Jest kolimacja, czy jej nie ma?

[Piotrek L.]

Witam!
Po ostatniej mini sesji, zauważyłem że ponownie mam dziwne gwiazdki i nie za bardzo wiem gdzie jest przyczyna.
Zdjęcie Plejad wygląda jak poniżej, gdzie widać gwiazdki z "ogonkami"

 

Wczoraj zrobiłem sobie sztuczną gwiazdkę w jakości "made in china" i wyszło mi takie coś:


Już dostaje oczopląsów... Ja nic nie widze, żeby było krzywo, a CCD Inspector twierdzi że "nachylenie" jest spore, na poziomie prawie 22% a na sztucznej gwieździe jest to co widać

 

 

I teraz nie wiem o co chodzi? Czy to kolimacja, czy problem z montażem, który też jest na tapecie, bo już we wrześniu miałem problemy ze strasznym dryfem, ale wtedy zrzuciłem to na karb braku poziomicy i krzywego ustawienia statywu, choć wtedy robiłem na mikrej ogniskowej 22mm bez guidingu, więc problemu nie powinno być widać, a gwiazdki na 15 minutowych klatkach uciekały strasznie.

Niestety Plejady były z dobrze wypoziomowanego statywu, a dryf jest i to mimo guidingu. Sprawdzałem czy nie zamieniłem jakiś zębatek, ale wszystko ok, luzy wykasowane, łożyska wymienione, lunetka polarna ustawiona perfect, a wszystko pracuje bez oporów (łapiąc zębatki, można spokojnie obracać ślimakiem).

Wiem że ogniskowa guidera może być za mała, ale teraz nie mam jak tego sprawdzić, bo pogoda jest jaka jest.

Czy ktoś może ma jakiś pomysł, albo widzi więcej niż ja?

 

Pozdrawiam

 

Piotrek

[Pav1007]

Jaki to teleskop?

 

Masz może pełną rozdzielczość zdjęcia? Ja stawiałbym na błędy prowadzenia...

 

Paweł

[Adam_Jesion]

Odpowiedź jest prosta. Masz nierównoległe płaszczyzny ostrości i obrazowania. Powód musisz znaleźć sam.

Nie wiem, czy używasz flattener, bo może to być brak osiowości za nim (np. złączka, które bardzo często mają wiele do życzenia). Może wyciąg ucieka? Powodów może być milion a idealne gwiazdki mają wielkie wymagania, co do jakości wszystkich połączeń (im mniej adapterów, tym lepiej).

[Adam_Jesion]

Jaki to teleskop?

 

Masz może pełną rozdzielczość zdjęcia? Ja stawiałbym na błędy prowadzenia...

 

Paweł

 

Absolutnie, poza wątpliwościami, to nie jest błąd prowadzenia. Masz w lewym dolnym rogu rozfocusowane gwiazdki, gorsze niż w środku, czy z prawej strony.

 

Nie sugeruj się też taką rozfocusowaną gwiazdą. Dokładność, która potrzebna jest do odkrycia takiego delikatnego błędu wymagałaby użycia bardzo dużego powiększenia przy obserwacji krążków dyfrakcyjnych. I też nie zawsze ci to odpowie na wszystkie pytania odnośnie osiowości. Może być tak, że środek krążka wypada w środku matrycy (krążki będą bliskie ideałowi), ale całość (matryca w stosunku do płaszczyzny ostrości) będzie przekoszona.

 

Żeby ocenić kolimację astrografu najlepiej jest zrobić zdjęcie lekko rozfocusowanych WSZYSTKICH gwiazd, na całym polu. Takich na 4-5 px FWHM przed ogniskiem.

[Piotrek L.]

Jupiter MC 37AM 3.5/135mm + Atik 314E

Zdjęcie Plejad to pełna klatka

[Pav1007]

Absolutnie, poza wątpliwościami, to nie jest błąd prowadzenia. Masz w lewym dolnym rogu rozfocusowane gwiazdki, gorsze niż w środku, czy z prawej strony.

Tru, nie zwróciłem uwagi na te gwiazdki w LD rogu.

 

P.

[Adam_Jesion]

Jupiter MC 37AM 3.5/135mm + Atik 314E

Zdjęcie Plejad to pełna klatka

 

Uch, to obiektyw? Trochę gorszy temat, bo bardziej skomplikowany (więcej elementów w konstrukcji). Wystarczy, że któraś soczewka jest luźniejsza, albo tak została złożona i dupa. Będzie taki objaw minimalnej idealnej osiowości. Widywałem takie problemy nawet przy L-kach Canona.

[Piotrek L.]

Zaraz będe się znęcał z suwmiarką i mam nadzieje że to gdzieś na adapterach i zobaczymy.

Ciekaw jestem jakie rozbierzności będą już widoczne na zdjęciach?

czy to będzie 0.1mm, czy już przy 0.05 wylezą takie "kwiatki"?

[sumas]

Piotrek, Jupiter to przecież stare ruskie szkiełko i tak dziw, że daje taki obraz.

Podejrzewam, że gwint masz w nim M42, a w kamerze T2, więc już z samej różnicy skoków obu gwintów, będziesz miał, to, o czym Adam już pisał - nierównoległość płaszczyzny ostrzenia i matrycy.

[Iro]

Piotrek, Jupiter to przecież stare ruskie szkiełko i tak dziw, że daje taki obraz.

Podejrzewam, że gwint masz w nim M42, a w kamerze T2, więc już z samej różnicy skoków obu gwintów, będziesz miał, to, o czym Adam już pisał - nierównoległość płaszczyzny ostrzenia i matrycy.

Może i stare, ale obecne obiektywy z tak solidną budową są chyba droższe od samochodów Takiego Jupka można w razie czego zawsze misiowi w paszczę wepchnąć jako blokadę

 

Jupiter to w sumie petzval, czyli z tego co pamiętam to chyba układ 2x2 soczewek i dużo powietrza w środku, więc jak na obiektyw tych szkieł jest bardzo mało. A jak ostrość z aparatem ? Jeżeli jest problem z płaszczyzną w obiektywie, sprawdziłbym mocowanie bagnetu, jest ono wymienne i przykręcane na 3 śrubki.. może w tym miejscu... jest tam potencjał na takie przekoszenie.

 

Istnieje jeszcze jedna opcja... Jak swego czasu serwisowałem swojego Atika 16HR, to wrócił z Portugalii z krzywo włożoną matrycą do kamery W końcu to południe - a im dalej na południe w Europie,...

 

Pozdrawiam

 

Iro

[Piotrek L.]

Chyba znalazłem przyczyne problemów i faktycznie jak napisał Jesion, problemem jest sam obiektyw, ale na szczęście nie optyka, ale mechanika.

Generalnie to obiektyw rozkręciłem, usunąłem stary smar, poregulowałem luzy, dałem nowy smar i solidnie poskręcałem.

Konstrukcja niestety jest taka, że czasem trzeba będzie ściskać obiektyw, tak żeby nie łapał luzów od których gubi płaszczyzne.

Nie porobiłem zdjęć, ale w środku są łącznie dwa elemety z gwintem i jeden z nich łapie luz... No niestety, ruskie niedbalstwo...

Jak znajde troche nieba, to zobaczymy czy sie udało i napisze czy się powiodło.

 

Sumas optycznie ten obiektyw jest naprawde super, tylko ten mój drobniutki pixelek daje czadu

Sam Jupiter (gdyby to niedokładne wykonanie gwintu) jest pancerny.

Poza tym ja mam cały system łączenia tego obiektywu z kamerą i tam odchyłki nie przekraczają 0.04mm.

 

Dzięki za pomoc i rady