Tuvoc

Przyszła pora na dokończenie kilku może mniej spektakularnych projektów ale takich, które dają dużą satysfakcję i mam nadzieję wnoszą choćby niewielką wartość do naszej małej astrospołeczności. Na tapet trafia rzadko fotografowana mgławica planetarna NGC 6751. Mgławica o oznaczeniu NGC 6751 (jak również NGC 6748 - sic!) nazywana potocznie Mgławicą Błyszczące lub Świecące Oko ("Glowing Eye Nebula") to obiekt znajdujący się w konstelacji Orła. Odkryta 20 lipca 1863 roku przez Alberta Martha otrzymała oznaczenie NGC 6751 w katalogu - New General Catalogue. John Louis Emil Dreyer, kompilujący dane obserwacyjne do Nowego Katalogu Ogólnego, opisał obiekt jako "dość jasny, mały". Kilka lat później, 17 lipca 1871 roku obserwował ją także Édouard Stephan, jednak błędnie zidentyfikował gwiazdę odniesienia, a w rezultacie otrzymał błędną pozycję i uznał, że odkrył nowy obiekt. Ta znowu obserwacja została skatalogowana jako NGC 6748. Z powodu tego błędu obiekt NGC 6748 przez wiele lat był uznawany za „zaginiony". NGC 6751, podobnie jak wszystkie mgławice planetarne, powstała, gdy umierająca gwiazda odrzuciła swoje zewnętrzne warstwy gazu tworząc piękną, charakterystyczną otoczkę. Mgławica ta jest odległa od nas o około 6500 lat świetlnych (2 kiloparseki). Rozciąga się na około 0,8 roku świetlnego, zaś wymiary jej jasnego jądra szacuje się na 24 x 27 sekund łuku. Mgławica ma całkowitą jasność 15.48 mag, co przy bardzo zwartej strukturze daje jej dość wysoką jasność powierzchniową. Mgławica ma złożoną strukturę dwubiegunową co udało się całkiem dobrze uwiecznić na tej części fotografii, którą wykonałem w technice Lucky Imagingu. Widać tam wyraźnie jasną, wewnętrzną bańkę oraz dwie słabsze otoczki. W osi bieguna tej mgławicy można zauważyć również dwa węzły związane z emisją wodoru. W klasycznej technice fotografii udało się natomiast uwiecznić zewnętrzne struktury, w tym dosyć charakterystyczny "płat" z dużym zagęszczeniem wodoru i tlenu oraz typowe tlenowe "halo". W analizie spektralnej można zaobserwować zwyczajowe linie emisyjne dla mgławic planetarnych - H-alpa oraz OIII, ale także Hel-I, Hel-II i słabe SII. W centrum mgławicy NGC 6751 znajduje się gorąca gwiazda centralna HD 177656 o temperaturze około 140 000 K i charakterystyce spektralnej podobnej to gwiazd typu Wolfa-Rayeta. Na całkowity czas ekspozycji składa się u mnie nieco ponad 11 godzin klasycznego fotografowania (134 x 300 sek.); ok 45 minut technice Lucky Imaging (3457 x 0.8 sek) oraz szalone 20 x 5 sekund celem zebrania widma. Jeszcze dla zilustrowania skali tego obiektu pozwolę sobie wrzucić dwa kadry - NGC 6751 oraz średniej wielkości mgławica M 76, dla fikcyjnego setupu: A jak pokazał to teleskop Hubble'a? Ano tak Oryginalny opis - NGC 6751: Image taken with the WFPC2 of Hubble Space Telescope; Exposure Date 21 April 1998; Exposure Time: 30 minutes; Filters: F502N ([O III]), F555W (V), F658N ([N II]). © ESA/Hubble & NASA Najistotniejsze odniesienia literaturowe: https://en.wikipedia.org/wiki/NGC_6751 https://noirlab.edu/public/images/geminiann09019a/ https://www.imagingdeepspace.com/ngc-6751.html https://www.deepskycorner.ch/obj/ngc6751.en.php https://britastro.org/journal_contents_ite/ngc-6751-an-overlooked-planetary-nebula-in-aquila

Kolejna perełka z południowego nieba. Niesamowite ile jest tam drobnicy.

Kolejna perełka nieba południowego. Świetnie wygląda w parze z gromadą. Piękna praca!

Pełna zgoda!

Piękny kadr! Wyciskasz ile się da w dużej skali. Proszę o więcej

Bardzo doceniam walor estetyczny zdjęcia oraz edukacyjny opisu. Sama przyjemność!

Petarda! Świetny kadr.

Piękna! Gratuluję!

O samym lucky imagingu było już kilka wątków - tu mój z pierwszych prób: https://astropolis.pl/topic/73655-pierwsze-próby-z-lucky-imaging/#comment-840477 Można to tam przenieść lub faktycznie wydzielić coś nowego. Domyślnie, zero.

Ten plik to stack tylko z RGB. Stack z H-alpha obrabiałem oddzielnie i łączyłem już wstępnie obrobione zdjęcia. Banding jest nieco większy na stacku z RGB, ogarnąłem po czasie i zwiększyłem przesunięcie w automatycznym ditheringu w SharpCap (takim bez guidowania, tylko w oparciu o komunikację przez ASCOM z montażem). Nie wiem jaką mam średnią jasność biasa bo nie robię biasów

Obstawiam, że to pewnie jakieś skalowanie bezwględne w SharpCap. W każdym razie pracuję na ok 80% dostępnego gainu tej kamery. Dwa oddzielne stacki. W stacku RGB jest sporo czerwonego od emisji h-alpha, tak.

650. Dla tej kamery maksymalnie to 800.

Oo to ciekawe miejsce.

Chyba tak.

Tego to nie wiem, mnie przekonała firma Player One. Niby to te same matryce IMX, ale jakość wykonania, dodatki i pomysł na poszczególne modele mnie urzekł (np. łatwe ustawianie tiltu w serii kamer do fotografii Słońca). Oczywiście. Proszę. Udostępniam z moją stanowczą prośbą o niepublikowanie i wykorzystywanie tego materiału. https://drive.google.com/file/d/1bWophVpLofWy0caMelbkY2HEnyY5fWrg/view?usp=sharing To stack RGB. Żadne śmiecenie, po to jest forum Dokładnie tak jak pisał @Krzysztof z Bagien - to zależy. W technice lucky imaging robiłem m.in. mgławice planetarne z pożyczonego SCT 9.25" czyli F/10. Podobnie robi Stephane Gonza (na Astrobin znany jako exaxe) mój "guru" w lucky imagingu (na równi z Łukaszem Sujką i Hamalem). Potrafi do jasnego Newtona dać Barlow 2x lub 2.5x. Wszystko zależy od jasności powierzchniowej obiektu. Można tak robić jasne, zwarte mgławice planetarne, ale już z galaktykami może być gorzej. @kubaman próbuj Co Ci szkodzi. Czym jaśniejszy obiekt tym krótsze klatki, nawet poniżej 1 sekundy.

Świetne początki! Kibicuję bardzo, robisz szybkie postępy. Gratuluję!

Wersja bez chłodzenia, jedynie z takim dokręcanym wiatraczkiem. Te 10 minutowe klatki to może raczej z wersji chłodzonej? https://player-one-astronomy.com/product/uranus-c-pro-usb3-0-color-camera-imx585/ U mnie przy klatkach maksymalnie 5-7 sekundowych problemów nie ma. Dłuższych nie robię, ale na tą wersję chłodzoną już choruję i na pewno będzie w nowym setupie.

Takie opłaty miałem przy innej kamerze od Player One (matryca IMX462), natomiast ta przyszła bez dodatkowych opłat. Nic wiem czemu

Piękna praca i o dużym walorze edukacyjnym.

A tu https://player-one-astronomy.com/ bezpośrednio u producenta. Polecam.

To ja też się przyłączam do prośby. Piękne te kadry!

Świetny debiut! Gratuluję.

Jasne: Wrzucę niebawem.

Dzięki wielkie. Co do selekcji to Siril wybiera klatki np. wg parametru FWHM. Czasami robię dodatkowo ręczną selekcję. Obróbka standardowo w Pixinsight, odrobinę w PS I Astrosurface. Kamera ma tylko pasywne chłodzenie. Wentylator jest do dokupienia w sklepie Player One.

Dziękuję. Stackowałem Sirilem i zajęło mu to dobrych kilka godzin