WielkiAtraktor

Ja też czytałem najpierw to (i inne) przez nieco krócej niż 2 miesiące, zanim zabrałem się do zakupów (na giełdzie, a jakże). Wybrałem dobrze i ów sprzęt służy mi po dziś dzień. Najlepiej zacząć od prostego sprzętu (niezależnie czy chodzi o fotografię długoczasową bądź planetarną) i zobaczyć, czy cały „rytuał” sprawia nam frajdę.

Dlatego też przydaje się kodek HuffYUV - skompresowany, ale bezstratny (FFMPEG również ma go wbudowanego). Cóż, więcej RAMu, dysk SSD, choćby mały dedykowany do tych prac, i będzie lepiej Czyli podajesz bitrate 200*8/30 = 53 Mbps i gotowe. (To sporawo, np. mój ostatni poklatkowiec z chmurami, mnóstwo ruchu w całym kadrze, 1080p@24 fps praktycznie nie tracił jakości już przy 12-15 Mbps).

Mnie najwygodniej robi się takie rzeczy w VirtualDubie (działa też pod Linuksem z WINE). Można w nim też wprost otworzyć sekwencję plików graficznych jako wideo. Używam go do sklejania, przycinania, skalowania, nakładania podpisów itd., eksportuję (też do sekwencji obrazów albo HuffYUV) i finalną kompresję (do H264) robię narzędziem FFMPEG. Jeśli zamierzasz coś z tym jeszcze robić, to bezstratny HuffYUV, jeśli nie, to H264 z dużym/wielkim bitrate (np. w FFMPEG wybiera się parametrem -vb <bity_na_sek>).

Tym razem mój przerobiony kompakt Canon z CHDK i skryptem interwałometrowym („TimeLapseOne”). Skrypt bardzo wygodny: można wybrać, czy przy pierwszej klatce ustawić i zablokować ostrość i/lub ekspozycję; wybieram blokadę ostrości i dzięki temu mam pewność, że jak (dzięki odpowiedniemu wycelowaniu) na pierwszej klatce złapał dobrze nieskończoność, to już jej nic nie ruszy. W tym filmie tradycyjnie jedna klatka co 5 s, do tego filtr UV/IR cut na obiektywie. Na fabrycznej baterii aparat jest w stanie tak strzelać przez 2 godziny (1400 zdjęć), ale już przygotowuję pojemniejsze zasilanie. Chmury niespodziewanie żywe, następnym razem dam krótszy interwał. YT popsuło trochę jakość, ale jest znośnie (zalecam włączyć 1080p).

Kolejne zdjęcie (pamiętajmy, że przy niskim Słońcu): O powłoce: Całość na http://solarchat.natca.net/viewtopic.php?f=4&t=17910.

Stara zasada, jeśli jakiś tabloidowo-sensacyjny nagłówek kończy się pytajnikiem, odpowiedź brzmi "NIE"

RawTherapee też może wsadowo obrobić wiele zdjęć (powinien czytać większość RAWów), w tym zmienić balans bieli.

Duży teleskop do H-alfa nie musi być ciężkim refraktorem. Newton 250 mm kolegi Alexa ze zwierciadłem głównym o powłoce działającej jak ERF: Obraz testowy przy b. słabych warunkach: Więcej na: http://solarchat.natca.net/viewtopic.php?f=4&t=17815 Ciekawi mnie koszt – naniesienie takich powłok jest pewnie tańsze niż cały ERF (odpada szlifowanie); wtedy lekki, trussowy Newton np. 150 mm f/6 mógłby być ciekawą alternatywą dla refraktora tej średnicy (zwłaszcza drogiego, optymalizowanego pod H-alfa).

Wizualnie bardzo ładny, ale zgadzam się, że materiał jest bardziej książkowy niż filmowy.

Postanowiłem posunąć dalej fotografię w bliskiej podczerwieni przerobionym aparatem. Jak pisałem tutaj, przydałby się sprzęt zapisujący RAWy, żeby przy obróbce nie wychodziły artefakty odszumiania i kompresji JPG. Czyli któryś z high-endowych kompaktów – ale one są równie drogie co bezlusterkowce z „kitowymi” obiektywami – albo właśnie bezlusterkowiec (raczej nie lustrzanka, bo bez filtra IR-cut/jego zamiennika autofokus fazowy może być rozstrojony). Niestety ceny używanych są wciąż trochę za wysokie dla mnie jak na takie sporadyczne zastosowanie (i możliwość popsucia przy przeróbce). Na szczęście przypomniałem sobie o istnieniu CHDK, czyli otwartego firmware'u do Canonów dodającego wiele przydatnych funkcji, w tym zapis RAW. Zacząłem zatem przeglądać używane kompakty (patrząc jednocześnie na listę obsługiwanych i recenzje) i wybrałem tytułowego IXUSa 230 HS. W miarę współczesny, 12 megapikseli, zoom 8x i przyjemny ekran 3" 461 kpix, do tego mniejszy niż moja dłoń. Szukającym dla siebie radzę zwrócić uwagę na minimalną ogniskową (mój ma małoobrazkowy ekwiwalent 28 mm), bo generalnie im szerszy kąt, tym lepiej – dramatyczniejsze ujęcia w IR. Wiele starszych Canonów zaczyna się dopiero od ekw. 35-38 mm. Oraz na średnicę przedniego elementu obiektywu, jeśli ktoś zamierza użyć filtra 1,25" jak ja tutaj (choć zawsze można wziąć np. któryś z filtrów IR Hoya w standardowej oprawie foto, jeśli wybrany aparat ma gwint). CHDK działa sprawnie, acz zapis RAWów (mają po >18 MB) trwał ładnych parę sekund na mojej starej karcie SDHC (wewnętrzny benchmark CHDK pokazał prędkość zapisu ~8 MB/s). Zamieniłem ją na współczesną 32-gigabajtową z "40 MB/s" na etykiecie (benchmark pokazał 20 MB/s) i jest już szybko. Po rozkręceniu okazało się, że złośliwie zalano klejem śrubki mocujące zespół sensora: Poradziłem sobie ogrzewając końcówkę ostrza małych nożyczek zapalniczką i kilka razy wyskrobując rowki w tych kroplach kleju. Potem wystarczyło odkręcić śrubki, co skruszyło resztę. Filtr IR-cut nie był niczym przymocowany, leżał we wnęce na obiektywie. Weryfikacja jego funkcji za pomocą fotki z Chameleona 3 bez filtra: ...i z przyłożonym filtrem Astronomik Planet IR Pro 742: Na sensorze jest jeszcze jedno szkiełko/okno optyczne, ale widać, że ono już podczerwieni nie odcina: Dzięki położeniu na obiektywie gołego szkła filtra (tu: Baader IR-pass 685 nm) tym razem w całym zakresie ogniskowych nie ma winietowania: Na razie mocowanie wstępne taśmą klejącą, ale pracuję już nad lepszym, umożliwiającym szybką zmianę szkiełka (na UV/IR-cut do zwykłych zdjęć). Zdjęcia weryfikujące z Canona po przeróbce; widoczne są jego własny IR-cut oraz Baader UV/IR-cut. Po lewej: zdjęcie bez filtrów, po prawej: z filtrem Baader IR-pass 685 nm. Po pierwszym złożeniu okazało się, że aparat nie ostrzy na nieskończoność w ok. 1/3 dolnego zakresu ogniskowej; szkiełko IR-cut jest bardzo cienkie, ale widać wystarczyło, by przesunąć punkt ostrzenia (ew. źle skręciłem). Zaradziłem temu usuwając spod śrubek mocujących sensor cienkie podkładki: Teraz już ostrzy bez problemu. Jakość zdjęć jest zadowalająca, acz przy szerszym kącie wydaje się, że występuje lekka poświata przy jasnych obszarach – być może przez silniejsze w IR aberracje (zresztą modelowi temu wytykają właśnie aberrację chromatyczną na najkrótszej ogniskowej). Na obrazach RAW widać, jak mocno szumią tak małe pikselki przy wyższych ISO. Ale 50-100 (co wystarcza całkowicie do pracy dziennej) jest w porządku po lekkim przeskalowaniu w dół. Do wywoływania, zabawy krzywą i kolorami (i usuwania dystorsji przy szerokim kącie) używam darmowego RawTherapee. Parę przykładów: Zabawa godna polecenia, najtańsze stare Canony można dostać już za kilkadziesiąt zł (pamiętajmy o sprawdzeniu na liście zgodnych z CHDK). Czeka mnie jeszcze wypróbowanie skryptowania CHDK – do timelapsów, może też jakiś stack Drogi Mlecznej...

Nowe zdjęcia Charona i filmik z wirtualnego przelotu: http://www.nasa.gov/feature/pluto-s-big-moon-charon-reveals-a-colorful-and-violent-history

Służę uprzejmie. Miejsce to nic nadzwyczajnego, robiłEM to z obrzeży Katowic

Zgadzam się w zupełności. Wskazuję tylko, że mylisz się tu: Nie ma co obstawiać, bo obraz ze 180 mm w tamtym poście pokazuje strukturę identyczną do widocznej na zdjęciach SST. Pojedyncze granule AKTUALIZACJA: Jeszcze animacja konwekcji (też Mak 180), seeing niestety zmienny:

Ekologu, wciąż się upierasz, ale powtórzę, że wnioski, które przedstawiasz, są błędne. Obejrzyj sobie zdjęcia ze Szwedzkiego Teleskopu Słonecznego (apertura 1 m): http://www.solarphysics.kva.se/gallery/images/2010/ To, co pokazaliśmy ze 180 mm i 9,25", to to samo co widać z SST, tylko w niższej rozdzielczości. Małymi aperturami bez problemu rejestrujemy pojedyncze granule.

Kolejne stabilizowane wideo. Jak poprzednio, Newton 114/500, PGR Chameleon 3 mono (ICX445), stabilizacja w ImPPG: (najlepiej obejrzeć w HD na Vimeo)

Tak źle nie jest, zwierciadła płaskie żadnych wad nie wniosą (o ile nie będą ściśnięte).

Dobrze wiedzieć. Spróbuję jakiegoś HDRa następnym razem.

Dziś na południu kraju. Bardzo szybkie chmury warstwy niższej, a na tych w wyższej – iryzacja: Niemodyfikowany JPG prosto z aparatu (Nikon D40), 1/4000 s.

Nowa wersja: 0.4.1 pobieranie: http://stargazerslounge.com/blog/1400/entry-1808-imppg-image-post-processor/ Ulepszenia: - Suwaki numeryczne można zmieniać z 1-pikselową dokładnością zamiast sztywnej wartości 100 kroków - Format wyjściowy wybrany w oknie przetwarzania wsadowego jest pamiętany - Unsharp masking nie zwalnia przy dużych wartościach „sigmy” - Zwiększony zakres parametrów unsharp maskingu Poprawki błędów: - Zła nazwa pliku wyjściowego, jeśli nazwa wejściowa zawierała więcej niż jedną kropkę - Błąd w momencie ręcznego wprowadzenia nieistniejącej ścieżki - Okna programu rozmieszczone poza ekranem, gdy poprzednio uruchomiono ImPPG w konfiguracji wieloekranowej - Przywrócono brakujące polskie napisy w interfejsie użytkownika

To wszystko są jak najbardziej granule, większe i mniejsze. Rozmiary od 150 do 2500 km, więc nie ma problemu, żeby zrobić wyraźne zdjęcie i aperturą 180 mm:

Jasne, trzeba by czymś jasnym owinąć jeszcze z wierzchu. Jak kontrast jest OK, może i lepiej bez. E tam, obrazków ze 180-200 mm już ci u nas dostatek na forum. Liczę bardziej na coś w stylu tych od Alessandro z C14 Do Chameleona+światła zielonego radziłbym focić przy f/15-f/20.

Kibicuję i czekam, aż trafisz na seeing godny 16" Ale myślę, że lepiej byłoby założyć „pelerynę” z dwóch powodów: 1) folia odbija jak lustro z obu stron i jest pofałdowana, więc pewnie niepożądane światło, które pada z otoczenia na jej wewnętrzną stronę, trafia rozproszone do kamerki i osłabia kontrast (ale skoro nie skarżysz się na to od razu, efekt jest widać słabszy niż sądziłem) 2) gdy skierujesz przypadkiem teleskop obok Słońca, lustro złapie promienie i coś może się usmażyć

Ciekawe, co trzeba by zrobić, żeby uniknąć korkociągu w trakcie opadania. Może jakieś małe skrzydełka/stateczniki na kadłubie?

Kolejna animacja z Elma. 1:15 h, odstępy 5-sekundowe. Najlepiej obejrzeć w HD na Vimeo.