Grzędziel

Montaż to AZ-EQ6 a guidowałem SW Synguiderem na refraktorku 80/400. Wszystko w polu zasilane z akumulatora.

Ciekawe, że w przypadku zdjęcia Kwintetu powstał przy zamianie tiffa na JPG szum którego na oryginalnym zdjęciu nie ma.

Aby zachęcić początkujących astrofotografów, że można też coś zrobić nie dysponując drogim sprzętem i wiedzą wrzucam 2 zdjęcia znanych obiektów. Wykonałem je budżetowym Newtonem SW 200/1000 i aparatem Canon 750 D. Nie stosowałem żadnej obróbki, są to tylko zestackowane w DSS klatki. M27: 15x200 sek. ISO 1600 bez klatek kalibracyjnych Kwintet: 14x240 sek. ISO 1600 5x dark, 5x flat, 5x bias

Tak na marginesie to powyższe zdjęcie zgłaszam do konkursu na najgorsze zdjęcie astronomiczne roku

Przykładowe zdjęcie z Pentacona 200/4 na Canonie 750 D. Jak widać mój egzemplarz jest fatalny i do astrfoto się nie nadaje.

Myślałem żeby tak zrobić. Rozumiem, że stackować tiffy. A za tutorial będę wdzięczny bo słabo znam Photoshopa i np. nie mam pojęcia czy istnieje funkcja automatycznej alignacji kanałów czy też samemu mozolnie trzeba spasowywać gwiazdki.

Mimo, że astronomią zajmuję się od dawna w temacie astrofotografii jestem ciągle nowicjuszem. W ciągu ostatnich pogodnych nocy monochromatyczną kamerą Atik 383L+ z filtrami Astronomik nazbierałem trochę materiału w kanałach LRGB. Ponieważ nie posiadam (jeszcze) programów typu Maxim DL czy Pixinsight mam pytanie czy można to wszystko złożyć w DSS-sie w jedną kolorową całość. Jeśli tak to będę wdzięczny za wskazówki jak to zrobić.

Mój ulubiony obiekt. A z czego wynikają mgiełki wokół jaśniejszych gwiazd?

I jak, złapałeś LibMar tranzyt?

Dołączam do gratulujących zakupu. Pamiętam jak radziłeś się na forum co wybrać i wybrałeś znakomicie. Życzę pogodnych nocy i 100% satysfakcji z obserwacji. No i wrzucaj na forum efekty nocnych łowów. Pozdrawiam.

Podłączam się Jurku do poszukiwań

To mamy odpowiedź skąd jajowate gwiazdki. A swoją drogą jeśli na EQ5 z ogniskową 750 mm to Ci się wyjątkowy egzemplarz montażu trafił.

To jest Pentacon 4/200 bez oznaczeń Auto i MC, przesłona ma 16 listków

Podpisuję się pod zdaniem Piotra4d. Mam Pentacona i Jupitera, obie F4 i o ile Jupiter daje znośne obrazy to mój Pentacon się do astrofoto kompletnie nie nadaje.

Dlaczego jednoklatkowce? Stackując (sumując) wiele klatek uzyskasz większy zasięg, mniejszy szum i więcej detalu. Prawdopodobnie bez guidingu uzyskasz max. 30 sek. niepojechanych ekspozycji a może nawet i to nie. Co szkodzi zrobić takich klatek 50-100 i zestackować? Przecież to nic nie kosztuje a zobaczysz o ile lepszy efekt uzyskasz.

Nie wiem jak montaż sobie poradzi z tak długą ogniskową, nigdy nie miałem do czynienia z tym teleskopem. Domyślam się, że nie masz guidingu więc o długoczasowych ekspozycjach zapomnij. Spróbował bym złapać planetarne M 57 i M 27 eksperymentując z różnymi czasami naświetleń zarówno z reduktorem jak i bez. Jak będzie sukces to gromady kuliste M 13, M 15, M 71, M 92. Galaktyk nie polecam. Powodzenia, życzę pogody.

No to pokaż....

Ciekawe jak ogarnąłeś rozjeżdżające się gwiazdki z prawej strony. W porównaniu z pierwszą wersją jest super. Pytam, bo też spotkałem się z tym problemem.

Gratulacje, znakomicie Ci to wyszło. I nawet galaktyczka przy M57 jest widoczna

Ja ten problem rozwiązałem w bardzo prosty sposób. Kupiłem 3 kawałki rurki aluminiowej o śr. 30 mm i długości 250 mm i za pomocą siekiery wbiłem je w miejsca gdzie wbijałem nóżki statywu. Dzięki temu wkładając nóżki statywu w rurki statyw zawsze trafia w to samo miejsce. Zajęło mi to 10 minut. Jest to rozwiązanie stabilne i praktycznie bez kosztowe.

Czasami o określonym oświetleniu i złożonym układzie chmur smugi kondensacyjne od samolotów mogą wydawać się czarne. Wiem bo widziałem.

Jako praktyk używający refraktorów SW ED szczerze doradzam ED 80 + flattener. Bez guidingu spokojnie możesz na tym montażu stosować czasy 60-100 sek. ED 100 jest dość ciemny i bez guidingu ani rusz. Ale jeśli kiedyś będziesz chciał zainwestować w sprzęt to guiding obowiązkowo.

Jeszcze trochę powalczysz i będziemy mieli mapę powierzchni planety... A tak serio to aż się boję co to będzie gdy kiedyś dorobisz się pół metrowego teleskopu czego Ci serdecznie życzę. Tak trzymaj...

W dniach 07, 10, 15, 20 lipca 2016 wykonałem fotometryczne obserwację (ccd) zmiennej zaćmieniowej typu W Ursae Majoris o oznaczeniu NSVS 11082150 znajdującej się w gwiazdozbiorze Strzały (Sge). Zmienna ta o zakresie zmienności 12,58-13,38 mag. i okresie 0,285139 d. została przeze mnie wybrana z dwóch powodów. Po pierwsze okres jest podany z dokładnością 6 cyfr po przecinku co dla gwiazd zaćmieniowych typu EW nie jest wartością dokładną, po drugie wg AAVSO nie była obserwowana od roku 2005. Teleskopem Newton 8” wykonałem łącznie 442 pomiary z czasem naświetlania 45 sek. Każdy pomiar miał odniesienie do dwóch gwiazd porównania. Niestety w pobliżu nie znalazłem żadnej gwiazdy która mogła posłużyć za standard fotometryczny w związku z tym jasność przyjąłem wg danych AAVSO (orientacyjnie). Nieco mniejszy obserwowany niż podany zakres zmienności tłumaczę faktem, że obserwacji dokonałem bez filtra (clear) a w bazie danych figurują jasności wg standardu Johnson V. Na krzywej zmian blasku zredukowanej do jednego okresu widać minimum główne (13,24 mag.) i nieco płytsze minimum wtórne (13,21 mag.) Wyznaczony moment minimum głównego wynosi: JD Hel. 2457585,4749 Poniżej umieszczam fotografię okolicy zmiennej: FOV 30’ zasięg ok. 19 mag. Oraz krzywą zmian blasku zredukowaną na jeden okres.

Wielkie gratulacje. Good job !