diver

Dobra, RC10" z dobrym korektorem/reduktorem 0,8 daje 1600. Światłosiła trochę mała (6,4), ale coś za coś. To jest jakaś maksymalna wartość ogniskowej, biorąc pod uwagę skalę dla moich ASI294: 0,60 "/px. Robi się wymagająco. Potrzebny będzie OAG, którego obecnie nie stosuję.

Pięknie w tej skali.

No nie, odwrotnie właśnie. Kupiłem trochę materiału (nie fotek!) właśnie dlatego, że sam nie mam czym takiego materiału zebrać. A poza tym półkula nie ta. Od pewnego czasu chodzi mi po głowie dłuższa ogniskowa do galaktyk, gromad kulistych i otwartych i mgławic o małych rozmiarach wizualnych.

Państwo z Alluna Opitcs dowodzą wyższości konstrukcji RC nad DK: http://www.alluna-optics.com/Alluna-Blog/111-blog-Ritchey-Chretien-or-DK.html Sami nie produkują DK. Czyli DK to shit? Jeszcze trochę posiedzę w necie i zgłupieję do reszty. Tymczasem mój poczciwy budżetowy newton z równie budżetowym korektorem foci i z ASI294 daje radę bez winiet, chromy i z małymi wadami pola. Po co mi te RC-ki czy DK-i?. Jak to? Przecież chcę mieć trochę większą aperturę i ogniskową. Jeszcze trochę muszę sam ze sobą pogadać.

Przepraszam, nakłamałem. Akurat w przypadku tego materiału nie stosowałem SPCC. Nie wiem jak "chłopaki" obrabiali ten materiał z HST. Jedyne co jestem w stanie w tej sprawie zrobić, to pokazać fotkę przed wyciągnięciem kolorów. To proste złożenie RGB, równy histogram, bez żadnych kombinacji. Jeżeli pociągniesz kolory równo na światłach, galaktyka zrobi się niebieska. Chyba że będziesz coś kombinował z selektywną obróbką kolorów.

Mas Słońca / rok. Tomek, nie odpowiadam na takie pytania na forum. Raz odpowiedziałem i koniec. Hmm, to jest normalnie złożony obrazek, z wyrównanych histogramów RGB. Co to ma wspólnego z bikolorem?

Stosuję podobną metodę w sowim newtonie - mój flattener nie daje idealnie płaskiego pola. W tym reduktorze obiecują płaskie pole i krążek 29 mm, który mi w zupełności wystarcza. Piszą nieprawdę? Ciekawe, nie wiedziałem nawet że stosuje się focusery do SM. Skąd taka idea? Ostrzenie jest dokładniejsze niż na wyciągu?

Dzięki Kuba za posta. Trochę nie rozumiem jednak tego wywodu. Co nie ma płaskiego pola: RC-ki z zasady (bez reduktorów), czy to reduktory zniekształcają płaskie pole?

Faktycznie myślę, że go sprzedam. Choć bardzo go lubię i szanuję. Ale najpierw muszę rozwiać swoje rozterki związane z zakupem nowej tuby. Żeby coś w końcu wybrać. Wiesz jak to jest z tą przyjemnością kupowania. A może bardziej z przyjemnością wybierania.

Cholera nie zauważyłem, że Ty wcześniej wrzuciłeś tutaj NGC253. Gdybym zauważył, pewnie wybrałbym inny obiekt. Obejrzałem sobie Twoją ładną pracę i sądzę, że pojechałeś w obróbce zanadto. Widać na gwiazdach, że dość mocno selektywnie potraktowałeś obróbkę samej galaktyki, odzierając ją z naturalnego niebieskiego koloru. Takie proporcje kolorów zeszły mi po normalnym zestawieniu kanałów RGB. Potem jeszcze zrobiłem SPCC. Galaktyka świeci po prostu mocno niebiesko. I tak zdjąłem nieco niebieskiego, bo była rzeczywiście wściekle niebieska. Oglądałem różne fotki referencyjne, oglądałem materiał ze wszystkich stron i stwierdziłem, że nie będę robił na siłę żadnego większego renderingu. BO ONA PO PROSTU TAK ŚWIECI.

Więc bardziej serio zaczynam rozważać poz. 3 i 5.

Ano. Ale to już nieco inny projekt.

Mam trochę mieszane uczucia, jak idzie o tego SCA260. Ma potężną obstrukcję 150 mm, lustro wtórne ma aż 120 mm średnicy. Piszą że image circle to 80 mm. Tylko po co mi aż tyle za cenę tej obstrukcji, skoro matryca mojej kamera ma przekątną 23,24 mm? No i cena - 5164 EUR to niemało. Powiedzmy że mnie stać, ale nie wiem czy warto tyle położyć.

Dzięki, oglądałem. Jednak tam wbudowany korektor daje ogniskową 1625 mm (dla mnie trochę za dużo) i światłosiłę f/6,4 (dla mnie trochę za mało).

UWAGA! MATERIAŁ OBCY! Galaktyka w Rzeźbiarzu (NGC253, C65, Silver Coin) została odkryta w 1783 roku przez panią Caroline Herschel. W 1961 roku Allan Sandage zauważył, że jej obraz jest zdominowany przez struktury obszarów pyłowych, w związku z czym spiralna struktura jest nieco ukryta. Przy pomocy HST odkryto w tej galaktyce kilka bardzo masywnych gromad otwartych, składających się z bardzo młodych gwiazd, w których tempo powstawania gwiazd jest wyjątkowo wysokie (ok. 100 mS/rok). Stąd miano "starburst galaxy". Jest mniejsza niż Galaktyka Andromedy i ok. 4 razy dalej położona, więc jest rozmiar wizualny i jasność wizualna są nieporównywalnie mniejsze. Odległość: ~11,4 mln ly Jasność wizualna: magV 8 Rozmiar wizualny: 27,5' × 6,8' Rozmiar rzeczywisty: ~90000 ly Typ: SAB Planewave CDK24 f=6,5; QHY 600M bin 2x2; 0,39 "/px, FOV 31'x21' L: 25x300 R: 22x300 G: 25x300 B: 26x300 Obróbka PIX; crop 4680x3020; resize 2000x1291

Jestem pod wrażeniem kadru i obróbki.

Mam jeszcze jednego kandydata. 5. TS-Optics GSO 10" f/8 RC Astrograph with carbon truss tube and focuser tilting Optycznie konstrukcja jak widzę taka sama jak poz. 3, tyle że krata zamiast pełnej tuby. Zupełnie nie mam pojęcia, czy jest realna przewaga kraty nad pełną tubą w sensie stabilności termicznej i odporności na parowanie. Ktoś może coś na ten temat powiedzieć?

Oj, będę polemizował. Jak to uśrednia? Im dłuższa klatka, tym więcej fotonów na matrycy. Jeżeli fotonów będzie za dużo i/lub gain za duży, faktycznie mogą zginąć jaśniejsze detale w prześwietlonych pixelach. Jednak z drugiej strony przy krótkich czasach z oczywistych przyczyn nigdy nie wydobędziesz bardzo słabych świateł, które pojawią się na matrycy przy dłuższych ekspozycjach. Poza tym im dłuższa ekspozycja, tym lepszy SNR. Mnie się zdaje, że lucky imaging został pomyślany głównie po to, żeby pozbyć się zniekształceń obrazu spowodowanych seeingiem. I tutaj się z Tobą zgodzę, że w dłuższych klatkach na skutek seeingu może nam zginąć (zamazać się) drobny szczegół. Niemniej sądzę, że ma to pierwszorzędne znaczenie przy małych jasnych obiektach (planety), ewentualnie na jasnych obiektach gwiazdowych (np. mgławice kuliste). Natomiast przy słabych obiektach rozciągłych takich jak mgławice planetarne, lepsze efekty uzyskamy raczej przy pomocy dłuższych eskpozycji. Jestem w stanie zrozumieć fotografię krótkoczasową, gdy nie potrzeba nam dużo światła. Mamy też wtedy z głowy problem guidingu - możemy pozwolić sobie na zbieranie materiału na słabszym montażu. Nie neguję absolutnie Twojej metody, ale czy 7s to jeszcze naprawdę lucky imaging? Tak tylko trochę polemizuję.

Brawo! Mnie niebo niestety nie dało okazji.

A jaki dokładnie reduktor miałeś w swoim RC-ku?

Dzięki, ale wolę tego TS-a. Orion to teoretycznie to samo i taniej, ale kupując TS-a sam dobieram sobie np. focuser. Nie wiem też, jaką grubość ścianek ma tuba Oriona, TS to 7 mm. Poza tym mój UNC1000 jest od TS-a. Dostałem dobrze poskładaną tubę, więc mam z nimi dobre doświadczenia.

NXT jedynie.

Ładnie żeś to Pan Panie namalował. Ale to tło 5% bieli trochę mnie przeraża.

UWAGA! MATERIAŁ OBCY! Te dwie mgławice emisyjne siedzą w Wielkim Obłoku Magellana w odległości ~163000 ly. Zostały odkryte w 1826 roku przez Jamesa Dunlopa. Są związane z gromadami otwartymi gorących i masywnych gwaizd. Tutaj przykładowy opis: https://hubblesite.org/contents/media/images/2020/16/4646-Image Zestawienie dwóch odmienie kolorystycznych od siebie mgławic ktoś nazwał "Kosmiczną Rafą". Jako nurek który trochę raf już oglądał, jakoś nie mam takiego skojarzenia. Niemniej niebieska NGC2020 zjawiskowo zestawia się z czerwonawą NGC2014. Kadr uzupełnia z lewej strony również niebieska, mocno promieniująca w paśmie OIII mgławica NGC2030. Taki skromny opis. Przedstawiam dwie ostatecznie wybrane wersje SHO. Jako bonus dodaję animację obrazującą moje zmagania z różnymi złożeniami kolorów palety SHO. Setup: Planewave CDK24 60cm f/6,8; FLI ProLine PL9000 CCD H: 26 x 600 s S: 26 x 600 s O: 27 x 600 s Skala 0,63"/px; FOV 32'x32' Crop 3000x2700, resize 2000x1800 Obróbka: PIX GIF bonus