PixelMath daje niewiarygodne możliwości manipulowania charakterystyką obrazu przez funkcję potęgowania na przykład przez wyrażenie $T^k, gdzie k może być dowolną liczbą. Jeśli k jest w zakresie 0 - 1, to podbijamy tony pośrednie, a jeśli k jest większe od 1, to mocno spadają wartości pośrednie w porównaniu z tymi blisko maksimów. Można stosować wartości ułamkowe np. 1.2, 1.5, 1.8 itp. delikatniej pobijając kontrast. Przez kombinacje tak uzyskanych obrazów można uzyskać pseudo HDRy. Ciekawe efekty daje też wykorzystanie funkcji trygonometrycznych. Poniżej kilka przykładów działania potęg i niektórych funkcji na obraz o liniowym gradiencie 0-1 w poziomie.
Niżej moja Andromeda w wersji oryginalnej i z potęgami 0.8, 0.5, 1.2, 1,8 i 3.