Mały król - REGULUS

[Paether]

Nazywany był "królem" w wielu kulturach. Starożytni Grecy nazwali go "Basiliskos" co oznacza "mały król". Jak zaznacza arabista i ekspert w dziedzinie pochodzenia nazw gwiazd Paul Kunitzsch, greckie określenie posiada oczywiste pochodzenie wywodzące się od Sumerów i Babilończyków. Dla Rzymian była to Stella Regia - Gwiazda Królewska. Kopernik nazwał gwiazdę "Regulus" w swoim przełomowym De revolutionibus orbium coelestium w 1543 roku ale twierdzenie, że Kopernik był pierwszym, który użył tej nazwy wydaje się być nieprawdziwe, gdyż pojawia się ona w innym miejscu już w 1522 roku. Obecna nazwa jest zdrobnieniem od łacińskiego Rex, więc określamy ją podobnie jak starożytni Grecy "małym królem".

Dlaczego gwiazda, którą przewyższa jasnością 20 innych gwiazd, traktowana jest po królewsku?
Prawdopodobnie z uwagi na połączenie jej jasności i "najbardziej strategicznego" położenia z gwiazd konstelacji Lwa - uważanego za króla zwierząt w wielu starożytnych kulturach. Dla starożytnych Lew był jednym z najbardziej oczywistych gwiazdozbiorów. Nietrudno w charakterystycznym układzie gwiazd dostrzec zarys przyczajonego bądź leżącego lwa. Regulus w tym wyobrażeniu wyznacza serce lwa. Innym powodem, takiego traktowania Regulusa jest jego położenie bardzo blisko ekliptyki i fakt że wyznaczał miejsce przesilenia letniego w kluczowym okresie starożytnej historii - ok 2500 lat p.n.e. gdy Egipcjanie widzieli go wraz z heliakalnym wschodem Syriusza jako sygnał, że życiodajne wody Nilu mają wystąpić z brzegów.

Kilku innych badaczy jest przekonanych, że Regulus odegrał kluczową rolę w historii Gwiazdy Betlejemskiej, będąc "królewską gwiazdą" niedaleko bardzo bliskich koniunkcji Wenus i Jowisza w sierpniu 3 roku p.n.e. i czerwcu 2 roku p.n.e.

Gwiazda nie zmieniła właściwie swojej odległości od ekliptyki przez setki a nawet tysiące lat, ponieważ jej ruch własny jest stosunkowo niewielki. W XXI wieku, Słońce przechodzi mniej niż pół stopnia na południe od Regulusa w dniu 23 sierpnia.


Całość - https://astrofan.pl/maly-krol-regulus/

 

[Paether]

Hmmm, chyba nie ma sensu pisać takich tekstów, mało kogo to w ogóle interesuje :/

[Gość Bellatrix]

Paether, przestań. Jak widzisz, tekst ma niemało wyświetleń. A nikt nic nie dopisuje, bo artykuł jest idealny- co można tu wiecej dodać?

[sfd]

Ciekawe, więcej takich tekstów, poszerzają naszą wiedzę.

[HAMAL]

Ja oglądam obrazki

[Tom-cio]

Jeden z lepszych tekstow jakie ostatnio czytalem!

[Paether]

Ja oglądam obrazki

 

 

Ooo i to jest myśl, następna gwiazda będzie w samych obrazkach

[HAMAL]

Nie, nie! Im więcej tekstu przy obrazkach tym większy mam do nich respekt

[szuu]

Obrót wokół własnej osi zajmuje Regulusowi tylko około 15,9 godziny co sprawia, że powierzchnia na równiku porusza się z prędkością ponad 1.000.000 km/h czyli 160 razy szybciej niż na Słońcu[...]

Szybkość ruchu własnego - 29 km/s sprawia, że "pędzi" on 10 razy wolniej niż obraca wokół własnej osi!

 

Regulus pali gumy!

[Gość Bellatrix]

"To około 86 procent prędkości, przy której Regulus zaczął by się rozpadać" - na czym dokładnie polegałby ten rozpad i czym byłby spowodowany? Niestety mam jeszcze sporo braków z fizyki. Musze to koniecznie nadrobić.

[Paether]

 

Regulus pali gumy!

 

...i przy okazji driftuje Oś obrotu jest zgodna z kierunkiem "jazdy"

 

Bellatrix, nigdy się w to nie zagłębiałem ale myślę, że w danym momencie siła odśrodkowa przewyższa grawitację i gwiazda traci zewnętrzne warstwy materii. Pewnie miałaby tu znaczenie pierwsza albo druga prędkość kosmiczna...swoją drogą ciekawe czy taka materia oderwana z wybrzuszenia utworzyłaby jakiś pierścień...

Tutaj musiałby wypowiedzieć się ktoś bardziej obeznany z takim tematem

[Gość Bellatrix]

Wow! Co za finezja Pierścień z termojądrowej plazmy. Bardziej niż pierścień, to pewnie "księżyc". I tak powstałby układ binarny albo wielokrotny