LibMar

Właśnie brakuje mi takich drobnostek jak estetyka gwiazd, gdyż z obróbką jeszcze się uczę. Dzięki, wygląda to znacznie lepiej! Zdaje mi się, że te pasy są przyczyną braku użytych darków. Czy dałoby się jeszcze uratować fotkę, jeśli zrobiłbym je dopiero teraz i zestackował ponownie? (podobno należy je robić w trakcie robienia lightów)

Tym razem Mgławica Pierścień (M57) pomiędzy dwoma jasnymi gwiazdami w Lutni Canon EOS 60D, 100x2s (tym razem tylko tyle), ISO 6400, przysłona f/5.6, ogniskowa 300mm. Zauważyłem, że na tym zdjęciu zasięg mam około 14.75 magnitudo. Na Plejadach (ale tam było 400 zdjęć) wynosi on około 15.5 - tak więc mam porównanie i będę wiedział ile będzie potrzeba fotek następnym razem I czy można prosić moderatora o zmianę nazwy tematu na "Obiekty DS ze statywu fotograficznego"?

Dzięki za tak pozytywne opinie! Nie sądziłem, aby taka fotka miałaby aż takie zainteresowanie. To mozaika 6 zdjęć, niestety o różnych długościach ekspozycji, a więc gdybym miał tam wysłać, musiałbym to jeszcze poprawić

Tęczowo

To dopiero koniunkcja

Saturn z widocznymi pięcioma księżycami Saturn - 2100 klatek Bliższe zdjęcie Saturna - 36x30s Szerokie zdjęcie (okolice) - 10x100s Wszystko z ogniskowej 300mm

Z tego co pamiętam, numer 28 (według strony internetowej) jest od 3-4 miesięcy niedostępny

Witam! Odkupię ten numer (28). Mile widziany stan czasopisma jako bardzo dobry. Kontakt PW

Z dzisiaj (14 maja 2015). Ogniskowa 300mm (x1.5), Canon EOS 60D. 40 klatek.

Pomysł genialny! Będę kolejną osobą, która to wykorzysta. Dzięki!

Grupa 2339 wyraźnie daje się rozdzielić gołym okiem na dwie mniejsze plamy, choć było trochę więcej problemów z jej dostrzeżeniem niż ostatnio. Lewa część otrzymała nawet nowe oznaczenie: 2345. Stara 2339 pozostaje bez zmian. Grupa 2341 jest nadal niewidoczna, rozmiary kątowe są zbyt małe. Warto zwrócić też uwagę na grupę 2344 oraz 2346, być może wkrótce nieco rozrosną i staną się widoczne gołym okiem

To jeszcze Wenus Ogniskowa 800mm x5

Moim zdaniem ta ostatnia zdecydowanie lepiej przedstawia kolor planety

Grupę 2339 wyraźnie widać gołym okiem, a nawet udało mi się rozdzielić na dwie części: zachodnią i wschodnią, lekko rozdzielone. Grupa 2341 jest nadal zbyt blisko tarczy, aby była dostrzeżona.

My to mamy szczęście, że żyjemy w czasach kiedy to tak jasna gwiazda idealnie wskazuje północ

Merkury z 4000mm, obraz dodatkowo powiększony pięciokrotnie i wyostrzony, ale faza jest widoczna (którą po raz pierwszy udało mi się zobaczyć na własne oczy)

Grupa 2339 jest wyraźnie widoczna gołym okiem (zauważyłem nawet lekkie rozciągnięcie plam). Być może już za 1-2 dni (jak oddali się od brzegu tarczy) grupa 2341 również będzie widoczna, gdyż jej rozmiary kątowe przekraczają 20" i to jest dolna granica mojej widoczności

Lirydów nie było? Niesamowita relacja, jak zawsze. Twój tekst jest tak napisany, że aż czuć jakby się stało pod ciemnym niebem i je oglądało

Faktycznie, na Twoim obrazku jest pewna gwiazda, ale Barnarda minęła ją 9000 lat temu o 2 stopnie kątowe

Tu pewnie chodzi o Gwiazdę Barnarda, kilkaset lat temu. Ale jestem zbyt leniwy, żeby doszukać rok w Stellarium :/

Również interesują mnie efemerydy. I jaka jest przewidywana jasność? W wielu źródłach widzę maksymalnie 16 mag, ale spotykam się też z 14...

Dzięki, właśnie wypróbowałem ten program i wygląda świetnie Z pewnością spisuje się lepiej niż Orbitron. Plusy programu w stosunku do Orbitrona: Co ma ten program, a nie Orbitron: - Możliwość przybliżania widoku nieba. - Są gwiazdy! Podobno wersja rozszerzona ma aż do 10 mag, ale jeszcze nie sprawdzałem. - Samemu można ustawić kolory dla satelitów. - Szybsze aktualizacje pozycji satelitów (w Orbitronie raz na sekundę). - Potrafi załadować więcej satelitów na raz (Orbitron wieszał się przy tysiącu, a przy ilości większej niż 250-500 (nie wiem ile dokładnie) znikały nazwy). - Filtrowanie satelitów! To porządna opcja, kiedy nie chcę śmietnika tymi satelitami, które znajdują się w odległości 20000+ kilometrów i nie zobaczę ich. Wystarczyło ustawić maksymalną odległość peryhelium do 2500 km, a w aphelium do 5000 km (więcej nie ma potrzeby) i cieszyć się samymi szybkimi przelotami. - Satelity o znanej jasności są oznaczone kolorem (można skupić się na tych satelitach, które wiadomo jak będą widoczne). Co denerwuje w tym programie: - Zmiana czasu w programie, aby zobaczyć np. co wyszło na poprzednich zdjęciach. Minie sporo czasu, zanim uda mi się ustalić co to był za obiekt. Przynajmniej dobrze, że przycisk page up i page down pozwala zrobić to nieco szybciej. - Wyszukiwanie obiektu jest możliwe tylko wtedy, kiedy znajduje się on nad horyzontem (długo się zastanawiałem dlaczego nie może wyszukać ISS). Czego brakuje w obydwu programach: - Zaznaczanie konkretnych satelitów jakimś kolorem! Tych śmieci na orbicie jest tak dużo, że podczas maratonu będą myliły się które już widziałem, a które nie. Mam jeszcze pytanko co do tej bazy wszystkich satelitów. Co ile czasu ona jest aktualizowana? Na stronie tle.info jakoś nie mogę nic znaleźć o ostatniej dacie aktualizacji.