powierzchnie mogą oddawać ciepło (ściana budynku, otwarte okno)

Trzeba tego unikać.

Jarek · 5 Marca 2010

Z wyjątkiem ostatniego wariantu, masz na tej serii zdjęć b. silnie niezogniskowany obraz [rozstrojona ostrość]. I tak jak inni piszą, raczej jest to gwiazda. Przy 130x [tyle masz z tym Hyperionem 5mm] tarcza Marsa byłaby widoczna jako b. mała, ale wyraźna jasno-czerwonawa kulka. Raczej złapałeś gwiazdę, choć ostatnie zdjęcie na bardzo upartego mogłoby być obrazem przepalonej i poruszonej tarczki Marsa. Tylko że w rozogniskowanym obrazie powinno być widać trochę czerwieni, a tu taka niebieska dominanta.

To roziskrzenie na brzegach [zarówno w ostrym obrazie jak i nieostrym] to efekt tzw. seeingu, czyli drgań atmosfery zniekształcającej obraz w teleskopie. Najfajniej to widać przy dużym powiększeniu na rozogniskowanych lekko obrazach gwiazd. Gwiazda w teleskopie [przy ostrym obrazie]nie pokazuje tarczy, ona zawsze jest takim roziskrzonym punktem właśnie. Na planetach seeing objawia się rozmazywaniem szczegółów na tarczy -przez chwilę widać nieco więcej [np. czapę polarną jako biała kreskę na biegunie i jakieś ciemniejsze obszary tarczy], a za chwile jednolita okragła plama bez szczegółów.

Możliwe że zamiast Marsa trafiłeś w którąś z jasnych gwiazd w Bliźniętach, Kastora albo Polluksa. Albo jakąkolwiek gwiazdkę opodal. Mars nawet w okularze 10mm powinien być łatwo od gwiazdy odróżnialny.

Osobna sprawa to wystudzenie teleskopu i unikanie silnych prądów powietrza koło niego -np. typu obserwacja z balkonu przy niedomkniętych drzwiach.

Pozdrawiam

-J.

matrix_1755 · 13 Marca 2010

Hej dzisiaj skierowalem teleskop na Marsa :astronom: tym razem nie bylo mozliwosci pomylki z gwiazda. Przez teleskop widzialem: tylko ze tym razem odcien byl pomaranczowo - czerwony. Teleskop byl wychlodzony ale trudno bylo mi ustawic ostrosc ogladalem Marsa a raczej to co mialo przypominac owa planete przez okulary 20mm 10mm i 5mm. Obserwacje prowdzilem z balkonu, lekki wiaterek, atmosfera byla stabilna nie bylo efektu rozmycia -patrzac golym okiem, obserwacja okolo godziny 23.30 gdzie planeta znajdowala sie 45 stopni nad horyzontem (kierunek West). Czy te rozmycie moglo byc spowodowane brakiem filtru. Prosze o jakies podpowiedzi jak obserwowac Marsa -poluje na niego 2 miesiac.

Jarek · 15 Marca 2010

Matrix_1755, musisz poprawnie ustawiać ostrość. Przy ustawionej ostrości obiekt jest najmniejszy, czyli z kolejki obrazków będzie to ten ostatni, reszta to rozogniskowane. Domyślam się,że to jakieś prześwietlone i rozmazane zdjęcie komórką. Przy naprawdę poprawnie ustawionej ostrości powinieneś widziec malutką b. jasną, czerwonawo-białą kulkę. Chwilami, przy b. dobrze ustawionej ostrości być może dostrzeżesz na jednym z biegunów tej kulki białą kreskę -to czapa polarna. Jeszcze niedawno były do wyłapania ciemne plamy na powierzchni tej kulki, czyli ciemniejsze obszary Marsa. Niestety, dla małych teleskopów, takich jak Twój, sezon na Marsa się właśnie kończy, widoczne rozmiary planety maleją i zobaczyć cokolwiek jest coraz trudniej. Być może uda Ci się upolować jeszcze czapę polarną. Musisz uwzględnić,ze jeśli w ogóle będzie widoczna, to tylko chwilami,ze względu na zjawisko seeingu, czyli pływania obrazu na skutek ruchów atmosfery. Trzeba b. dokładnie ustawić ostrość, korygując ją od czasu do czasu i czekać na momenty poprawienia się obrazu. Nikt Ci nie da gwarancji,że danego wieczoru akurat się uda, wystarczy że seeing będzie kiepski i po sprawie. Sam tak często miałem w 130/650. Malejący szybko Mars uczyni wkrótce [lub już uczynił] to zadanie beznadziejnym dla teleskopów takich jak Twój. Nieco dłużej walczyć mogą posiadacze większych "armat". Jeśli Ci się nie uda w najbliższych dniach -spróbuj za 2 lata, podczas następnej opozycji Marsa. Na razie przerzuć się na Saturna, za kilka miesięcy wypełznie na nocne niebo Jowisz,z tranzytamai cieni jego 4 ksieżyców na tarczy od czasu do czasu [niektóre wyłapywałem w 130/650].

Pozdrawiam

-J.