Loki

Powiedzcie o co chodzi z tym odszumianiem. Mam nie chłodzoną matrycę CMOS i jeśli zbiorę odpowiednią ilość materiału, niczego nie muszę odszumiać. Cały szum znika przy stackowaniu. Jeśli nie znika - znaczy się, mam za mało materiału. Czyżby kamery CCD, mimo chłodzenia aż tak szumiały, że "cza" odszumiać w procesie obróbki?

Bez prowadzenia gwiazdki będą pojechane od pierwszej sekundy naświetlania. Sęk w tym, że niekoniecznie będzie to widać. Długość kreseczek zależy od dwóch czynników: ogniskowej obiektywu i długości czasu naświetlania. Jeśli użyjesz właściwej kombinacji jednego i drugiego, gwiazdy na zdjęciu będą wyglądały jak kropki. Dla ogniskowej 20mm (szeroki kąt) możesz sobie pozwolić na 20 sekund naświetlania. Dla 200mm (teleobiektyw) będą to tylko 2s (dla matrycy APSC). Obliczasz to ze wzoru, który Ci podałem.

Jam laik, ale otagowane muszą być, żeby korzystać z funkcji automatycznego tworzenia grup dla BDF. Przy normalnych klatkach wspomagam się APT, ale darki, biasy i flaty robię używając elektronicznego pilota (darki), albo palucha wyzwalającego spust migawki (flaty i biasy). Nie mam więc plików otagowanych z całą pewnością. Wszystko co robię to: 1. Czyszczę wcześniejsze ustawienia. 2. Wybieram typ plików. 3. Tworzę grupę. 4. Dodaję z dysku rawy. Z ręką na sercu mówię, że to działa

To ciekawe. U mnie łyka każdego rawa. Tworzę grupę np. Flat i mogę do niej przypisać jakie bądź rawy, które wskażę na dysku.

Działa na raw-ach też. Wiem, bo próbowałem. Zamias Fitsów dodajesz rawy i basta. Działało u mnie - zadziała u Ciebie.

Ilu, rzuć okiem na ten film: Jeśli nie chcesz słuchać o biasach, przeskocz do 7:50. Zobaczysz w jaki sposób dodaje się klatki kalibracyjne w "Set Calibration"

Szkoda prądu na 4 klatki przy ISO 1600 i odjęcie darków niczego nie zmieni. Potraktuj to jako materiał do nauki odejmowania darków i stackowania, ale nie oczekuj, że na wyjściu pojawi się "kosmiczny" obraz. Jak już ogarniesz darki i biasy (a przydałyby się jeszcze flaty), zrób np. 100 zdjęć + 20 darków + 20 biasów. Czas naświetlania jednej klatki dopasuj do ogniskowej wg wzoru 600 / odpowiednik ogniskowej dla pełnej klatki. Jeśli masz matrycę APSC i obiektyw 20mm to wzór wygląda tak: 600 / 20 x 1,5 (mnożnik matrycy APSC) = 600/30 = 20 sekund. Tyle czasu możesz naświetlać bez obawy, że gwiazdy wyjdą na zdjęciu jako kreski. Im więcej klatek zbierzesz, tym lepszy efekt końcowy.

Dzięki Robson. Twoje gwiazdki uświadomiły mi, że moje są popsute. Zbyt ostro się z nimi obchodziłem, a wystarczy łagodnie.

Ilu, dziękuję. Faktycznie, mam w LR ustawioną funkcję wysotrzania przy eksporcie. W fotografii przyrodniczej to standard - po zmniejszeniu zdjęcia się wyostrza, a ja sobie ustawiłem to przy eksporcie pliku. Zrobiłem jak napisaleś. Bicubic sharper wyostrza gwiazdki, a to gubi nieco wcześniejszą obróbkę. Przy bicubic, best for... imho jest lepiej:

Prawie konkursowe, w prawym górnym rogu jest VdB 126 Skoro wisiało na HEQ5 warto było zrobić więcej zdjęć i na dłuższym czasie. Dałbym też ISO 800. 6D malo szumi, ale z moich dotychczasowych doświadczeń wynika, że do pozbycia się szumu dla ISO 1600 potrzeba sporo klatek. Zdjąłem ze zdjęcia zielone, wyrównałem kolor tła i nieco przygasiłem gwiazdki. Wyszło tak:

Zapisuję jako 16-to bitowy tiff, następnie otwieram w Lighroomie i robię eksport do jpg, dla zadanej rozdzielczości. Nie mam pojęcia jakich mechanizmów skalowana używa LR.

Są dwa rozwiązania. Przyciąć zdjęcie, żeby nie było ich widać, albo... zmienić obiektyw, co w tym wypadku oznacza także zmianę aparatu. Te rozmazane gwiazdki to koma (http://www.optyczne.pl/30-s%C5%82ownik-Koma.html), wada optyczna, która zniekształca obraz w narożnikach kadru.

Maćku, dzięki za Twoje uwagi. Masz wyrobione oko, ale nadto pobłażasz moim zdjęciom. Zdjęcie Robsona jest zdecydowanie lepiej od mojego obrobione. Chcąc się poprawić, posłuchałem Twoich rad, usunąłem gradienty, a w gwiazdki ingerowałem zdecydowanie mniej, żeby zaś nie zrobić z nich piasku. Pozbyłem się też fioleciku i to jest największa ingerencja w zdjęcie, bo selektywnie przemianowałem fiolecik (magenta) na czerwień. Uważam, że druga wersja jest lepsza:

Pobijmy jeszcze chwilę, bo o mam dylemat. Usunąłem gradienty. Bez fioleciku na dole jest lepiej - masz rację. Sęk w tym, zali on tam ma być, czy nie? Zali to wodór, czy gorąca matryca? Na zdjęciach Robsona gwiazdki są zdecydowanie ładniejsze - ja ze swoich robię piasek... muszę poprawić metodologię obróbki.

Tak w ogóle to kolor wodoru na moich zdjęciach jest brzydki. Ten fiolecik jest wyjątkowo denerwujący. Sęk w tym, że z mojej niemodyfikowanej lustrzanki tak to wychodzi. A co do tego gradientu - on tam znikąd się nie wziął, Łabędź jest w zenicie - nie mam tam żadnych zaświetleń od świateł na horyzoncie. Moim zdaniem fioletowy gradient to jednak obłok wodorowy tyle, że zdecydowanie ciemniejszy. Sam popatrz: http://apod.nasa.gov/apod/image/0709/Cygnusmosaicchart1600.jpg

Dziękuję za miłe słowa. To masz trzy razy lepszy sprzęt niż mój. Zadbaj tylko o jakiegoś dobrego wedga (i statyw) - szczególnie, jeśli chcesz na dłuższych ogniskowych focić. Przy ustawianiu na polarną polecam (jeśli lunetka nie wystarczy) metodę Paula Boltwood-a w kombinacji z polar finderem. Maćku, jeśli masz na myśli ten fiolet na dole zdjęcia, to sam nie wiem co robić. Z tego co oglądałem, cały ten region to jedna wielka plama wodoru. Uznałem, że ten fiolet jest przezeń spowodowany i dlatego nie usuwałem.

Tak, ale cierpliwie klikam "ok."

Od momentu, kiedy zrozumiałem, że 10 klatek to za mało, żeby godnie pokazać okolice gwiazd Sadr i Deneb, wiedziałem, że muszę tu wrócić i poprawić robotę, bom wcześniej spartolił zdjęcie. Ostatniej nocy, zmęczony bojami z 400-tką, założyłem obiektyw 100mm f2.8L macro, uchodzący w stajni Canona za jeden z najbardziej rozdzielczych i wymierzyłem go w ten hitowy i solidnie już obstrykany przez wszystkich obszar. Mam ostatnio problemy z moim AW. Szarpie na początku śruby i musi się trochę rozkręcić, żeby prowadzić dobrze. Z tegoż powodu zebrałem zaledwie 24 klatki. Może to dobrze. Kiedyś, jak już nie będzie mnie montaż nadto ograniczać, zrobię go na szeroko raz jeszcze - więcej klatek, przy dłuższych czasach. Parametry: Canon 5D mark II, obiektyw Canon 100mm f2.8L @f4 (bo na 2.8 winietuje zbyt mocno jak na astro). 24 x 180s, ISO 800 Dodam jeszcze, dla porządku. Obróbka: LR do tiffów, IRIS - stack bez klatek kalibracyjnych, potem PS i na koniec zaś LR.

O ile dobrze rozumiem, to w tym wypadku FOV zależy od ogniskowej i matrycy. Większa matryca lub krótsza ogniskowa = większe FOV. W przyszłym roku, choćbym miał sczeznąć, muszę ten region zrobić 400-tką.

Ten akurat fakt odczuwam bardzo boleśnie każdej astronocy

Spróbuj inaczej. Olej raw-y. Wrzucasz do Irisa tiffy wywołane w LR. Nic tam nie ruszaj za wyjątkiem balansu bieli i ostrości (trzeba ją ściągnąć do zera). Wrzuć to do irisa i zrób dwie rzeczy: stellar registration (global matching) i "add a sequence." Koniec roboty. Reszta w PS-ie.Postaram się dziś lub jutro wrzucić swoje "klejnoty." Bardzo podobny kadr, robiony bardzo podobnym zestawem. Mam już go obrobionego ale leży i czeka, aż popatrzę świeżym okiem, czy już go tak zostawić, czy podejść do obróbki jeszcze raz. A co do przesuniętych kadrów - z jednej strony mamy obydwaj "sprzętowy dithering", a z drugiej... wyklucza to użycie dłuższych czasów. Fakt, że klatki się przemieszczają oznacza, że nasze gwiazdki są pojechane, a nie widać tego dzięki małej ogniskowej i stosowaniu krótkiego czasu.

Świetne zdjęcie, ale kadr psuje bardzo jasna gwiazda tuż przy dolnej krawędzi, przez to bardzo mocno w oczy rzuca się ograniczenie sprzętowe. Kompozycja byłaby super, gdyby wokół pięciu mocnych akcentów, jakimi są zewnętrzne, jasne gwiazdy, był jeszcze jakiś margines. Przydałaby się nieco większa matryca (albo nieco krótsza ogniskowa) do pokazania tego układu gwiazd. Będzie dobry powód zaś jechać na Kretę, jeśli kiedyś zmienisz setup

Ja tam o żadne testy nie pytałem, ino o doświadczenia Mi też się udało już prowadzić 4 minuty na 200 mm i 2 minuty na 400mm, ale.... zawsze mam klatki względem siebie przesunięte. Przewijając klatki widać powolny ruch kadru. Jak dobrze ustawię to przesunięcie jest minimalne, "na pół małej gwiazdkI", że pozwolę sobie na takie fachowe określenie. Czy u siebie obserwujesz podobne zjawisko?

To z Canona można takie detaliczne fotki uzyskać? Ja też tak chcę Na jakim montażu prowadzisz?

A tak z ciekawości, na inną nutę. Jaki najdłuższy czas udało Ci się osiągnąć na AT z akceptowalnymi gwiazdkami?