Zaciekawiony

Świetna akcja. Gdy parę lat temu czytałem o wizualnym odkryciu nieznanej mgławicy, zastanawiałem się ile jeszcze mogło pozostać takich obiektów - jakieś mgławiczki obok jasnych gwiazd, czy galaktyki za gromadami gwiazd.

Fajne zdjęcia wyszły.

Jeśli fotografie są hostowane zewnętrznie, to starsze zdjęcia mogą mieć archiwum w formie listy opisów z klikalnymi linkami, to nie zabiera dużo miejsca.

Myślę że z Hantlami nie będzie dużego problemu, teraz leżą dosyć wysoko na niebie więc łuna miejska mniej przeszkadza, a to dość skoncentrowana mgławica.

Trochę słabo. Niebo nieco zamglone, w dodatku nie mogłem wyjść za daleko za miasto. Najlepsze miejsce jakie znalazłem, na polach koło Moraska, było jeszcze na tyle blisko łuny miejskiej, że zasięg nie przekraczał 4 mag. Między 23:35 a 00:39 zobaczyłem tylko 14 Perseidów i jeden z innego kierunku, dosyć szybki. Najjaśniejszy miał chyba -2/-3 mag., wypatrzyłem go idąc na miejsce przed godziną 23, pomimo latarni. Próbowałem uchwycić coś na zdjęciach, ale się nie udało

Znalazłem miejscówkę z naprawdę ciemnym niebem. Okolice Kasjopei:

Wczoraj udało mi się ją dojrzeć przez teleskop 114 mm, ogona nie było widać.

Przedwczoraj sfotografowałem nocną burzę koło Poznania. W prawym-górnym rogu nad chmurą uchwyciły się jeszcze plejady:

Wybieram się.

Byłem wczoraj na wycieczce do rezerwatu. Bardzo fajne miejsce, las pełen ptaków i kwitnących roślin. Kratery robią wrażenie, ale wyznaczona ścieżka przebiega w taki sposób, że idąc wzdłuż niej widać tylko cztery z przypuszczalnych siedmiu - ośmiu. Brzeg największego był rozkopany w dwóch miejscach, były nawet tabliczki z ostrzeżeniem, nie wiem czy to pozostałość po badaniach geologicznych profilu glebowego czy po wyciąganiu meteorytów, ale wygląda to bardzo niechlujnie. Jeziora kraterowe zarośnięte rzęsą, z wyjątkiem najmniejszego, przez krzewy na brzegach nie było zbyt dobrego widoku. Czytałem, że trwają badania terenu mające potwierdzić meteorytyczne pochodzenie kraterów i wiek. Że też przez tyle lat nie rozstrzygnięto sporu.

Lustro do przeglądania się to można zrobić nawet z plastiku, ale wyszlifowanie lustra głównego z metalu z dostateczną dokładnością to inna bajka. Rozszerzalność cieplną dałoby się od biedy ominąć używając inwaru, to jest stopu o znikomej rozszerzalności, ale problemem jest odpowiednio precyzyjna obróbka. Może i są dziś już maszyny do aż tak precyzyjnego wykonania kształtu, ale cenowo wychodzi to poza możliwościami amatora.

Znalazłem jeszcze zdjęcie z 2015, ponieważ górna część wypadła na tle chmury, to kolor lepiej widać:

Generalnie jest w powietrzu dużo pyłów, co utrudnia obserwację. Kręgi pyłkowe obserwuję już od kilku lat, w sprzyjających warunkach pojawiają się też wokół księżyca. Wczoraj:

Spróbowałem znaleźć ją na niebie, i jeśli to faktycznie ta gwiazda, którą obserwowałem, to ma już (jakiś kwadrans temu) jasność około 8 mag.

Dzisiejsza burza koło Terespola:

To prawie jak wybuch jasnej nowej.

A obiekty obserwowane przez twój sprzęt, to byli kandydaci znalezieni w takich bazach danych, czy po prostu szukałeś na klatkach z fotometrii innych zmiennych, czy jeszcze jakaś w kadrze się zmienia?

Udało mi się złapać jednego liryda przy okazji robienia zdjęć drogi mlecznej. Tu okolice Orła i strzelca około 2 w nocy.

@ Majer Dzięki, to by się zgadzało. Tamtej nocy widziałem jeszcze pięć nadlatujących z mniejwięcej tego kierunku, w tym jeden bardzo jasny, ze smugą na ćwierć nieba, a teraz znalazłem jeden słaby na innym zdjęciu.

Powyżej NGC3628 widać na tle między gwiazdami pasmo pojaśnienia. Jakaś słaba galaktyka w tle?

Nie ma teraz jakiegoś słabego roju meteorów? Widziałem wieczorem kilka jasnych a jeden przypadkiem złapał się na zdjęciu: Nie widziałem samego błysku, ale podejrzewam, że meteor nadleciał od strony dolnego-prawego rogu kadru

Ostatnio słucham płyty Pietruchy I Cocorosie:

@ HaQ Dzięki.

Mam dość irytujący problem z aparatem, mianowicie trudno jest mi ustawić właściwą ostrość, zwłaszcza po ciemku. Posiadam obiektyw Nikkor 18-55 mm, którego używam głównie do zdjęć krajobrazowych, ale robię też próby z tematyką krajobrazu z niebem w tle. No i otóż obiektyw ma tak, że przekręcenie ostrości do końca na nieskończoność nie daje w pełni ostrego obrazu, trzeba na wyczucie trochę cofnąć i porobić zdjęć próbnych. Ostrzenie przez wizjer jest trochę trudne z powodu świecącego ekranu aparatu, zwykle najlepsze rezultaty daje ostrzenie na podglądzie, ustawiając na odległą o jakieś 300 metrów latarnię, jedyną w zasięgu wzroku. No więc, czy macie na takie problemy jakieś prostsze sposoby, oczywiście poza "wyczuciem" i "doświadczeniem? Ostatnio usłyszałem o masce Bathinowa, nie wiem na ile daje się to zastosować na takich obiektywach.

Mimo tych warunków, gromada wyszła nieźle. Nieco na lewo-powyżej załapał się ślad jakiejś galaktyki.