Obiekty o dużej rozpiętości dynamicznej

[Mareg]

Wydzielam z wątku o M42. To bardzo ciekawy, osobny temat zasługujący na swoje miejsce

 

Ja nie astrofotograf i z zasady o zdjęciach się nie wypowiadam, ale tu zrobię wyjątek, bo dla mnie to zdjęcie M42 Patryka jest bardzo wyjątkowe, bo w końcu okolice Trapezu nie jarają niemiłosiernie i widać sam Trapez.
I to jest zbliżone do tego, co widać wizualnie w większej aperturze, oczywiście pomijając kolory i najciemniejsze, wyciągnięte fragmenty niedostępne wizualnie, przynajmniej dla mnie.

Następnym etapem astrofotograficznego zbliżania się do możliwości zakresu dynamicznego oka byłby Trapez z sześcioma nieprześwietlonymi gwiazdkami, w ładnym otoczeniu mgławicy, które bez większego problemu są widoczne w 12" nawet pod średnim niebem.

 

A tak w ogóle, to ta logarytmiczna charakterystyka oka powoduje, że np. światło popielate Księżyca widoczne gołym okiem jest tak trudno pokazać na zdjęciach.
Inspirowany tym wątkiem wczoraj na szybko poszperałem i znalazłem tylko kilka takich zdjęć, gdzie jasna część Księżyca nie jest prześwietlona.
Może też dlatego tak lubię oglądać Księżyc tak, żeby było także widać jego popielatą stronę. Jak faza jest mała, po tej stronie też widać kratery, nawet w dużych powiększeniach, jeśli tylko apertura jest odpowiednia.

I tu chyba logarytmiczne oko wciąż wyprzedza amatorskie liniowe kamery jeśli chodzi o dynamiczny zakres przetwarzanych jasności.

 

No i są obiekty dostępne wizualnie o jeszcze większym zakresie dynamicznym niż poczciwy Księżyc...
Prostym przykładem jest Saturn i jego księżyce. Sama planeta ma jasność w okolicach 0 mag, a w większej aperturze i dobrych warunkach można obok niego dostrzec Hyperiona ciemniejszego o jakieś 14 mag, co w skali liniowej odpowiada stosunkowi jasności jak 400 000 : 1.

No i gwiazdy podwójne. Przy różnicy jasności 10 mag nawet HST wymięka i jasny składnik jest bardzo prześwietlony (przykład poniżej), podczas gdy wizualnie to jest piękny widok: nic nie razi a słaby składnik jest wciąż dobrze widoczny.

 

Ciekawe, czy ktoś tu na Forum interesuje się obiektami o bardzo dużym zakresie dynamicznym.
Chętnie dowiedziałbym się czegoś więcej w tym temacie.

 

Jeśli Szanowna Moderacja uzna, że temat fotografii w dużym zakresie dynamicznym jest wystarczająco ciekawy na nowy wątek, bardzo proszę o wydzielenie tego postu, żeby rozmowy o kolorach nie mieszały się z może bardziej naukowymi dyskusjami.
A może już taki wątek jest, tylko ja go nie mogę znaleźć ?

 

 

 

[MateuszW]

12 godzin temu, Krzysztof z Bagien napisał:

Ja wiem, czy zaburzone? W zasadzie ludzki wzrok też działa logarytmicznie.

Tak, ale logarytmicznym wzrokiem patrzymy na liniowy świat  Natomiast na takim zdjęciu patrzymy logarytmicznym wzrokiem na logarytmiczny świat, czyli mamy log^2  Taki obraz jest bardzo wypłaszczony.

16 minut temu, Mareg napisał:

I tu chyba logarytmiczne oko wciąż wyprzedza amatorskie liniowe kamery jeśli chodzi o dynamiczny zakres przetwarzanych jasności.

Tu większym problemem jest monitor, niż kamera. Kamery owszem nie mają takiej dynamiki jak oko, ale to monitory najbardziej ubijają dynamikę.

[Behlur_Olderys]

W dniu 4.11.2021 o 10:14, Mareg napisał:

Ciekawe, czy ktoś tu na Forum interesuje się obiektami o bardzo dużym zakresie dynamicznym.
Chętnie dowiedziałbym się czegoś więcej w tym temacie

 

Dwa słowa:

 

Koronograf planetarny 

[szuu]

W dniu 4.11.2021 o 10:39, MateuszW napisał:

Tu większym problemem jest monitor, niż kamera. Kamery owszem nie mają takiej dynamiki jak oko, ale to monitory najbardziej ubijają dynamikę.

monitor nie jest problemem, monitor jest rozwiązaniem!

oko czy kamera rzeczywiście powinny móc dynamikę zobaczyć ale dosłowne kopiowanie dynamiki w obrazie wynikowym nie jest konieczne ani nawet w większości przypadków oczekiwane.

technika "HDR" jest z nami od tysięcy lat i nikt się nigdy nie dziwił że rysunek słońca nie świeci jak słońce

[WielkiAtraktor]

Kolejnym przykładem są protuberancje słoneczne. Lubię je fotografować i animować, ale widok w okularze (zwłaszcza tych jaśniejszych, mających dużo „gęstego”) jest przyjemniejszy.