Skocz do zawartości

LibMar

Moderator
  • Postów

    3 141
  • Dołączył

  • Ostatnia wizyta

  • Wygrane w rankingu

    12

Treść opublikowana przez LibMar

  1. Kometę było można sfotografować już od jakiegoś czasu, ale ze zdziwieniem patrzę, że jeszcze nikomu z nas się nie udało. Teraz posypią się fotki
  2. Jakiś czas temu pomyślałem sobie, aby ustrzelić po raz pierwszy jakiś kwazar. Znalazłem jakąś listę w internecie, a tu patrzę, że jeden bardzo odległy znajduje się jeszcze w granicy moich możliwości. I tak, celem tego zdjęcia faktycznie było tylko otrzymanie światła dalekiego kwazaru
  3. Niby nic, ale i coś. Za pomocą Canona 60D z obiektywem 300mm na statywie fotograficznym złapałem obiekt odległy od nas o 8.63 miliarda lat świetlnych. PG 1634+706, bo o nim mowa, to kwazar o jasności około 15.0 magnitudo. Przesunięcie ku czerwieni równe z=1.337 powoduje, że jest to jeden z najdalszych obiektów, który może złapać każdy mający aparat z teleobiektywem. Canon EOS 60D, ogniskowa 300mm, przysłona f/5.6, czas 150x4s.
  4. Wygląda rewelacyjnie! 187 klatek to jak focenie przez 6 godzin! Właśnie przymierzam też do zakupu Star Adventurer'a i tak się zastanawiam: czy 100mm i 120 sekund to dolna granica jak na ten montaż? Czy po prostu były to parametry tak dobrane przez Ciebie, aby nie zaryzykować odrzuceniem 10-30% lekko poruszonych klatek? Sam już nie wiem czy warto by go kupić, jeśli już na starym EQ3 przy 300mm ciągnę spokojnie 100 sekund mając 20% nieudanych klatek.
  5. Właśnie brakuje mi takich drobnostek jak estetyka gwiazd, gdyż z obróbką jeszcze się uczę. Dzięki, wygląda to znacznie lepiej! Zdaje mi się, że te pasy są przyczyną braku użytych darków. Czy dałoby się jeszcze uratować fotkę, jeśli zrobiłbym je dopiero teraz i zestackował ponownie? (podobno należy je robić w trakcie robienia lightów)
  6. Tym razem Mgławica Pierścień (M57) pomiędzy dwoma jasnymi gwiazdami w Lutni Canon EOS 60D, 100x2s (tym razem tylko tyle), ISO 6400, przysłona f/5.6, ogniskowa 300mm. Zauważyłem, że na tym zdjęciu zasięg mam około 14.75 magnitudo. Na Plejadach (ale tam było 400 zdjęć) wynosi on około 15.5 - tak więc mam porównanie i będę wiedział ile będzie potrzeba fotek następnym razem I czy można prosić moderatora o zmianę nazwy tematu na "Obiekty DS ze statywu fotograficznego"?
  7. Ta wilgoć!! >:(

    1. Pokaż poprzednie komentarze  1 więcej
    2. LibMar

      LibMar

      niestety nie :/ i będzie trzeba załatwić

    3. MarcinSn

      MarcinSn

      To jest konieczność w naszym klimacie. Dość często tu na giełdzie pojawiają się zestawy nawet ze sterownikami - sam rok temu kupiłem i wygoda focenia, czy obserwacji wzrosła ogromnie:)

    4. Iluvatar

      Iluvatar

      Bym miał czas, to bym mógł coś zmajstrować, niestety za dużo innej roboty teraz.

  8. Dzięki za tak pozytywne opinie! Nie sądziłem, aby taka fotka miałaby aż takie zainteresowanie. To mozaika 6 zdjęć, niestety o różnych długościach ekspozycji, a więc gdybym miał tam wysłać, musiałbym to jeszcze poprawić
  9. LibMar

    Saturn 2015

    To dopiero koniunkcja
  10. LibMar

    Saturn 2015

    Saturn z widocznymi pięcioma księżycami Saturn - 2100 klatek Bliższe zdjęcie Saturna - 36x30s Szerokie zdjęcie (okolice) - 10x100s Wszystko z ogniskowej 300mm
  11. Gdzie mogę znaleźć efemerydy pozostałych księżyców Saturna, które nie pokazuje u mnie Stellarium? Np. Phoebe

  12. Z tego co pamiętam, numer 28 (według strony internetowej) jest od 3-4 miesięcy niedostępny
  13. Witam! Odkupię ten numer (28). Mile widziany stan czasopisma jako bardzo dobry. Kontakt PW
  14. LibMar

    Słońce w WL

    Z dzisiaj (14 maja 2015). Ogniskowa 300mm (x1.5), Canon EOS 60D. 40 klatek.
  15. Pomysł genialny! Będę kolejną osobą, która to wykorzysta. Dzięki!
  16. Grupa 2339 wyraźnie daje się rozdzielić gołym okiem na dwie mniejsze plamy, choć było trochę więcej problemów z jej dostrzeżeniem niż ostatnio. Lewa część otrzymała nawet nowe oznaczenie: 2345. Stara 2339 pozostaje bez zmian. Grupa 2341 jest nadal niewidoczna, rozmiary kątowe są zbyt małe. Warto zwrócić też uwagę na grupę 2344 oraz 2346, być może wkrótce nieco rozrosną i staną się widoczne gołym okiem
  17. To jeszcze Wenus Ogniskowa 800mm x5
  18. LibMar

    Saturn 2015

    Moim zdaniem ta ostatnia zdecydowanie lepiej przedstawia kolor planety
  19. Grupę 2339 wyraźnie widać gołym okiem, a nawet udało mi się rozdzielić na dwie części: zachodnią i wschodnią, lekko rozdzielone. Grupa 2341 jest nadal zbyt blisko tarczy, aby była dostrzeżona.
  20. My to mamy szczęście, że żyjemy w czasach kiedy to tak jasna gwiazda idealnie wskazuje północ
  21. Merkury z 4000mm, obraz dodatkowo powiększony pięciokrotnie i wyostrzony, ale faza jest widoczna (którą po raz pierwszy udało mi się zobaczyć na własne oczy)
  22. Grupa 2339 jest wyraźnie widoczna gołym okiem (zauważyłem nawet lekkie rozciągnięcie plam). Być może już za 1-2 dni (jak oddali się od brzegu tarczy) grupa 2341 również będzie widoczna, gdyż jej rozmiary kątowe przekraczają 20" i to jest dolna granica mojej widoczności
  23. Lirydów nie było? Niesamowita relacja, jak zawsze. Twój tekst jest tak napisany, że aż czuć jakby się stało pod ciemnym niebem i je oglądało
  24. Faktycznie, na Twoim obrazku jest pewna gwiazda, ale Barnarda minęła ją 9000 lat temu o 2 stopnie kątowe
×
×
  • Dodaj nową pozycję...

Powiadomienie o plikach cookie

Umieściliśmy na Twoim urządzeniu pliki cookie, aby pomóc Ci usprawnić przeglądanie strony. Możesz dostosować ustawienia plików cookie, w przeciwnym wypadku zakładamy, że wyrażasz na to zgodę.