ryszardo

Meade już w latach dziewięćdziesiątych produkował różne kamerki z chłodzeniem, w tym wyspecjalizowane autoguidery. Później nastąpiła era DSI, jako alternatywa dla droższych kamer SBIGa i innych. Rzeczywiście ciekawe, jaki będzie teraz ich ruch.

Ach i znowu perfekcja i radość z oglądania. Basen Mare Serenitatis, subtelnie pofałdowany to piękny obszar Księżyca. W miarę, jak w moim posiadaniu znajdowały się coraz większe teleskopy - przybywało tych szczegółów. Zwłaszcza obszar krateru Linne, z towarzyszącymi mu małymi kraterkami, był dla mnie szczególnie tajemniczy. Lemarc! - jak oglądam Twoje fotografie - przypominają mi się najpiękniejsze chwile, jakie spędziłem przy teleskopie. Przecież uprawiamy astronomię amatorską własnie dla tych szczególnych doznań, nieraz bardzo wzniosłych i bardzo ważnych. Pozdrawiam! Ryszard

To jest zupełnie godny pozazdroszczenia kawałek nieboskłonu! A jak u Ciebie z LP i zasięgiem? Pozdrawiam! Edit: Gratuluję kopuły!!!

Ha! - dobre zdjęcie. Gratulacje!

Lemarc-genialnie! Ale seeing był rzeczywiście rewelacyjny - oglądałem to wszystko "na żywo" przez 12". Gratuluję! ( ach, zaczynam sobie powoli wyobrażać ATLAS!!!)

Długotrwały brak dobrej pogody zaowocował u mnie jakąś taką depresją jesienną - brak widoku rozgwieżdzonego nieba dołuje. No ale ostatnia noc... Tak ok. 21 wiatr rozwiał ostatnie chmury i chociaż zimno było jak diabli - prawie całą noc spędziłem na moim tarasie- obserwatorium. Im było później- tym lepiej. Zanim jeszcze Księżyc podźwignął się znacząco, wykorzystywałem potencjał 12" Newtona i krytalicznie czystego nieba. Oceniam zasięg (gołym okiem) na 5.8 -6.0 magnitudo!. Nie jest jeszcze źle! Nie muszę dodawać, że widoki DS-ów były przepyszne. No, a potem Księżyc i Saturn. Zapakowałem 375x i obraz był nieruchomy! Ok 2 w nocy przejrzystość powietrza była tak dobra, że spokojnie obserwowałem Preaseppe - tuż obok Księżyca. Nad ranem Saturn, ale seeing już był nieco gorszy. Oby takie noce zdarzały się częściej! Pozdrawiam! P.S. Z niecierpliwścią czekam na nowe publikacje naszych astrofotografów!

Przeczytałem obydwa wątki i przypomniała mi się pewna historia. Jechałem kiedyś w nocy samochodem z moim znajomym ( którego zresztą nie podejrzewałem o zainteresowania astronomią). Ponieważ droga była długa - zatrzymaliśmy się na leśnym parkingu. Po chwili akomodacji, ukazało się wspaniałe, rozgwieżdzone niebo, z gatunku takich, co to się rzadko w Polsce zdarzają. Znajomy sięgnął do kieszeni marynarki mówiąc - zawsze to wożę ze sobą i wyciągnął...rosyjską lunetkę, taką z bazaru, rozkładaną teleskopowo (!). Miała średnicę 50mm, szklany obiektyw...no i na tym czarnym niebie było całkiem, całkiem nieźle!. Oczywiście to ekstremalne przegięcie - ale byłem zaskoczony widokami, no i całym tym zdarzeniem

Bardzo, bardzo przyzwoite zdjęcia! Jakiego okularu używałeś? Pozdrawiam.

Zbignieww, ależ skądże, nie poczułem się urażony! Rzeczywiście - realistycznie opisujesz tamte czasy...Jednak trochę szkoda, że kolejno marnowano potencjał i technologie w przemyśle lotniczym, elektronicznym itd. Na przełomie lat 50-60 XXw w niektórych dziedzinach nie odstawaliśmy tak bardzo, przynajmniej w sferze badań i jednostkowych aplikacji, a często także produkcji - np. półprzewodniki, lasery, technologie obróbki aluminium itp. W przemyśle lotniczym było podobnie jak z tymi nieszczęsnymi rakietami. Powstał dobry jak na owe czasy samolot TS-11 "ISKRA" ( eksploatowany do dzisiaj!) i wojsko zamówiło u T.Sołtyka szkolny samolot ponaddźwiękowy. Powstał kompletny projekt, zbudowano prototyp i... było jak wyżej. (Ten samolot nazwano TS-16 "GROT"). W tym czasie odebrano nam licencję na przygotowywaną produkcję w kraju samolotu MiG-21. (produkowała Czechosłowacja). Ówczesny dowódca Wojsk Lotniczych gen. Frey-Bielecki dążył wobec tego do opracowania polskiego bojowego samolotu ponadźwiękowego- ze skutkiem jak wyżej. W żadnym z tych przypadków przeszkodą nie był brak myśli technicznej, ani nawet pieniędzy. Aż w końcu, okazało się, że straciliśmy kontakt technologiczny...W latach 70-tych do Instytutu Lotnictwa dostarczono, zdobyty w Wietnamie (!) nieuszkodzony, sprawny samolot myśliwski F -5 ( oferowany przez USA sojusznikom pod nazwą "Freedom Fighter"). Armia Wietnamu zamówiła w IL opracowanie modernizacji tego samolotu tak, aby można było stosować uzbrojenie produkowane w krajach UW. Niestety, skok technologiczny za którym nie nadążaliśmy był już tak duży, że w IL nie sposób było nawet dobrać narzędzi do technologicznego demontażu tego samolotu. ( stopy z jakich był wykonany nie poddawały się obróbce). Nie udało się wykonać zamówienia!. Co do SCUDów. Mieliśmy - fakt. Iran też zbudował rakietę nośną na bazieSCUDa-fakt. Ale przede wszystkim protoplastą SCUDa była...V-2!. To V-2 otworzyła na drogę w kosmos... P.S Historia polskich SCUDów nie jest do końca jasna. Były w służbie do końca 80-tych, przy czym starano się zakupić do nich radzieckie głowice paliwowo-powietrzne. Jednak do transakcji nie doszło ( ze względów jak wyżej). Za to produkcję bomb paliwowo- powietrznych (kryptonim "Tejsy") do samolotów SU-22M4 uruchomiono w Polsce. Nie można więc z cała pewnością wykluczyć, że próbowano też coś zrobić ze SCUDami...

Program rakiet meteorologicznych był "odpryskiem" dużego programu rakietowego prowadzonego w Instytucie Lotnictwa. Nie ma co ironizować o " Syrence 105 na Księżycu". Przecież nie o to chodziło. Rakieta nośna zdolna do umieszczenia niewielkiego satelity była w zasięgu możliwości IL i taki program był rozważany. Nie było po prostu poparcia politycznego, a więc i pieniędzy. Być może ten brak poparcia wynikał także ze zwykłego braku wiary w możliwości polskich inżynierów, niestety. No to jeszce o tej "Syrence" - a jakie samochody produkowane były w ZSSR?. Mimo to z załogowymi lotami kosmicznymi sobie radzili. Zresztą "Syrenka" to też efekt braku wiary i priorytetów. Jestem przekonany, że nie wszystko w Polsce jest do bani. Zbignieww, spójrz na źródło jakie cytowałem. "Nauka" jest kwartalnikiem PAN, a autorzy tego artykułu to wybitni polscy specjaliści, m.in. wieloletni dyrektor CBK. Pozdrawiam.

Cóż, jeśli zrealizowne zostaną projekty kosmicznych teleskopów z syntezą apertury, to będziemy mieli niedługo zdjęcie powierzchni tych planet ( czy raczej atmosfer)!

Wiele było na ten temat domysłów, ale teraz fakt ten potwierdza publikacja w kwartalniku "Nauka" nr 3/2008. Zacytuję fragment artykułu ("Udział Polski w badaniach kosmicznych" aut. Piotr Wolański, Marek Banaszkiewicz, Zbigniew Kłos et al.) .." W latach sześćdziesiątych ubiegłego wieku w Instytucie Lotnictwa intensywnie rozwijano techniki rakietowe. Zostały opracowane balistyczne i przeciwpancerne pociski rakietowe. Niewiele osób wie, że w tym czasie mogła być zbudowana w Polsce rakieta kosmiczna oparta na podstawie opracowanych pocisków rakietowych. Polska mogła stać się trzecim krajem, który za pomocą własnej rakiety mógł wysłać w kosmos sztucznego satelitę ziemi. Nie było takiej woli politycznej, program rakietowy w większości został zamknięty..." I dalej.." Badania nad technikami rakietowymi ( w tym meteorologicznymi - przyp. mój) zostały w Polsce przerwane na polecenie ZSRR..".. Kiedyś czytałem, chyba w Postępach Astronomii, że cała dokumentacja dotycząca technologii paliw rakietowych została z tych samych powodów starannie zniszczona. No comments...

No cóz, dwa lotniskowce z F-35 to potęga. Podobno były plany zastapienia polskich SU-22M4 i MiG-29 tymi samolotami...Ciekawe, czy na planach się skończy. Czytałem o tym kiedyś w prasie.

Nie rozbierałbym kamerki. Ma wydajny radiator, więc cold box będzie dużo bardziej eleganckim i też skutecznym rozwiązaniem. Ponadto- zmieszczą się różne "patenty"na osiadanie wody.

Dodanie chłodzenia oraz stabilizatora temperatury jest w przypadku tej kamerki niezwykle kuszące. I jeszcze koło filtrowe ATiKA ( chyba się nie pogryzą? ) i mamy całkiem funkcjonalny zestaw za naprawdę niewielkie pieniądze. Jak pokazał piotrs - mozliwości kamerki z jej oprogramowaniem są duże. Zestaw TecCooling wyglada dość prosto. Ja zaprojektowałem "cold box" na dwa ogniwa peltiera - stabilizowany. Ponieważ mam dosyć skonkretyzowane plany obserwacyjne, zaprojektowałem tez specjalny "nosek" z filtrami, zapobiegający też tworzeniu się rosy. Poza tym, zawsze lubiłem trochę ATM. Zobaczymy.

Zatoka Tęczy - jeden z najpiękniejszych "zakamarków" Księżyca!. I ładnie naszkicowany - chociaż 12" Newtonem widziałem wielokrotnie wiele, wiele więcej szczegółów...Ale klimat oddałeś rewelacyjnie. Wiem jakie to trudne, sam wielokrotnie próbowałem... Gratuluję!

Konkurencja ze strony ATIiKa spowodowała obniżenie ceny kamerki Meade DSI III Pro!. W USA oferowana jest obecnie w cenie 799$ razem z zestawem filtrów LRGB "Meade. Wydaje się, że jest to w tej chwili bardzo atrakcyjna propozycja ( na razie do końca grudnia...potem będzie taniej???). Kamerka nie ma wprawdzie aktywnego chłodzenia, ale ma termometr i tworzy biblioteki darków. Kiedyś planowałem zakup DSI II i nawet zebrałem części do wykonania "cold box'u" do niej. No i teraz znowu się zastanawiam, a może jednak spróbować (tanim kosztem stosunkowo) skonstruować taki zestaw...

Zdjęcie przypomina nieco prace naszych forumowiczów, tylko jest troche gorsze technicznie - pojechane, mało kontrastowe , nie odjete darki i flaty.(nie podzielone ).itp... Pozdrawiam!

Przyłączam się do gratulacji! Fajnie, że to wszystko działa i daje tyle radości, no i efekty pewnie będą coraz lepsze. Pozdrawiam!

Moi "faworyci"? Cóż, tak jak je zapamiętałem w "kolejności" mojego odkrywania Księżyca - jeszcze za pomocą lunetki ze szkieł okularowych (ale D=50mm, f=4000mm!), wszystkie piękne i równorzędne Basen Mare Crisium Petavius, Langrenus Janssen i okolice Theophilus, Cyrillus, Catharina Hyginus i okolica Tycho ( w pełni!) Clavius "trzej panowie A" no i tak dalej w miarę jak Księżyca przybywa, przecież wszyscy to znamy i kochamy!!! ( więc nie przedłużam) Księżyc jest piękny.

Coś słyszałem o sukcesie? Pozdrawiam!

Aaaa i jeszcze jedno: montaże o maksymalnie dużym PE, przy własciwym ustawieniu siatki dyfrakcyjnej, całkiem dobrze się nadają...

Spetrograf aperturowy (obiektywowy) Drapera zamocowany był na refraktorze Petzvala o srednicy 200mm. ( Ten refraktor, chyba w 1948r przekazany został do obserwatorium w Piwnicach i jest tam do dzisiaj..). Widma gwiazd rejestrowane były za pomocą stosunkowo mało czułych klisz szklanych. Obecnie mamy do dyspozycji łatwo dostepne i niedrogie refraktory Petzvala o srednicach 127 i 152mm i światłosile jak u Drapera. A przy tym mamy o wieeele czulsze detektory. Gorzej z sietką dyfrakcyjną. Mam pewną koncepcję, do przedyskutowania. Miałem okazję zapoznać się ( jako laik)z technologiami stosowanymi przy produkcji płyt CD (DVD). Jak wiadomo, płyty takie wytwarzane są metodą wtrysku na bardzo precyzyjnych matrycach. Technologia wytwarzania tych matryc (tzw. mastering) jest wystarczająco dokładna dla wytworzenia siatki dyfrakcyjnej o średnicy 5". ( A w przypadku technologii blue ray - jeszcze większa). Na pewno taka siatka będzie lepsza niż u Drapera!. Materiałem jest poliwęglan, ale stosowana meoda wtrysku i jego parametry zapewniają wystarczającą dokładność powierzchni, zwłaszcza biorąc pod uwagę, że poliwęglan jest "low dyspersion"!. Chyba miałbym z kim porozmawiać na temat wytworzenia takiej matrycy i jakiejś serii siatek. Trzeba tylko ustalić optymalną dla nas dyspersję ( w przeliczeniu na linie/mm). Pozdrawiam

O ile mnie pamięć nie myli, to pod pojęciem "wszechświaty równoległe", w popularnej literaturze występują zarówno obiekty związane z pewną interpretacją mechaniki kwantowej jak i będące konsekwencją stosowania różnych teorii inflacyjnych. Należy to rozróżniać. Tej książki Micho Kaku nie znam - ale chętnie przeczytam, więc dziękuję z info! Pozdrawiam.

Jest Obserwatorium - są wyniki! Kapitalny tekst, napisany barwnym językiem. Hans, jesteś mistrzem popularyzacji. Gratuluję!