piotrs

Sprawozdanie pochodzące od Mars Society Polska: ############################### 31.05.2011 Dzisiaj do Hanksville przyjechały kolejne zespoły: spotkaliśmy York University, laureatów 2-go miejsca na URC 2010 i zwycięzców - Oregon State/NASA. York ma zupełnie nową konstrukcję, na pierwszy rzut oka widać, że wykonali kawał dobrej roboty. Scorpio za chwilę wystawia robota na pierwsze jazdy na parking. Maszyna ma wręcz organiczny wygląd - wielkie ramię manipulatora i wiązki przewodów sprawiają, że wygląda jak żywa istota rodem z filmu Obcy. Jutro ważenie robotów, zobaczymy, czy zespół zmieści się w dozwolonej masie 50 kg. Ich konstrukcja jest bardzo masywna i wygląda na solidną. Copernicus też zapowiada, że będzie dzisiaj gotowy - ich robot stwarza potencjał do wykorzystania poza konkurencjami URC - spora przestrzeń do zagospodarowania wewnątrz kadłuba, dodatkowe źródła zasilania. Także masywny pojazd, ale powinien zmieścić się w limicie. Magma2 stawia na lekkość. Zespół pojechał wczesnym popołudniem na wykopaliska, żeby wykonać fotografie lotnicze stanowiska ze swojego heksakoptera Cyberdrones, niestety porywisty wiatr uniemożliwił start. Według prognoz na najbliższe dni wiatr będzie pojawiał się codziennie około 14. Zespół ma nadzieję, że wykonywanie zadań, w których potrzebne są koptery zostanie zaplanowane na przedpołudnie. Znalezienie astronauty i nawigacja z powietrza mogą być niemożliwe przy silnym wietrze i mogą stanowić zagrożenie dla sprzętu. Jutro spróbują powtórzyć zdjęcia lotnicze dla paleontologów, wczesnym rankiem, przed ważeniem. Zespoły pozdrawiają z Utah!

Sprawozdanie pochodzące od Mars Society Polska: ############################### 31.05.2011 3 zespoły dotarły do Hanksville Utah. Z przygodami zafundowanymi przez islandzki wulkan członkowie drużyn zebrali się w Los Angeles po kilku zmianach lotów. Nasz hotel znajdował się w pobliżu lotniska LAX, wokół którego skupione są siedziby głównych amerykańskich koncernów z branży aerospace - Boeing, Lockheed-Martin, Raytheon Space and Airborne Systems. Wycieczka do siedzib raczej trudna do zorganizowania - to firmy o znaczeniu strategicznym dla obronności USA. Następnie studenci wyruszyli na miejsce konkursu. Po drodze zapoznali się z podstawami geologii okolicznych terenów. Hanksville (czyli „Heńkowo”) leży w odległości kilkudziesięciu mil od doliny rzeki Colorado i po drodze studenci mieli okazję porównać skalę tutejszych form geologicznych do tego, co wiedzą na temat Marsa i jego kanionów. W motelu w Hanksville rozpoczęli montowanie robotów rozłożonych na czas transportu. Magma2 testuje już swoją konstrukcję na pustyni, Copernicus i Scorpio kończą pracę w zaimprowizowanych warsztatach - Scorpio liczy na duży zasięg swojego robota dzięki doskonałej konstrukcji masztu komunikacyjnego. Copernicus montuje panele słoneczne, które umożliwią długą pracę i doładowanie akumulatorów robota w trakcie wykonywania zadań. Zespoły przeprowadziły rekonesans w terenie porównywalnym z obszarami konkursu - nie wiadomo gdzie dokładnie rozegrane zostaną tegoroczne konkurencje. Zespół Magma 2, który używa heksakopterów dostarczonych przez firmę Cyberdrones zdeklarował się wykonać zdjęcia lotnicze dla paleontologów, którzy na oddalonym o 3 km stanowisku jurajskim prowadzą wykopaliska kości dinozaurów. Drogi dojazdowe do bazy MDRS pokazały zęby. Słabo z zasięgiem komórek i Internetem. Atmosfera świetna - zespoły mimo rywalizacji dogadują się ze sobą. Wspólna droga przez prerię mocno ich zintegrowała, a obfitość wrażeń pozwoliła zapomnieć o zmęczeniu, więc wszyscy mają bardzo dużo wiary w sukces. Na robotach i na autach powiewają polskie flagi. Jutro kolejne testy na pustyni. Sprawozdania będą do przeczytania na naszym facebooku: http://www.facebook.com/ZdobywamyMarsa

Pamiętacie ten temat? : http://forum.astropolis.pl/topic/32430-satelitarna-transmisja-na-zywo-z-robota-na-marsie/ W USA na pustyni Utah co roku odbywają się zawody organizowane przez Mars Society. W zeszłym roku polski robot, jako jedyna konstrukcja z Europy, zajął trzecie miejsce. To było wielkie osiągnięcie, m.in. dlatego że nasi pokonali innych wiedzą i sprytem, a nie budżetem i liczebnością zespołu. To była załoga z robotem Magma, wysłana przez Mars Society Polska. Właśnie teraz trwają nowe zawody na pustyni Utah w USA. Tym razem z Polski pojechały aż trzy załogi z trzema robotami. Przed zawodnikami są 4 zdania: 1) Survey task Robot musi przejechać 800m do punktu z którego zobaczyć będzie można kilka landmarków. Trzeba odszukać jak najwięcej tych znaków (bez dojeżdżania do nich), wrócić do bazy i jak najdokładniej nanieść je na mapę. 2) Sample return task W promieniu 800m trzeba za pomoca zdalnie sterowanego robota odwiedzić wybrane miejsca i za pomocą wybranej przez zespół metody poszukać tam jakichś śladów życia. Trzeba pobrać robotem i z jego pomocą przywieźć próbki, zbadać je i wykazać naukowo że znalazło się jakieś życie. 3) Astronaut Assistance Task Tak szybko jak tylko się da, trzeba za pomoca robota dostaczyć do kilku astronautów w terenie kilka kontenerów. Astronauci będa w znanych koordynatach GPS, trzeba będzie ich znależć. 4) Equipment Servicing Task: Robot musi podjechać do panelu i za pomoca manipulatora wykonać kilka czynności, czyli np. przełączanie przełączników, wciskanie guzików, wtykanie wtyczek itp. Strona zawodów: http://urc.marssociety.org/home Nasi zdobywają Marsa: http://www.facebook.com/ZdobywamyMarsa Jeden z robotów (Magma2): http://www.magma2.pb.edu.pl/ Trzymajmy za nich kciuki! Poniżej kilka sprawozdań z zawodów, udostępnionych dzięki uprzejmości i za zgodą Mars Society Polska.

To moja pierwsza klatka, 8 minut, obróbka tylko krzywe i levelsy, teleskop CT8, kamera DSI III Pro. Porównanie ze zdjęciem z http://bit.ly/kTv5pY {nieżle walnęło !}

Faktycznie, myślałem że to będzie lepiej widać. Miałem te obiekty na swojej liście zamierzeń, a tu wychodzi że to trochę za małe ... Może jakbyś poprawił jakość nieba to by było coś więcej widać?

Tacita i _Spirit_ - wielkie dzięki za dobre słowo. Trzymam kciuki za Wasze obserwatoria :-)

A to sorki. Szukałem przed wysłaniem posta wyszukiwarką i nic nie znalazłem, ale widac źle szukałem.

W grudniu 2010 sonda NASA Lunar Reconnaisance Orbiter (LRO) za pomocą kamery Wide Angle Camera (WAC) w ciągu dwóch tygodni wykonała zdjęcia całej powierzchni Księżyca z rozdzielczością 145m na pixel. Zdjęcia zostały złożone w gigantyczną mozaikę. Mapa widocznej strony Księżyca została udostępniona online pod tym adresem: http://wms.lroc.asu.edu/lroc_browse/view/wac_nearside Przykładowe zdjęcie: Porównanie z Google Moon http://www.google.com/moon/ na przykładzie miejsca lądowania Apollo 11

A to moje (wczorajsze) pioruny, swoją drogą pierwsze w życiu! Na jednym ze zdjęć widać pioruny układające sie w profil przestraszonego dziecka - patrzy w dół w lewo (obszar zaznaczony przez rozjaśnienie). Uaaaaa! Bójcie się...

No , taki odważny na maxa to nie jestem, to mój drugi teleskop, ale dzieki za dobre słowo

Masz na myśli szum na galaktyce? Też to widzę ... Sprzet to GSO RC6, ogniskowa aż 1370mm i w efekcie F9. Noce nie były sprzyjajace, albo chodziły wysokie chmury, albo Księżyc zaświetlał. Będę się dalej bawił z tym setupem, bo widać że nie jest tak że się nie da.

0,97 arcsec (pixel 6,45 um, f=1370 mm)

Witam, Mam do pokazania zdjęcie „dokumentalne” czyli nie piękne, ale ciekawe. Co jest w nim ciekawego? Otóż to: pierwsze moje zdjęcie z RC6 aż 65 klatek po 8 minut (3 noce) spośród wielu wersji wybrałem mniej piękną w galaktyce, a pokazującą więcej w tle. Zobaczcie ile tam smaczków, np. gromada galaktyk w lewej górnej ćwiartce punkt powyżej jest o tyle ważny że zdjęcie to jest zrobione spod W-wy, w całkiem sporym zaświetleniu Główną bohaterką zdjęcia jest galaktyka spiralna z poprzeczką M109, stosunkowo rzadko pokazywana. M109 znajduje się w odległości około 55 milionów lat świetlnych od Ziemi. Jej jasność wynosi 10,6. Do tej pory w galaktyce zaobserwowano jedną supernową, SN 1956A. Należała do typu Ia, osiągnęła jasność 12,3m. Odkryto ją 17 marca 1956.

Z tymi haczykami na rurze to może się lekko nie udać. Jak będziesz lał beton to rura może rozmięknąć i się odkształcić. Mam na myśli nie jej boki tylko brzeg - tu nie ma zabezpieczenia. Ja poradziłem sobie jak na zdjęciach w moim wątku - opaska na rurę i ciągnąć za nią, a nie za rurę.

Odnośnie szumu i hotpixeli przy rożnych temp: http://forum.astropolis.pl/topic/27201-dsi-iii-i-mj-10-cio-miesiczny-projekt-astrofoto/ (patrz: animacja w Ad1) ) "Domowy" pomysł na chłodzenie kamery: http://forum.astropolis.pl/topic/27860-peltier-do-kamer/

Czy była uszkodzona mechanicznie, czy też była OK i się przepaliła? Jeśli to drugie, to by znaczyło że poszły przez nią duże prądy. W takim przypadku (i w każdym innym) zalecane jest używanie zasilaczy z ogranicznikiem prądowym lub akumulatorów z bezpiecznikiem.

Dzięki Dodam od siebie że nie przypuszczałem że coś takiego uda mi sie zrobić w warunkach podmiejskich, czyli na przedmieściach W-wy. Dotychczas zdjęcia tu robiłem tylko jak mnie przycisnęło i wychodziły bardzo takie sobie. Inna sprawa że materiał na to zdjęcie powstał przez 4 noce, ze 3 x tyle dni obróbki i kilka wpadek (posty powyżej). Materiał to: L: 52 x 4 min + 17 x 8 min R: 27 x 4 min bin1 + 20 x 4 min bin2 G: 24 x 4 min bin1 + 17 x 4 min bin2 B: 20 x 4 min bin1 + 15 x 4 min bin2 Łączny czas: L: 344 min R: 188 min G: 164 min B: 140 min razem: 836 minut, czyli 13 godzin 56 minut. Na prawdę trzeba chcieć ...

No dobrze. Jestem zawzięty. Dorobiłem po 15..20 klatek R, G i B w bin2, wrzucilem wszystie dotychczasowe sesje RGB do jednego gara, dałem fajerki na maksa, dowaliłem pieprzu i soli i mieszałem przez kilka dni. Oto co wyszło. Co Wy na to? P.S.: W mojej okolicy halo wokół M106 nie ma zabarwienia niebieskiego.

Dla mnie z kolei to jest pytanie: "nie wiem czy interesuję się wizualem czy astrofotografią, powiedzcie mi czym ja się interesuję?". Lekarstwo: podziałaj w temacie, nabierz doświadczenia, popróbuj rożnych rzeczy i w efekcie się dowiesz co Ci odpowiada. Na pewno my nie wiemy co Cię interesuje teraz ani w przyszłości.

Może zasilacz jest za słaby (lub uległ uszkodzeniu) i przy obciążeniu "siada" mu napięcie? Może jednak sprawdź z innego zasialcza lub akumulatora. W sumie, to co napisałem na samym początku i skreśliłem jest aktualne (zasilacz, kabel, gniazdo, bezpiecznik, jakaś złączka w śodku).

Sprawdź z innego zasilacza lub z akumulatorów. Przy użyciu akumulatorów używaj bezpecznika, bo jak pójdzie duży prąd to tyle ile akumulator może, a może dużo. Być może nie działa nie montaż tylko zasilacz. UWAGA na polaryzację +/- ! Po drugie sprawdź kabel zasilajacy Po trzecie sprawdź gniazdo w montażu (może sie wygieły blaszki) Po czwarte, jesli powyższe nie pomoże, po rozmontowaniu sprawdź czy nie ma gdzieś bezpecznika który się przepalił. Po piąte, poszukaj wśród znajomych elektronika, może coś doradzi. EDIT: doczytałem że wszystko inne działa, czyli co "wszystko inne" - pilot? Jeśli tak , to pewnie jak rozmontujesz to zobaczysz że jakieś złącze w środku wypadło z gniazda (to wariant optymistyczny). pkt 4 i 5 powyżej to następne kroki. Pytanie: czy jak twierdzisz że "silniki nie kręcą" to uważasz że nic ich nie zblokowało lub zbytnio obciążyło? Sprawdzasz to na samym montażu bez niczego zamocowanego na nim?

Do tej pory zawsze robiłem RGB na bin2x2, teraz po raz pierwszy w bin1x1 i od razu problemy. Załączam link do fitsów L, R G i B, Kto chce może spróbować swoich sił. http://www.4shared.com/folder/TBKJbbgp/m106_LRGB.html Przy okazji taka refleksja: zanim zrobię upload zdjęcia na forum to jestem pewien że jest super. W 5 minut po upload widzę jaki to pasztet i zaczynam prace nad nową wersją. Jakaś mania czy co?

Ja się bawiłem z PEC w CGEM (montaż bardzo podobny do EQ6). http://forum.astropolis.pl/topic/30126-guiding-cgem-eq6/page__view__findpost__p__396354 Efekty są bardzo zadowalające. Aby je uzyskać trzeba trochę popracować nad usunęciem przypadkowych błędów, pochodzących od łożysk , zębatek, nieosiowości, brudów, przycierań.

Dzięki. Potrafię doprowadzić do takich proporcji RGB jak na przykładowym zdjęciu na wybranej gwieździe i w tle, ale wtedy podobnie do tego zdjecia wyglada centrum galaktyki, a reszta mojego zdjecia jest sino-biało-czarna. To tak, jakby brakowało kanału B poza centrum galaktyki. Ogólnie RGB jest tu słabe ze względu na zaświetlenie nieba. Kanał L wyszedł mi (jak na mnie) rewelacyjnie, ale RGB to słabizna. Nie jest wykluczone że jest tu jeszcze jakiś błąd którego nie znalazłem. Wersja kolorowa którą pokazałem, to taka w której występuje największe zróżnicowanie barw na zdjęciu. Można się umówić że to takie false color. Muszę nabrać do tego dystansu, i po jakimś czasie wrócę do tematu.

Na dziś tak wyglądają nowsza wersja L i nowsza wersja LRGB. Poprzednie podejścia do koloru były skazane na niepowodzenie ponieważ pomyliłem kanały R i B Teraz jest nieco lepiej. EDIT: zmieniłem LRGB na chyba lepszą wersję