diver

3 godziny temu, MaPa napisał(a):

Radosna gromada kulista M3 z miasta.

Podzielam radość, bo ja w takich momentach miewam pewnie ten sam rodzaj radości.

Ładny szczegół, może za cenę lekko przeprocesowanego jądra gromady. Ale kupuję.

Korekty natomiast wymagają kolory. Zielony z gwiazd warto zdjąć, a purpurę zastąpić niebieskim. Jeżeli pozwolisz?...

Choć nie jestem fanem Ha only na kolorowych fotkach, uważam że Ha wyszło całkiem fajnie. Jest szczegół i plastyka.

Doceniam Twoje zabieg z gwiazdkami, jednak osadzenie gwiazd w ten sposób nie bardzo mi leży. Jest w tym pewien ciekawy efekt plastyczny, ale gwiazdki są jakby z innego świata.

4 godziny temu, WojtasSP320 napisał(a):

jeśli ktoś ma na to sprawdzony przepis to poproszę

Nie robię w PS, ale myślę że ani w PS ani w PIX ani w żadnej innej aplikacji nie ma jednego sprawdzonego przepisu na efekt ostateczny. Można mieć pewne utarte ścieżki workflow, ale każdy materiał jest inny i niepowtarzalny. I całe szczęście, bo byłoby za łatwo.

14 godzin temu, Jarek J. napisał(a):

A co do zdjęcia, wydaje mi się, że jest za bardzo odszumione (klucha taka) i jednocześnie za bardzo wyostrzone w jasnych fragmentach.

12 godzin temu, MaPa napisał(a):

Straszny kisiel. Jeśli już do prezentacji to może jednak resize i mniej agresywne wyciągne/toolowane ?

Dziękuję za krytyczne uwagi. No wiecie, dążność do wydobycia szczegółu i pozbycia się ziarna... Widocznie trochę przesadziłem. Zobaczymy co ludziska powiedzą, gdy wyeliminuję to co Wam się nie podoba. Może: "za bardzo szumi" i "szczegółu nie widać tam, gdzie mógłby być widoczny".  A jeszcze inni powiedzą: "a mógłbyś bez resize, bo jakoś szczegółu nie widać". 

Jestem, wracam do domku nr 6.

23 minuty temu, Maetrik napisał(a):

IC 410 i IC 405

No nie tylko! W kadrze załapał się cały ciąg mgławic emisyjnych razem z Pająkiem i Muchą. Także gromady otwarte: M38 i malutka NGC1907. Szkoda, że nie opisałeś.

Ciekawy szeroki, dobrze skrojony kadr. Kolory gwiazd wyszły Ci bardzo dobrze, ale gwiazdki wydają mi się zbyt przygaszone. Tak w ogóle, trochę światła mi brakuje.

31 minut temu, Maetrik napisał(a):

Szybki wypad ostatnio podczas okienka

Skoro materiał zebrany z Warszawy, to dokąd "wypadłeś" zebrać materiał?

9 godzin temu, Tuvoc napisał(a):

Dla chętnych stack do gromady M13 opisywanej tutaj:

Dzięki Mirek - pobawiłem się, bo byłem bardzo ciekaw tego materiału.

Moim zdaniem zebrany materiał jest bardzo dobrej jakości - z niewielkiej jego ilości można uzyskać niezły efekt. 

Widzę dwie podstawowe wady zbierania i stakowania.

1. Z kolimacją newtona było odrobinę nie tak.

2. Nie wiem czy podczas stakowania stosowałeś darki. Jeżeli tak, to były to nie takie jak trzeba. Ampglow jest na staku wyraźnie widoczny.

Poniżej efekt może nie "chwili" pracy jak u kolegi @Miesilmannimea, ale trochę dłuższego dłubania.

Zrobiłem trochę inaczej niż Ty:

- trochę odszumiłem;

- było trochę dekonwolucji;

- pokolorowałem mocniej niż Ty;

- zostawiłem zdecydowanie więcej tła;

- zdjąłem odrobinę światła z jądra gromady.

Obrazek 1:1, bez cropa i resize.

13 godzin temu, Matheo_89 napisał(a):

Czy to jest dżet w M87?

Fajnie by było, ale raczej wątpię.

Może faktycznie trochę przesadziłem z "brutalnością" obróbki. Zastanawiam się jednak, gdzie postawić granicę między "brutalnością" a szczegółem. Może zastosowałem nie najlepszą metodę. Na pewno będę jeszcze w tym dłubał i pewnie postaram się zebrać jeszcze nieco więcej materiału.

Dziękuję wszystkim za krytyczne uwagi.

Myślę, że udało Ci się odwzorować M13 dość subtelnie i czytelnie. Wyszło dość naturalnie i miło dla oka. Tym bardziej, że materiału jest nadzwyczaj mało. Brakuje mi może troszkę więcej saturacji. No i brawo za obszerny opis.

Takie drobne pytanko: kiedy był zbierany ten materiał? Z opisu wynika że 28.05.2021, a na fotce jest data 28.05.2022.

27 minut temu, sidiouss napisał(a):

Powiedz to ludziom w Sydney

Ale kolega @Krzysiek Gaudy zbierał w Polsce.

20 godzin temu, Patryk Sokol napisał(a):

ale wziąłem na tamtą sesję koleżankę i na tyle zajęliśmy się wizualem, że nie zauważyłem, że kabel mi złapał przy flipie

Na jak z koleżanką wizualnie, to faktycznie kabla przy flipie można nie zauważyć.

12 godzin temu, Krzysiek Gaudy napisał(a):

A jaka jest prawilna orientacja?

Taka.

1 godzinę temu, Krzysiek Gaudy napisał(a):

Jak zawsze wszelkie uwagi mile widziane

Wystarczająco dużo materiału, żeby uzyskać dobry szczegół. Więc szczegół bardzo fajny, a obróbkę moim zdaniem rozegrałeś bardzo dobrze.  Tylko kadr ma trochę dziwną rotację.

Przy okazji gratuluję nowego setupu. I małe pytanko: dlaczego wybrałeś akurat to APO: https://www.teleskop-express.de/shop/product_info.php/language/en/info/p10133_TS-Optics-Doublet-SD-Apo-125-mm-f-7-8---FPL53---Lanthan-Objektiv.html ? To dość ciemna optyka, nawet z reduktorem 0,8 daje f/6,24.

Ciekawe...

W sumie może trochę źle zatytułowałem ten wątek, bo bardziej miałem na myśli to, co Tyson zrobił z harwardzką skalą barw w odniesieniu temperatury efektywnej gwiazd: według Tysona wszystkie gwiazdy o temperaturze 5200-7500 K świecą na biało. To wywołało moją konsternację.

Rozmowy zeszły momentami troszeczkę na nieco inne poboczne, ale w sumie powiązane tematy. Więc dyskusja wydaje mi się ciekawa.

9 godzin temu, JSC napisał(a):

Jak dla mnie najlepiej pokazuje kolory niemiecka wiki ( chyba w obecności atmosfery? Chyba blisko  zenitu?)

https://de.m.wikipedia.org/wiki/Klassifizierung_der_Sterne

To dokładnie harwardzka klasyfikacja barw temperaturowych. Ja uważam, że specyfikacja "CIE standard illuminant D65": https://en.wikipedia.org/wiki/Illuminant_D65 definiuje kolory bardziej zbliżone do tych, które dostaję na fotkach gwiazd.

Być może ta fotka zasługuje raczej na to, żeby umieścić ją w wątku "Gorszy sort czyli strzały próbne, testowe i niedokończone". Jednak dziś gdy każde okienko pogodowe jest na wagę złota, zmienia się jakby kontekst przywołanego wątku.

Naturalną konswkwencją podróży po zimowym Jednorożcu jest próba uwiecznienia pięknego obszaru mgławic refleksyjnych z mgławicą IC2169 w roli głównej. Tymczasem z dość ubogiego materiału w wersji "szlachetnej".
Dużą trudność sprawiła mi próba wyrównania tła. Jak złapać właściwe proporcje pomiędzy dość jasnym tłem a ciemnością LDN1605? Nie znalazłem żadnej sensownej fotki referencyjnej dla mojego kadru i skali, więc wyrównanie tła zrobiłem "na czuja".
 

Setup: iOptron CEM70G; Askar FR500 (500 bez reduktora); guider iOptron 30/120
Zbieranie: APT; SQM 21,27
ZWO ASI294MM Pro
L: 37 x 240 s, gain 120, temp. -10; filtr Optolong L
Obróbka: PIX, crop 3720x2790, resize 2000 x 1500
Skala: 1,91 "/px
 

Coś napiszę.

Ma rację Pan Tyson mówiąc, że na potrzeby konwencjonalnej klasyfikacji widmowej bada się kolor dla maksimum luminancji gwiazdy, tymczasem gwiazdy świecą przecież w całym spektrum kolorów. Natomiast Pan Tyson konfabuluje pisząc, że gdyby gwiazda miała maksimum w kolorze zielonym, byłaby zieloną gwiazdą. To medialny chwyt poniżej pasa, ponieważ nie istnieją gwiazdy posiadające maksimum światła w zieleni. Słońce ma maksimum luminancji w kolorze widmowym żółtym, jednak w pełnym spektrum barwowym nie jest oczywiście całkiem żółte. Ale nie jest też wizualnie białe.

Przytoczona przeze w pierwszym poście mnie tabelka to harwardzka klasyfikacja widmowa. W konwencjonalnym opisie kolorów używanym w astronomii przyjmuje się, że gwiazda typu widmowego A (Vega) jest biała. Natomiast kolory gwiazd o innych typach widmowych definiuje się względem A w zależności od efektywnej temperatury fotosfery gwiazdy. Według tej definicji w kolumnie opisanej "Vega-relative chromaticity" występują właśnie kolory relatywne względem Vegi.

W kolumnie po prawej Chromaticity (D65) opisane są kolory wg specyfikacji "CIE standard illuminant D65": https://en.wikipedia.org/wiki/Illuminant_D65. Ten standard mapuje białe dzienne światło na temperaturę 6500 K. Stąd w prawej kolumnie tabelki kolory obserwowalne są nieco inne niż relatywne do Vegi (bledną żółcie i pomarańcze), niemniej kolor żółty (żółtawy) stale tam w odniesieniu do typu widmowego G jest. Temperatura efektywna fotosfery słonecznej to ~5800 K, więc jest niższa niż temperatura światła białego 6500 K.
Specyfikacja D65 wydaje mi się odpowiednia do tego, co otrzymuję na matrycy. Wyraźnie żółtych gwiazd w istocie nie ma. Ale żółtawe są. Nie ma też wyraźnie czerwonych gwiazd, nawet gwiazdy typu M wychodzą pomarańczowe. Faktycznie gwiazdy typu F wydają się być raczej białe niż biało-żółte, a gwiazdy typu A lecą już trochę w niebieskość.

Moim zdaniem Pan Tyson eliminując zupełnie z tabelki barw widmowych kolor żółty popełnia jakiś dziwny medialny lans (jak zresztą w filmiku linkowanym przez kolegę @Paether). Generalnie nie da się nie odnieść wrażenia, że w tej książce cała trójka autorów dość mocno lansuje się w amerykańskim stylu.
 

3 godziny temu, Lukasz77 napisał(a):

13.02.2023 Madonna di Campiglio, Włochy

No to byłeś tam na nartach dwa tygodnie później niż ja.

Mowa oczywiście o widmowym kolorze fotosfery gwiazd. Dla mnie i pewnie większości uczestników tego forum oczywiste jest, że kolor żółty jest obecny w definicjach kolorów widmowych gwiazd. Więcej, Słońce o temperaturze powierzchni ~5800 K i typie widmowym G2 praktycznie we wszystkich dostępnych materiałach klasyfikuje się jako kolor widmowy żółty. Słowo "żółty" występuje w klasyfikacji widmowej gwiazd powszechnie i zawsze.

https://en.wikipedia.org/wiki/Stellar_classification

Po dobrym skalibrowaniu zdjęcia, zupełnie podobnie jak w powyższej tabelce wychodzą kolory gwiazd na naszych fotografiach.

Tymczasem... Jestem po lekturze dość ciekawej pozycji popularnonaukowej, którą posiada też pewnie sporo uczestników tego forum.

Książka nieźle napisana, ciekawym i dość przystępnym językiem. Dość dobrze tez wydana, na pewno warta lektury. Jeden ze współautorów książki - Neil de Grasse Tyson stwierdził, że Słońce jest białe. Więcej, w jego klasyfikacji widm gwiazdowych nie występuje kolor żółty.

Na stronie 75. książki Tyson pisze, że Słońce jest białe.

Na stronie 113 Tyson przedstawia klasyfikację widmową gwiazd, pozbawioną koloru żółtego.

Przeczytałem całą książkę i oceniam, że jest ona raczej dość rzetelnym źródłem wiedzy (choć oprócz tej tutaj opisywanej mam też kilka innych pretensji do tej książki). Czy Pan Tyson wie coś więcej i inaczej o barwach widmowych gwiazd, niż wynika to z  powszechnie dostępnych źródeł?

Pogody nie ma więc przepraszam @Patryk Sokol , ale nie mogłem się powstrzymać. Co byś powiedział?  

Fajne, nawet z białymi gwiazdkami.  Ale zieleń z tła usunąłbym.

9 minut temu, dimis napisał(a):

Nie, nie mam magicznego sposobu na oddzielenie kanałów H i O z OSC przy użyciu filtra typu dualband, ale o tym pewnie wiesz i tak.

I tak to "HOO" nieźle wyszło z tego STC DB.  Ponawiam pytanie: a gwiazdy z jakim filtrem zbierałeś?

W dniu 18.02.2023 o 19:43, dimis napisał(a):

Prezentuje 2 podejscia do obrobki, pierwsze to standardowy NB, a drugi to pierwsze moje podejscie do "ala Hubble": rozbicie kanalow + wymieszanie + LRGB combination. Obrobka w pix.

Podzielam poniekąd pogląd kolegi @karp_killer. Kadr ładny, szczegół ładny. Z kolorami jest trochę dziwnie. To co nazywasz "standardowym NB" (czyli wprost klatki z filtra STC DB) wyszło całkiem sensownie, choć brakuje mi kolorystyki charakterystycznej dla HOO. W sumie trudno się dziwić, bo zbieranie H i O filtrem duo-narrowband z założenia ogranicza późniejszą możliwość złożenia H i O w dowolny sposób. Chyba że znasz  jakiś sposób na rozłożenie kanałów z takiego kadru na H i O i późniejsze złożenie wedle uznania. No właśnie, może istnieje jakieś narzędzie do rozkładania kolorów na pasma H i O?

Jeżeli chodzi o "a la Hubble" to wyszło bardzo ciekawie, choć chyba w gruncie rzeczy nie jest to "a la Hubble".

Rozumiem, że gwiazdy zostały zrobione bez filtra STC DB? Jeżeli tak, to jaki filtr stosowałeś przy zbieraniu gwiazdek?

27 minut temu, Tuvoc napisał(a):

Przepraszam. Zawsze mogę usunąć komentarz

Niczego nie usuwaj, bo finalnie walka z kolorem będzie.

Z mojego (krótkiego co prawda jeszcze) doświadczenia wynika, że zrobienie dobrego mono to pryszcz w porównaniu ze zrobieniem dobrego koloru. Trzeba zebrać więcej dobrego materiału, zrobić dobrze kolory i dobrze potraktować je luminancją. Kupa roboty. Dlatego między innymi tak skrzętnie docenia się walor fotografii mono.