Skocz do zawartości

OBERON RD

Społeczność Astropolis
  • Postów

    1 412
  • Dołączył

  • Ostatnia wizyta

  • Wygrane w rankingu

    6

Treść opublikowana przez OBERON RD

  1. Mam zwolnienie na chore gardło więc z czystym sumieniem mogę oddać się hobby. A skoro nie wychodzę - zostaje obróbka ostatniej sesji. Poniżej na zdjęciu największy krater to Cleomedes (średnica ok. 126 km). Krater leżący nad Morzem Przesileń (Mare Crisium), na które to morze z reguły kierujemy teleskop kiedy w okolicy przebiega linia terminatora, pomijając okolice tego morza. Czyli pokazuję raczej zakamarek Cleomedes jest dobrze widoczny (większy niż Plato), z górką centralną i czasem dostrzegalnym rowem Rima Cleomedes. Na zdjęciu widać kraterek na początku rowu biegnącego z kierunku godziny 10 na godzinę 4 (powiedzmy). Kraterek ma jakieś 2,4 km, poniżej niego słabiej widoczny mniejszy ma ok 1,5 km średnicy. Setup 3500 mm, ASI 178MM, filtr IR 3000 kl składane w AviStack2.
  2. No właśnie, więcej szczegółów i pomiarów np. po wczytaniu mapy z LRO http://wms.lroc.asu.edu/lroc
  3. Wywołany do tablicy odpowiem mocno ogólnie, bo w domu będę dopiero w czwartek wieczór. Nie mam atlasu w laptopie, może ktoś z kolegów podeśle link do pomiarów gdzieś z netu, były przecież przekroje, to i średnice by zmierzył? Platon ma średnicę 104 km, Szczelina w Alpejskiej Dolinie ma szerokość 500 - 900 m i na zdjęciu widać ją częściowo. Małe kraterki na południowych zboczach Plato 5 km te większe, maluśkie ok 2 km. Problemem tej fotki jest nierówna ostrość, patrz np. rozmycie lewej części brzegu Platona. Dodatkowo kąt oświetlenia nie był tu najlepszy do wydobycia szczegółów - a sporo w fotografii Księżyca zależy od światła. Poniżej dużo mniejsza fotka z kwietnia 2009 roku z DMK-31 i barlowa 2x. Skośne światło dało 2 km kraterki wewnątrz Platona i 1 km na zboczach.
  4. Jeszcze okolice południowego bieguna Księżyca z sobotniego ranka. Były co prawda omawiane w innym wątku Loxleya o górach Leibnitza. Ale skoro wyszła mi mozaika z trzech mniejszych zdjęć ? . Zdjęcie "do góry nogami", ale jakoś tak mi się lepiej ogląda. Kto chce to obróci południem w dół. Na "szczycie" fotografii jednak nie biegun, ten leży po lewej stronie zdjęcia, około 20% od lewej krawędzi. Środek zdjęcia, niejako usytuowany na szczycie, zajmuje krater Drygalski. Erich von Drygalski był polarnikiem, logiczne, że upamiętniono go koło bieguna, prawda? Drygalski mimo polsko brzmiącego nazwiska miał przed nim szlacheckie von, pochodził z okolic Elbląga (?), zmarł w 1949 w Monachium. Krater ma 149 km średnicy, przy setupie złożonym z kamerki ASI 178MM i teleskopu o ogniskowej 3500 mm na zdjęciu Księżyca wypada około 5 pikseli na km. Większe zdjęcie ma 3500 na 1056 pikseli. Dla szukających von Drygalskiego w natłoku szarych plam dodaję ściągę.
  5. Morze Żyzności czyli Mare Fecunditatis to duży obiekt na powierzchni Księżyca (średnica 900 km). To na nim są kraterki Messier. Na północy Morza Żyzności znajduje się, a jakże: Sinus Successus czyli Zatoka Sukcesu. To ta dolna, gładsza część mojego zdjęcia. Nierówny teren powyżej, z niezbyt dużymi kraterami Ameghino (9 km) i powyżej Bombelli (10 km) jest ciekawy historycznie jak chodzi o podbój kosmosu przez ZSRR. Pomiędzy tymi kraterami rozbiła się sonda Łuna 18 (1971 rok), ale już Łuna 20 ( w roku 1972) wylądowała poprawnie i jej tzw. „powrotnik” dostarczył na Ziemię 30 g księżycowego gruntu. Myślę, że chcieli wylądować z Zatoce Sukcesu, ale parę kilometrów na północ nie było już tak łatwo. Powyżej tych gór leży Morze Przesileń (łac. Mare Crisium). Tam z kolei „lądowały” Łuna 15 i Łuna 24. Jeszcze ciekawostka – Łuna 15 rozbiła się w czasie, kiedy na Księżycu byli astronauci z Apollo 11. W sumie tylko, a może aż, trzy Łuny przesłały ładunki powrotne: 16, 20 i 24. Dobrze, że nie wysyłali na Księżyc ludzi. Zdjęcie można porównać ze stroną 38 atlasu Rukla’a. Tam zaznaczone są miejsca lądowań Łun. Ciekawe, czy platformy powrotników widać na zdjęciach z orbity Księżyca, tak jak ślady Łunochodów? Lokalizację zdjęcia i miejsc lądowań próbników na mapie naszego satelity może Wam ułatwić krater na środku dolnej krawędzi zdjęcia – Webb. Jego średnica to 22 km.
  6. Zakamarki może znane, ale pogoda wczoraj była niesamowita. Mimo nachodzącej niskiej mgły, bo temperatura spadła do 3 C, potężnej rosy powietrze było względnie nieruchome. Zrobiłem z 60 filmów, próbka poniżej. Setup ten co ostatnio. Składane w AviStack 2.0.
  7. Jeszcze jedno zdjęcie, podobne do poprzedniego ale z mniejszej klatki. I tu wniosek jakim chciałbym się podzielić. ASI 178 fajnie łapie szczegóły, ale przy rejestracji mniejszych klatek. Rozdzielczość 3000 x 2000 - lepiej zapomnieć, 1400 x 1800 wyczerpuje RAM po 400 - 600 klatkach. Tradycyjne 1024 x 700 itp. - kręci się 30 - 60 kl/sek. a nie 10 - 15 na sek. Chyba że w przyszłości użyję dysk SSD i wtedy spróbuję czy to coś zmienia? Komunikat jest jednak o ubywającej pamięci RAM. Jak filmuję w dziurze między chmurami lepsze szczegóły rejestruję przy krótszych czasowo filmach i 2000 tys. klatek. Filmik ma 2 GB a nie 6 - 7 GB. Jeszcze raz Mairan i Sharp - tu widać obie części Rima Sharp, szeroka powyżej cieńszej, słabiej widocznej. Drugie zdjęcie to Hansteen i Billy (ten ciemny, wypełniony lawą). Jasna górka pomiędzy to Mons Hansteen, a jakże Czekam na pogodę w weekend!
  8. Krater na środku to Mairan (40 km). PO lewo i do góry to Sharp (tez 40 km). Udało się uchwycić Rima Mairan ( na lewo od Mons Gruithuisen), szerszą część Rima Sharp. Ciekawostką jest kopuła Mairan T z kraterem na szczycie (3 km). To ten kraterek przypominający kluskę śląską, a rzucający spiczasty cień. Setup jak poprzednio, bez barlowa. Dziś u mnie chmury, więc zostaje obróbka filmów. PS. Po kliknięciu na obrazek - otwórz w nowej karcie będzie widać większy format (szerokość 1490, wysokość 1840 pikseli). Gdybym wycelował trochę niżej byłaby idealnie odwzorowana strona 51 atlasu Rukla.
  9. Jeszcze z wczoraj - eksperymentowałem z barlowem. Jednak kamera ASI 178 ma na tyle mały piksel, że nic się nie zyskuje na wydłużeniu ogniskowej, poza może rozmyciem obrazu . Seeing był średni, niestety wiało i teleskop mimo osłony parawanem drgał. A w soczewce barlowa - wręcz obraz latał. Dodatkowo dłuższy czas naświetlania rozmywał szczegóły. Pomyślałem sobie - stary a taki chciwy na szczegóły Dla ciekawskich i ku przestrodze młodzieży pokazuję też obrazek z barlowa 2x. Ważna jest nie długość ogniskowej ale dobór piksela do rozdzielczości teleskopu. W każdym razie Aristarchus, Herodotus były ładnie widoczne. Widać nawet pagóreczki na dnie doliny Schrotera. Spróbuję złożyć filmik z krótszej ogniskowej ale z resamplingiem, może będzie lepiej widać. PS. Po kliknięciu na obrazek - otwórz w nowej karcie będzie widać więcej. W każdym razie na moim na laptopie,
  10. I znów chwila pogody wieczorem, fakt, że bardzo wietrznej. O dziwo dzisiejsze zdjęcia wyszły lepiej dziś niż wczoraj. Na fotkach ślady prawdziwej lub domniemanej aktywności wulkanicznej. Kopuła Mons Gruithuisen Gamma ma 20 km - udało się zarejestrować krater 900 m na szczycie. Za to Marius i chyba setka kopuł (ang. domes) miał być celem jednej z wypraw Apollo, która nie doszła do skutku. A może doszła do skutku, tylko była tajna
  11. Z kolei ta fotka taki sam setup, ale składane w AviStacku. Niestety seeing taki, że nie wszystkie szczegóły ostre. Też IR 685 nm i ognisko główne 14" kamera ASI 178MM.
  12. Była nareszcie dziura w chmurach (nieduża). Testowałem nowy setup, jak chodzi o zakamarki, to Łunochoda nie ustrzeliłem Zatoka Tęczy przy niebieskim jeszcze niebie (godz. 17.31) przez filtr IR 685 nm i kamerą ASI ZWO 178. Ogniskowa 3500, bez barlowa, seeing taki sobie, ale to 1000 kl z 2000. Składane AS!2.
  13. Większość opisów podaje King's Lynn w Anglii. Kiedyś mieszkał w Selsey (?) w UK. Na Barbados to jeździł chyba dla planet głównie. U nas Księżyc bywa dostatecznie wysoko (45 stopni czy wyżej) by warto było go fotografować w dobrej rozdzielczości. Nie wiem czy Damian był w Andach, był w obserwatorium Pic du Mindi (teleskop 105 cm średnicy, f 17 ) ale to Pireneje (Europa), plus są fotki z Wysp Kanaryjskich i Cypru - tak patrząc na jego stronę internetową. Zakamarki Księżycowe skończyły się na jego stronie w 2016. Pokonaliśmy go ?
  14. Jak na obiektyw 80 mm całkiem ostre. Myślę, że to jest trochę za duże zbliżenie i stąd wrażenie rozmycia. Robiłeś zdjęcie przez filtr R lub IR? Z filtrem łatwiej ustawić ostrość i same zdjęcia ostrzone z fragmentu widma są tym samym wyraźniejsze niż robione z całego białego światła.
  15. Nad bałwankiem, w cieniu u góry wisi miecz! Właściwie można się dopatrzeć, że dwie kulki są, ale głowa z noskiem właśnie spada Mam nadzieję, że Wy tez to widzicie, a nie jest to u mnie wpływ przepracowania przed Świętami.
  16. A to nie jest taka zagadka jak starożytny Sfinks zadawał? Las włosów na głowie jest wyraźnie dowodem na rozszerzanie się przestrzeni. Włos od włosa tak się oddala, że w końcu spod jednego nie widać drugiego
  17. Czyli to nie wejście ale wyjście z Mordoru ? Podziwiam wszystkich wstających na zdjęcia o trzeciej nad ranem!
  18. Chmury przeszkadzają, ale mam dwa w jednym! Widok ze strychu W obserwatorium Księżyc przesłaniają mi drzewa - las rośnie wolno, ale rośnie.
  19. I czy kabelkologia jest myszoodporna. Przy ostrej zimie na każdym kablu miałem 3 - 5 dziur zrobionych przez gryzonie - ratowały się gryzieniem izolacji. Chyba, że masz kota krążącego koło obserwatorium. Jak miałem takiego dyżurnego Mruczka to był spokój.
  20. Koledzy, w jednym poście trzy, żeby miejsca nie zabierać na forum: wiatr 192 bardziej toffi niż beżowy. Ale może takie skojarzenie bo cukru mi brakuje :-) Charon_X 781 jak na wysokość Księżyca nad horyzontem i temperatury - super. Ja przedwczoraj po raz pierwszy od roku oglądałem Kopernika i Stadiusa przez okular - więcej nie widziałem w 14". BlackAdder 647 Ostre fotki ale ... Czy nie da rady suwaczka gainu lub czasu poruszyć w stronę jasności? Histogram Twoich zdjęć pokazuje piksele tylko całkiem po lewo. Może dla już istniejących zdjęć poruszyć sam histogram? Ułatwi to ich odbiór innym i pokaże więcej walorów jak choćby kapitalne cienie Alp na Twoim zdjęciu, które cytuję po przesunięciu suwaka. Nie to że się czepiam, tak daję pod rozwagę, ok?
  21. Ciekawa jest ta ilość RAM na czerwono. Ty masz 8 GB RAM, ja mam na laptopie 16GB RAM i zwykły (nie SSD) dysk 2TB. Przy FireCapture RAM zaczyna mi się od 812 (gdzie reszta się pytam?!) i spada przy większych rozdzielczościach do tychże jak u Ciebie 70 MB, Jak klikam dwukrotnie w ikonkę RAM, uwalnia - 100 - 200 MB i to starcza na chwilę, powiedzmy 30-50 klatek. Nagrywanie filmu w pełnej rozdzielczości - do 500 - 600 klatek. Mój dysk jest tez niby OK, tylko z reguły na 100% zajęty. Mam Win 8 nie 10, czyli to nie wina Win 10 Muszę potestować na innym starszym lapku z Win 7 czy nie będzie lepiej.
  22. No właśnie, może to nie dysk? U mnie ASI 178 (właśnie kupiona) zapycha się przy 3000x2000 (500 klatek i amen). Nagrywa za to 2400x1800 choćby i 1000 klatek. Ale czemu to piszę. W pierwszym przypadku, tych większych klatek Fire Capture pokazuje mi uciekający RAM - z 800 na 400, 200 a przy 50 - nagrywanie kaput - trzeba przerwać, nie dodaje nawet pojedynczych klatek. Patrzyłeś na RAM u siebie?
  23. OBERON RD

    Wenus 2018

    Podziwiałem ostatnio Wasze fotki Wenus i pozazdrościłem. A że na zachodzie mam drzewa i sam narzekałem, jaki to kiepski seeing jak planeta nisko – postanowiłem zapolować w dzień. Wybrałem moment górowania Słońca o 12:42. Wycelowałem na Słońce (z pokrywką, nawet na szukaczu)! Patrzyłem na cień teleskopu, żeby był najmniejszy. Potem według CalSky 6 stopni do góry, cofnąć 2h i coś tam w RA i TA DAM! Wenus w szukaczu. Drobne 15 minuy i była w kamerce. Bo „ktoś” puknął w szukacz i się poruszył. Ale udało się. Aviki robiłem po 13:00 i po 17:00 (po obiedzie). Te późniejsze były lepsze, powietrze nieco spokojniejsze. Tylko przed i za chmurą która przechodziła przed teleskopem „gotowało się”. Poniżej zdjęcie z 17:51 robione SCT 14” f=20 czyli około 7000mm. Resize 200% W IR-pass jeszcze to jakoś wygląda. Niestety w UV – kaszka mimo dobrych chęci i zmian wielu ustawień. DMK 31 jest jednak mało czuła na UV
  24. Czasem pewnie i są to metrowe teleskopy Poniżej linki do dwóch fajnych stron zrobionych przez niemieckich amatorów (strony też po angielsku) - są to atlasy Księżyca, pierwszy nt. wulkanizmu, drugi ogólny. Jako że zrobione głównie 14" SCT w Namibii pokazują fajną jakość, ale też wiele ZAKAMARKÓW ! http://www.chamaeleon-observatory-onjala.de/mondatlas-en/index-en.htm http://www.chamaeleon-observatory-onjala.de/mondatlas-2-en/index-en.htm#atlas W sumie to robimy zdjęcia, które inni już zrobili i daje nam to satysfakcję, ciekawe. nie?
  25. Zaraz tam "nic nie będzie". Kupię sobie T-shirt w astroshopie i coś będę miał. https://www.astroshop.pl/t-shirts/t-shirt-mars-opposition-2018-size-xl-black/p,57023 Bo kamerki z tycim pikselem to chyba nie warto. Po opozycji zostaną w magazynach i będą tańsze. Jak laptopy po okresie komunijnym
×
×
  • Dodaj nową pozycję...

Powiadomienie o plikach cookie

Umieściliśmy na Twoim urządzeniu pliki cookie, aby pomóc Ci usprawnić przeglądanie strony. Możesz dostosować ustawienia plików cookie, w przeciwnym wypadku zakładamy, że wyrażasz na to zgodę.