ZbyT

kiedyś zrobiłem fotkę Księżyca SkyLuxem o podobnych parametrach 70/700 Vesta w ognisku głównym bez żadnych filtrów stąd kolor, zestackowany avik praktycznie bez obróbki słabiutki seeing czegoś podobnego możesz spodziewać się na początku po tym Celestronie coś tam widać pozdrawiam

a masz pewność, że AK nie robi tego właśnie na PWr? bo z tego co pamiętam to kiedy moje lustro wysłałem do aluminizacji właśnie do AK to Janusz przesłał je znów do Wrocka na PWr, a oni odesłali do Krakowa, po czym po kilku tygodniach zostało ono odesłane do mnie do Wrocka. To se pojeździło pozdrawiam PS dlaczego chcesz eksperymentować ze szlifowaniem Al2O3?

alle o sso chozi z tymi Majami ja znam jedną Maję ... jak skończył się jej kalendarz to kupiła sobie nowy i żadnego końca świata nie było pozdro

dzisiaj rzeczywiście nie ma szans na wypad na szczęście jeszcze przez kilka dni Księżyc będzie blisko Słońca więc może ... jakby co pozostaję w gotowości bojowej pozdrawiam

ja tam nie mam nic przeciwko. Niech napada nawet metr i przestanie. Najlepiej w czasie pełni. Potem do kolejnej pełni niech będzie pogodnie i znowu niech przy okazji pełni popada itd. czy ja tak wiele wymagam? pozdrówka

Kuba, a gdyby okazało się, że jesteśmy farciarzami i będzie sprzyjająca pogoda to jedziesz? pozdrawiam

ja to nawet lubię śnieg ... jak sobie spokojnie leży na polach, drzewkach, krzaczkach ale tu cały czas pada i to nie są jakieś zamiecie tylko powoli, równiutko drobny śnieżek sobie pada. Ciągle pada patrzę przez okno-pada idę do sklepu-pada jadę do roboty-pada wracam z roboty-pada wstaję rano-pada idę spać-pada wszędzie widzę ten @#$%^& śnieg mam dość pozdrawiam

jasne ... bardzo chętnie mam tylko małą prośbę ludzie zróbcie coś z tym śniegiem bo dostaję szału jak długo może padać śnieg? To chyba już ze dwa tygodnie tak powoli sypie i sypie może trzeba zatrudnić jakiegoś zaklinacza albo szamana ... sam nie wiem ... wróżkę ... magika? pozdrawiam

jeśli będą warunki to bezwarunkowo jadę gdziekolwiek od tej posuchy już mnie nosi muszę polukać przez okular bo zwariuję pozdrawiam

przyznam, że jestem trochę zaskoczony wynikami obliczeń i jeszcze nie do końca rozumiem konsekwencje z nich wynikające ale spróbuję odpowiedzieć wielkość krążka dyfrakcyjnego zależy od światłosiły (d=0,00066/A) więc zwiększenie ogniskowej (f/5) nic nie zmieni i nadal oświetlony będzie jeden piksel. Jeśli zwiększymy ogniskową nie zmieniając światłosiły to zwiększymy też aperturę. Zwiększenie apertury z kolei spowoduje, że ilość padających fotonów zwiększy się. Dla przykładu zwiększenie ogniskowej z 80 do 500 mm przy f/5 da nam zwiększenie apertury z 16 mm do 100 mm. Apertura wzrośnie 6,25 razy więc powierzchnia zbierająca światło wzrośnie aż 39 razy i tyle samo razy więcej fotonów zarejestruje matryca podsumowując: w przypadku fotografowania gwiazd ważna jest apertura (gdy zdolność rozdzielcza obiektywu jest zbliżona do seeigu) wniosek trochę dziwny ale tak wynika z moich wyliczeń to trochę przypomina zależność zasięgu gwiazdowego od powiększenia w wizualu pozdrawiam

przyszło mi do głowy, że przy długich czasach naświetlania obraz gwiazdy nie będzie miał charakteru dyfrakcyjnego ale będzie zależał od stanu atmosfery oraz błędów prowadzenia czyli zostanie "rozmyty" przez seeing w takim razie przyjmijmy, że na matrycy powstanie koło o średnicy kątowej gamma równej wartości seeingu (lub nieco większej), a stąd średnica obrazu gwiazdy d=gammaF teraz ilość fotonów na jednostkę powierzchni matrycy wyniesie j=n/(pid2/4) a po przekształceniach j=(1/gamma2)ND2/F2=(1/gamma2)NA2 czyli nadal mamy zależność od kwadratu światłosiły pozdrawiam PS w rozważaniach pominąłem wszelkie aberracje oraz sprawność optyki. W zasadzie powinny one mieć wpływ na współczynniki w równaniach ale nie powinny zmienić charakteru zależności od światłosiły PS2 ciekawy jest wniosek dotyczący wpływu seeingu na jasność obrazu gwiazdy. Jasność ta zależy odwrotnie proporcjonalnie od kwadratu seeingu wyrażonego w sekundach łuku. Do tej pory sądziłem, że seeing jest istotny jedynie przy fotografowaniu planet lub Księżyca, a jak widać ma też wpływ na fotografię długoczasową

ja mam tego MAK-a i brakuje mi ze 30 cm pozdrawiam

trochę mnie ten temat męczył więc postanowiłem poszperać w książkach poświęconych fotografii ale niestety niewiele znalazłem. Dlatego postanowiłem spróbować samemu rozgryźć problem. Mam nadzieję, że moje dywagacje są w miarę poprawne. Jeśli nie to może wspólnymi siłami dojdziemy prawdy na początek przypomnienie co to jest ta światłosiła czyli otwór względny A=D/F gdzie D to średnica wejściowa teleskopu, a F to ogniskowa liczba przysłony L=F/D a stąd światłosiła A=1/L która często jest oznaczana jako A=f/L np. f/5 Fotografowanie obiektów rozciągłych przyjmijmy na początek jakąś jednostkę natężenia promieniowania. Może to być natężenie światła, strumień czy energia, ale ja przyjmę, że to ilość fotonów padająca na jednostkę powierzchni w czasie jednej sekundy. Oznaczmy ją przez N. W takim przypadku ilość fotonów zebrana przez obiektyw w jednostce czasu to n=piD2N/4 przyjmijmy, że fotografujemy obiekt mgławicowy o kształcie koła i stałej jasności (to założenie nie jest konieczne ale ułatwia obliczenia) o średnicy kątowej alfa. W ognisku utworzy się obraz o średnicy d=2Ftg(alfa/2) dla małych kątów tg(alfa)=alfa (jeśli wyrazimy go w radianach). Wtedy d=Falfa ilość fotonów padających na jednostkę matrycy wyniesie j=n/pid2/4 po przekształceniach j=(N/alfa2)(D/F)2=(N/alfa2)A2 czyli jest proporcjonalna do kwadratu światłosiły (kąt alfa w radianach) fotografowanie gwiazd widome średnice gwiazd są tak małe, że przyjmujemy iż są obiektami punktowymi. Stąd ich obraz ma charakter dyfrakcyjny. Aby wyznaczyć średnicę gwiazdy na matrycy skorzystam ze znanego wzoru na rozdzielczość teleskopu (średnicę kątową krążka dyfrakcyjnego) beta= 138/D kąt beta wyrażamy w sekundach łuku, a D w mm. Po przeliczeniu kąta na radiany beta=0,00066/D średnica krążka Airego na matrycy d=Fbeta= 0,00066F/D=0,00066/A ilość fotonów padających na jednostkę matrycy wyniesie j=n/pid2/4 po przekształceniach j=2300000ND2A2 i tu niespodzianka. Ilość fotonów jest proporcjonalna nie tylko od kwadratu światłosiły ale też od kwadratu apertury! aby wyznaczyć ilość zarejestrowanych fotonów przypadających na 1 mm2 matrycy w czasie naświetlania trzeba pomnożyć wielkość j przez czas ekspozycji. Jeśli chcemy wyznaczyć ilość fotonów na piksel trzeba to jeszcze podzielić przez powierzchnię piksela w mm2 pozdrawiam

a próbowałeś wpisać w googlu "Moon atlas" albo "atlas Księżyca" albo chociaż "programy astro"? eee ... chyba nie pozdrawiam PS spróbuj TU

dzisiaj jadąc samochodem ul. Robotniczą widziałem piękny słup. Niestety nie miałem sprzętu foto kolega, z którym jechałem też od razu to zauważył był bardzo wyraźny i sięgał na wysokość kilkunastu stopni ponad zachodzące Słońce pięć minut później znowu zaczął padać śnieg pozdrawiam

w poprzednim tygodniu kilkakrotnie obserwowałem Kopernika MAK-iem 127 przy powiększeniu 230x. Seeing był całkiem niezły ale nie udało mi się dostrzec tylu szczegółów co na tej fotce. Jestem pod wrażeniem pozdrawiam

ja też nie rozumiem a jakby tak jeszcze jakaś żaglówka ... lub jelonek ptaszki, kwiatki, robaczki do tego stereo i w kolorze to dopiero byłby wypasiony szkic obserwacyjny pozdrawiam

pod oknem edycji posta masz ramkę z załącznikami "przeglądaj" "wyślij" itd czyżbyś nie miał? pozdrawiam

a mógłby mi ktoś zwięźle odpowiedzieć o co chodzi z tym mitem światłosiły? bo na początku tego wątku miałem jeszcze jakieś mgliste pojęcie w czym rzecz ale po dojściu do końca sprawa zaciemniła się już całkowicie i co z tym podobieństwem matrycy CCD do ludzkiego oka? bo jakoś mam wrażenie, że próbujecie wprowadzić nowe mity zamiast obalać stare pozdrawiam

co najmniej taki jak koszt zakupu gotowej Synty ... niestety pozdrawiam

znacznie estetyczniej będzie wyglądać tuba oklejona a jak znajdziesz już wiatrak to poszukaj jeszcze w tej szufladzie akumulator lub zasilacz i oprawę bezpiecznika pozdrawiam

ja bym dodał jeszcze szukacz, łożyskowanie Dobsona, jakąś okleinę na tubus. chłodzenie LG, filtr mylarowy, nóżki do montarzu itd zakładam, że celę LG oraz wręgi (bafle) wykonacie we własnym zakresie sporo różności znajdziesz np. TU pozdrawiam

pewnie masz rację z tym molestowaniem ale to wynik tego, że piszesz dość chaotycznie lub ja chaotycznie czytam to może mieć coś wspólnego z relatywizmem ale Cię molestuję przez to: a zaraz potem: nie mam zamiaru przypisywać Ci czegokolwiek ale zwyczajnie nie rozumiem co masz na myśli pisząc "przestrzeń" w jednym i drugim przypadku, bo domyślam się, że chodziło w obu postach o coś innego pozdrawiam

w poście #31 w punkcie 3 pisałeś o pustej przestrzeni i wtedy istniała, a teraz już nie? To pewnie ten relatywizm zapewne chodziło Ci o pusty Wszechświat, a nie pustą przestrzeń. Przestrzeń między ciałami materialnymi może być pusta choć zakrzywiona a co do pustych wszechświatów to rozwiązanie de Sittera opisuje właśnie taki wszechświat pozdrawiam

ja w w pewnej subtelnej kwestii formalnej dualizm korpuskularno-falowy to wymysł fizyków w XIX wieku, którzy obserwowali, że światło czasem zachowuje się jak fala, a czasem jak cząstka. To dziwne zachowanie nazwali właśnie dualizmem. Dziś wiemy, że żadnego dualizmu nie ma ponieważ światło jest i tym i tym jednocześnie. Podobnie jest ze wszystkimi innymi cząstkami pusta przestrzeń istnieje tylko w OTW. W mechanice kwantowej przestrzeń nie jest wcale pusta ale wypełniona całą masą wirtualnych cząstek oraz pól. Co ciekawe te wirtualne cząstki mają wpływ na obserwowane własności rzeczywistych cząstek (np. polaryzacja próżni). Był nawet pomysł, że energia tych wirtualnych cząstek może być ciemną energią poszukiwana przez kosmologów. Niestety okazało się, że jej gęstość jest 10^120 razy większa niż obserwowana. Trochę duża różnica nawet jak na wielkości astronomiczne pozdrawiam