Piotr4d

Pod Adventurera lepszym wyborem że względu na krótszą ogniskową będzie chyba jednak RedCat. Ponad to odpada zabawa z dobieraniem optymalnnej odległość flattener-matryca kamery, bo ta zawsze wypada w punkcie ostrożności. Przykręcasz kamerę i ustawiasz ostrożności i ma działać.

Fajny detal. Tylko tego darka musisz Darku ogarnąć.

Jeszcze do wczoraj myślałem, że ogarniam temat, a tu patrz- wychodzi że nie koniecznie. Choć lampka ostrzegawcza zaświeciła mi się już przy Asi 294 mm. Gdzie domyślnie mam ustawiony bin2 z wynikowym pikselem 4,6um, a bin1 był jakby ekstra bonusem co nie kleiło się z przeświadczeniem, że bining w CMOS jest nieużyteczny. Widać w nowych konstrukcjach nie jest to takie oczywiste. Cała przewaga nowych CMOSów, pomijając skądinąd równie ważną warstwę elektroniki i oprogramowania, sprowadza się do QE i głębokości studni, czyli od śrubowanych konstrukcji pojedynczego piksela. Ale co ja się tam znam

A gdzie wsadzić wielkość DR stops, która nie jest tożsama bitom ale w uproszczeniu sprowadza się do podobnych wartości. W tym przypadku jest to około 13.5. Piotrek spokojnie dojdziemy i do bin2, tylko @Behlur_Olderys jeszcze parę razy wyprowadzi mnie z błędu Edit: O i bin też ogarnięty.

OK, rozumiem błąd. Utożsamiłem ADU ze studnią. Przy UG wszystko jest proste

Brawa dla moderatora za wydzielenie i genialny tytuł wątku

Fizyki nie przeskoczysz i na tym zasadza się całe podobieństwo. W konkretnym przypadku 100 fotonów (QE90%) wyzwala 90-e, a te z kolei 450ADU. 3300 fotonów wypełni po ADC studnię 15k . Dobrze kminię? Wychodzi mi, że cała magia sprowadza się do głębokości studni. Gdyby np. asi1600 miała studnię na poziomi zbliżonym do 2600, to przy gainie 250 parametry egain i read noise były by na bardzo zbliżonym poziomie. Oczywiście pozostaje kwestia sprawności QE i "uboższego" przetwornika ADC. Ale magii w tym nie widzę. Z kolei teoretyczny (bo go nie ma) UG w 2600 położył by matrycę na łopatki. Do tego dochodzi błąd kwantyzacji związany ze zliczaniem ładunków i mój sceptycyzm rośnie. Oczywiście to cały czas jest świetna kamer z genialnym QE, wysoką dynamiką i brakiem amp glow.

Mnie bardziej intryguje ta grafika/wykresy. Przy gain 100 jest nieco ponad 0,2-e/ADU ( brak opcji UG wzmocnienie jednostkowego ) i studnia 15k, to ile fotonów trzeba żeby ja wypełnić przy QE 90%? Te rzeczone 16bit ADC, to tak naprawdę co daje, skoro DR stops jest na poziomie 13,5?

Przyłączam się do pochwał i pytania. Czym robi się takiego genialnego Sadra?

Nie doradzę odnośnie szczegółów workflow w Pixie, ale jeśli postępujesz zgodnie jakimś sprawdzonym kanonem, to może wystarczy podejść łagodniej do materiału.

No i trzeba zwiększyć czas ekspozycji pojedynczego suba i/albo zwielokrotnić łączny czas naświetlania.

Jeśli niebo będzie naprawdę ciemne, to nie potrzebujesz filtrów, bo poza zaburzeniem balansu kolorów nie wniesie on wiele do samej fotki. Chyba że zamysłem będzie zbierania materiału w węższych pasmach. Zdecydowanie większym problemem może być uzyskanie niepojechanych gwiazd na eqm35 i skali rzędu 1,5 na piksel bez guiding.

Jak w temacie, w grę wchodzi każda inna znana marka, byle z matrycą monochromatyczną. Preferuję wersje w obudowie mini.

Będę, będę, spokojnie Wystarcz, że zapisałem się na zlot jeszcze przed Adamem organizatorem, bo od systemu dostałem numer rezerwacji ID_0001

Kiedy doliczy się zaszczepionych, a raczej ich odliczy, zmieścimy się w limicie uzyskując 100% dostępnych miejsc.

Ale pięny widok!

Super się prezentuje, tylko czy aby stabilne.

Nie za ciemno

Czyli krajowy program kosmiczny ma się dobrze. Są już pierwsze sukcesy.

Ach, ach, ach.....

Klasyka w najlepszym wydaniu!

Ładniutka, taka gibka i w ogóle.

Guiding (skuteczny!) przy skali 0,42 czy 0,53 na piksel, jest wysoce problematyczny na HEQ5, żeby nie powiedzieć niemożliwy, bo być może komuś w sprzyjających warunkach ta sztuka się udała. Zmiana skali guidera lub przesiadka na OAG nie ustabilizuje atmosfery ani nie poprawi immanentnych właściwości montażu HEQ5 i jemu podobnych. Do pewnego stopnie oczywiście wyeliminuje pewne mankament układy, ale nie jest lekiem na wszystko. Jeśli do tej pory guidowany montaż prowadził z jakąś tam dokładnością , to najprawdopodobniej dalej tak będzie tak prowadził, bo możliwości korekty osiągnęły limit, a jeśli nie to zawsze próbują zbliżyć się do tego limitu, czyli płaskiego wykresy prowadzenia. Setup zawsze prowadzi najlepiej jak potrafi, a konkretnie tak, na ile pozawala limit najsłabszego element zestawu. Jeśli do osiągnięcia sukcesy wystarczyło by tylko zwiększyć ogniskową guidera, to astrofotografia była by o wiele prostsza i tańsza przy okazji.

Pytanie podstawowe- jaką skale chcesz prowadzić?

Są i Magellany, a przynajmniej jedna z nich. Jeśli tak nisko była jak pokazujesz na allskayju, to łatwo nie było.