Lato na lazurowym wybrzeżu.

[wismat]

Cześć,
 

Ponieważ panuje wszechobecna posucha astrofotograficzna z nielicznymi nocami, które to osobiście przeznaczam na ustawienia nowego setupu, postanowiłem z braku laku zobaczyć co tam słychać u mojej pierwszej poważnej astrofotki. Miało to miejsce nieco ponad półtora roku temu. 
Wiem, że wiele osób na forum nie chętnie patrzy na odświeżane kotlety, ja też bym chciał od października co miesiąc przedstawiać przynajmniej 2 obiekty po 20 / 30 godzin każdy, ale niestety.. z pustego nawet Salomon nie naleje. Może kilka dodatkowych informacji osłodzi temat. Nie jest to naukowe opracowanie pewnych obiektów, a jedynie wyszukane ciekawostki prostego człowieka robiącego po prostu zwykłe zdjęcia nieba

Jeszcze taka dygresja. Zbliżenie na Cyngus Wall i widok tych kolorów natchnął mnie na ten tytuł fotografii. Przypadły mi do gustu te błękity z lazurem zaraz przy słonecznych pyłach. Swoją drogą górna cześć cyngus wall zawsze kojarzyła mi się z 2 rzeczami. Sarah Connor z Terminatora 2, która zostaje zmieciona w pył przy placu zabaw przez falę uderzeniową oraz z Rose wychylającą się na dziobie Titanica Najbardziej pasuje chyba jednak złoty środek.. Rose na dziobie Titanica zmieciona falą uderzeniową

 

 

Może warto zaznaczyć że ten nasz forumowy Amelican tak naprawdę nosi nazwę HII W80. Jest to jeden kompleks, który został przysłonięty dużym obłokiem pyłowym w kształcie odwóconego krzyża, który to z kolei ma oznaczenie LDN 935. Panowie Bally J. i Scoville (w 1980r) uważali W80 za rozszerzającą się powłokę molekularną, obłok rozrywany przez narodzone w nim gwiazdy wczesnego typu. Wielu uczonych szukało jonizujących źródeł W80, ale do niedawna żaden model nie był w 100% potwierdzony. Comeron i Pasquali (w 2005r) wreszcie znaleźli dobrego kandydata dzięki detekcji 2MASS (w przeglądzie 2MASS pokryto obserwacjami 99,998% sfery niebieskiej i zebrano około 25,4 terabajtów danych w postaci ok. 4,1 miliona plików FITS - dane z przeglądu 2MASS są dostępne za darmo w postaci elektronicznej, do pobrania z internetu lub też na 5 dwustronnych płytach DVD, przesyłanych na życzenie)... Wracając do Comeron'a i Pasquall'a - Zaproponowali, że dość ekscytującym źródłem jonizującym jest gwiazda O5V (2MASS J205551.25+435224.6) znajdująca się blisko geometrycznego środka kompleksu. Straižys & Laugalys (w 2008r) zidentyfikowali jeszcze kilka prawdopodobnie bardzo czerwonych gwiazd typu O, które przyczyniają się do jonizacji mgławic Ameryka Północna i Pelikan. Okolice miejsc tych gwiazd pozwoliłem sobie zaznaczyć na moim zdjęciu poniżej. 

 

 

Pierwszy obszar na którym chciałem się skupić to właśnie okolice Cygnus Wall (jak to mój jeszcze celowo nieuświadomiony kolega mawia.. cyganus wall ), a mianowicie Zatoka Meksykańska przy Mgławicy Ameryka. Wziąłem wycinek ze skali 100%, możemy na nim zobaczyć dość ciekawy obiekt. Na pewno na waszych zdjęciach tego obiektu również się znajduje i być może jest bardziej wyróżniający się Okazuje się że ten rejon jest bardzo aktywny jeżeli chodzi o formowanie się gwiazd. Obiekt przy jaśniejszej mgiełce w obłoku molekularnym to obiekt Hebiga-Haro i w sumie tych obiektów jest tam około 40 (mowa tutaj o samej okolicy małego świętego pyłu na moim zdjęciu). Wykazało to szerokokątne badanie obrazowe filtrami interferencyjnymi. W gwoli przypomnienia. Obiekty HH są to aktywne obszary gwiazdo twórcze z charakterystycznym widmem odróżniające je od pozostałych obszarów zjonizowanych pyłów. Obiekty HH wyróżnia wyrzut dżetu plazmy, który dochodzi do prędkości około 1tys km/s - stąd też ich nietypowy kształt.
Jak ktoś ma możliwość fotografii tego obszaru w podczerwieni to zachęcam Ja niby mogę podczerwień zrobić innym zestawem, ale skale mam tam 0,18"/pix więc nie wiem czy coś z tego będzie. Niżej inwert mojego (już złożonego) zdjęcia w kompilacji z teleskopem Subaru. Takie tam.. porównanie 81mm tutki spod miasta z teleskopem o łącznej średnicy 8,3m, który znajduje się na ponad 4100mnpm. Wycinek z Subaru ma ok 6'x10'

 

Niżej identyfikacja obiektów HH w ramieniu LDN935 oraz opis tych obiektów w najciekawszym miejscu Zatoki Meksykańskiej w bazie Simbad. 

https://simbad.u-strasbg.fr/simbad/sim-coo?Radius=1&Radius.unit=arcmin&Coord=20h58m16.5s %2B+43d53m37s

 

Ciągle trwają badania nad ustaleniem liczby obiektów HH w tamtym rejonie. 
Przeciętny przewidywany zasięg większych "przepływów" wynosi około 1′, co przy odległości 550 pc odpowiada ~0,15 pc. Bez ich odpowiednich ruchów raczej trudno jest zidentyfikować źródło każdego z nowych przepływów. Zdjęcia wykonane przez kilka lat mogą ujawnić ogólny ruch obiektów HH, pomagając w identyfikacji ich źródeł. Zrobione zdjęcia obejmują tylko okres od 2002 do 2006 roku i nie wykazują żadnych oznak ruchu właściwego. Na podstawie osiągniętej rozdzielczości 0,20″/pix szacuje się, że prędkości styczne nie mogą być większe niż 120 km s -1 , podając zakładaną odległość. Jest to podobne do typowych prędkości obserwowanych dla przepływów HH.

 

Drugim ciekawym zjawiskiem jest bardziej znany wszystkim obiekt HH555 znajdujący się w Mgławicy Pelikan. Wąskie strumienie gazu i materii, wyrzucane przez nowo narodzoną gwiazdę z prędkością ponad stu na sekundę zderzają się z pobliskim gazem i pyłem w ośrodku międzygwiazdowym, jonizując te pyły, które przez to zaczynają świecić. Dzieje się to w momencie gdy gaz jest podgrzewany przez tarcie, podczas gdy otaczający gaz jest wzbudzany przez wysokoenergetyczne promieniowanie pobliskich gorących gwiazd.
HH 555 jest najwyraźniejszym przykładem obiektu Herbiga-Haro w Mgławicy Pelikan. Z łatwością widzimy dżet wystrzeliwujący z czubka długiego, gęstego słupa pyłowej materii, co wskazuje na obecność niewidocznej protogwiazdy. Owy filar jest utworzony przez promieniowanie ultrafioletowe kilku masywnych gwiazd znajdujących się bliżej środka kadru (głównego zdjęcia). Promieniowanie niszczy otaczającą chmurę molekularną i tylko niektóre gęste skupiska gazu i pyłu, części gęstego i zimnego obłoku molekularnego, przeżywają, by wytworzyć tak długie słupy pyłu. Obiekt Herbiga-Haro 555 znajduje się na czubku jednego z takich filarów.

 

W okolicy Pelikana znajduje się jeszcze kilka obiektów HH (563, 564, 565, 566, 567, 568) ale żaden nie jest tak spektakularny jak HH555.

 

Niżej moje zdjęcie w pełnej skali.

 

William Optics GT81 IV + Flat6AIII z QHY 163M
Baader: Ha (7nm) 71x300sek, SII (7,5nm) 70x300sek, OIII (8nm) 70x300sek


Pogodnych nocy  
 

źródła: aanda.com / wikipedia.org / annesastronomynews.com

Edytowane 6 Kwietnia 2023 przez wismat

[Herbert West]

Kiepska pogoda ma pewne dobre skutki uboczne ;-) Zdjęcie oczywiście bez zarzutu. Opis przeczytałem do kawy i dowiedziałem się wielu nowych rzeczy o tym często fotografowanym, ale sporadycznie opisywanym obszarze nieba. Dzięki!

[wismat]

30 minut temu, Herbert West napisał(a):

Kiepska pogoda ma pewne dobre skutki uboczne 😉 Zdjęcie oczywiście bez zarzutu. Opis przeczytałem do kawy i dowiedziałem się wielu nowych rzeczy o tym często fotografowanym, ale sporadycznie opisywanym obszarze nieba. Dzięki!

To fakt, obiekt dość popularny i łatwy w obróbce. Pewnie to też było moim wyznacznikiem po skompletowaniu zestawu stricte pod astrofotografię  
No ale tak jak już kiedyś wspomniałem, zaczynając robić zdjęcia nieba dla mnie każdy obiekt był traktowany zero-jedynkowo. Albo go już robiłem albo nie  Kompletnie nie przejmowałem się (i dalej się nie przejmuję) tym że coś jest często przez innych fotografowane. Dzięki temu mogę coś przedstawić po mojemu, być może w świetlne w którym jeszcze obiekt nie był prezentowany. Jakiś czas temu zauważyłem (aczkolwiek zawsze szukałem jakiś smaczków), że dość fajnie jest wiedzieć co się fotografuje i nie chodzi tu o samą nazwę obiektu. np niegdyś robiąc kijanki i płonącą gwiazdę dowiedziałem się że AE Aurigae powstała w gromadzie Trapez w samym środku M42 i mknie przez kosmos z prędkością 200km/s. Zupełnie inaczej się patrzy na zdjęcie niż w przypadku opisu "Mgławica Kijanki i Mgławica Płonąca Gwiazda - trochę walki z obróbką ale się udało, zapraszam".
A na egzotyki przyjdzie jeszcze czas  Póki co w planach mam dość "standardowe" obiekty których jeszcze (z racji niskiego stażu) nie robiłem. One na pewno też mają w sobie wiele ciekawostek do przedstawienia

[Herbert West]

2 hours ago, wismat said:

Jakiś czas temu zauważyłem (aczkolwiek zawsze szukałem jakiś smaczków), że dość fajnie jest wiedzieć co się fotografuje i nie chodzi tu o samą nazwę obiektu.

 

[Maetrik]

Bardzo mi się podoba

Perfekcyjnie rozegrałeś kolorki, jak i ciemne rejony w (spodobało mi się, kiedyś @_Spirit_ tak to nazwał) "frywolnej pannie" i okolicach - fajnie widać, że sporo tam się też dzieje.

No i dzięki za fajny opis "do kawki" - miło dowiedzieć się czegoś nowego o niby tak "oklepanym" obiekcie

 

 

[diver]

Obrazek ładnie wysublimowany no i dzięki za lekturę.

Tylko główne bohaterki opowieści (czyli gwiazdki) trochę schowałeś.

 

[wismat]

8 godzin temu, diver napisał(a):

Obrazek ładnie wysublimowany no i dzięki za lekturę.

Tylko główne bohaterki opowieści (czyli gwiazdki) trochę schowałeś.

 

Dzięki! Odnośnie gwiazd to na miniaturze też mam takie wrażenie, ale ja robię zdjęcie dla skali 100% a tam to nieco inaczej wygląda. Przynajmniej wg mnie  

[Mariusz Świętnicki]

Świetnie opracowany materiał, technicznie i merytorycznie. Gratuluję !

[Pyzik]

Cudownie zbalansowane kolory i kadr tworzą bardzo spójny i wciągający przekaz. Śliczne.