Księżycowe zakątki

[megrez23]

18 marca 2022.

 

Niby pełnia, a ja zastanawiam się co wybrać do szkicowania z bogactwa widocznego przy krawędzi Księżyca.

Poniżej namiastka niewielkiego wycinka naszego Satelity.

 

 

Krater La Perouse ma średnicę 78 km i głębokość 4,78 km. Nazwano go na cześć francuskiego oficera marynarki, żeglarza, odkrywcy i naukowca.

Krater Kapteyn ma średnicę 49 km i nosi nazwę pochodzącą od holenderskiego astronoma.

 

Pozdrawiam Jarek

[megrez23]

W dniu 16.04.2020 o 09:50, Loxley napisał:

Wydaje mi się, że część łańcucha kraterów leżącą na północ od Ptolemeusza dostrzeżesz bez trudu. Składa się ona bowiem że stosunkowo dużych i regularnych kraterków.

Część leżącą w pobliżu Rupes Altai jest trudniej dostrzec, bo kraterki są zróżnicowanej wielkości ale zasadniczo dość małe i nawet jeśli są trochę zacienione nie tworzą kontrastowej struktury. Warto jednak nastawić się na wypatrywanie subtelnej linii biegnącej od Rupes Altai na północny zachód. 

 

09.05.2022.

 

Krater Müller i jego sąsiedztwo, to obiekt, który z pozoru nie stanowi jakiejś księżycowej atrakcji, natomiast ze względu na łańcuch czterech niewielkich kraterów zawsze przykuwa moją uwagę w czasie obserwacji, ale teraz po naszkicowaniu tego niewielkiego fragmentu pojawiała się u mnie „księżycowa zagwozdka”. Zgodnie z cytowaną wypowiedzią Loxley’a /mam nadzieję, że dobrze wszystko zrozumiałem/ jest to część położonej na północ od Ptolomeusza Cateny Abulfeda, natomiast poniższa informacja opisuje rozciągłość fenomenu następująco:

 

„Catena Abulfeda - łańcuch kraterów o długości 210 km, ciągnący się pomiędzy południowym brzegiem krateru Abulfeda i północnym brzegiem krateru Almanon, a następnie przebiegający w poprzek przez klif Rupes Altai.”

 

Czerwonym kwadratem zaznaczyłem naszkicowany przeze mnie fragment Księżyca, natomiast czerwona prosta pokrywa się z opisem zaczerpniętym z Internetu. Cały łańcuch jest położony wzdłuż białej linii.

 

 

 

Jeśli chodzi o Catenę Abulfeda to stanowi ona bardzo atrakcyjny obiekt obserwacji. Zawsze kiedy mam okazję obserwować Księżyc w okolicach pierwszej kwadry przyglądam się temu systemowi kraterów z uwagą. Szkoda, że nie mam okazji na obserwacje młodszego Księżyca ze względu na południową ekspozycję balkonu. Namawiam każdego, kto stara się świadomie obserwować naszego sąsiada do zlokalizowania tego obiektu.

 

Na koniec dodam że, krater Müller ma rozmiary 24 × 20 km, jego głębokość wynosi 2 km.

 

Następnym razem odwiedzimy charakterystyczny fragment Bagna Epidemii.

 

Pozdrawiam Jarek

 

 

 

Edytowane 12 Maja 2022 przez megrez23

[megrez23]

11.05.2022.

 

Krater Capuanus to bardzo charakterystyczna struktura uderzeniowa, która leży wzdłuż południowego krańca Bagna Epidemii /Palus Epidemiarum/. Został nazwany na cześć włoskiego astronoma F. Capuano di Manfredonia. Jego średnia wynosi 59 km, a głębokość 1,6 km.

 

Szkic wykonany w zmiennych warunkach seeingowych Ant. III-IV, z wykorzystaniem okularu Fujiyama HD-OR 7mm, przy powiększeniu 129x.

 

 

Pozdrawiam Jarek

Edytowane 15 Maja 2022 przez megrez23

[megrez23]

30 kwietnia 2023

 

Po blisko rocznej przerwie powrót na Księżyc. Zresztą nie ma się czemu dziwić, że taka długa przerwa, skoro był Jowisz, Saturn i jak dla mnie całkowicie nieudana opozycja Marsa (wiedziałem, że będzie fatalnie, ale że aż tak! nigdy bym nie przypuszczał). Nie wiem jak w innych rejonach kraju, ale na południu w okolicach Wadowic pogodowa klapa. W zasadzie ostatnia noc była całą pogodną od niepamiętnych czasów.

 

Ze względu na pogodę pozbyłem się GSO12 i zostałem tylko z Edkiem na placu boju.

 

Ale co tam biadolić, wczoraj zgodnie z planem ustawiłem sprzęt na balkonie i wycelowałem w Księżyc. Ku mojemu zdziwieniu można było dostrzec południowo wschodni fragment Rowu Hadley'a. Kto próbował, dobrze wie, że to maleństwo.

 

Poniżej to udało się wyłuskać w SW 120ED z wykorzystaniem Baader Genuine Orto 5 mm (x180).

 

Rima Hadley – jest księżycowym rowem o długości około 80 km. Nazwa tego kanału została nadana w 1964 roku przez Międzynarodową Unię Astronomiczną i pochodzi od pobliskiej góry księżycowej Mons Hadley.

 

John Hadley był angielskim wynalazcą, który ulepszył teleskop zwierciadlany, wynalazł również sekstant (niezależnie od innego jego wynalazcy Thomasa Godfreya).

 

Jego nazwiskiem są nazwane dwa masywy na Księżycu: Mons Hadley i Mons Hadley Delta (patrz poniżej).

 

 

Pozdrawiam Jarek

[megrez23]

27 maja 2023.

 

Poniżej szkic wspomnianej już 9 maja 2022 Cateny Abulfeda. Rysunek obejmuje obszar od krateru Tacitus po krater Abulfeda. Łańcuch sięga dalej na wschód poza krater Tacitus, aż po klif Rupes Altai, jednak ze względu na kąt padania promieni słonecznych nie dostrzegłem nic w tym rejonie. Ze względu na balkonową miejscówkę szkic wykonywałem w świetle dziennym, kiedy kontrast nie był jeszcze na najwyższym poziomie. Szkice tego tworu najlepiej podzielic na trzy rejony, które obejmowały by osobno kratery Tacitus, Almanon i Abulfeda.

 

Korzystałem z ED 120SW i okularu Baader Genuine Ortho 7 mm. Całość zawieszona na EQ5 z napędem osi RA.

 

 

Pozdrawiam Jarek

 

 

[megrez23]

1 czerwca 2023.

 

Niebo czyste, jak z bajki rozświetlone blaskiem Księżyca. Chwilo trwaj!* Przybywający garb co raz bliżej horyzontu w gwiazdozbiorze Wagi. To w zasadzie ostatnia okazja, żeby spróbować podziwiać jego powierzchnię przy dobrym seeingu, zanim zacznie „szorować brzuchem” przesuwając się leniwie i nisko nad pobliskim wzgórzem.

 

Tym razem z wykorzystaniem Baadera Genuine Ortho 9 mm szkicuję krater Sirsalis. To bardzo charakterystyczna struktura przy zachodniej krawędzi naszego satelity, nieopodal której przebiega system rowów, którego najdłuższa część mierząca 330 km Rimea Sirsalis przebiega tylko 10 km od wspomnianej struktury.

 

Krater Sirsalis ma średnicę 42 km i głębokość 3 km, powstał na krawędzi starszego i trochę większego krateru Sirsalis A w wyniku uderzenia kosmicznej skały.

Wszystko o czym napisałem przeniosłem na papier i zamieszczam poniżej.

 

 

Gerolamo Sersale, łac. Hieronymus Sirsalis - był włoskim jezuickim astronomem i selenografem.

 

*to oczywiście taki żarcik, niech tego zwolennicy DSO nie traktują poważnie.🤣

 

Pozdrawiam Jarek

 

 

[megrez23]

27 czerwca 2023

 

Poniżej kolejny szkic księżycowych kraterów. Nie obyło się bez pospiechu w czasie szkicowania, ponieważ Księżyc zniżał się powoli sunąc ku zachodowi. Na domiar złego co jakiś czas chmury zagrażały moim staraniom. Niemniej jednak udało się doprowadzić rysunek do końca przy stukrotnym powiększeniu /okular Baader Genuine Ortho 9 mm/.

 

W centrum obrazka krater Parry - 48/0,6 km  w otoczeniu Fra Mauro - 95 km oraz Bonpland – 60 km. Z prawej po sąsiedzku krater Tolansky – 13/0,9 km.

 

[megrez23]

29 września 2023

 

Po dłuższej przerwie kolejny szkic, tym razem położone na wschodniej krawędzi Księżyca - Morze Smyhta. Pomimo słabych warunków, powiedzmy „stabilności widoku w okularze” i skąpania Łysego w jakiejś syfiastej żółtawej poświacie od razu rzucił się w oko jego obraz. Na poniższym szkicu zaryzykowałem i podpisałem nawet niektóre kratery. Generalnie nie dosyć, że pełnia to jeszcze seeing i w ogóle wszystko skopane. W tych warunkach nawet fluorytowy obiektyw mojego Edka🤣 nie był w stanie uratować sytuacji.

 

 

Mare Smythii, ma średnicę równą 373 km. Jego nazwa pochodzi od nazwiska dziewiętnastowiecznego astronoma brytyjskiego Williama Henry'ego Smytha. Na północ od morza położony jest krater uderzeniowy Neper, zaś na północny zachód od niego kratery Schubert oraz Schubert B. Na południowym brzegu basenu znajduje się krater Kästner.

Jeszcze link do szkicu wspomnianego krateru Neper:

 

https://astropolis.pl/topic/66806-krater-neper/

[Swiss]

...ale wątek!!!

Szczęka mi opadła.

Pełen szacun dla rysowników, ilustratorów, grafików w tym wątku.