OBERON RD

Coś tam dzisiaj było widać, choć Księżyc nisko. Ale popatrzyłem na prognozy - jak nie dziś to kiedy ?! Powietrze było niespokojne, te dwie fotki powstały z avików jakie robiłem w ognisku głównym (3500 mm) przez IR pass. Coś tam robiłem też przez inne filtry, ale może jutro wrzucę o ile będzie co. Na zdjęciach wschód Słońca nad Rima Hadley (Apollo 15) i Triesnecker plus jego Rima. Kamera ASI 178 mm, ROI, ok. 60 kl/sek. przy tym formacie.

Aj, aj. Jak tu pisać by młodzieży nie urazić .... Baby dużo gadają, faceci mniej. Bo są delikatni Jak nie ma komentarza, to często dlatego, że nie chce się kogoś urazić. Może nie mieć umiejętności, może nie mieć sprzętu itd. Raczej nikt nie chce nikogo zdołować. Wampum, jak kolega S. napisał, zdjęcia robimy dla siebie, potem dopiero dla "łapek". Ale jak chcesz, to proszę ocena: Twoja ostatnia fotka (str 93) jest nieostra i ma wypalone światła. Popatrz na zdjęcia innych. Lepiej przy nagrywaniu mieć histogram po lewo, bo go rozjaśnisz, a wypalonych partii nie wyciemnisz, bo nie ma tam szczegółów. Księżyc 20 stopni nad horyzontem rzadko będzie ostry, szczególnie przy niestabilnej pogodzie. Fotografuj za tydzień - dwa jak będzie 30 -40 st nad horyzontem. Sebastianus dobrze napisał, ale czemu jego ser niebieski? BO PLEŚNIOWY

No daj spokój, żartowałem. Fotka faktycznie robiona w październiku br. przez 30-letniego MTO. Ale ogólnie, po używaniu obiektywów Canona czy Sigmy (mam Canona, nie NIkona) stare obiektywy od Zenita czy Practicy nie porażają dziś ostrością. Choć kiedyś Practica 50mm f 1,8 była o niebo lepsza od Zenitowego Heliosa 58mm f2, większy kontrast i ostrość. Odbić matrycy dotąd nie widziałem , ale flary od jaśniejszych obiektów tak.

Tak, w MTO to nawet na zdjęciach pojawia się do góry nogami, w lewym górnym rogu nazwa matrycy aparatu Poniżej przykład: https://astropolis.pl/topic/69072-bardzo-bliska-koniunkcja-księżyca-i-jowisza-311019/?do=findComment&comment=788449

Dzisiejszy Księżyc (ok. 16.40) plus dodatki - to z jasnym oczkiem i ciemnym ogonkiem (środek u góry), to nie kometa

Mgła ma się bać !

Może jednak teściowie kontrolowali by robotyczne obserwatorium? Łatwiejsze niż walka z administracją i jeszcze pogadasz z teściem jak facet z facetem projektując i budując budkę roll -of czy kopułkę.

No, martwi się o Ciebie i nie chce żebyś zleciał Dawno temu (25 lat) bywałem na dachu bloku. W czasach, kiedy nie trzeba było wielu papierków. Mieszkałem na ostatnim piętrze, drabina była obok drzwi. Kłódki do włazu nie było - teraz pewnie jest. Problemem dla mnie były zapachy z wentylacji toalet - bo teleskop z obiektywem PZO mocowałem do komina wentylacyjnego (dach był jak to dach - skośny). Uliczne latarnie nie były skierowane w dół i robiły bliki na zdjęciach. Marzyło mi się obserwatorium w opuszczonej wieży ciśnień niedaleko domu. Teraz budka 3x 3 m z odsuwanym dachem w polu - coś 100 m od domu. 100 m to za daleko jak coś się zapomni (kabelek, filtr, ZASILACZ itp), ale chciałem mieć ciemniej i dalej od szosy (drgania od aut). Siedzę w obserwatorium podczas obserwacji. To jak na rybach - wycisza

Dla mnie fajne w tym filmie jest odszukiwanie kraterów znanych normalnie z innej perspektywy.

Stopując ten filmik fajnie można zobaczyć jak zmienia się liczba dostrzeganych szczegółów (kraterków, nierówności) w zależności od wysokości Słońca. Dlatego warto patrzeć czy fotografować okolice terminatora.

Co do skali 10" - że błędna. Podana jest wg. teoretycznego mnożnika. Sam mierzyłem kilka barlowów (? hmm... tak dziwnie wyglada) i żaden nie był dokładnie "x" tyle ile pisało. Najbliższy wynik miał Powermate Meade 2x - naprawdę 1,96, ale stary barlow Meade teoretycznie 2x dał mi wynik bodajże 2,8x. Mierzyłem liczbę pikseli przypadającą na średnicę krateru Plato przez różne soczewki, bo miałem wrażenie różnej jakości obrazu - jeden był właśnie "na oko" za duży. Nie pamiętam pozostałych, ale notatki mam do odszukania.

LRO rządzi Z podwórka na Ziemi uda się sfotografować amatorskim teleskopem kratery 800 - 1000 m średnicy jak MOCR. Podłużne twory (Rima ... , rów w Alpine Valey czy Prosta Ściana) są węższe, ale cień tworzony na skarpie pomaga je zarejestrować. Ciekawe, czy pył ze startującego lądownika robił dostatecznie dużą chmurę, by rzucała cień? Ale teraz będą chcieli lądować na biegunie i to na dnie krateru (bo woda ...) czy inne tego rodzaju głupie pomysły - nic nie zobaczymy. Jak ci Chińczycy na odwrotnej stronie - tylko będą mówić, że byli tam

Dorzucę jeszcze miejsce lądowania Apollo 11. Też kwadracik. Powyżej kwadratu oznaczającego miejsce lądowania są trzy kratery w rzędzie lekko skośnie w dół, to kolejno Aldrin, Collins i najbardziej po prawo Armstrong.

No, też szukałem, ale jest Ja w miejscu lądowania postawiłem kwadracik, też czerwony. Może to ułatwi. Lewa część, połowa wysokości. Fotka też z 2009, z września.

Rima Hadley to jedno z moich ulubionych miejsc na Księżycu, właśnie przez wspomnianą tu okolicę gdzie lądując trzeba było się wykazać kunsztem. Poniżej zdjęcie z 2009.04.03 - ten szerszy kadr, węższy z 2018.03.25. Czyżby dobra pogoda była raz na dziesięć lat ?

Wczoraj udało mi się przekonać, że księżyce Urana istnieją. Tzn. były w Stellarium, ale w końcu wyszły na zdjęciu (poza Mirandą 16,5 mag). Uran prześwietlony ostro, bo ekspozycja przez filtr L by wydobyć księżyce. Całego robiłem w przez filtr G, ale muszę obejrzeć aviki, może jutro wrzucę. Księżyce robiłem jako BMP, wyrzuciłem wszystkie rozmyte klatki. Ekspozycja 2 sek, gain 510 (100%) stack 55 klatek z 74. ASI 178 MM piksele ma małe więc binned 2x, stąd format 1544 x 1040. Uran był wysoko, prawie 49 stopni, ale przesuwające się chmury nie pozwalały na długie aviki. STC 14" ogniskowa 3500 mm. Uwaga: ciekawostką jest "jasna gwiazda" poniżej Urana. Są to zlane na zdjęciu 2 gwiazdy, o separacji ok 1,5". Jaśniejsza oznaczona HIP 9764 to szybko poruszająca się gwiazda z katalogu GAIA, prawdopodobnie wyrzucona z centrum Galaktyki.

Ja ucieszyłem się z dziury w chmurach, bo do 13.20 nie miałem w ogóle żadnej nadziei. Tym razem Meade STC 8" z tarasu, ASI 178M w ognisku głównym. Obiektyw osłaniałem filtrem szklanym chromowym (?) Thousand Oaks. I ciekawostka, robiłem przez L, ale przekręciłem na inne barwy koło filtrowe - najjaśniejsze słońce było w IR Pass 845 nm, jaśniejsze niż w L. Fotka poniżej to stack avika w IR pass właśnie.

Na to liczyłem, ale przez żaden filtr LRGB IR Pass (ostatni to porażka, Uran jest ciemny i zimny ) nie udało mi się złapać tej różnicy. Fakt, że robiłem zdjęcia kiedy planeta była może z 15 stopni nad horyzntem i przez zamglenie. Ale nie chciało mi się czekać na górowanie - pogoda nie rozpieszcza.

Spróbowałem i ja obserwować Urana. W okularze - kropka, w kamerze - nic! Okazało się, że to nie Jowisz, Mars czy choćby Saturn. + 5,6 mag na średnicy 3,7" jest dość ciemne. Przez filtry barwne naświetlałem klatki po 2 sek, z filtrem L 1/12 sek (82 ms). Ale widać było słabo, bo i nisko, i pogoda była kiepska. Ale chodziło o odkurzenie sprzętu przed tranzytem Merkurego (on będzie całkiem ciemny, ten Merkury ). Typowa ogniskowa, tylko resampling podczas składania w Registax 6. Może gdyby Uran był wyżej, wyszłyby księżyce, ale robiłem maksymalnie ekspozycje 2sek/kl gain 355 (67%) i mimo stackowania - nie wyszły ślady satelitów.

A to obrazek dla lubiących wschód słońca nad zatoką Zdjęcie z 7 listopada. Tradycyjnie patrzyłem co wyjdzie przez barlowa 2x. Jest to obszar jakieś 100 x 100 km, tzw. Promotorium Laplace nad Zatoką Tęczy. Setup jak zwykle, 14" STC f10 plus barlow 2x, ASI 178M. Niestety, Księżyc 20 stopni nad horyzontem nie rozpieszczał szczegółami.

Ja nie jechałem teleskopem w prawo (no ok, zrobiłem Kopernika), ale od powyższego zdjęcia trochę w dół, na krater Ramsden i jego Rima Ramsden. Załapał się tez Mercator i Capuanus z tej powyższej mapki. Niestety nisko położony Księżyc nie pozwalał pokazać za dużo szczegółów.

A tak serio -ten na pół zalany krater na środku to Hippalus, a pęknięcia biegnące przez centrum obrazu to Rimae Hippalus. Leży na prawo od Mare Humorum (Gassendi jest powyżej i w lewo, jeszcze w ciemności).

Jak to "Jakie to miejsce?" - jak w temacie - zakamarek

No tak, spała. Było rano, kiedy to WSZYSCY powinni spać. Wczoraj wybrałem się do obserwatorium mimo niskiego Księżyca, strasznej rosy (temperatura w 2 godziny zjechała z 10 do 4 stopni). Powietrze pływało, ale jakieś filmy popełniłem. Jak wyjdzie z tego coś rozsądnego to wrzucę. Tutaj, na tym zdjęciu zafascynowały mnie spękania powierzchni, ślady jakiejś apokalipsy na Księżycu. Urana też kręciłem, ale coś huraganów na powierzchni nie udało się zobaczyć , filmiki czekają w kolejce .

Loxley, miałem cię zapytać jak wychodzą planety przez 152/900 a tu widzę 2 x 1 - i Księzyc i Jowisz. Właściwie nawet więcej, 3 x 1, bo jakiś księżyc Jowisza też majaczy tuż koło tarczy. Brawo!