LibMar

Mam do was takie pytanko. Nigdy wcześniej nie łapałem ISS z teleskopu i nie mam pojęcia jakie ustawienia dać. Mam teleskop MT-800 (f/4, 8") i fotony łapię moim 60D. Chodzi mi o to, że robiłbym filmik podążając za Międzynarodową Stacją Kosmiczną. Jaka musi być największa długość naświetlania dla jednej klatki, jeśli nie chcę mieć poruszonej ISS? Czy z ogniskowej 800mm i czasie 1/200s będzie już widać poruszenie (więcej nie mogę, bo będzie zbyt ciemny)? Przelot jest bardzo krótki, a na pewno wiele osób już tym się zajmowało

Mnie ze statywu fotograficznego udało się wyciągnąć Końskiego Łba. Twój Płomień na pojedynczej fotce wyszedł znacznie lepiej niż u mnie (oczywiście też jeden light), dlatego już kilkanaście takich zdjęć wystarczy zestackować i powinien się ujawnić. A skoro ja, bez teleskopu i na statywie fotograficznym dałem radę złapać Konia, Tobie powinno udać się tym bardziej! Canon EOS 60D 50x10s ISO 6400, 300mm, f/5.6

Gotowe zdjęcia najpierw zestackowałem w DSS (każdy kadr 5x5s lub 5x6s, co daje łącznie 5x3x3=45 pojedynczych fotek).

Photoshop niestety napotyka problem, ponieważ po użyciu "auto align layers" pojawia mi się paseczek, który znika po sekundzie. Myślałem, że to jest problem dużej rozdzielczości zdjęć, jednak jest on nadal po pomniejszeniu do 1000x667 pikseli. Czy powodem może być zbyt mała ilość gwiazd?

Witam! Dzisiaj fotografowałem koniunkcję Wenus i Marsa. Za pomocą Canona EOS 60D oraz obiektywu 70mm zrobiłem dziewięć zdjęć (3 na 3), aby uzyskać zdjęcie większej rozdzielczości (teoretycznie wyszłoby około 12500x7500, bo część się pokrywa). Jednak przy składaniu zdjęć napotkałem na kilka problemów. 1) Jak wypośrodkować kolor wszystkich ujęć? Każde ujęcie, chociaż jest zrobione innym czasem naświetlania, nieco różni się kolorem tła - jak mogę temu pomóc? Użycie paseczków dużo nie pomaga, bo nie potrafię złapać tego konkretnego (a nad czarno-białym nie chciałbym pracować). 2) Jak poprawić kadrowanie gwiazd? W Photoshopie do połączenia kilku kadrów używam z funkcji Transform -> Rotate. Każde zdjęcie jest niestety pochylone o pewien kąt. Niestety dystorsja powoduje, że czasem gwiazda różni się swoim położeniem o 30-40 pikseli (ta sama gwiazda na dwóch różnych zdjęciach). Poszukałem pomocy i znalazłem taki link dla mojego obiektywu: http://kenrockwell.com/canon/lenses/70-300mm-is-l.htm. Według użytych parametrów, dystorsja powinna mieć wartość +2.5. Po podstawieniu tej wartości do Photoshopa gwiazdki potrafią rozjechać się nawet do 50 pikseli... więc wcale nie pomaga. 3) Czy da się połączyć kilka zdjęć w Photoshopie w jeden, tak jak robi DeepSkyStacker? Niestety DSS mi dużo nie pomoże, bo są kompletnie różniące od siebie kadry! Oczywiście najpierw po naprawie problemu z dystorsją...

Do usunięcia (poprawka).

Dzisiejsza koniunkcja Księżyca z Jowiszem. Zdjęcie do połączenie kilku klatek (skupione na wielu obiektach). Byłoby piękniej z gwiazdami, które nie udało mi się sfotografować (widać tylko parę najjaśniejszych), może przy najbliższej koniunkcji z Wenus. Stackowanie poszczególnych fragmentów kadru z większej ogniskowej wydaje się obiecujące (być może da się zejść do 8.5 mag). Parametry: Canon EOS 60D, obiektyw 70-300mm. Całe zdjęcie: czas 1/4s, ogniskowa 70mm, ISO 800, przysłona f/4. Jowisz: 1000 klatek z 5000 (stackowane w Registax), ogniskowa 300mm, ISO 400. Księżyce Jowisza: parametry podobnie jak wyżej, lecz przy ISO 1600 i nieco innym czasie naświetlania. Księżyc: czas 1/250s, ogniskowa 300mm, ISO 400, przysłona f/7.1. WERSJA MAX: http://i.solidfiles.net/0040fe4b06.jpg Jak wyszedł Jowisz z ogniskowej 300mm: Mniejsza wersja:

Kometa Lovejoy dzisiaj na statywie fotograficznym. Pierwsza próba fotografowania przy niższym ISO (zwykle to 3200-6400). Canon EOS 60D, długość naświetlania 150x6s, ISO 800, f/4.0, ogniskowa 70mm. 20 flatów, darków i biasów.

Canon EOS 60D, ogniskowa 300mm, przysłona f/5.6, długość ekspozycji 300x2s (bez prowadzenia)

Ja mam w zasadzie takie pytanie. Czy taka jasność obejmuje też ten fakt, że w tak duźej odległości Słońce świeci z jasnością pomiędzy -13 a -14 mag? To niewiele więcej niż Księżyc w pełni, a krajobraz na Ziemi mimo to jest nadal dość ciemny. Chodzi mi o to, że na powerzchni takiej planety za dnia byłoby niewiele jaśniej niż nocą na Ziemi przy Księżycu o fazie 100%.

Wczoraj też było ładnie

Czwórka planet widoczna w jednym kadrze

Próbowałem dzisiaj sfotografować kometę 15P/Finlay i na 10-sekundowych ekspozycjach nie udało się zauważyć. Dopiero po zestackowaniu 9 takich zdjęć udało się ją zarejestrować. Pobliska gwiazda ma jasność około 9.1 mag (kometa Finlay jest jednak od niej słabiej widoczna).

Widzę, że chyba najlepszym rozwiązaniem byłoby rozstawienie 10 takich samych teleskopów i kamer, które są nakierowane na ten sam kadr, a zdjęcia robione w tych samych momentach...

Na razie 70x13s z 40mm. Bardziej szczegółowe już wkrótce

Ze statywu Wycinek ze 100mm, 35x3s, ISO 3200, f/4.5.

Zgadza się

Teraz ja wstawiam. Chodzi o ciemną mgławicę

Enceladus, księżyc Saturna

Dokładnie, Twoja kolej

Kolejny obiekt: