Zaciekawiony

Wieniec wokół słońca. Na cienkich chmurach bardzo ładnie ujawniły się kolory.

Przyleciał dziś do mnie pierwszy bocian:

Drewniany kościół z niebem w tle (kompresja na hostingu trochę zmniejszyła jakość) Nicon D3100 F 6,3 ISO 3200 8 s

Księżyc jakieś dwa tygodnie temu, co ciekawsze zdjęcie z ręki, obiektywem 200 mm, było na tyle jasno, że automat ustawił bardzo krótki czas naświetlania i nie widać drgnięcia:

Gwiazdy na niebie nie przesuwają się względem siebie w rocznych cyklach (paralaksa jest niezauważalna) nie ma więc tak, że jakiegoś konkretnego dnia co roku ustawiają się w określony sposób a przez resztę roku nie. Geometria gwiazd w gwiazdozbiorach jest taka sama w przesilenia jak w inne dni. Niektórzy błędnie nazywają gwiazdami planety, te mają już swoje cykle.

Zakrycia nr.10 i 13 będą przechodziły dokładnie przez okolice mojego miasta. Byłoby fajnie je obejrzeć.

Po raz pierwszy od długiego czasu pojawiła się wczoraj pogodna noc i to jeszcze zupełnie bez mgły. Postanowiłem wykorzystać okazję choćby na krótko. Najpierw porobiłem trochę zdjęć gwiazdozbiorów, ćwicząc przy okazji łapanie ostrości. Potem wyciągnąłem teleskop. Widoczność była dobra mimo księżyca który w trakcie obserwacji wychynął znad horyzontu, zasięg około 5,5 mag, atmosfera była dość spokojna, migotanie Syriusza i Kapelli dość spokojne, bardziej przypominało pulsowanie bez ostrych barw. Najpierw zerknąłem na gromadę M41 tuż poniżej Syriusza. Ładna, około 20 niezbyt skupionych gwiazd. Zachęcony widocznością sięgnąłem niżej do NGC 2362, z którą w gorszych warunkach miałem wcześniej problemy. Teraz jednak dobrze było widać ładną gromadkę kilkunastu słabych gwiazd wokół jasnej Tau CMa. Stamtąd przesunąłem obiektyw bardziej na wschód aby poszukać gromad w Rufie. Najpierw słaba M92, potem w górę, górę do pięknych M46 i M47. Rozglądając się po coraz bardziej rozświetlonym przez księżyc niebie, dojrzałem jeszcze Raka, więc odnalazłem Żłóbek i uznałem, że na razie to koniec.

W sumie można by jeszcze wspomnieć o gromadzie kulistej M79, leży dość nisko, więc z Polski nie za często się ją obserwuje. Leży na linii od alfy do bety, w pobliżu gwiazdki piątej wielkości.

Ale błędy w różne strony czy tylko w jedną? Może to kwestia przyjęcia złego przeliczenia UTC. W poprzednich kalendarzach też tak bylo?

Przykład? Nie wiem czy mowa o błędach parominutowych czy braku konwersji na czas zimowy. Na razie takie zastrzeżenia nic mi nie mówią.

A jakiś przykład?

Właśnie wracam z obserwacji. W ciągu godziny zobaczyłem 85 meteorów. Jeden z wyraźniejszych meteorów, niestety trochę rozostrzone.

Orion w szerokim kadrze, załapał się kawałek jednorożca:

Miałem problem z otwarciem pliku tiff w gimpie, ale w tej aktualce otwiera się bez problemu i można już obrabiać.

@ Krzychoo226 Dzięki. Widocznie przypadkiem przesuwając kursor zaznaczyłem jedną z opcji, więc potem nie wiedziałem co jest nie tak.

Takie czasem buduję na spacerach:

Gdy włączam "widok dynamiczny" to niezależnie czy ustawię sortowanie wedle ostatniego postu czy aktualizacji, to nie widać żadnych nowych wpisów. U góry listy jest wpis z poniedziałku, następne są wpisy z października a potem z sierpnia.

Przesunięcie dopplerowskie mogłoby coś dać, ale zdaje się że podczas poprzedniego wybuchu nie zrobiono jej analizy widma, więc teraz nic to nie da. Hipoteza z dwiema gwiazdami supernowymi nie tłumaczy zresztą dziwnego zachowania obecnej supernowej, która kilka razy jaśniała zamiast powoli ciemnieć. Jedna z opcji jaka przychodzi mi do głowy, jest taka, że może mamy tu do czynienia z układem wielokrotnym w którym jeden składnik wybuchł wcześniej a drugi wybucha teraz. Widziałem też spekulacje, że może pierwszy wybuch był supernową z niestabilności kreacji par, po którym obiekt nie rozpadł się zupełnie.

Tutaj jest to opisane, trudno o lepsze źródło: https://www.nobelprize.org/nobel_prizes/physics/laureates/1907/press.html Wygląda na to, że liczył prążki interferencyjne na długości 10 cm i pomnożył tą wartość przez 10. Błąd pomiaru wynosił 0,0001 mm.

Jak dla mnie, wyszło całkiem ładnie, tylko tło dosyć jasne i poczerwienione. Ile naświetlana było pojedyncza klatka?

Dookoła głównej części jest słaba, czerwonawa otoczka, ale to już cecha mgławicy a nie szum tła.

Taka fotka mogła by pójść na APOD.

Bo ludzie będą protestować, bo promieniowanie, rak i zaraz Czarnobyl, bo wybory niedługo itp. Elektrownie węglowe też mają problemy finansowe, te nierentowne będą utrzymywane z powodu niedoborów prądu http://www.ekogroup.info/10604/doplaty-do-nierentownych-elektrowni-weglowych/ Na ich problemy nakładają się ceny krajowego węgla, pochodzącego z nierentownych kopalń utrzymywanych dzięki dofinansowaniu.

Chyba nie zrozumiałeś, ja nie piszę o tym żeby jedna osoba czerpała energię z różnych źródeł, tylko żeby robiło tak państwo. Nie jestem taki głupi aby komuś proponować elektrownię wodną na podwórku do zasilania domu. Niby skąd ma ją sobie zbudować?

@ Krakus Dlatego jak pisałem, najlepiej gdy energia jest czerpana z wielu różnych źródeł. Nie musimy przez cały rok na okrągło całego krajowego prądu czerpać z węgla. Na jesień zwykle mocniej wieje i wtedy prądu z wiatraków mogą być aż nadwyżki, latem mamy niezłe słońce i nawet w pochmurne dni ogniwa słoneczne dadzą prąd. Hydroelektrownie radzą sobie cały rok, może z wyjątkiem mocnych susz. Pomysłów może być bardzo wiele.