misiekc

Flattener bedzie i tak potrzebny, niezaleznie od dokonanego wyboru (bo jak rozumiem teleskopy typu Tak FSQ nie wchodza w gre). Krzywizna pola, ktora koryguje flattener zalezy niemal wylacznie od ogniskowej a nie od ilosci i rodzaju szkla z ktorego wykonany jest obiektyw. Resumujac krzywizna pola Meade 80 ED i TMB 80 bedzie praktycznie taka sama.

http://www.buytelescopes.com/product.asp?m...mp;display=info Napisali Air-spaced.

Ciekawe czy zalapiemy sie na tego samego product run'a

Rzeczywiscie to jest to samo rozwiazanie. Jak widac jestem pol roku za Philipsem . Pamietam, ze nawet czytalem tamten watek, jednak szybko o nim zapomnialem, glownie dlatego ze nie planuje zakupu montazu za kilkadziesiat tysiecy euro. Natomiast za kilka tysiecy - kto wie... .

Im dluzej mysle o modelu sprzedazy AP tym bardziej mi sie on podoba. Czlowiek zapisuje sie na liste i ma spokojne kilka lat na przemyslenia i skladanie kasy. Jesli przez ten czas mu nie przejdzie to kupuje super montaz. A jesli przejdzie, to odlozone pieniadze raczej nie beda problemem. Czyzbys Jacku byl na tej liscie?

Czytajac sobie w internecie o montazach do astrofotografii natknalem sie na nastepujaca strone: http://www.astrosysteme.at/eng/montierung.html (warto zajrzec tez do pdf'a tam umieszczonego). Prezentowany tam montaz znajduje sie w klasie porownywalnej z wiekszymi AP i Paramount ME. Pisze o nim jednak ze wzgledu na ciekawe rozwiazanie techniczne likwidujace w zasadzie blad okresowy. Otoz w montazu zainstalowano bardzo czule encodery, ktore z duza dokladnoscia mierza predkosc ruchu glowicy. Jesli jest ona za duza (w skutek niedokladnosci mechanicznych w wykonaniu elementow przenoszacych naped), to silniki napedzajace montaz automatycznie zwalniaja i odwrotnie. Cos w rodzaju guidingu wykonywanym na poziomie mechaniki montazu. Producent twierdzi, ze takie rozwiazanie zapewnia dokladnosc prowadzenia na poziomie kilku dziesiatych czesci sekundy katowej (0,2 - 0,4). Co wiecej w przyszlym roku ma zostac wprowadzony do produkcji montaz o nosnosci 20 kg i cenie 5000 Euro. Jesli zapewnienia producenta zostana poparte odczuciami uzytkownikow tomoim zdaniem moze to byc ciekawa alternatywa dla EM-200 czy AP Mach1 GTO.

Tak tylko w kwestiach porzadkowych. Sinus i cosinus to funkcje matematyczne i sa niezalezne od metryki. W kazdej metryce wiec sin^2 a + cos^2 a = 1 (rozumiem, ze z ta zmiana a i b to zwykla literowka). Natomiast tutaj chodzi o cos innego. Zwykle obroty w przestrzeni Euklidesowej sa realizowane wlasnie za pomoca funkcji sin i cos. Np. majac punkt o wspolrzednych (x, y) i obracajac go w okol osi umieszczonej w punkcie (0, 0) o kat a otrzymamy punkt (x cos a + y sin a, -x sin a + y cos a). Natomiast obrot w przestrzeni Minkowskiego pomiedzy wymiarami przestrzennymi i czasowymi odbywa sie wlasnie z wykorzystaniem sinusa hiperbolicznego i cosinusa hiperbolicznego, a same wzory sa niemal identyczne jak dla podanego przykladu. Stad tez bierze sie okreslenie czasoprzestrzen - wymiary przestrzenne i czas mozemy mieszac ze soba (obracac obiekty w czasoprzestrzeni). Dlatego nie ma pojecia czy jednoczesnosci zjawisk, czy tez zjawisk zachadzacych w tym samym miejscu - bo po obrocie (czyli w innym ukladzie odniesienia) okaze sie, te zjawiska nie beda zachodzily jednoczesnie czy tez w tym samym miejscu. Jesli natomiast dwa zjawiska zajda w tym samym miejscu i czasie to oczywiscie zaden obrot tego nie zmieni. Ori, zainstaluj Jave (http://www.java.com)

Tak w kontekscie tych wielu wymiarow. Kiedys napisalem sobie program, o ktorym nieco wiecej jest tu . Zainteresowanych zapraszam do zabawy. Edit: poprawilem linka: nie wiem czemu to forum tlumaczy slowa "a s t r o m a n i a k . p l" na "astrokrak.pl/forum". Musialem wpisac te spacje bo by mi przetlumaczylo

Mniejsza rozszerzalnosc cieplna - wiec mniejsze zmiany punktu ostrosci podczas fotografowania.

Zewnetrzny focuser wraz z nasadka katowa i bino z para okularow moga znacznie przesunac srodek ciezkosci. Prawdopodobnie bedziesz musial przesunac lub wymienic dovetail'a.

6, 7, 17, 18, 20. Gratulacje dla wszyskich autorow!

Darek B. ma swoje tranzyty z Giewontem, a Krakusy maja swoje...

Tu nie ma sie co zgadzac lub nie. Zrob eksperyment, o ktorym pisalem to sam zobaczysz i pewnie zrozumiesz skad bierze sie ta roznica cisnienia, ktora jest wg Ciebie glownym czynnikiem.

Przedmowcy powiedzieli juz prawie wszystko. Ja dodam jeszcze, ze istotna role w kwestii powstania tzw. cugu odgrywa wiatr. Kto nie wierzy niech, postara sie wykonac prosty eksperyment. Prosze weziac sobie kartke i trzymajac ja za krotszy koniec przylozyc ja poziomo do twarzy ponizej lini ust. Dalszy koniec kartki opadnie pod wplywem grawitacji - oczywiste. A teraz prosze dmuchnac...

Kąt (obszar nieba) rejestrowany na powierzchni jednego piksela to: rozmiar pixela / ogniskowa teleskopu. Jesli rozmiar pixksela i ogniskowa zostana wyrazone w tych samych jednostkach to wartosc kąta otrzymamy w radianach, a jeden radian to 206 265 sekund kątowych. We wzorze podajacym wynik w sekundach na pixel zamiast tej liczby jest uzyty wspolczynnik 1000 razy mniejszy, bo rozmiar pixela ma byc podawany w jednostkach tysiac razy mniejszych. A co do samych rozdzielczosci to wartosc wyliczona ze wzoru dla guidera i teleskopu powinna byc porownywalna, zeby guider widzial mniej wiecej takie same bledy pracy montazu jak sesor rejestrujacy obraz. Jesli guider bedzie mial za mala rozdzielczosc to nie zauwazy przesuniecia obrazu, ktore bedzie istotne dla rejestratora wiec nie bedzie mogl odpowiednio skorygowac pracy montazu. Jesli rozdzielczosc bedzie za duza, to guider bedzie walczyl z przesunieciami, ktore i tak nie zostalyby zarejestrowane, bo beda sie miescic w obszarze jednego pixela rejestratora.

Ja kupilem zamiennik standardowego regulatora ostrosci z redukcja 1/10: Nie jest to tak dobre rozwiazanie jak dodatkowy wyciag, poniewaz nie rozwiazuje problemow typu "mirror shift" jednak jego zaleta jest to, ze nie zwieksza wagi teleskopu ani polozenia srodka ciezkosci, a co najwazniejsze nie trzeba tez go ciagle przykrecac i odkrecac

Montaz wydoli. Moim zdaniem do obserwacji wizualnych to nawet jedno z bardziej optymalnych rozwiazan. Co do astrofotografii dlugoczasowej to raczej nie tym teleskopem, choc oczywiscie wszystko zalezy od efektow, ktore chcesz uzyskac i czasu, ktory chcesz na to poswiecic. Osobiscie nie polecalbym tego montazu do astrofotografii teleskopami/obiektywami o ogniskowej dluzszej niz 500 mm. Odpowiednikiem LXD-75 jest Celestronowy CG-5. Nieco wyzsza/drozsza klasa to HEQ5, choc w mojej opini on tez bedzie za slaby do fotografii Synta 10".

Moim zdaniem 450D ma potencjalne zalety w astrofotografii. Sa to przede wszystkim: - 14 bitowy przetwornik analogowo-cyfrowy (w 350 D 12b bit), czyli zamiast 4 tys. poziomow jasnosci jest 16 tys. Przydaje sie to np. przy wyciaganiu detali za pomoca krzywych lub poziomow. - tryb live view, ktory prawdopodobnie znacznie ulatwi ustawienie ostrosci. Potencjalne wady to przede wszystkim obawa o wyzszy poziom szumow ze wzgledu na wieksza gestosc pixeli. Niestety ten aparat dopiero wchodzi na rynek, wiec powyzsze zestawienie opiera sie wylacznie na danych technicznych. Pewnie za pol roku niektorzy beda mogli cos wiecej napisac na bazie swoich doswiadczen.

Megrez 90 to dublet podobnie jak rowniez stosunkowo tani Megrez 110. Tak w ogole to chyba WO nie ma juz w ofercie 80/480. Moze przeniesc te posty z watku sprzedazowego, choc z drugiej strony sprzedajacy ma ciagle watek na topie

Szczerze mowiac myslalem, ze w obu kamerkach jest ten sam efekt wlasnie ze wzgledu na odczyt matrycy z przeplotem. Tak wiec dzieki za wyjasnienia .

Jacku, do planet istotnie jej nie uzywalem bo oprocz niej (DSI Pro) mam jeszcze LPI. Natomiast efekt o ktorym pisalem, przynajmniej na moim egzemplazu, wystepowal. Nieco podobne zjawisko zauwazylem na zdjeciu Saturna (pierwsze po lewej) w jednym z pierwszych linkow z googla dla pytania "meade dsi for planets"

Wyniki z DSI beda gorsze. DSI nie odczytuje obrazu z calej matrycy na raz tylko na zmiane parzyste i nieparzyste wiersze. Z tego powodu obraz planety moze wygladac troche jak pociety na waskie paski (ze wzgledu na nieco inny, efektywny czas naswietlania wierszy matrycy). Przy obiektach DS to nie ma znaczenia, gdyz czas naswietlania jest dlugi. Przy planetach, gdzie stosuje sie krotkie ekspozycje to juz widac. Dodatkowo mam wrazenie, ze zastosowany w DSI sposob odczytu jest takze wolniejszy - stad mniejsza liczba klatek, ktora moze byc nagrana w tym samym czasie. Wracajac do tematu rada Sumasa jest sensowna. Niemniej w moim odczuciu webkamerka to taka sama slepa uliczka jak LPI. Obie nadaja sie do planet i w zasadzie z pewnym bolem do guiding'u. Natomiast webkamerki w Polsce sa wyraznie tansze. Z drugiej strony na stronie DO wlasnie zobaczylem cos takiego http://deltaoptical.pl/deltasklep/shopping...=pl&cur=PLN . Moze to bedzie optymalne rozwiazanie na poczatek?

Do planet mozesz kupic np. Meade LPI lub Celestron NexImage. Maja ta przewage nad webkamerkami, ze od razu pauja do wyciagu w teleskopie i zawieraja dedykowane do astrofotografii oprogramowanie. Moim zdaniem nie warto przerabiac webkamerki na dlugie czasy, ale moze dlatego tak uwazam, ze reczne wykonanie tej przerobki kosztowaloby mnie wiecej (liczac czas oraz uzyte i potencjalnie zniszczone materialy) niz zakup dedykowanej kamerki. Z drugiej strony, patrzac na aktualne ceny takich kamerek u polskich dystrybutorow, uwazam, ze najtanszym rozwiazaniem do fotografii dlugoczasowej jest Canon 350D.

Oczywiscie, ze nie jest. Na poczatku bedziesz zadowolony, ze w ogole cos widac. Potem jak zaczniesz dokladniej zwracac uwage na to jak widac, to zaczniesz myslec o darkach, troche pozniej o flatach a na samym koncu o biasach, ktore w mojej opinii nie maja znaczenia dla Canonowcow.

Spojrz na aparat od gory. Po lewej stronie znajdziesz na obudowie znaczek, przypominajacy Saturna . Z tego co slyszalem, wlasnie on pokazuje plaszczyzne matrycy.