Piotr4d

chodzi o to aby tło kiedy najedziesz kursorem na miejsce bez gwiazd miało poziom 18-20 i miało zbliżone wartości RGB. Wartość najłatwiej zmienić wybierając odpowiedni kanał i przesuwając środkowym suwakiem pod wykresem histogramu.

Jeśli jedynym kryterium jest cena , to odpowiedź brzmi Newton na montażu dobsona. Nowy 8" http://www.astrokrak.pl/301-teleskop-syntasky-watcher-dob-8q-2001200-pyrex-.html, lub używany z giełdy o taj samej konstrukcji tylko np. 10". Najlepszy stosunek możliwości/cena. No chyba że masz też inne ograniczenia np. gabaryt teleskopu, waga, mobilność, słabe miejskie niebo. Napisz może coś więcej.

Dopalić drugie tyle i będzie masakra.

Mgławica Kocie Oko (znana również jako NGC 6543) – mgławica planetarna znajdująca się w gwiazdozbiorze Smoka. NGC 6543 jest mgławicą o nierównomiernej jasności powierzchniowej. Jej obserwowana średnica – wraz z halo – wynosi ok. 5', a rzeczywista średnica to około 5 lat świetlnych. Jej całkowita jasność obserwowana to około 8,9m. Gwiazda centralna o jasności 11,1m, z temperaturą powierzchniową 35 000 K, należy do bardzo młodych, gorących gwiazd typu widmowego O. Mgławica rozszerza się z prędkością ok. 16,4 km/s. Hmmm... Trochę eksperyment trochę zabawa. Ciężko było mi dopasować środek do halo, bo operowanie na pojedynczych pikselach to prawdziwy hardcor. 50x180s L na halo i 20x10s na "środek" Esprit 100/550, HEQ5, ASI 1600mmc.

Widać że masz złapał i chęci, ale brak Ci wiedzy. Na początek zainstaluj sobie jakiś program typu planetarium np. Stellarium i pozwiedzaj niebo. Skonfiguruj pozycję geo. datę/czas i zorientujesz się gdzie co i kiedy można zobaczyć. Możesz też zainstalować apkę na telefon.

lub Fitswork'u https://astronomiaamatorska.blogspot.com/2013/02/fitswork-sztuczny-flat.html

Zawieś na końcu draw tube na pętli ze sznurka 1-2 kg i kręć tubą w obejmach. Jeśli plamka lasera pomimo uprzedniego wyregulowania draw tube będzie się zataczać jak pijana, to znaczy że wyciąg nie wyrabia z obciążeniem i albo trzeba bardziej docisnąć śruby żeby wyciąg był sztywniejszy, albo jeśli to nie pomoże wymienić wyciąg na mocniejszy.

Ale jak zmienisz pozycję teleskopu to i strona z obciążeniem się zmieni. Wyciąg powinien być tak dobrany aby z obciążeniem w miarą sobie radzić.

- nie czekam - teleskop (refraktor) za dovetail mocuję stabilnie w np. imadle tak aby zapewnić sobie dystans minimum x10 ogniskowa do ściany/ekranu - wkładam w wyciąg w pozycji/wysuwie roboczej draw tube kolimator laserowy, wycentrowany i ustabilizowany np. naklejoną taśmą klejącą na tulei kolimatora. - kręcę kolimatorem i obserwuję plamkę lasera na ścianie, jeśli plamka nie zatacza okręgów to znaczy że kolimator jest w osi draw tube, jeśli zatacza okręgi to koryguję ustawienie kolimatora dobierając warstwy taśmy klejącej na tulei. Test osiowości watro powtórzyć dla ekranu oddalonego o x3-5 ogniskowych. Można też w bliższym ekranie zrobić otwór i w momencie kiedy promień lasera po obrocie kolimatora w każdej pozycji będzie przechodził przez dziurkę w pierwszym ekranie i nie zataczał się na drugim ekranie wtedy mam pewność co do osiowości kolimatora. - teraz, jeśli mam w wyciągu rotator kręcę rotatorem i obserwuję plamkę lasera na ekranie( ważne - po każdym przestawieniu rotatora blokuję go ), jeśli nie mam rotatora to popuszczam delikatnie obejmy na tubusie teleskopu i kręcę całym tubusem. Podobnie jak w przypadku ustawiania kolimatora obserwuje plamkę. Jeśli plamka nie zatacza okręgów to znaczy że draw tube jest w osi teleskopy. - jeśli plamka zatacza okręgi koryguję ustawienie draw tube. Korektę zawsze robię tylko o połowę promienia zataczanego przez plamkę lasera. Żmudnie dążę do jak najdokładniejszego ustawienia wyciągu. Dokładnie tak ustawiałem mojego Esprita 100/550 i efekty są raczej pozytywne. Uwagi i przytyki mile widziane, bo może popełniłem jakiś błąd.

Może gdybyś nie wyciął tak mocno tła, to coś by zamajaczyło.

Wersja dla Piotrka Grzędziela. Podniosłem saturację i przy okazji ściągnąłem odrobiną zielonego.

Problem poległa na tym że gwiazdy na jednym rogu były delikatnie fasolkami a na przeciwległym rogu troszkę kalafiorami, czyli ewidentnie coś jest krzywo. Dodatkowo zauważyłem niesymetryczność winiety. Kształ gwiazd sugerował problem za złączkami i rzeczywiście wymiana złączki trochę pomogła, ale cały czas gdzieś coś uciekało. Postanowiłem skupić się na "krzywej" winiecie. Stwierdziłem że jak winieta będzie symetryczna to i stożek światła powinien być wtedy prostopadły do matrycy. Mając jednocześnie nadzieję że przesłona z filtra jest idealnie w osi. Cela obiektywu jest przykręcona na trzech śrubach głównych plus sześć kontrujących. Robiłem kilku sekundowe expozycje ze stretch'em na high i kręcąc po odrobince śrubami obserwowałem winiete i kształt gwiazd. W końcu po wielu wielu próbach udało mi się wycętrować winietę i znormalizować kształt gwiazd. Może trochę dzieło przypadkó, ale grunt że się udało.

Fakt, teraz gwiazdki można uznać że są ładne. Trochę kosztowało mnie to czasu i stresu, jeśli ustawienie draw tube wyciągu przy pomocy lasera jakoś szybko udało mi się ogarnąć, to korekta położenia celi względem tubusu była koszmarem. Myślałem nawet że zepsułem wszystkie ustawienia w końcu jednak jakoś udało się wszystko ustawić. Pewnie nie jest perfekcyjnie ale co tam, liczy się zabawa. Pełna klatka z Asi i dodam jeszcze co ciekawe i dla mnie istotne, że gwiazdy nie były zmniejszane. W takim rozmiarze zeszły z matrycy sie pochwalił

Dzięki Panowie za dobre słowo. Saturację można by rzeczywiście delikatnie podnieść. A tak odnośnie koloru, czy mi się teraz tak wydaje, czy nie jest trochę za zielono?

Messier 88 (znana również jako M88 lub NGC 4501) – galaktyka spiralna z grupy galaktyk Seyferta, Messier 91 (również M91 lub NGC 4548) – galaktyka spiralna z poprzeczką, NGC 4571 (również IC 3588, PGC 42100 lub UGC 7788) – galaktyka spiralna (Sc). Wszystkie obiekty znajdują się w gwiazdozbiorze Warkocza Bereniki i należą do Gromady w Pannie. Zarejestrowało się też sporo "pomniejszych" obiektów IC i NGC. Esprit 100/550, Asi1600mmc, HEQ5, 25x180s L 15x180s RGB Maxim DL, Fitswork, PS. Strzyżów. 14.04.2018

Na AM też jest za tyle. Za taki komplet to i dwa razy tyle można by krzyknąć. sorry za off top ale trudno przejść obojętnie.

Na pewno światłosiła f14 to do planet gdzie przeważnie światła z obiektu nie brakuje. To raczej kwestia skali obrazu, tu rozwiązaniem jest zastosowanie kamery z odpowiednio małym pikselem i zejściem ze skalą poniżej 1 arcsec/pix.

Hamburger jak się patrzy. Ps. Szkoda że nie przyjechałem w sobotę.

Też z Expanse. Wygląda znajomo

Może przerzuć się na SG Pro (automatyczny flip) i zamiast automatów do focusów wprowadź offsety dla filtrów.

Hej. Pisałem na priv. w sprawie Bressera. P.

Teraz widać? Bo ja widzę teraz fotkę podwójnie nad i pod tekstem.

Zaraz poprawię.

Messier 100 ( M100, NGC 4321, PGC 40153) – galaktyka spiralna znajdująca się w gwiazdozbiorze Warkocza Bereniki. Znajduje się w odległości ok. 56 milionów lat świetlnych od Ziemi. Średnica galaktyki wynosi ok. 120 tysięcy lat świetlnych. Taka mała wprawka. Chyba w końcu docieram się z Espritem i ASI1600. Obróbka trochę na szybko, bo to nie jest finalna fotka. Kolor w drodze do matrycy ma do pokonania jeszcze jakieś pół miliarda kilometrów. 40x180s L. Idę łapać fotony.

Aplauz...