Superbłysk Barana

zysix · 2 Marca 2006

Dzisiejsze wiadomości:

W Baranie wybuchła supernowa którą poprzedziły błyski promieniowania gamma, ktoś ma zamiar obserwować nową? Ma ktoś dokładniejsze info bo ja widziałem tylko artykuł w Nowej Trybunie Opolskiej.

pzdro!

Pawlik · 2 Marca 2006

Być moze chodzi o to http://wiadomosci.onet.pl/1268586,16,item.html Najciekawsze jest zdanie "Będą go mogli zobaczyć także miłośnicy astronomii prowadzący amatorskie obserwacje. Potrzebują jedynie 40-centymetrowego teleskopu" :szczerbaty:

Radek Grochowski · 2 Marca 2006

Przesadzili z tym 40-centymetrowym teleskopem. Supernowa ze swoją jasnością 16 mag może by i była na granicy zasięgu takiego teleskopu w idealnych warunkach i wysoko nad horyzontem, ale raczej nie w Baranie, który po zapadnięciu ciemności wisi już dosyć nisko nad zachodnim horyzontem, dodatkowo rozświetlony przez światło zodiakalne. Co innego CCD, fotkę na pewno da się zrobić i to dużo mniejszym sprzętem.

zysix · 2 Marca 2006

Czyli to jednak nie będzie co obserwować za ciemniutka gwiazdeczka :unsure: szkoda myślałem że jak taka sensacja to będzie może jakaś jaśniejsza :mellow: są chęci ale sprzętu nie ma : (

Edytowane 2 Marca 2006 przez zysix

KOPER · 2 Marca 2006

pozostaje nam czekac na Batlegeuse

oskar · 3 Marca 2006

pozostaje nam czekac na Batlegeuse

No może jednak lepiej żebyśmy się nie doczekali :-)

piotrusb · 3 Marca 2006

No może jednak lepiej żebyśmy się nie doczekali :-)

A co się wtedy stanie, bo nie jestem zorientowany ? :blink:

Rodan · 3 Marca 2006

Trudno powiedzieć czy to chodzi o to samo zjawisko. W linku z onetu podają lokalizację w Byku, natomiast w innych mediach,że w Baranie ( prasa). Wspólny jest tylko czas zjawiska 18.02.2006. Czy trafił ktoś na jakieś dokładniejsze materiały?

Pozdrawiam

zysix · 3 Marca 2006

A co się wtedy stanie, bo nie jestem zorientowany ?

Batlegeuse jest stosunkowo dość "blisko" ziemi, wybuch gwiazdy w tak "bliskim" sąsiedztwie Ziemi nie skończyłby się na pewno dobrze, ogromna ilość promieniowania mogłby zniszczyć życie na ziemi poprzez chociazby zachwiania równowagi pola elektromagnetycznego Ziemi. Niech ktoś więcej napisze bo ja sie nie znam :Boink:

oskar · 3 Marca 2006

Batlegeuse jest stosunkowo dość "blisko" ziemi, wybuch gwiazdy w tak "bliskim" sąsiedztwie Ziemi nie skończyłby się na pewno dobrze, ogromna ilość promieniowania mogłby zniszczyć życie na ziemi poprzez chociazby zachwiania równowagi pola elektromagnetycznego Ziemi. Niech ktoś więcej napisze bo ja sie nie znam

Ja też się nie znam, ale jakoś wydaje mi się, że nie odbyło by się to dobrze na naszym zdrowiu.

piotrusb · 4 Marca 2006

Ja też się nie znam, ale jakoś wydaje mi się, że nie odbyło by się to dobrze na naszym zdrowiu.

Ale za to jaki spektakl na niebie :szczerbaty:

Jeszcze pytanie - czy jakby nasza bliska znajoma właśnie wybuchła, to za ile lat odczulibyśmy tego skutki ?

Edytowane 4 Marca 2006 przez piotrusb

zysix · 4 Marca 2006

http://pl.wikipedia.org/wiki/Betelgeuse

Chyba sie wszystko wyjaśniło.

"Astronomowie przewidują, że gwiazda, znajdująca się przy końcu swojej ewolucji, w stosunkowo niedalekiej przyszłości wybuchnie jako supernowa. Być może będzie to miało miejsce w ciągu następnych kilku tysięcy lat, choć zdania na ten temat są podzielone. Wybuch Betelgezy byłby spektakularnym widowiskiem dla mieszkańców Ziemi, gdyż przez kilka miesięcy gwiazda byłaby jaśniejsza niż pełny księżyc. Na szczęście gwiazda jest dostatecznie daleko, tak że jej wybuch najprawdopodobniej nie będzie dla Ziemi groźny"

Ciekawe jakby wyglądała mgławica po Betelgezie ;-) chyba byłaby na pewno jaśniejsza mgławica krab :szczerbaty:

Darek_B · 4 Marca 2006

Ciekawe jakby wyglądała mgławica po Betelgezie ;-) chyba byłaby na pewno jaśniejsza mgławica krab

Ale to dopiero po kilkudziesięciu (kilkuset?) latach po wybuchu.

4 Marca 2006

Być moze chodzi o to http://wiadomosci.onet.pl/1268586,16,item.html Najciekawsze jest zdanie "Będą go mogli zobaczyć także miłośnicy astronomii prowadzący amatorskie obserwacje. Potrzebują jedynie 40-centymetrowego teleskopu"

Już na zlocie patrzyliśmy przez pięćdziesiątkę i sześćdziesiątkę!

Konczako · 4 Marca 2006

Dzisiejsze wiadomości:
W Baranie wybuchła supernowa którą poprzedziły błyski promieniowania gamma, ktoś ma zamiar obserwować nową? Ma ktoś dokładniejsze info bo ja widziałem tylko artykuł w Nowej Trybunie Opolskiej.

pzdro!

Kurcze...... polemizował bym z tym że z odległosci 100 lat świetlnych nie groziłyby nam żadne komplikacje po wybuchu Betelgezy.....No moze nie na tyle blisko żeby dosłownie "zdmuchnąć " atmosfere ziemi...ale jednak to stosunkowo blisko...A zresztą nie wiem...Jesli jest na tym forum jakis zawodowy astronom to powinien chyba wyjasnic tą kwestie

Ale z drugiej strony nie ma co sie na zapas martiic...zanim alfa zrobi coś na prawde ciekawego moze minie nawet kilka miljonów lat..... :szczerbaty:

Pozdr.

Bartek K

Robert Bodzoń · 4 Marca 2006

Poniżej cytat z "Czas" - numer specjalny "WiŻ", który ukazał się kilka dni temu. Artykuł - Weroniki Śliwy (astronom zawodowy) - "Historia powraca nocą".

"Na niebie odnajdziemy jednak również o wiele bliższą kandydatkę na eksplozję. W lewym ramieniu znanego nam już gwiazdozbioru Oriona zaobserwujemy kolejnego nadolbrzyma - czerwoną Betelgeuse. Ta odległa zaledwie o 427 lat świetlnych od Ziemi gwiazda też jest kandydatką na supernową. ...

A może gwiada już wybuchła, tylko niosące o tym wiadomość fotony jeszcze do nas nie dotarły? Nawet jeśli tak jest nie mamy się czego obawiać. Przed skutkami wybuchu osłoni Ziemię jej pole magnetyczne i gęsta atmosfera. Niewątpliwie jednak na jakiś czas mieszkańcy znacznej części Ziemi pożegnają się z ciemnymi nocami, a astronauci będą musieli zrezygnować z większości kosmicznych misji. Jasność wybuchającej gwiazdy wzrośnie bowiem miliardy razy i przez dłuższy czas będzie ona jaśniejsza od księżyca w pełni."

Radek Grochowski · 4 Marca 2006

Żeby supernowa zagroziła życiu na Ziemi musiałaby wybuchnąć naprawę blisko. Tymczasem Betelgeuse leży w odległości ok. 500 l.św. Gdyby wybuchła świeciłaby tak jasno jak Księżyc w pełni, może trochę słabiej, ale efekty na powierzchni ziemi ograniczyły by się zapewne do wrażeń wizualnych. Atmosfera ziemska jest na tyle gruba, że pochłonęłaby praktycznie całe wysokoenergetyczne promieniowanie.

Nie wiadomo kiedy Betelgeuse wybuchnie, ponieważ w przypadku nadolbrzymów często nie da się precyzyjnie ustalić na jakim dokładnie etapie ewolucji się znajdują. Może to być parę tysięcy lat, a może być wiele milionów lat. Wszystko zależy od tego jak dużo paliwa jądrowego zostało w otoczce wokół jądra.

r.ziomber · 4 Marca 2006

Jeszcze pytanie - czy jakby nasza bliska znajoma właśnie wybuchła, to za ile lat odczulibyśmy tego skutki ?

=czas, w jakim swiatlo dociera do nas od obiektu.

KOPER · 5 Marca 2006

Fajna supernowa moga obserwowac na poludniowym niebie w obloku Magellana szczesciarze... no coz ...my nie mozemy

KOPER · 5 Marca 2006

Zastanawiam sie w jakim stopniu wybuch supernowej sprawia ze gaz i materia wydobywajaca sie z gwiazdy w wyniku wubuchu zbliza sie do predkosci swiatla ...w Crabie dzety osiagaja prawie predkosc swiatla ....ale prawie to duza roznica w naszej skali

jest jakas zaleznosc ?...jak np. masa gwiazdy ?

Konczako · 6 Marca 2006

Zastanawiam sie w jakim stopniu wybuch supernowej sprawia ze gaz i materia wydobywajaca sie z gwiazdy w wyniku wubuchu zbliza sie do predkosci swiatla ...w Crabie dzety osiagaja prawie predkosc swiatla ....ale prawie to duza roznica w naszej skali

jest jakas zaleznosc ?...jak np. masa gwiazdy ?

Masa ma chyba kluczowe znaczenie na przebieg wybuchu supernowej. :szczerbaty: ..Kiedy w dużych gwiazdach kończy sie spalanie wodoru i helu, nadal sie kurczą. temperatura rośnie i zaczyna sie spalać wę giel, potem krezem, argon, az wreszcie powstaje żelazo. Zelazo jest popiołem ostatecznym. Nie można otrzymać energii ani z rozkładu zelaza ani z jego syntezy z innymi jadrami. Zelazo po prostu się "nie pali"

Tak więc w dużch gwiazdach staje się ono głównym składnikiem jadra.

Z chwilą ustania reakcji jadrowych wewnątrz dużej gwiazdy jej jądro zapada się pod wpływem grawitacji. Zewnętrzne warstwy, którym "usunął się grunt pod nogami", zaczynają spadać ku centrum. Opadają na jądro (które uległo przemianie i składa się teraz z samych neutronów, ma więc ogromną gestość) i odbijaja sie od niego. Rozpetuje sie piekło :banan: . Wynikiem tego jest eksplozja rozrywająca gwiazdę dosłownie na kawałki i wysyłaja ca w przestrzen ogromną energię i promieniowanie...Tak mniej więcej przebiega proces wybuchu dla gwiazd o masie większych niż 10 mas słońca. Jednak dla gwiazd mniejszych od 8 mas słońca już zapalenie jadra węglowo tlenowego może doprowadzić do wybuchu supernowej poznieważ masa nie jest wystarczająco duza zebu gwiazda mogła sie jeszcze bardziej skurczyć i spalać kolejne "popioły".

To energia wyzwolona podczas zapaści jadra rozgrzewa zewnetrzne warstwy supernowej do kilkuset milionów stopni i rozpedza je do własnie takich duzych prędkości, kikunastu tysięcy kilometrów na sekunde. Dorównuje ona energii, jaką nasze słońce wyswieci w ciagu całego swego życia, stanowi jednak nie więcej niż 1% całkowitej energii wybuchu. Pozostałe 99% unoszą neutrina, które rozbiegaja sie we wszystkie strony od miejsca wybuchu z predkościa "niemal" :blink: równa pretkości swiatła.

Jednak w 100% nie wiadomo chyba czy otoczka zostaje wyrzucona na zewnatrz na skutek łacznego promieniowania i pochłaniania energi neutrin tak samo jak nikt nie jest chyba do konca pewny czy reakcje jadrowe zachodzace w warstwie zewnetrznej, wywołane byc może fala detonacyjna, prowadzą do eksplozji warstw zewnetrznych? czy może te warstwy zapadaja sie razem z jadrem, tworząc czarną dziure, lub zostają nastepnie odrzucone z powodu odwrócenia sie kalopsu, kiedy jadro gwiazdy osiaga gestości jadrowe??Bo może się przeciez okazac ze wybuch gwiazdy Supernowej nie musi byc wcale taki spektakurny?? Jesli gwiazda ma na tyle duzą mase by warstwy zewnętrzne nie "odbiły" się od jadra a jeszcze bardziej skurczyły sie razem z jadrem?? Czy może dojść do takiego nie widowiskowego wybuchu supernowej :mellow: ????????

Pozdr.

Bartek

Konczako · 6 Marca 2006

Masa ma chyba kluczowe znaczenie na przebieg wybuchu supernowej. ..Kiedy w dużych gwiazdach kończy sie spalanie wodoru i helu, nadal sie kurczą. temperatura rośnie i zaczyna sie spalać wę giel, potem krezem, argon, az wreszcie powstaje żelazo. Zelazo jest popiołem ostatecznym. Nie można otrzymać energii ani z rozkładu zelaza ani z jego syntezy z innymi jadrami. Zelazo po prostu się "nie pali"
Tak więc w dużch gwiazdach staje się ono głównym składnikiem jadra.

Z chwilą ustania reakcji jadrowych wewnątrz dużej gwiazdy jej jądro zapada się pod wpływem grawitacji. Zewnętrzne warstwy, którym "usunął się grunt pod nogami", zaczynają spadać ku centrum. Opadają na jądro (które uległo przemianie i składa się teraz z samych neutronów, ma więc ogromną gestość) i odbijaja sie od niego. Rozpetuje sie piekło . Wynikiem tego jest eksplozja rozrywająca gwiazdę dosłownie na kawałki i wysyłaja ca w przestrzen ogromną energię i promieniowanie...Tak mniej więcej przebiega proces wybuchu dla gwiazd o masie większych niż 10 mas słońca. Jednak dla gwiazd mniejszych od 8 mas słońca już zapalenie jadra węglowo tlenowego może doprowadzić do wybuchu supernowej poznieważ masa nie jest wystarczająco duza zebu gwiazda mogła sie jeszcze bardziej skurczyć i spalać kolejne "popioły".

To energia wyzwolona podczas zapaści jadra rozgrzewa zewnetrzne warstwy supernowej do kilkuset milionów stopni i rozpedza je do własnie takich duzych prędkości, kikunastu tysięcy kilometrów na sekunde. Dorównuje ona energii, jaką nasze słońce wyswieci w ciagu całego swego życia, stanowi jednak nie więcej niż 1% całkowitej energii wybuchu. Pozostałe 99% unoszą neutrina, które rozbiegaja sie we wszystkie strony od miejsca wybuchu z predkościa "niemal" równa pretkości swiatła.

Jednak w 100% nie wiadomo chyba czy otoczka zostaje wyrzucona na zewnatrz na skutek łacznego promieniowania i pochłaniania energi neutrin tak samo jak nikt nie jest chyba do konca pewny czy reakcje jadrowe zachodzace w warstwie zewnetrznej, wywołane byc może fala detonacyjna, prowadzą do eksplozji warstw zewnetrznych? czy może te warstwy zapadaja sie razem z jadrem, tworząc czarną dziure, lub zostają nastepnie odrzucone z powodu odwrócenia sie kalopsu, kiedy jadro gwiazdy osiaga gestości jadrowe??Bo może się przeciez okazac ze wybuch gwiazdy Supernowej nie musi byc wcale taki spektakurny?? Jesli gwiazda ma na tyle duzą mase by warstwy zewnętrzne nie "odbiły" się od jadra a jeszcze bardziej skurczyły sie razem z jadrem?? Czy może dojść do takiego nie widowiskowego wybuchu supernowej ????????

Pozdr.

Bartek

a co do neutrin to czastki o znikomej masie i łatwiej je "rozpedzić " do predkosci przyświetlych.....