Grzędziel

Jeśli chodzi o bardzo precyzyjne pomiary tranzytów to z pewnością masz rację. Nigdy takich obserwacji nie robiłem -wiem, że wymagania są tu najwyższe. To co napisałem opieram wyłącznie na własnych doświadczeniach obserwacji "zwykłych" gwiazd zmiennych. Pracując z przyzwoitym guidingiem (brak dryfu), z ditheringiem i bez guidingu (spory dryf) błąd pomiaru miałem podobny. Napisałem to wyłącznie dla tego, żeby początkujących nie zniechęcać nadmiarem wymagań, bo i najprostszymi metodami można bardzo przyzwoitą fotometrię zrobić. ps Dzięki za podlinkowany ciekawy materiał.

Myślę, że @LibMar podchodzi zbyt rygorystycznie jeśli chodzi o wymagania stawiane początkującemu. Kiedyś sporo zajmowałem się fotometrią. Ważne jest, żeby dobrać takie czasy naświetlania klatek, aby gwiazdy nie były przepalone, czyli pixele ze środka obrazu mierzonych gwiazd miały adu mniejsze niż 65k, optymalnie ok. 40k. Jeśli obserwowałem bardzo jasne gwiazdy stosowałem po prostu bardzo krótkie czasy naświetlania. To czy obraz był bardziej czy mniej ostry ma mniejsze znaczenie. Dla słabszych gwiazd ostrość ustawiałem dobrą, dla jasnych gwiazd lepiej lekko rozogniskować, bo wówczas sygnał rozlewa się na więcej pixeli i studnia tak szybko się nie wypełnia. Generalna zasada -im więcej sygnału (nieprzepalonego) złapiesz tym pomiar będzie dokładniejszy. Ustawienie na biegun lunetką w zupełności wystarczy. Dryf czy gorszy guiding nie są problemem. Dla zmniejszenia błędów pomiarów obowiązkowa jest kalibracja. Dla zachęty poczytaj, tutaj opisałem kilka wyników moich obserwacji. Spróbuj swoich sił, gorąco zachęcam, to wciąga.

Fajny detal, jest moc w setupie. Szkoda, że bez gwiazd, ale dobrze, że chociaż spajki zostały.

Dobra robota, szacunek i gratulacje!

Myślę, że dla higieny psychicznej lepiej zostawić już tą fotkę, zebrać lepszy materiał, z lepiej ustawioną ostrością, lepiej skolimowanym teleskopem i spokojnie podejść do obróbki.

Super!

Wiedziałem, że wrócisz.

Cicho!!! Nie zapeszaj, będzie dobrze.

Każdy po kolei podchodził i mówił: O k..... wreszcie ja podszedłem, patrze i mówię: O k..... I nie było to przekleństwo, była to najwyższa forma okazania zachwytu.

Marcin, nigdy nie zapomnę jak pierwszy raz pokazałeś ją dawno temu w Stężnicy. Oglądaliśmy wtedy w dzień konie na przeciwległym zboczu. To był dla mnie i chyba dla wszystkich szok - tak fenomenalnego obrazu nigdy nie widziałem. (info dla niewtajemniczonych: WX to najwyższej światowej klasy lornetka)

Mam TS APO 130 ten model. Wg mnie spełnia kryteria "porządnego", stan bez zarzutu /sklepowy/. Leży od 4 lat w szafie, bo kupiłem większy. Używałem go do astrofotografii, a ostatnio trochę do wizuala. Możemy pogadać.

Dzięki Maćku Dziękuję Sławek. Dziękuję Piotrze, mam takie plany. Już za miesiąc znowu strzelam w Barnarda. Racja Marcin, już to mam za sobą. Syn nawet doktorat z astrofizyki obronił, ale to teoretyk, nawet nie wie z której strony się w teleskop patrzy. Dzięki Marek, tu faktycznie pomysł i wytrwałość się liczy. Dzięki Gabriel. Z Arkturem będzie trudniej bo jego blask zasłania wszystkie gwiazdki odniesienia w pobliżu.

Dzięki, oczywiście moja pomyłka, już poprawiam.

I animacja ilustrująca jej wędrówkę

Swoją sławę Gwiazda Barnarda zawdzięcza największemu ruchowi własnemu ze wszystkich znanych nam gwiazd. Wynosi on 10,4"/rok. Znajdziemy ją w gwiazdozbiorze Wężownika. Jest od nas oddalona o 5,96 ly. To bardzo stary biały (edit -czerwony) karzeł typu widmowego M. Jej jasność obserwowana wynosi 9,51 mag. W 1988 roku zaobserwowano jej rozbłysk i została zakwalifikowana jako zmienna rozbłyskowa V2500 Oph. Jest też bardzo mała (promień porównywalny ze średnicą Jowisza) i ciemna. Słońce obserwowane z tej odległości miało by jasność 1,14 mag. Od 2015 roku w końcu czerwca fotografuję ją rejestrując przesunięcie: 2015 2016 2017 2018 2019 2020 2021

Dlatego twierdzę, że wymóg 20 postów jest bardzo niski. Jeśli byłoby min. 200 z pewnością nikomu nie chciałoby się ich na siłę nabijać. Wówczas forum byłoby bardziej merytoryczne a mniej handlowe.

Astropolis to forum zrzeszające pasjonatów astronomii, a nie portal handlowy/komercyjny. Wymóg 20 postów jest jak najbardziej słuszny (osobiście uważam, że i tak ten próg jest bardzo niski). Dzięki temu zmniejsza się ilość treści stricte ogłoszeniowych na rzecz treści bardziej interesujących pod względem merytorycznym. Oczywiście masz rację, że nie zapobiega to oszustwom. Jak ktoś bardzo chce to i tak znajdzie sposób, aby działać nieuczciwie. Istnienie giełdy na Astropolis rozumiem jako formę pomocy w pozyskiwaniu lub sprzedaży sprzętu astronomicznego adresowaną wyłącznie do aktywnych użytkowników. Pozostali mogą przecież korzystać z ogólnie dostępnych internetowych platform handlowych.

Nie, nie wszystkie, to raczej wyjątek. Gromady kuliste powstały podobnie jak galaktyki w procesie kondensacji materii w okresie formowania się Wszechświata jaki dziś znamy. Tak więc powstawały niejako równolegle z galaktykami jako obiekty mniejsze i grawitacyjnie z nimi związane.

NGC 2419 to gromada kulista znajdująca się na dalekich peryferiach Drogi Mlecznej. Prawdopodobnie jest to pozostałość jądra innej karłowatej galaktyki. Zawiera ok. 900 000 gwiazd, świeci z jasnością 10,5 mag w gwiazdozbiorze Rysia. Zdjęcie wymęczone z miasta. setup: CFF APO 140 f/4,9; AZ-EQ6; Atik One 9; L: 255x60 sek. RGB 21x180 sek.

Nie podałeś jakim dysponujesz setupem, a od tego sporo zależy. Jeśli jesteś uzależniony od prądu, to celuj w wyższe deklinacje, z ich widocznością nie ma problemu.

Gwiazdki ładne w całym polu, kolimacja zakończona sukcesem

O, fajna ciekawostka. Jak wrócę do domu to sprawdzę jak świeci w kanale R, czy w ogóle ją w tym paśmie widać.

Dzięki, zauważyłem, że często mi się to zdarza -wniosek z tego, że muszę skalibrować monitor, bo ja tego nie widzę. Zdjąłem odrobinę niebieskiego i podmieniłem fotkę.

Piękne fotki, a ta szlachetna dokładnie taka jakie uwielbiam.

NGC 4647 to urokliwa galaktyka (12,50 mag.) obok znacznie jaśniejszej M 60 (9,80 mag.) Wisienką na torcie jest jasna supernowa (to ta gwiazdka pomiędzy nimi). Marzyło mi się zrobienie dobrego zdjęcia tych galaktyk. Niestety z braku możliwości wyjazdu pod ciemne niebo wymęczyłem je przez ostatnie 2 noce z miasta. Tło było tak jasne (Księżyc w pobliżu), że ekspozycje 60 sek. luminancji to było i tak za dużo. Wyszło jak widać, ale pamiątkę po jasnej supernowej mam. setup: CFF 140; AZ-EQ6; Atik One 9: L: 216x60 sek. RGB: 12x180 sek.