Piotr K.

OK, dzięki za info Tyle że ona jest duża - A4, a ja bym to potrzebował do Samyanga 135 mm... Patrzyłem na Allegro, wygląda na to, że wszystkie w formacie A5 mają kraj wysyłki Chiny. Czyli dziękuję, postoję. A te, które są sprzedawane przez polskie sklepy mają diody z boku, czyli prawdopodobnie nierównomierne oświetlenie...

Odkopię temat Kupiłem ostatnio coś takiego: PODŚWIETLANA TABLICA DESKA KREŚLARSKA LED KALKA A5 10711755877 - Allegro.pl Niestety diody są tylko po jednej stronie, tam gdzie jest czarny pasek i wyłącznik, i wygląda na to, że cały panel nie jest równomiernie podświetlony - z lewej jest jaśniej a z prawej ciemniej. @Sebastianus , @WojtasSP320 - wy chyba macie / mieliście coś podobnego? Sprawdziło się? Nie chcę zrywać folii ochronnej z "ekranu" z siateczką, bo najprawdopodoniej zwrócę to ustrojstwo, więc nie mogę zrobić flatów i się przekonać co i jak...

Dobra, już się nie będę czepiał... ;P Niestety, nie każdy. Co więcej, śmiem twierdzić, że zadziwiająco wielu ludzi, którzy teoretycznie powinni doskonale rozumieć na czym to polega, wcale tego nie rozumieją. Dlatego nie ma stwierdzeń typu "obiektyw o ogniskowej i polu widzenia". Jest obiektyw o danej ogniskowej i sensor APS-C, FF, albo dowolny inny. Ewentualnie można podać pole widzenia w stopniach, a nie jakieś ekwiwalenty ogniskowej, bo to jest zwyczajnie bzdura, robiąca ludziom wodę z mózgu. Jak napiszesz typ aparatu i ogniskową obiektywu to wtedy - zgadzam się - każdy wie o co chodzi. Tu masz dane sensorów Canona: APT - Astro Photography Tool Twój aparat ma piksel 4,3 um, co przy ogniskowej 200 mm daje skalę ok. 4,43 arcsec/px - dla dobrze ogarniętego montażu klasy EQ3-2 jest to bułka z masłem, ale dla jakichś samoróbek może już być problemem. Mój stary sposób na szybkie obczajenie, która oś bardziej się przyczynia do pojechanych gwiazdek to ustawienie kadru tak, żeby ruch w osi RA był w poziomie (wzdłuż długiej krawędzi kadru), a ruch w osi Dec - w pionie. Albo odwrotnie. Gdy ustawisz aparat równolegle do powierzchni dovetaila (np. przykręcając go gwintem fotograficznym bezpośrednio do dovetaila) to masz Dec w poziomie, a RA w pionie. Można to sprawdzić patrząc w wizjer i obracając montażem. Gdy wybierzesz sobie jakiś punkt orientacyjny, np. czubek komina, drzewa, albo cokolwiek innego, i ustawisz go przy krawędzi pola widzenia, to obracając motażem w jednej osi, a potem w drugiej, będziesz widział, jak się ten punkt przesuwa wzdłuż krawędzi kadru. Jeśli się jej trzyma na całej długości, to znaczy że jesteś równolegle / prostopadle. Przy takim ustawieniu, jak już masz serię litghtów, najlepiej zapisanych jako jpg-i, to możesz się szybko między nimi przełączać, po kolei, albo zrobić sobie animację w GIMP-ie, i od razu będziesz widział, która oś Ci bardziej lata. Przymknąć zawsze warto, chociaż trochę. Patrz na histogram poszczególnych klatek - póki jest wyraźnie odklejony od lewej krawędzi, to jest w miarę OK. Nie ma za co Miłej lektury / oglądania

Przy odmianie obcych słów stawiamy apostrof tylko, gdy słowo kończy się na literę niewymawianą. Np. "zgubiłem iPhone'a", bo "e" w słowie "ajfon" jest niewymawiane. Ale "dzięki SharpCapowi", bo ostatnie "p" w słowie "szarpkap" jest wymawiane. "W osi Ziemi" piszemy przez jedno "i" ;P NIE MA CZEGOŚ TAKIEGO. Kuźwa, weźcie wy się wreszcie nauczcie - nie ma czegoś takiego jak "efektywna ogniskowa"! Jest ogniskowa i koniec, jedna, dla danego obiektywu zawsze ta sama. Masz obiektyw o ogniskowej 200 mm, niezależnie od tego, jakiej wielkości sensor do niego podepniesz. Jak dasz APS-C, to w stosunku do pełnej klatki zmienia się WYŁĄCZNIE wielkość pola widzenia, nic ponadto (przy założeniu, że i pełna klatka, i APS-C mają piksele o takiej samej wielkości). To co się liczy, to skala zdjęcia, czyli ile sekund łuku na niebie przypada na piksel. Liczymy to z wzoru arcsec/px = rozmiar piksela [um] / ogniskowa [mm] x 206,37 Maskę Bahtinova sobie zorganizuj, to będziesz miał pewność, że wszystko gra. Wg mnie jest w miarę OK. Ten sposób nazywa się "Background Extraction" w programie Siril, który jest całkowicie darmowy Unikaj przycinania histogramu - cały zakres danych powinien być zawarty między lewym i prawym końcem osi X. U Ciebie w drugiej wersji górki histogramu są przyklejone do osi Y po lewej stronie - tak nie powinno być, i dlatego masz całkiem czarne tło na obrazku po prawej na górze. Ponieważ tam właśnie przyciąłeś dane, czyli wszystko sprowadziłeś do czerni. Ogólnie tło na astrofotkach nie powinno mieć wartości zero - czyli nie powinno być całkiem czarne. Jedni wolą nieco ciemniejsze, inni nieco jaśniejsze (np. ja ), ale na pewno nie powinno być zero. No i masz straszny kontrast - z jednej strony czerń, a z drugiej przepalone gwiazdy i centrum galaktyki - zbyt agresywna obróbka. Tu masz całą garść różnych tutoriali: Tutoriale obróbki astrofotografii - Tutoriale - Astropolis - Astronomia i Astrofotografia O ile dobrze pamiętam, fajny jest ten na samym dole, "Od laika do astrofotografika". Poszperaj na kanale "Astrofarsography", tam koleś robi w miarę sensownie. Unikaj "Nebula Photos", tam koleś nie wie za bardzo co robi - przynajmniej w GIMP-ie. Plus kanał "Davies Media Design", nie o astrofotografii, ale z masą przydatnych informacji o GIMP-ie. Nie. Darki robi się po to, żeby usunąć hot piksele i apmglow (jeśli jest). Natomiast szum termiczny się sam uśrednia, zarówno na darkach, jak i na lightach. Dokładnie tak (o ile przez ten czas nie pojawiły się nowe hot piksele albo ampglow). Nie daje się apostrofu przy odmianie skrótowców Jak już koniecznie chcesz, to kreseczkę można postawić - DSS-a Z pewnością nie jest to jakiś super punkt odniesienia, ale tyle mi się udało wyciągnąć na szybko w Sirilu. Rozkminiam aktualnie opcję Generalized Hyperbolic Transformation, ale Twoje zdjęcie rozciągnąłem standardowo, czyli tylko Histogram Transformation i Color saturation (oszczędnie, bo przez aberrację wyłazi seledyn na gwiazdach). Gwiazdki masz lekko pojechane po skosie, wg mnie to złożenie błędu okresowego w RA i dryfu z powodu niedokładnego ustawienia na Polarną. Ale ogólnie jest nieźle, jak na 200 mm ogniskowej. Jaki masz aparat? Jaki obiektyw? Do ilu przymknąłeś przysłonę? Takie informacje warto podawać, żeby nie trzeba było zgadywać.

A jakie wartości bezpieczników? 10A?

Czy mógłbyś pokazać zdjęcie jak to wygląda w środku? Jakie konkretnie gniazda DC, jakie kable, jakie bezpieczniki, jak to rozplanowałeś w skrzyni? https://astropolis.pl/topic/81223-zasilanie-polowe-gotowe-rozwiązania/ https://astropolis.pl/topic/84769-zasilanie-aparatów-powerbankiem/ https://astropolis.pl/topic/84742-k-powertank-lub-zlecę-wykonanie/

Próba Canona 7D MkII na ISO 1600, z Samyangiem 135 mm @ f/2,8 - gromada otwarta Messier 39 z okolicą. Focone 27-28.07.2022 z południowej części Wrocławia (wg lightpollutionmap Bortle 6). Parametry - 141 x 30 s, bez klatek kalibracyjnych, stackowanie i obróbka Siril i GIMP. Co sądzicie? Ja jestem zaskoczony, że na tak krótkim czasie z miasta dało się wyłapać tyle ciemnych mgławic

Gwoli ścisłości - ta zębatka nazywa się ślimacznica. A to skręcone jak makaron, co ją napędza, to ślimak. Więc chyba wymieniłeś łożyska przy ślimaku, a nie przy ślimacznicy?

Ruszyły zapisy na zlot Izerskie Długie Ekspozycje 2022, szczegóły i formularz tutaj: http://www.astro.uni.wroc.pl/astroizery/ide/ide2022.html Jest tylko 30 miejsc, decyduje kolejność zgłoszeń!

Widzę. Pokazałem tylko, co jest potrzebne.

Słusznie, mój błąd - potrzebny jest dedykowany pierścień od SW, sam taki mam, bo mam ED 80 z tym flattenerem: T-adapter SW M48/Canon - Delta Optical

Teoretycznie powinien wystarczyć ten pierścień: https://teleskopy.pl/product_info.php?products_id=711&lunety=Pier cie T2 M42x0 75 Canon EOS do lustrzanek Canon EOS EF EDIT - nieprawda, machnąłem się, potrzebny jest taki pierścień: T-adapter SW M48/Canon - Delta Optical

A nie naszły Ci przypadkiem chmury? Czy wszystkie klatki wyglądają tak samo jak pierwsza, na której dół jest ciemny i kontrastowy?

Jeśli czasem działa a czasem nie, nawet na czasach poniżej 30 s, to ja bym to odesłał do sprawdzenia / wymiany. Będziesz przykręcał, kombinował, odprawiał rytuały jakieś, aż Ci się gwarancja skończy i będzie po ptokach

A jaki masz ten Nikon? W sensie który model? Starsze nie obsługiwały czasów powyżej 30 s przy wyzwalaniu z komputera za pośrednictwem USB. Ja do mojego Nikona D5100 zamówiłem taki dodatkowy dynks, który dodaje jeden port COM i przez niego steruje wyzwalaniem przez USB. A od czasu jak mam ASIair Pro to steruję dodatkowym kabelkiem, który wpinam w dedykowane gniazdo w ASIair. Nie wiem jaka jest zasada działania portu SNAP, ale może to powżysze info coś Ci pomoże Najpierw bym sprawdził, czy działają czasy poniżej 30 s, jeśli tak, to problem leży w braku obsługi sygnałów ze SNAP-a w elektronice aparatu. A jeśli nawet te krótkie czasy nie działają, to nie wiem

Wybierzcie się na zlot OZMA 2022 - XXVI Ogólnopolski Zlot Miłośników Astronomii OZMA 2022- trwają ZAPISY ! – PPSAE Będzie tam cała masa chętnych do pokazania nowicjuszom podstaw

Wygląda jak koszulka na zlot pszczelarzy Większość normalsów w życiu nie skojarzy, że chodzi o JWST. Jak dla mnie biała byłaby spoko.

@Kiriki Ściągnąłem Twojego tifa - z nazwy warstwy "First stretch" wnioskuję, że oglądałeś jakieś tutoriale na kanale "Nebula Photos". Nie wiem jak z jego tutkami do Pixa, ale tutków do GIMP-a zdecydowanie nie polecam - w tych, które oglądałem, koleś ewidentnie nie ma pojęcia co robi, wywala tło, wychodzą mu jakieś dzikie kolory (zapewne z powodu stosowania balansu bieli na Auto w trakcie sesji), i ogólnie dziwię się, że z tak niskim poziomem umiejętności w ogóle robi jakiekolwiek tutoriale. To po pierwsze. Po drugie, wrzuciłem Twojego tifa w GIMP-a, wywaliłem warstwy porozciągane, a rozciągnąłem tylko pierwszą (zakładam, że oryginalną, niezmodyfikowaną, czyli stack z DSS). Gradient od LP stosunkowo łatwo usunąć tzw. sztucznym flatem - duplikujesz warstwę, na duplikacie dajesz filtr Despeckle, żeby usunąć gwiazdy (trzeba się pobawić ustawieniami i podglądem), gdy już je usuniesz to filtr Gaussian Blur na ok. 90% i masz tylko niebo z gradientem. Ustawiasz tryb mieszania warstw jako "Difference", przechodzisz na dolną warstwę, i podciągasz ją troszkę Levelsami tak, żeby wynikowy obraz nie miał całkiem czarnego tła. Gdy to osiągniesz dajesz "New from visible" w menu warstw, i masz w miarę czyste zdjęcie, w sensie że pozbawione gradientów. Teraz można trochę popodciągać całość krzywymi / levelsami, albo np. zaznaczyć tylko niebo (Select - By Color i trzymając wciśnięty lewy klawisz myszy suwasz tak, żeby na różowo zaznaczone było tylko niebo, bez gwiazd), potem odwrócić zaznaczenie (Select - Invert), w tym momencie masz zaznaczone tylko gwiazdy, i możesz im np. podbić saturację (Colors - Saturation). Mi wyszło coś takiego jak na załączonym obrazku - widać całkiem sporo jak na 10-sekundowe klatki. Załapały się nawet dwie jasne galaktyki, M 51 i M 101, które zaznaczyłem strzałkami. Jeśli nie masz jakiegoś trackera, do którego przyczepisz aparat, a który będzie śledził ruch gwiazd, to raczej słabo to widzę. Ludzie robią fotki statywowe, ale trzeba natrzaskać setki klatek, żeby było coś widać (nie mam w tym doświadczenia, nigdy tego nie robiłem). Ogólnie gwiazdy masz mocno przepalone - wg mnie z powodu ustawienia wysokiego ISO, żeby cokolwiek było widać na tak krótko naświetlanych klatkach. Gdybyś puścił zestaw na trackerze (np. Sky Watcher Star Adventurer itp.) to spokojnie dałbyś radę wyciągnąć ekspozycje np. 120 s, a to przy przesłonie f/4 i ISO np. 400 już spokojnie wystarczy do poprawnego naświetlenia klatek. Tyle tak na szybko, jak mi coś jeszcze przyjdzie do głowy, to dopiszę - a jak coś, to pytaj śmiało

Dzięki za wszystkie uwagi i wskazówki - sprawa nieaktualna

Hej, znajdzie się tu ktoś kompetentny, kto podjąłby się modyfikacji zasilacza-atrapy baterii Canon LP-E6? Zasilacz ma wtyczkę USB-C, ale niestety wymaga zasilania ze źródła Power Delivery o napięciu 12V, 15V lub 20V - czyli nie działa ze zwykłego powerbanka dającego 5V 3A. A na tym mi właśnie zależy - żeby dało się zasilać aparat z powerbanka 5V 3A. Zasilacz kupiłem na tej aukcji: Andoer LP-E6 atrapa baterii USB-C łącznik Adapter - Sklep, Opinie, Cena w Allegro.pl ale nie zwróciłem uwagi, że nie jest przystosowany do zwykłego USB. Zamiast zwracać do Chińczyka i kupować inny, wolę dać zarobić rodakom Modyfikacja polegałaby na wywaleniu bebechów z atrapy baterii i założeniu tam odpowiedniej przetwornicy step-up, w taki sposób, żeby zmodyfikowane urządzenie, podłączone pod normalny powerbank z wyjściem 5V 3A, nie zjarało mi aparatu Podjąłby się ktoś takiej roboty?

Odpaliłem takie rozwiązanie jak na fotkach. Łańcuch łączy, rozpórka-stoliczek rozpiera tak jak ma rozpierać, uszkodzony dynks na nodze N nie musi się opierać o bazę. W domu się sprawdza, a czy w terenie da radę - się zobaczy. Koszt poniżej 50 pln, czas montażu - 10 minut, umiejętności nie potrzeba żadnych Dzięki wszystkim za sugestie

Kolejne zdjęcie, tym razem Wężownik z M10 i M12, oraz trochę słabych obiektów w okolicy. Ciekawe, jakie niebo i jaki łączny czas ekspozycji jest potrzebny, żeby dało się wyciąnąć gromadę kulistą Palomar 15. Coś tam niby widać, ale gdyby nie opis ASTAP-a i znaczek w SkySafari, to bym jej na zdjęciu nie wyłapał... Canon 7D Mk II @ ISO 200, Samyang 135 mm @ f/2,8, 62 x 120 s, bez klatek kalibracyjnych, EQ5 z napędem OnStep, guider z szukacza 6x30 + ASI 120MM mini, ASIair v1, dithering automatyczny co kilka klatek (chyba co 8 ). Obróbka w Siril i opis w ASTAP wg schematu przedstawionego w postach powyżej, więc nie ma sensu tego powtarzać.

A i owszem Bodajże 2 lata temu była taka sytuacja, że wszystkie moje teleskopy były w SerwisieAstro-pl, przez ładnych kilka miesięcy, i miałem do dyspozycji tylko Samyanga. No to zacząłem focić Messiery Samyangiem. I tak się zrodził pomysł, żeby wszystkie eMki trzasnąć w tej samej skali, w szerokim polu. Oczywiście na większości obiektów detal jest ledwo widoczny, ale za to szerokie pole umożliwia zapoznanie się z ogromną okolicą otaczającą dany obiekt. Dzięki temu mogę wyłapać obiekty, których istnienia nawet bym nie podejrzewał, focąc danego Messiera np. Newtonem 150/750. Oczywiście można sobie obejrzeć okolicę w dowolnym sofcie typu planetarium, ale to nie to samo co zobaczyć na zdjęciu, że gdzieś niedaleko jest jakaś planetarka, galaktyczka czy grupka galaktyk. Ponadto wszystkie Messiery sfotografowane w tej samej skali będzie można porównać pod względem wielkości - które mniejsze, które większe, jest to bardziej dydaktyczne niż te różne plakaty-zestawienia z Messierami, na których każdy obiekt zajmuje cały kadr i za cholerę nie moża zobaczyć różnicy wielkości kątowej między np. M31 a M57. Powiedzmy, że mój projekt Messierów z Samyanga to odpowiednik przeglądu nieba lornetką Nikon 10x50 WX Nie zmieniłem, mam dwa zestawy - C4000D i C7D2, oba z Samyangami 135 mm Oba niemodowane. Na razie trudno mi cokolwiek porównywać, bo to w sumie pierwsze poważne pierwsze światło C7D2, a poza tym moja obróbka jest na razie na tyle podstawowa, że raczej nie wyciągam niuansów, które być może pozwalałyby na porządne porównanie obu matryc.

Zmieniłem tytuł, bo w tym jednym wątku wrzucę wszystkie fotki strzelone na zlocie. Na drugi ogień M5 z okolicą. Canon 7D Mk II @ ISO 200, Samyang 135 mm @ f/2,8, obsługa sesji z ASIair v1, EQ5 z napędem OnStep, guider z szukacza 6x30 + ASI 120 MM mini, 55 x 120 s, automatyczny dithering co kilka klatek (nie pamiętam co ile, bodajże co 8...?), bez klatek kalibracyjnych. Obróbka w Siril - debayeryzacja fitsów, rejestracja i stackowanie na defaultowych ustawieniach, potem Background Extraction, Photometric Color Calibration, rozciąganie najpierw Asinh Transformation, a potem Histogram Transformation, zapis do tiffa i fitsa. Opis w ASTAP na podstawie stacku w fits, a w GIMP-ie jakaś drobna kosmetyka levelsowo-kolorystyczna i eksport do jpg. A przy okazji pytanie - czy u was te fotki wyświetlają się w pełnej rozdzielczości 5317 x 3520? W sensie że na podgladzie posta jest mniejsza rozdzielczość, ale po kilknięciu "Open image in a new tab" powinna się wyświetlić wersja w oryginalnym rozmiarze... Bo oglądanie fotek w skali ok. 6,5 arcsec/px w rozdzielczości innej niż oryginalna jest trochę bez sensu

Ponieważ zależy mi na jak największym zakresie dynamicznym, żeby nie przepalać gwiazd. Pod bieszczadzkim niebem przy f/2,8 i czasie 120 s mam pik histogramu w ok. 1/6-1/5 od lewego końca skali, więc nie widzę potrzeby zwiększać ISO. Raczej wcale Raczej nie