Jagho

Mam pytanie. Czy metoda Pickeringa pochodzi od tego samego E. Pickeringa z Uniwersytetu Harvarda, tego od katalogu Henry'ego Drapera ? Damian, gratuluję obserwacji.

7-go stycznia.

Dzięki. Pytam w kontekście tego: @wessel był uprzejmy wskazać w swoim linku "moją" supernową SN 2019ehk z kwietnia ubiegłego roku. Jeżeli materiał zbierałeś w tym roku, to oczywiście nie ma szans aby ją zarejestrować. M100 obdarowała nas jednak bardzo szybko kolejną supernową, w tym roku - SN 2020oi - odkrytą przez ZTF. Jest nieco trudniejsza, bo bardzo blisko centrum. Jeżeli wygasić trochę jądro galaktyki, to może byłaby szansa aby ją dostrzec na Twoim zdjęciu. Tu fotka Larsa Hermanssona: https://www.flickr.com/photos/snimages/49542450713/

Kiedy dokładne ten materiał zbierałeś ?

Zgadzam się, bo sam należę do tej grupy.

Wielkie gratulacje dla Ciebie oraz dla współodkrywców i współpracowników (np. Adama )

Podobnie jak dopisać obserwatorium do systemu monitorującego dom

@MaciejW To niej jest zły pomysł. Szczególnie dla kogoś takiego jak ja, kto w życiu nie zbudował nawet karmnika dla ptaków. Kupiłem więc gotowy projekt w SkyShed i wzorując się na nim (z pewnymi modyfikacjami) zbudowałem swoje astrobudki. Wersja lite $39.95, full $59.95 (obie zawierają różne wielkości budek od 6'X6' do 10'x14'). Pewnie ktoś powie, że to dużo i lepiej samodzielnie "wymyślić" projekt. Może i tak, dla kogoś kto ma doświadczenie. Ja wolałem po prostu nie eksperymentować. Jedyną niedogodnością tego projektu jest "pogański" system miar (calowy), który jest tam zastosowany.

Rzeczywiście warto dobrze przemyśleć kwestie ochrony. Zazwyczaj specjaliści w tej dziedzinie mówią o tym, że warto jest jednak zastosować kilka "systemów" razem. Postanowiłem więc tak uczynić, mimo że moje dwa roll-off'y stoją 25 metrów od domu na terenie ogrodzonym. "Wredny" pies + system alarmowy podłączony do stacji monitorowania pozwalają spać spokojnie (oczywiście tylko w pochmurne dni )

Zgadzam się z tą opinią. Też od kiedy stosuję szybę w drukarce Ender, drukowanie stało się prostsze. Stosuję środek o nazwie NeedIT 3D. Działa w ten sposób, że nawet przy lekko ciepłym stoliku wydruk jest nie do oderwania. Kiedy stolik ostygnie wydruk odpada niemal sam. Mój Ender 3 w akcji z szybą pokazany jest w tym wątku:

Kiedyś miałem poważny problem z rozkręceniem dwóch złączek. Skręciły się na maksa a na dodatek niski profil i nie było jak uchwycić. Męczyłem się długo dopóki też nie wpadłem na pomysł aby użyć gumowanych rękawiczek. Dwie sekundy i było po problemie.

Nie miałem przyjemności poznać osobiście Zdzisława, ale wiem, że był świetnym specjalistą w dziedzinie bardzo mi bliskiej (z wykształcenia) - elektronice. Wiem też, że cała automatyka Waszego obserwatorium to jego dzieło. Moje najgłębsze wyrazy współczucia dla Was oraz przede wszystkim dla jego bliskich.

W ubiegły wtorek w galaktyce M100 odkryta została supernowa typu Ic. SN 2020oi została zgłoszona przez ZTF (Zwicky Transient Facility). Według informacji z dnia dzisiejszego jej jasność wzrosła już do około 14m. Zobaczymy co będzie dalej. Supernowe w M-kach nie są obserwowane zbyt często (średnio 1/rok). Co ciekawe, ostatnia obserwowana była również w M100, prawie rok temu i miałem przyjemność ją odkryć. Można o tamtej poczytać tu. Linki dotyczące aktualnej - SN 2020oi: https://wis-tns.weizmann.ac.il/object/2020oi https://lasair.roe.ac.uk/object/ZTF20aaelulu

Tomek, wiem jak to boli kiedy "otrzesz się" o odkrycie z powodu spóźnienia lub przeoczenia. Wielu znanych poszukiwaczy obiektów astronomicznych ma na koncie takie "kwiatki". Pociesz się tym, że prawie każdy z nich prędzej czy później coś odkrywa. Niebo jest jednak sprawiedliwe (nie tylko w sensie metafizycznym, ale i naukowym ). Sprawdzasz swoje zdjęcia, więc znajdziesz coś, to kwestia czasu.

Podobno prawdziwego mężczyznę poznaje się po tym jak kończy (np. rok) Brawo Tomasz !

Tak, to spektroskop szczelinowy, więc po odpowiednim czasie ekspozycji uzyskasz "niestety" widmo tła nieba. Niestety, ponieważ przy rejestracji szczególnie słabych obiektów jest to składowa niepożądana i trzeba ją redukować. Faktycznie, pokaże ona w których zakresach niebo "świeci" najmocniej i może to być cenna informacja.

Też właśnie użyłem kolimatora laserowego. U mnie linie też nie są prostopadłe. Ze skalą guidera to rzeczywiście dobry pomysł aby użyć szczeliny i policzyć z jej szerokości. Można też ew. wykorzystać astrometry.net gdzie w wynikach jest podana skala upload'owanego obrazu.

Budowa spektroskopu zakończona. Wszystkie elementy została skompletowane. Wykonałem wstępne testy na lampie fluorescencyjnej (świetlówce). Czas na zainstalowanie i przetestowanie urządzenia w obserwatorium. Teraz czekam na lepszą pogodę Zastanawiam się też nad kolimacją spektroskopu. Wykonałem ją co prawda "zgrubnie" za pomocą kolimatora laserowego, ale nie jestem pewien czy ta metoda jest optymalna. Pytanie do Mariusza (@bajastro). W jaki sposób skolimowałeś swój spektroskop ? Druga kwestia - ciekawy też jestem jakiego FOV mogę się spodziewać w obrazie z kamery guidującej. Odległość matryca - soczewka guidera oraz soczewka guidera - szczelina jest podobna i wynosi około 6 cm (ta druga odległość jest może trochę większa), więc FOV (a dokładniej - skala) nie powinno się znacząco zmienić, ale ciekawy jestem jak to wyszło u Ciebie w praktyce.

Faktycznie, przy kartach płatniczych jest procedura, która nazywa się "chargeback". Jeżeli udowodnisz, że padłeś ofiarą oszustwa, a płatności dokonałeś kartą, to jest duża szansa na odzyskanie środków. Działa, sprawdzone przeze mnie w praktyce. Piszę o tym, bo warto w przyszłości wiedzieć, że coś takiego jest, bez względu na to jakiego "koloru" masz kartę. Nigdy nie wiadomo co się komu przytrafi Oczywiście zgoda, że w rzeczonym przypadku nie skorzystasz jeżeli płatność wykonana przelewem.

Po cichu myślałem, że może uda się nam zobaczyć Chilescope Observatory, ale w la Serena byliśmy krótko (a tam byłaby jeszcze szansa podjechać) i plan napięty. Dopiero w San Pedro była pełna swoboda dysponowania czasem, ale to już za daleko. Pozostaje więc podziwiać Wasze kopuły na filmie sprzed lat, do którego lubię od czasu do czasu wracać (też z powodu fajnego kawałka od Moby'ego ):

Chyba trochę tak. To zależy bowiem jakiego rodzaju obserwacje spektroskopowe chcesz prowadzić. Obiektów docelowych jest cała gama i w tych różnych przypadkach spektroskopia może pełnić różne funkcje. Podam przykład z dziedziny, która mnie najbardziej interesuje - obserwacje spektroskopowe supernowych. Wspomniałem o tym trochę w tym wątku. Celem spektroskopii supernowych jest m.in.: 1. Określenie typu supernowej. Jeżeli zostanie odkryty nowy obiekt, który może być supernową (bo znajduje się w obrębie kątowym jakiejś galaktyki), to będzie on tylko i wyłącznie możliwą supernową (PSN), dopóki ktoś nie wykona spektroskopii tego obiektu. Od jakiegoś czasu obserwacje takie wykonują już i amatorzy (klasyfikowane to na razie tylko dwóch na świecie). Obraz widma jest tutaj swego rodzaju "odciskiem palca" charakteryzującym dany typ supernowej. Nie musisz się zagłębiać w szczegóły, dlaczego dana linia absorpcyjna lub emisyjna jest widoczna i jaki jest "mechanizm" jej powstawania. Musisz tylko zidentyfikować te charakterystyczne i wiedzieć, przy jakich typach supernowych się pojawiają. Poza tym i tak dokładnej analizy dokona oprogramowanie (np. Gelato). Ty musisz tylko umieć tak przygotować dane, aby algorytm mógł je poprawnie zidentyfikować. 2. Określenie wieku zjawiska Okazuje się, że z czasem wygląd obrazu spektroskopowego SN się zmienia. Inaczej może wyglądać na 7 dni przed swoim maksimum, a inaczej 14 dni po. Na podstawie analizy widma możemy ten wiek określić. Polega ona na porównywaniu kształtu naszego spektrogramu z pozyskanymi wcześniej od innych, dobrze znanych supernowych. I znowu, nie musisz znać przyczyn tych zmian kształtów. Zostaw to astrofizykom (oraz koledze @Rybi), niech mają co robić 3. Analiza przesunięcia ku czerwieni Pozwala na odpowiedź na ważne pytanie. Gdzie ta supernowa tak naprawdę jest ? Zdarzają się bowiem nierzadko przypadki, że obiekt nie znajduje się wcale w galaktyce, którą podejrzewaliśmy, że jest jego hostem. Z takim ciekawym przypadkiem mieliśmy do czynienia w 2017 roku. Chodzi o supernową SN 2017dfc, która wydawało się, że pojawiła się M63. Przesunięcie ku czerwieni było jednak znacznie większe niż dla M63. Okazało się więc, że supernowa wybuchła w jednej odległych galaktyk znajdujących się w tle M63. Co jeszcze ? Przesunięcie linii widmowych może nam też określić prędkość ekspansji wybuchu supernowej. Podobnie, linie widma supernowej są tu znów tylko pewnego rodzaju narzędziem, aby te przesunięcia określić. Oczywiście z czasem sam będziesz ciekawy, dlaczego na przykład widma supernowych typu IIn charakteryzują się wąskimi liniami w porównaniu z innymi typami. Jak będziesz chciał, to znajdziesz odpowiedzi na takie pytania (na to powyższe odpowiedź znajdziesz np. w Proximie 32,33,34 w artykule wspomnianego kolegi @Rybi) My tu "gadu, gadu" a tu przyszły chmury. Zamykam dach obserwatorium i idę spać

Mam podobne odczucia po krótkim okresie korzystania z VSpec, ale jeszcze gorszą przeprawę miałem z ISIS. Kompletnie mi "nie leży", dziwny GUI, a na dodatek co chwilę trafiałem na jakieś niestabilności oraz komunikaty w języku francuskim. Wiem, że korzysta z niego wielu znanych użytkowników, ale jakoś nie mogłem się do niego przekonać. W końcu spróbowałem RSpec. Pierwsze co zrobiłem po zainstalowaniu wersji 30-dniowej, to sięgnąłem do jego wideo-poradników. Są po prostu rewelacyjne. Bardzo szybko wdrożyłem się w obsługę tego softu i w efekcie kupiłem licencję. Dziś jest to dla mnie podstawowe oprogramowanie do spektroskopii, chociaż trafiłem kiedyś na PDF z podręcznikiem do BASS i też wygląda to nieźle. Nie wykluczam więc, że kiedyś spróbuję i tego.

Najwygodniej użyć specjalnego oprogramowania. Najbardziej znana trójka to Rspec od Tom'a Field'a, VSpec oraz francuski soft o groźnie brzmiącej nazwie ISIS, którego autorem jest sam Christian Buil. Te dwa ostatnie są bezpłatne. A i jest jeszcze brytyjski BASS, ale nigdy go nie używałem i nie wiem nawet czy jest rozwijany.

Rzeczywiście pięknie to wyszło. Tym bardziej cieszę się, że wśród tych postaci również i ja drepczę. Gratulacje Mateusz! Zrobiłeś na mnie wrażenie tym filmem, podobnie jak tą pamiętną sytuacją, kiedy w nocy po powrocie z zaćmienia ja siedziałem w "zimnym domku" w kurtce trzęsąc się z zimna, a Ty poszedłeś się kąpać Wyrazy uznania również dla współautora - Tomka.