Grzędziel

Też podpisuję się pod tym stwierdzeniem. Biorąc pod uwagę jakość nieba nie oczekiwał bym lepszego efektu. Mówię to z własnego, dużego doświadczenia fotografowania w dużym LP. Sam ostatnio paliłem dwa podobnie jak Kalmar ciemne SNR-y. Po kilkadziesiąt godzin palenia z filtrem 3 nm. Na pojedynczych klatkach nic nie widać, na stacku 100x600 sek. owszem wyszło, ale szumi jak cholera. Te same obiekty oglądane na AB, robione porównywalnym sprzętem są gładziutkie, bez szumu. Zrobiłem kiedyś eksperyment: porównałem swoją fotkę M81 & M82 paloną 280x120 sek. z miasta z pojedynczą klatką 600 sek. z Bukowca. Na tej "miejskiej" (palonej 56x dłużej!!!) nie ma śladu IFN-a, a na bieszczadzkiej bardzo delikatnie majaczy. Niestety nie mogę jej znaleźć, ale zobaczcie tą miejską -jasne galaktyki w miarę wyszły, ale pyłów brak. Mógłbym palić kilkaset godzin i też by nie było. Tak więc Kuba - gratulacje i szacunek.

Po prostu piękne. Przemek jak zwykle w doskonałej formie.

Pokazałem lekko zmniejszony. Tutaj masz 1:1

Wywołany do tablicy pozwolę sobie przytoczyć swój punkt widzenia na wszelkie astrofotograficzne problemy. Ponieważ w życiu problemów mamy aż nadto w hobby staram się je minimalizować i poszukuję najprostszych rozwiązań. Tak więc na Twoim miejscu, mając teleskop z dużą skalą i mniejszym FOV wybierał bym obiekty "pasujące" do posiadanego setupu. Jest ich bardzo wiele.

To jeszcze dorzucę M44 z Czerwonego Kota ślicznie błyszczącego jaskrawą czerwienią w świetle Księżyca.

Zgodnie z obietnicą przykładowe testowe fotki -pełna klatka 1:1 z TS APO 130 + Atik 383 (skala 1.21"/pix) z CFF APO 140 + Atik One 9 (skala 1,09"/pix)

Słusznie. Z kolei ja lubię chodzić po niebie gdzie popadnie, ale wizualnie i tak samo podziwiać kolory i układy gwiazd. A jak się trafi jakaś galaktyczka, gromadka czy inne "odkrycie" to dopiero jest radocha. Stąd mój dylemat, czy taki fajny refraktor zaprzęgać do foto, czy zostawić jak było -focić jednym a patrzyć przez drugi.

No właśnie, kwestia użytego filtra jest bardzo ważna. Domyslam się, że wykonana fotka jest niefiltrowana (znaczy Luminancja) Jeśli masz komplet RGB to fajnie sprawdzić jaką będzie miał jasność w każdym paśmie. Obstawiam, że w B nie będzie widoczny. Tylko postaraj sie zastosować dłuższe czasy naświetlania.

Mój to starsza wersja tego refraktora (kupiony 5-6 lat temu), troszkę różni się mocowaniem wyciągu okularowego. Szkło ma z całą pewnością FPL53

Dzieki za zwrócenie uwagi, coś w tym jest i muszę sie temu przyjrzeć. Może to też być kwestia kamery. Pomijając wszelkie sprawy związane z obróbką w czym nie jestem mocny, gdy porównuję gwiazdki (robione tą sama optyką) z Atika 383 np. na pojedynczych klatkach to są znacznie ładniejsze niż te z Atika One 9. A ten mój Apo TS 130 to faktycznie chyba podobny model do Twojego. Tylko słabą jego stroną jest 2,5" wyciąg. Tobie bezapelacyjnie trafił się znakomity egzemplarz.

Mam nadzieję, że kwestia obróbki. W ogóle się nie przykładałem, tylko poskładałem do kupy żeby zobaczyć czy cokolwiek wychodzi.

Jasne, chętnie pokażę, ale chwilowo jestem w górach i nie mam przy sobie. Wracam za 4 dni.

Tak się nie da. CFF 140 jest spięte z Atikiem One 9 i reduktorem 0.75x Daje to światło F/4,9 FOV 60' i skalę 1.09"/pix, ale Atik One ma wewnętrzne koło tylko 5-cio pozycyjne. Ponieważ ze względu na kiepskie niebo fotografuję głownie w wąskich pasmach chcę maksymalnie wykorzystać moc tego zestawu stąd konfiguracja L, L-pro, Ha, SII, OIII. TS spiąłem z Atikiem 383 i ten zestaw jest znacznie mniej efektywny, bo żeby uzyskać podobną skalę i FOV działa bez reduktora, ze światłem F/7. Poza tym Atik 383 jest znacznie mniej czuły od Atika One (QE 56% vs. 77%) co w praktyce oznacza, że ten sam efekt uzyskuję po dwukrotnie dłuższym naświetlaniu. Tak więc jego główny cel to palenie RGB i ewentualnie dodatkowo Luminancję lub narrow (tu mam koło 7x). Przykładowo: chcę zrobić fotkę (Bi-color) słabego SNR-a więc planuję palić: APO 140 po 10 godz. Ha i OIII razem 20 godz. TS 130 po 2 godz Na kanał RGB i 4 godz. luminancji (10 godz) i pozostałe 10 godzin mogę przeznaczyć na dopalenie wodoru lub tlenu.

Na dwie matryce. Zakładam, że jedna klatka 10 min na jednej matrycy = dwie klatki po 5 min na dwóch. Nie chodzi o faktyczną światłosiłę tylko wypadkową wydajność.

Prawda, że odrobinę ciągnie, ale jak zmierzył @apolkowski kurwatura na poziomie 5% to niezły wynik. To z pewnością też zasługa faktu, że jest to światłosiła F/7 a nie F/4. Parę ruchów śrubkami tiltera (jest zamontowany) i problem zniknie. Poza tym dublet skonfiguruję tak, że APO 140 (z ciut lepszą optyką) będzie zbierał głównie L, Ha, OIII, a 130-tka RGB i też ewentualnie L oraz Ha. Niestety sporych kosztów tej zabawki nie uniknę. Przede wszystkim potrzebny montaż o udźwigu co najmniej 30 kg i konfiguracja softu, aby dwie kamery zsynchronizować z ditheringiem. Liczę, że znajdą się na forum dobre dusze, które ten problem ogarniają i pomogą.

Mam od wielu lat stary, poczciwy refraktor TS APO 130 F/7. Bardzo fajne szkło, używam go wyłącznie do wizuala na zwykłym azymutalnym montażu AZ4. Taki samochodowy, wyjazdowy trawelerek. Daje przepiękne obrazy planet, Księżyca, gwiazd podwójnych, a z Naglerem 22 mm wyłuskiwanie wszelkiej maści DS-ów to naprawdę uczta dla oczu i duszy -wizualowcy to doskonale rozumieją. I tak sobie pomyślałem, że może by się nadał jako druga tuba, równolegle spięta z moim fotograficznym APO 140. Wówczas wypadkowa średnica takiego dubletu rozpatrywana pod względem wydajności zbierania fotonów stanowiła by odpowiednik APO 190 mm F/4.8 czyli tuby dostępnej wyłącznie za kosmiczne pieniądze. Pomyślałem więc - gra warta świeczki. Pozostaje tylko sprawdzić jak owa tuba spisze się w teście fotograficznym. Tak więc skonfigurowałem go z flattenerem TS flat 2.5 i kamerą Atik 383. Tak na szybko, bez zabawy z tilterem i precyzyjnym ustawianiem odległości matrycy, w fatalnych warunkach -pełnia, miasto i cirrusy ustawiłem na przypadkowy kawałek nieba. Strzał LRGB 13x120 sek. Poniżej efekt: Co o tym sądzicie, warto poświęcić wizual dla takiego dużego dubletu?

Jak zawsze podziwiam Twoje gwiazdki. I te subtelne pyły, świetne!

No lepiej, wyraźnie lepiej. Ale żeby uzyskać pełny konsonans jest niezwykle proste i praktyczne rozwiązanie -kup nowy teleskop z większym FOV

Pełna zgoda. Warto było się trochę namęczyć.

Przepiękne

Trochę wygląda jakby oglądane przez ciemną szybę. Brakuje blasku, a przecież to są bardzo jasne obiekty.

Dzięki Panowie za zwrócenie uwagi na gwiazdy. Cenna uwaga, z resztą sam wiele razy mówię, żeby fotki traktować całościowo, a nie skupiać się tylko na wybranych elementach. Tu ewidentnie mi tego zabrakło.

Jak widać nawet z marnego nieba i niegalaktycznym setupem można fajnie galaktyczki pokazać. Jeśli byś naświetlił 10 godz. luminancji z ciemnej miejscówki było by mega zdjęcie.

Żeby wyszło dobre zdjęcie musi być spełnionych wiele warunków, takich jak: dobre, ciemne niebo, dobrze skolimowany teleskop, dobra optyka dobrze ustawiona ostrość, stale kontrolowana. dobry guiding/tracking dobre wyrównanie tła (brak gradientów, dobre flaty) dobrze zalignowane klatki DUUUUŻO materiału. Powyższe, to podstawa zebrania dobrego materiału. Dalej pozostaje obróbka, lata nauki i zbierania doświadczeń. Przyjrzyj się swojej fotce i poszukaj co niedomaga. A moja rada na początek, postaraj się zrobić dobre zdjęcie czarno-białe. Jedno, drugie... dziesiąte. Krzywe, poziomy, kontrola histogramu, wyrównanie tła itp. Kolor jest trudniejszy, nie zaczynaj nauki od niego.

Ha, ha, ha, mnie nie nabierzesz. To zdjęcie z kamery Schmidta 120 cm na Mount Palomar. POSS I, lata 50-te XX wieku: A skoro piszesz o większej skali, proszę bardzo 0,8"/pix: