kompas

Wygląda pięknie, ogniskowa też robi wrażenie, ale te pokrętła wyglądają tak jakoś dziwnie

Posiadam siatkę 3 X 3 cm 500 linii z "Zamkoru", odpowiednia soczewka też by się znalazła, szczelinę też bym zrobił, gdyby ktoś pokazał mi jak to rozmieścić byłbym wdzięczny , kiedyś to tą siatkę wkładałem do zwykłej rury i też działało dobrze też było by pokazać jak wygląda skala.

Modyfikacja albo drugie życie. Długo zastanawiałem się, czy wstawić to na forum, bowiem nie jest to stricte astronomiczne lub optyczne, ale co mi tam. Nie jest to mój pomysł i inspiracje czrpałem z netu, jednak niektóre rozwiązania są moje. Myślę, że same zdjęcia wystarczą by zobaczyć jak wygląda coś z niczego i że warto zbierać optyczne badziewia.

Posiadając obiektywy fotograficzne M-42 o ogniskowych 58,100 i 135mm postanowiłem zbudować dwuoczny mikroskop do małych powiększeń i dużej odległości roboczej dochodzącej do 26cm. W zasadzie to do budowy wszystko miałem, niektóre dokupiłem. Miroskop składa się z: 1) częścu z walizkowego powiększalnika CCCP 2) nasadki binokularowej PZO 3) pierścieni makro M-42 4) oświetlenia 4 diody 12V z zasilaczem 5) no i oczywiście z obiektywów i okularów, które pozwalają na powiększenia od 9 do 64 razy "Żonglując" obiektywami, pierścieniami i okularami zmieniamy powiększenia, odległość roboczą i pole widzenia. Te powiększenia obliczyłem z prostego wzoru P = f ob x f ok i nie brałem długości toru optycznego pod uwagę a którego zmierzenie byłoby trudne. Obraz jest dobry, możemy równierz wstawić w tor optyczny kątówkę Amiciego 90* 1,25". Obraz będzie wtedy taki jak gołym okiem (nieodwrócony). Wykonanie takiego miroskopu jest dosyć łatwe. Z narzędzi wystarczą te ręczne. Ponadto mikroskop po rozłożeniu można schować do walizki. Rozłożenie i złożenie zajmuje parę minut. Tak wygląda on z obiektywem 100mm o krotności 2,5x i okularami Keller 12x. Pokrętło ostrości makro jest na kolumnie a mikro w obiektywie.

Różnicy nie ma żadnej poza wyglądem dawniej takie lunety robiono z mosiądzy i stąd rura jest mosiężna na

Posiadając od zawsze ( czyli tak od 50lat ) część okularową z półtora krotnym odwracaczem obrazu i okularem Hugensa 40 mm, postanowiłem dać jej drugie życie. W tym celu kupiłem teleskop „ Astar” 50x600 na połamanym statywie za 35zł, w celu pozyskania obiektywu. Zakupiłem też metr mosiężnej rury 60mm za równe 100zł ( potrzebne było 70 cm ) oraz teleskop „ Optisan Star” 60x700 AZ-2 w stanie nieomal sklepowym w celu pozyskania drewnianego statywu za 140zł. Widły tego montażu były bez tego pręta deklinacji, co mnie bardzo ucieszyło ponieważ jest on zupełnie zbędny. Efekt wygląda tak: powiększenie 22,5x biorąc pod uwagę ogniskową wypadkową , czyli 900mm Zgadzałoby się to mniej więcej ze źrenicą wyjściową około 2,2mm, którą zmierzyłem. Wolałbym co prawda obiektyw 50x800, ale i z tym obraz jest bardzo dobry. Służyć ma on w zasadzie jako vintage , ale też jako jak najbardziej użyteczna luneta.

No no nic dodać nic ująć, tylko pozazdrościć

Moją pierwszą przeczytaną książką astronomiczną była "Droga do Gwiazd" wydanaw roku 1953. Pożyczyłem ją od pewnej dziewczyny kilkadziesiąt lat temu i jest ze mną do dzisiaj. Żeby ktoś nie pomyślał, że książkę sobie przywłaszczyłem, to wyjaśniam, że Owa dziewczyna jest od kilkudziesięciu lat moją żoną . Oczywiście, że od tego czasu książek w tym temacie trochę nazbierałem i mam ich obecnie całkiem sporo.

ja też wiedziałem jest to bowiem dobra propozycja, jasnowidzem nie jestem

Owszem robili 68/800 również swietny, ale ogniskowa już dwa razy dłuższa ciekawe jaka była by ona przy np. 100 mm

zapomniałem napisać że trzeba też skorzystać z równania czasu, można obliczyć samemu,lub skorzystać z kalkulatora różnicy czasu słonecznego dostępnego w necie

Zamiast kompasu użyj Słońca, pionu, dokładnego zegarka i efemeryd słonecznych za ich pomocą wykreśl na balkonie linię północ południe, będzie znacznie dokładniej

Worek trzeba dobrze wytrzepać wywracając go na lewą stronę, a najlepiej to kupić taki z folii mylarowej który służy właśnie do okrycia teleskopu. Sam taki mam i jedyne z czego nie jestem zadowolony to z ceny

Jedyne co mi przychodzi do głowy to to: że teleskop był zabezpieszomy przed kurzem workiem po gipie, wapnie, itp. i to nie wytrzepanym

O wiele praktyczniejszym byłoby za pomocą suwmiarki i z kawałka odpowiedniej blaczki wypiłować sobie kluczyk do rozkręcania . Nic wtedy nie psujemy ,a wykonanie takiego kluczyka jest bardzo proste

to jest bardzo zła rada, narzędzie pomiarowe powinno służyć tylko do pomiarów i do niczego więcej

Azymut ma pewnie jakiś wpływ na zmiejszenie ciężaru lokomotywy ale głównym czynnikiem będzie zużycie paliwa , rozpędzić 70 ton do 120 km to nie takie hop siup lokomotyw elektrycznych nie biorę pod uwagę

Nie wiem gdzie chcesz studiować ale spróbuj na KUL tam nie zadają takich pytań. To taka bezinteresowna porada

Zadanie 15 jest bezprzedmiotowe, w Tromso nie ma linii kolejowych.

Pomieszczenie jak widzę już masz , możesz zrobić sobie pracownię z blichtrem lub bez ja zrobiłem bez blichtru bowiem doszedłem do wniosku że prędzej czy później i tak to wszystko się wymiesza, choć nieraz trudno znalwźć to co akutrat jest potrzebne, zwłaszcza w mareriałach , bo narzędzia jakoś ogarniam

Smutna wiadomość, rozmawiałen z Nim przez telefon jakieś pół roku temu i nic nie zapowiadało że odejdzie.

U mnie wygląda to tak: 10metrowy pok pokój w bloku i nie jest to wszystko.

Można też spróbować z obiektywem od lornetki klasy 50 mm, takie obiektywy mają ogniskowe od 150 do220 mm w zależności od modelu i producenta np. może przypasował by od jakiegoś " ruskiego" Tento lub BPC 7 X 50

Próbowałem z bino mikroskopowym, nie ma sensu nawet w obserwacjach dziennych, myślę że z bino astronomicznym będzie podobnie