Skocz do zawartości

LibMar

Moderator
  • Postów

    3 154
  • Dołączył

  • Ostatnia wizyta

  • Wygrane w rankingu

    13

Treść opublikowana przez LibMar

  1. Dokładnie tak - nigdy wcześniej nie było zgłoszone, że obiekt ten zmienia jasność.
  2. Używam ASI178MM-c oraz Newtona 203/800, więc w zasadzie to samo. Poniżej masz wynik bez korektora komy - jest bardzo słabo, tylko środkowa część nadaje się do pracy. Niedawno kupiłem korektor komy i na razie będę walczył z ugięciami. F/4 teleskopu oraz 2.4um piksela kamery są bardzo, ale to bardzo wymagające. Pasy są, hot piksele są - bo nie używałem darków.
  3. INFO: Pierwsze posty są nieaktualne pod kątem opisu typu RCB. Prawidłowy scenariusz został opisany w poście z 23 sierpnia 2019 roku. Witam, W ten weekend, korzystając z danych ASAS-SN (All Sky Automated Survey for Supernovae), wykryłem nieznaną do tej pory zmienną typu R Coronae Borealis. To jedna z najrzadszych typów gwiazd zmiennych - do tej pory odnaleziono zaledwie ~150. Ich poszukiwanie nie należy do najprostszych, gdyż swoimi wskaźnikami barwy (B-V, J-K etc.) nie wyróżniają się zbytnio, dlatego szybciej jest przeszukać krzywe blasku. Zmienne typu RCB są związane z erupcjami, którymi towarzyszy spadek jasności (zamiast wzrostu!) na skutek obłoku przesłaniającego gwiazdę. To najbardziej prawdopodobny scenariusz, gdyż RCB nadal skrywają wiele zagadek. Zainteresowanych szczegółowym opisem zmiennych typu RCB, odsyłam do artykułu napisanego przez naszą użytkowniczkę @Bellatrix: Zmienność ta została wykryta na podstawie gwałtownego wzrostu jasności na przełomie 2016 i 2017 roku, co świadczyłoby o powrocie "z czarnej otchłani". Przez parę lat (>2) była ciągle słabsza niż 17.3 magnitudo. Przez ostatnie 1.5 roku, jej jasność waha się między 14.3 a 15.5 magnitudo, a więc zmiany blasku są nadal bardzo intensywne. Prawdopodobnie IRAS 03536+6235 (taka jest jej nazwa) w maksimum jest jaśniejsza niż 14.3 mag, gdyż po jej osiągnięciu zaczęła znowu słabnąć. Poniższy wykres przedstawia zmiany w ciągu ostatnich 1400 dni (czterech lat). W nocy z 29 na 30 sierpnia 2018 roku przeprowadziłem obserwacje gwiazdy w filtrach BVRI. W filtrze niebieskim jest bardzo słaba - ma zaledwie 16.7 mag. Z kolei bliska podczerwień (I) - już 12.3 magnitudo. Natomiast w V, z którego też korzysta ASAS-SN, wyszło około 14.75 mag. Jest to bardzo zbliżony wynik do pomiarów survey'owych. Od kilku miesięcy gwiazda stale jaśnieje, jednak w każdej chwili możemy spodziewać się kolejnego spadku. Dodatkową obserwację w filtrze V wykonał także Tamás Tordai. Dzisiaj rozpoczynamy akcję z prośbą o wykonanie spektrum IRAS 03536+6235, które pozwoli na dokładne określenie charakteru gwiazdy. Z pomocą przychodzą tutaj Róbert Fidrich oraz Siegfried Vanaverbeke. Jeszcze nie wiemy do końca które obserwatorium wykona, ale będzie to jedno z tych powyżej 1m średnicy lustra. Zaczęło się od RCB, ale skończyło się na YSO (Young Stellar Object). Zmiany, które zaobserwowaliśmy z czasem, zupełnie nie pasują do RCB. Są to zbyt krótkie i szybkie zmiany, co wskazuje na to, że wynikają z przesłonięcia przez pył protoplanetarny. Tak więc, bardzo długie pociemnienie wynikało z zaćmienia przez dysk materiału. Dużym plusem zmiennej jest dobre usytuowanie na niebie. Leży w konstelacji Żyrafy (+62 stopnie w deklinacji), a więc może być obserwowana przez cały rok. Choć gwiazdozbiór ten jest ubogi w jasne gwiazdy, w jego odnalezieniu może pomóc Mirfak w pobliskim Perseuszu. Leży dokładnie w tej samej rektascensji, co HD 21291 (4.3 mag). Wystarczy jedynie iść w deklinacji do góry, a po jej wycelowaniu, IRAS 03536+6235 będzie już całkiem niedaleko. Serdecznie zachęcam do wykonywania obserwacji w najbliższych dniach (również bez filtra). Jest dość słaba, dlatego spodziewam się jedynie obserwacji na podstawie zdjęć. Jesteśmy jeszcze przed etapem wysłania oficjalnego ogłoszenia (czekamy na decyzję ws. czy zgłoszone przez nas obserwatorium wykona spektrum). Prawdopodobnie wyślemy raport do ATEL, a więc każdego obserwatora dodamy do listy. Chętnie pomogę z obróbką, wystarczy nawet wykonać zdjęcie i przesłać mi je. Może być kamera mono, może być kolorowa. Jako, że gwiazda jest nadzwyczaj czerwona (B-V=2.0), przy kamerach mono proponuję jednak zastosować filtr R używany do astrofotografii. Bo inaczej, to będzie za szeroko - przy krótszych falach rejestrowany jest obiekt o 4 mag słabszy niż przy dłuższych - to nawet nie jest precyzyjne). Zmienność gwiazdy jest również dobrze widoczna w archiwalnych zdjęciach DSS (Digital Sky Survey). W 1954 roku gwiazda osiągnęła 16.9 mag w R oraz 19.7 mag w B. Dane USNO-B1.0 pokazują także 20.5 mag w filtrze B. Jeśli przyjmiemy stały wskaźnik barwy, wówczas gwiazda musiała mieć około 18.5 magnitudo w V (wizualnym). Jednak standardowo przydatne są wartości w V, dlatego w bazie danych VSX mamy "<17.3". Zestaw zdjęć przygotował Trygve Prestgard, który także jako pierwszy zasugerował możliwość typu RCB, choć okazała się być później YSO. Gwiazda w bazie danych VSX: https://www.aavso.org/vsx/index.php?view=detail.top&amp;oid=623572 Źródło IRAS 03536+6235 w bazie danych Simbad: http://simbad.u-strasbg.fr/simbad/[...] Wybrane gwiazdy referencyjne do przy wysyłaniu obserwacji: https://www.aavso.org/apps/vsp/photometry/[...] Mapka AAVSO z pozycjami gwiazd referencyjnych: kliknij tutaj Jak ważne jest to znalezisko? Rzadko kiedy zdarzają się tego typu zmienne z zaćmieniowym dyskiem planetarnym, gdzie głębokie pociemnienia mogą trwać lata. To doskonała gwiazda do dalszego studiowania, dlatego będę informował o jej aktualnym stanie wiedzy. Spośród wszystkich znalezisk, IRAS 03536+6235 jest zdecydowanie najciekawsza i najważniejsza. Nie planuję jej nazywać w jakikolwiek sposób, choć w przyszłości (przy wysyłaniu obserwacji do AAVSO) przydałoby się coś skróconego, zamiast ciągle kopiuj-wklej. To be continued...
  4. Jak zdecydujesz się na Newtona, to nie zapomnij o korektorze komy (MPCC Mark III) oraz kolimatorze.
  5. Może ciut więcej niż 2/3, ale całkowity będzie ciężki do złapania. Koło 4:30 zacznie się przejaśniać, a w dodatku cel jest na wschodzie. A ten kończy się koło 4:45 (korekta od innych obserwatorów). Najlepiej by było, aby początkujący wybrał coś, co można zacząć godzinę przed i skończyć godzinę po. To te opisane wyżej jako możliwe do złapania w całości @Behlur_Olderys tutaj http://var2.astro.cz/ETD/predictions.php
  6. Zgodnie z prośbą @Iluvatar, przedstawiam listę tranzytujących planet pozasłonecznych, które można zaobserwować podczas trwającego Jesiennego Star Party 2018. Do każdego tranzytu dodałem opis widoczności. Na niebiesko zaznaczyłem te obiekty, które chętnie bym obserwował. Na czerwono - raczej pominąłbym (wielokrotnie obserwowane, słabe warunki, trudne w analizie). Więc jak byłoby paru zainteresowanych wspólnymi próbami, zapraszam (prelekcji o tranzytujących egzoplanetach nie będzie, za to coś innego )
  7. Hej, nie ma konkretnie określonej amplitudy jaką ma osiągnąć (jest to tylko analogia do jednego przypadku, co wykrył Kepler), w dodatku nagły skok o blisko 1 mag raczej też nie jest właściwy. Kepler pracuje na K_band, co jest bliżej 'clear' niż pasmo 'V' czy 'R'. Pik został tylko przedstawiony ogólnie, gdyż krótkotrwały wybuch ma się pojawić. Istotniejszą kwestią jest jasność Betelgezy X dni od momentu początkowego wybuchu. Czyli, że nie jest to krótkotrwały moment, tylko na spokojnie można poczekać na wybraną, pogodną noc. Bo na Facebooku nie raz trzeba korygować twierdzących, że wybuch supernowej można łatwo przegapić...
  8. Najdokładniejszy do tej pory :) I to pojedyncze pomiary, żadne średnie kroczące!

    received_416003302137013.png

    1. Pokaż poprzednie komentarze  4 więcej
    2. Iluvatar

      Iluvatar

      Dałbyś radę podrzucić listę tranzytów? Może więcej osób będzie chciało coś łapać?

    3. LibMar

      LibMar

      @Iluvatar dodałem w postaci wątku, aby był łatwiej osiągalny :)

      @Pav1007 zaklepujesz miejsce, aby tylko zajrzeć, czy samemu spróbować? :D

    4. Pav1007

      Pav1007

      Raczej po to by zobaczyć jak robi to profesjonalista - mój setup będzie łapał inne obiekty :-)

  9. Też szukam kogoś na podwózkę z W-wy! Ktoś mnie zabierze?
  10. Potwierdzam, domyślne dane są niezgodne dla każdej komety. Trzeba zaktualizować interesujący nas obiekt, aby dokonać korekty. Obecna pozycja 21P różniła się od rzeczywistej maksymalnie o kilkadziesiąt sekund kątowych.
  11. LibMar

    Drakonidy 2018

    Wstępnie według modelów, Ziemia minie gęstsze obszary pyłu komety i ZHR ma wynieść 15-20. Oby było więcej http://feraj.ru/Radiants/Predictions/1901-2100/Draconids1901-2100pred.html
  12. Masz może więcej klatek - porusza się? Może to być też odblask od Altaira. Na zdjęciach DSS tutaj nic nie ma:
  13. Nie jest tak dużo, bo każdy myśli, że wszystko przejrzano już wiele razy. Naprawdę niewiele tego zostało, choć brakuje jeszcze obszaru pomiędzy PANSTARRS oraz DECaPS - tam też czeka niemało. Inna sprawa, nie każdy wie czy dany obiekt jest znany czy nie. I co trudniejsze - do kogo z tym się zgłosić. Mgławic planetarnych jest naprawdę mało, więc bardzo szybko można wyczyścić ten temat. Ze zmiennymi jest zdecydowanie trudniej - w zasięgu amatorów czekają setki tysięcy takich obiektów. Niektóre dotyczą nawet tak jasnych gwiazd, że widoczne są przez lornetkę. Ale ich jest na tyle dużo, że nie w sposób wszystkiego przeanalizować, a więc sporo jest pozostawionych dla ambitniejszych osób
  14. @renims, regulamin wymaga podania ceny za wystawione przedmioty. Jeśli nie zostanie to spełnione, wątek zostanie usunięty.
  15. QHY zaraz puści
  16. Kolejna obserwacja tej egzoplanety, tym razem za pomocą teleskopu 203/800 (pierwszy raz pozytywny z 8" tuby!). I pierwsze wnioski Obserwację rozpocząłem niedługo po zachodzie Słońca, ale nie było jeszcze aż tak jasno - wpływ tła niewielki Brak korektora komy - udręka przy małym pikselu! Zaledwie środkowy kawałek 1000x1000 pikseli (0.65"/px) nadaje się do fotometrii, reszta rozmywa się poza aperturę (zakup konieczny!!) - utrata wielu gwiazd referencyjnych EQ5 radzi sobie do 6-8s przy takiej skali podczas bezwietrznych nocy (wystarczający test pokazujący możliwości, gdy z lepszym montażem będzie to reguła) 203/800 w kolimacji radzi sobie naprawdę dobrze - gwiazdki są okrągłe f/4 to nie f/2.8 obiektywu - można obserwować przy nocach z Księżycem pomimo większej średnicy i lepszych gwiazd, obiektyw wykazał się lepszą dokładnością pomiarową (choć tam stackowałem po 180s, a nie 120s jak tutaj) - dzięki większemu polu widzenia miałem lepszy dostęp do gwiazd referencyjnych użyłem nieco większy gain niż zwykle, bo montaż nie uprowadzi powyżej 8s z powodu odrzutów klatek muszę zwrócić większą uwagę na klatki kalibracyjne niż dotychczas to był także test, w którym rejestrowałem głębszy (pewniejszy) tranzyt mając krótki moment przedtranzytowy i potranzytowy - czasem nie trzeba zaczynać 60 czy 90 minut przed, 20-30 min w niektórych przypadkach wystarczy
  17. Dokładnie tak - PANSTARRS DR1 lub DECaPS. To drugie ma większe szanse powodzenia, no ale niestety to niebo południowe
  18. Witam, Przed chwilą otrzymałem maila o nowym odkryciu kandydatki na mgławicę planetarną, która otrzymała oznaczenie Mur 1. Oprócz tego, znalazłem także interesujący region (H II lub YSO), który uzyskał oznaczenie Mur Object 1. O co chodzi i co to są za znaleziska? Już wszystko wyjaśniam Kilka tygodni temu skontaktowałem się z francuzem Trygve Prestgardem, którego często można spotkać wśród takich projektów, jak SOHO Comets czy VSX (bardzo rzadkie zmienne, np. typu R Coronae Borealis czy YSO). Obecnie skupia się na poszukiwaniu nowych mgławic planetarnych na zdjęciach z obserwatoriów, mając na koncie kilkadziesiąt takich obiektów. Postanowiłem spróbować i poświęciłem na to około 15-20 godzin. Efekt? Dwa nowe znaleziska, które dostały oznaczenia na podstawie mojego nazwiska: Mur 1 oraz Mur Object 1. Possible Planetary Nebula - Mur 1 Okazuje się, że na niebie wciąż nieco przeoczono, a do nich należą np. mgławice planetarne. Na chwilę obecną są to jedynie kandydatki, określane na podstawie widoczności w różnych pasmach (DSS, PANSTARRS, DECaPS, AllWISE). Kolejnym celem będzie określenie spektrum, co ma zweryfikować charakter PN (planetary nebula) obiektu. Od strony egzoplanet, możemy porównać do sytuacji, kiedy odnaleźliśmy powtarzalne tranzyty obiektu mogącego być rozmiarami planetą, ale trzeba jeszcze sprawdzić jego masę metodą radialną. Trzeba wspomnieć, że rzadko są to wyjątkowe źródła - są słabe (>17 mag), małe kątowo i rzadko kiedy ukazują swoje piękne kolory. Bo te jaśniejsze już wykryto wcześniej Oraz pozycja Mur 1 w programie Stellarium. Jak widać, z Polski go nie zobaczymy, bowiem leży w konstelacji Kila. Jest bardzo słaby (19-20 mag), więc jego rejestracja wymaga nieco poświęcenia. Na początku przyszłego roku zostanie opublikowany artykuł z nowymi znaleziskami, wśród których pojawi się powyższy obiekt. Prowadzi go również Francuz (Pascal Le Du), więc można spodziewać się, że raczej nie będzie on po angielsku Również wtedy będziemy mogli wyszukać go m.in. w bazie Simbad/VizieR czy HASH (http://hashpn.space/). Na chwilę obecną jedynie przekazując tę informację dalej. A tak z kolei wygląda Mur Object 1 - nie jest to mgławica planetarna, choć przypomina wyglądem. Zdaje mi się, że jeszcze będzie dokładniej sprawdzone co to takiego jest. Leży w konstelacji Żagla (także niebo południowe). Jaka jest efektywność? Przez kilkanaście godzin odnalazłem 9 podejrzanych celów, z czego dwa okazały się trafione - jeden znany (ale nieopublikowany jeszcze w Simbad) oraz Mur 1. Oprócz tego, Mur Object 1. Pozostała szóstka to pięć słabych galaktyk oraz jedna gwiazda (która wydawała się nieco bardziej rozmyta niż reszta w kadrze, ale jednak to gwiazda). Bardzo fajny projekt, który postaram się rozwinąć nieco bardziej, u boku poszukiwania nowych egzoplanet
  19. Kometa przetrwała, ale mało jej pozostało.
  20. Cieszy mnie, że tym razem będzie nas tak dużo
  21. Gdyby było -20 mag, to fotki byłyby kompletnie prześwietlone :)) Ten meteor, o którym najprawdopodobniej mówisz, miał jakieś -9 mag. Jak jest dość ciemno, już zjawiska po -4 mag potrafią spowodować delikatny cień.
  22. Ja mam inne zdanie - tym razem było zaskakująco dobrze. Wyszedłem mając nadzieję na przynajmniej kilkanaście zjawisk, wróciłem po 1.5h z dorobkiem 80 obiektów. Ich było zdecydowanie więcej, gdyż rozmawiałem razem z kolegą przez Messengera, który mieszka 40 km dalej. Sporo było takich, których sam nie zauważyłem, a on tak.
  23. Na dzisiaj wystarczy, 80 zjawisk zaobserwowanych ❤
  24. W programie SharpCap nastawiałem na 10 FPS i gain ~80%, podbijając dodatkowo kontrast do 10.0 oraz gammę do 2.0. Wtedy widać maksymalnie gwiazdy, tylko musi być dość ciemno (inaczej będzie prześwietlone). Podbijanie jest sztuczne, dlatego taki widok nagrywałem poprzez przechwytywanie ekranu*. Tutaj masz jak wyszło: https://www.youtube.com/watch?v=0ma1e4sionU * - podobno w SharpCap 3.2 beta jest możliwość zapisywania również tego podbijania, ale nie w sposób zapisać multum klatek przez całą noc w bezstratnym AVI.
  25. Dodam, że istnieje już wątek o komecie 21P: Zdjęcie Maćka zostało wydzielone ze względu na świetną pracę, jednak wszelką dyskusję nie związaną z fotografią prosiłbym kontynuować wyżej (wkrótce przeniosę posty). EDIT: Tak właśnie się stało.
×
×
  • Dodaj nową pozycję...

Powiadomienie o plikach cookie

Umieściliśmy na Twoim urządzeniu pliki cookie, aby pomóc Ci usprawnić przeglądanie strony. Możesz dostosować ustawienia plików cookie, w przeciwnym wypadku zakładamy, że wyrażasz na to zgodę.