IC 1396 Trąba Słonia

[philips]

Ten kadr jest bardzo popularny, referencyjnych fotek w niecie jest od groma. Obiekt w gruncie rzeczy chyba łatwy choć cieżko jest wyciągnąć ładnie elementy ciemnej materii przysłaniającej cały kompleks mgławicy przy jednoczesnym nie przyduszaniu ciemnych partii samej trąby czy tych ząbków w prawym dolnym rogu. Wspaniale prezentuje się ta ciemna materia w narrowbandzie, w Ha wychodzi tak sobie ale jest.

Od strony technicznej jest to pojedyncze ujęcie najdłużej przeze mnie naświetlane - 10,5 H. Zawsze jakiś tam szum jeszcze się znajdzie, ale pewnie i przy 7H było by ładnie z Atika 314L+.

Cieszy mnie to zdjęcie bardzo, bo trąba była dla mnie zawsze jakoś mocno niedostępna a teraz "mam i ja" trąbę owocową...każdy z nas ma!

FTP: philips.art.pl astro af

 

 

50%:

 

 

finalny resize 90%:

 

 

Pozdrawiam.

Edytowane 22 Lipca 2010 przez philips

[Krzysiek Gaudy]

I wyszło bardzo fajnie - miło, lekko i przyjemnie się na to patrzy!

Do obróbki ja nie mam się gdzie przyczepić. Gratuluję fajnej trąby i cierpliwości, bo 10 godzin to już nie mało.

 

Pozdrawiam,

Krzysiek

[Hans]

[Piotrek L.]

Philips dla mnie jest rewelka

[sumas]

piękny kadr, piękny detal

a tak zacząłem eksperymentować i porównywać Twoje świetne zdjęcie ze swoimi sprzed roku

http://forum.astropolis.pl/topic/28601-ic1396-trba-na-wsko/

nałożyłem kolor ze swojego na Twoje h-a i taki efekt wyszedł:

i stara trąba po liftingu od razu nabrała nowego wyrazu

[Adam_Jesion]

nice

[philips]

Dzięki wszystkim za miłe słowa. Chciałbym w tym miejscu przypomnieć rewelacyjne zdjęcie MarcinaPc także z poprzedniego roku ze wspaniałym detalem i balansem kolorów - http://forum.astropo...__1#entry378922

 

Zastanawia mnie tylko dość duża wielkość gwiazdek na mojej fotce. Wydaje mi się, że robie wszystko co tylko mogę aby ich nie wyciągać za bardzo krzywymi (nie obrabiam ich oddzielnie) a potem jeszcze je lekko zmniejszam za pomocą zakupionych akcji do fotoszopa ( jak sie z nimi przesadzi to wychodzą troche nie naturalnie więc staram się utrzymywać umiar w tym działaniu ). Czy te duże gwiazdki to kwestia odpowiedniej obróbki czy też optyki ( dublet Stellarvue 80ED na FPL-51), jak myślicie ?

Edytowane 23 Lipca 2010 przez philips

[Krzysiek Gaudy]

To kwestia optyki, wielkości piksela i rozdzielczości w Twojej kamerze - nie wiem, jak to jest u Ciebie, nie sprawdzałem, ale... Już o tym pisałem gdzieś w innym wątku - spójrz na zdjęcie Adama - dowolne. Jak on zrobi resize, to gwiazdka będąca największą "krową" w kadrze wygląda jak mała szpileczka. Ja mam ten sam problem co Ty - też mnie denerwują duże, jasne gwiazdy w kadrze. Próbowałem z tym walczyć, ale w końcu dałem spokój - po prostu mam taki zestaw, jaki mam...

 

Apropo Marcina - On też ma duże gwiazdki... ale u Niego jakoś tego tak nie widać i nie przeszkadza To jednak odrębna kategoria wagowa

 

Pozdrawiam,

Krzysiek

[danio115]

WOW Ale fotka. Wielkie gratulki

[Adam_Jesion]

Wielkosc gwiazdy zalezy od wielu czynnikow. Przede wszystkim okresla ja charakterystyka obiektywu, czyli tzw spot size, czyli krazek rozproszenia. Im wieksza apertura i swiatlosila, tym mniejszy krazek. Do tego dochodzi jeszcze sama jakosc wykonania optyki, tym bardziej, jezeli zdjecia sa mocno streczowane.

 

Analizujac to na przykladzie mojego sprzetu latwo zgadnac, dlaczego jestem w stanie uzyskac tak male gwiazdy. Jezeli zerkniecie na specyfikacje AG12 to zobaczycie, ze moj spot size za korektorem wynosi okolo 2-3 mikronow. Piksel ma 9 mikronow, wiec zapas jest ogromny. Inaczej mowiac, jedynym elementem degradujacym obraz mojej gwiazdy to czynniki zewnetrzne.

 

I to jest m.in. cos, co odroznia teleskopy, a na co w ogole sie nie zwraca uwagi. Mialem wczesniej 2 oriony, jeden 10", drugi 12". Obydwa odstawaly od aktualnego o cala klase (pod tym wzgledem). Tak sie sklada, ze mam tez material z traby do obrobienia, wiec bedziesz mial sposobnosc zobaczyc to, o czym pisze.

 

Ps. Brak pl liter wynika z pisania na mobilu.

[philips]

I to jest m.in. cos, co odroznia teleskopy, a na co w ogole sie nie zwraca uwagi. Mialem wczesniej 2 oriony, jeden 10", drugi 12".

Czy ten drugi Orion to był z serii CT i jesli tak to jak się sprawował bo względem optyki ? Na ich stronie można dowiedzieć się, że CT ma 1/10PV Wavefront Optics czyli Our Ultra range has Strehl values typically around 99% with RMS values of the order of 0.02PV.

Pytam raczej z czystej ciekawości niż chęci ( a chęci, wiadomo, są... ) zakupu.

 

 

 

[Adam_Jesion]

Cieszyłem się, że miałem FWHM poniżej 2. Z AG standardem jest okolica 1, a jak warunki podłe, to 1,4 piksela.

[philips]

Cieszyłem się, że miałem FWHM poniżej 2. Z AG standardem jest okolica 1, a jak warunki podłe, to 1,4 piksela.

OK. Bo ja nie mam filtrów i foce tylko w Ha wiec nie wiem jak się zmienia FWHM względem filtrów, ale w Ha w dobrych warunkach mam 1,5px a w słabych około 1,8-2 px. To dobrze czy źle zakładając filtr Ha ( czy filtr w ogóle ma znaczenie, bo mam wątpliwości... ? )

Na dodatek zaobserwowałem u siebie zmianę FWHM względem zmian temperatury i teraz ostrze co 1H ( czy co 4 klatki ), zauważenie tego faktu możliwe było dopiero przy posiadaniu stacjonarnego setupu. FWHM na przestrzeni ~5C potrafi spaść o jakieś 0,3 px.

Musze jeszcze podkolimować optykę tego dubletu bo w lewym dolnym rogu mam permanentne pojechanie gwiazdek i tam FWHM spada do 2,5px ale za to w prawym górnym mam zwykle 1,4px jesli ogólne FWHM dla całej fotki wynosi 1,6px ( czyli typowe przy dobrej ostrości ).

W tej chwili klatek powyżej FWHM 2,1px już wogóle nie stackuje bo są wyraźnie gorsze.

Edytowane 23 Lipca 2010 przez philips

[Adam_Jesion]

Przy gorszej optyce w Halpha zawsze będziesz miał mniejsze gwiazdki, bo spot jest kolorowy, i nie jest punkowy - wbrew pozorom. Odcięcie wtórnego widma, szczątkowych aberracji zawsze zmniejszy "poświatę" gwiazdy.

Zmiana focusa w konstekście temperatury to jedno z największych przekleństw zaawansowanej astrofotografii. Wyjścia na to są trzy - refocusowanie co jakiś interwał/spadek ostrości; kompensacja wyciągiem (o ile ma taką funkcję); tuba z kompozytów (włókna węglowe).

 

PS. Co do porównania FWHM, to nie zapominaj, że mam ogniskową ok. 1,2 metra. Twój piksel w rzeczywistości jest znacząco większy.

[Krzysiek Gaudy]

Mam takie same doświadczenia, jak philips. Jak mam FWHM powyżej 2 pikseli, to zdjęcie odrzucam i nawet nie obrabiam. Jak mam złe warunki mam około 1,7. Jak dobre - czy też rewelacyjne - to udało mi się maksymalnie zejść do 1,3. Ale średnio do jest 1,4 - 1,5.

W moim przypadku zmiana temperatury o 3 stopnie powoduje konieczność ponownego ustawiania ostrości - co ciekawe... zestaw znam już swój na tyle dobrze, że wiem o ile muszę przekręcić wyciąg i w którą stronę, żeby zmianę temperatury zrekompensować. Robię za żywego robofocusa

 

Adam, pewnie można gdzieś to w Internecie odnaleźć - nie pytałem wujka Google'a, przyznaję - jak obliczyć spot size swojego zestawu? Czy zależy od tylko i wyłącznie od optyki? Na zdrowy rozum od optyki i wielkości piksela w kamerze? Jak masz chwilę będę wdzięczny za info lub jakiegoś linka.

 

Pozdrawiam,

Krzysiek

[Adam_Jesion]

Nie da się tego policzyć nie znając dokładnie konstrukcji całej linii optycznej. Każdy z nas ma gdzieś po drodze choćby korektor, a on sam ma także ogromny wpływ na wielkość spota (nie używam tu określenia krążek rozproszenia, bo potoczne jego używanie może być mylące). Coś takiego jest policzalne w specjalnych programach do projektowania optyki, ale to wymagało by posiadania dokładnej wiedzy o każdej soczewce, przez którą przechodzi światło. Każdy szanujący się producent gdzieś tam zawsze podaje diagramy dla swojego sprzętu, Taka też widziałem, ale za cholerę nie mogę teraz znaleźć.

 

Oczywiście zgrubnie można sobie to aproksymować, ale np. w moim przypadku nie miałoby to sensu. Głównym elementem wpływającym na spot jest apertura. Im większa apertura, tym cieńszy PSF (klikaj w linki, porobiłem odniesienia) - czyli inaczej mówiąc, im większa apertura, tym większa zdolność rozdzielcza (mniejszy PSF). Z drugiej zaś strony, większe lustro/soczewka to też większe potencjalnie wady/aberracje, więc te zależności czasami są trudne do określenia.

 

Zobacz np. na specyfikację Oriona:

http://www.orionoptics.co.uk/AG/agrange.html#wynne

 

Co tu widać? Widać tyle, że apertura niekoniecznie przekłada się na spot size (wartość spot size w środku), dlatego pisałem, że samo teoretyczne wyliczanie może nie mieć sensu, kiedy w torze światła są dodatkowe elementy korekcyjne. Widać też to, że cały układ optyczny został opracowany pod aperturę 12" i tu osiąga największą efektywną rozdzielczość (kwestia konstrukcji korektora). Oczywiście, w praktyce wszystkie te Oriony są zdecydowanie "diffraction limited" - i to w ujęciu realnego piksela, bo przecież nie stosuje się kamer z pikselem <5 um, a jeżeli nawet, to przy takim kolosie jak 16" decydującym czynnikiem rozdzielczości kątowej nie będzie spot size, a seeing.

 

http://www.orionoptics.co.uk/AG/ag12spots.html

 

Tak wygląda przykładowy spot size. Jak pisałem, nigdy on nie jest punktowy. Widać wyraźnie, że na wygląd i wielkość spota wpływ ma także sama długość widma. W każdej zachowuje się inaczej. To co na diagramie jest białą ramką to przykładowy piksel 10 mikronów. Kolejne spoty, idąc od górnego lewego, to są kolejne odległości od środka linii optycznej. Ostatni to spot dla krążka 50 mm, czyli pomiar 25 mm od środka.

 

Tu możesz zobaczyć spot dla RCOSa, tylko skala to 200 mikronów, więc trzeba wziąć na to poprawkę.

http://www.rcopticalsystems.com/telescopes/aberration_spot.html

 

Na tej stronie kolejne wizualizacje spota:

http://www.baader-planetarium.de/planewave/planewave_optik.htm

Dodatkowo zilustrowane jest to, jak wygląda przełożenie diagramu spota na realny wygląd dyfrakcyjny. Łatwiej sobie to wyobrazić. Przy okazji można się przekonać, jak bardzo nowe Dall-Kirkhamy skorygowane kopią po tyłku RC.

 

Co do lektury, to sprawa nie jest prosta, bo to pryncypia optyki i raczej nie znajdziesz tego w jakimś jednym, krótkim i strawnym opracowaniu. Ja przynajmniej tego nigdy nie znalazłem i to co wiem, czy mi się wydaje to raczej kumulacja wielu opracowań i doświadczeń od kilku lat. A i tak moje rozumienie jest naprawdę na poziomie podstawowym, choć wystarczającym do rozumienia zjawisk i problemów zachodzących w moim setupie.

 

Generalnie możesz zacząć od tego: http://en.wikipedia.org/wiki/Angular_resolution

Znajdziesz tu nazewnictwo, które dalej może przeprowadzić ciebie przez google.

[Adam_Jesion]

Jeszcze jedna kotwica, która naprowadzi na zrozumienie:

http://en.wikipedia.org/wiki/Airy_pattern

 

Taki dysk/krążek/plamka Airy'ego to granica zdefiniowana przez fizykę dyfrakcji światła. Inaczej mówiąc - to najmniejszy detal/spot jaki da się uzyskać z danej apertury (w zgodzie z fizyką dyfrakcji światła). Powiedzenie, że optyka jest "diffraction limited" oznacza, że wszystkie wady/aberracje są mniejsze, niż krążek Airy'ego.

 

W świecie matryc CCD doszedł jeszcze jeden "limit" - wielkość piksela. Wiadomo, że jeżeli damy sobie piksel 50 um, to największy chiński kaszalot będzie miał wady optyczne mniejsze, niż te 50 mikronów Jeżeli chcemy mieć gwiazdki typu "pin point", to ze wszystkim (aberracja, spot size, krążek airy'ego) musimy się zmieścić w obrębie piksela.

 

Co innego, jeżeli chcemy zarejestrować maksymalną moc rozdzielczą naszej optyki (np w pracy planetarnej, czy księżycowej) to wtedy idzie się zupełnie inną drogą. Wtedy staramy się, aby ja jedną plamkę przypadło co najmniej 2 piksele, a idealnie 3. Stąd takie ogniskowe, i tak małe piksele wśród planeciarzy

[ekolog]

W podanym linku jest ciekawy wzór na graniczną rozdzielczość [w sekundach kątowych] kątową teleskopu S= 2.76 / C gdzie C to promień w calach średnicy otworu wlotowego teleskopu.

 

To oznacza (przeliczając na średnicę w milimetrach D) że ta zdolność rozdzielcza wynosi

 

 

2.76 : [1/2 * (D/25)]

 

zatem wynosi ona

 

138/D

 

sekund kątowych

 

wreszcie ASTRO-FORUMOWICZE - ci co jeszsze tego nie wiedzieli - nie musimy wierzyć "w ciemno" w metryczki teleskopów widywane w sklepach - i wiemy dlaczego tak jest!

 

 

no i warto mieć "duże D"

bo wtedy mamy szansę zobaczyć jako odrębne detale na obiekcie odległe od siebie o mniejszy kącik

 

 

ALE Z TEGO WNIOSEK, ŻE MAGICY CO OBSERWUJĄ SC5(127mm D) W POWERZE 338X mają może większy komfort pewnego rodzaju ale głazu narzutowego tam i tak raczej nie zobaczą

 

żartując:

no chyba że jakimś cudem zapamiętują sobie sekwencje widoków i wyciągają intuicyjnie "średnią odszumioną"

Edytowane 24 Lipca 2010 przez ekolog

[misiowaty]

(..) - jak obliczyć spot size swojego zestawu? Czy zależy od tylko i wyłącznie od optyki? Na zdrowy rozum od optyki i wielkości piksela w kamerze?(..)

Teoretyczną wielkość plamki dyfrakcyjnej można wyliczyć:

"Liniowa średnica idealnej plamki dyfrakcyjnej (..) wyrażona w milimetrach nie zależy od średnicy obiektywu, a tylko od jego jasności (np. mały amatorski teleskop o światłosile 1:6 tworzy obraz gwiazdy o takiej samej średnicy, jak kilkumetrowy teleskop o tej samej światłosile). Dla światła żółtego średnica ta wynosi 2r= 0.0013*(f/D) mm, gdzie f - ogniskowa, D - średnica obiektywu; teleskop o średnicy 100 mm i ogniskowej 1000 mm (światłosiła 1:10) tworzy obraz punktu (gwiazdy) o średnicy 0.013 mm."

źródło: Marek Ledwoń.

 

Tutaj cały artykuł: Porady PTMA Chorzów

 

wzór:

d[mm]=2.44*lambda[mm]*(F/D)

d-średnica plamki

lambda-długość fali (np: 650nm=0.00065mm)

F-ogniskowa teleskopu

D-apertura

Edytowane 24 Lipca 2010 przez misiowaty

[philips]

Do admina: Myśle ze posty o wielkości spota itp są na tyle tu rozwinięte, że zasługują na wydzielenie z tematu i przeniesienie do działu z optyką, to moja sugestia.

 

Post do skasowania.