To zdjęcie doliny Schrotera jest kapitalne!. To trudny rejon - jest piekielnie kontrastowy. Bardzo dobrze, że zgasiłeś te silne gradienty - dużo więcej widać. Rozpadlina na dnie doliny - fantastyczna. Oczywiście, że szerokość 200m (poniżej teoretycznej zdolności rozdzielczej) nie przeszkadza przy jej zarejestrowaniu. Liczy się kontrast. Uważam, że składając avik możemy zejść poniżej teoretycznej zdolności rozdzielczej teleskopu. Przecież te klasyczne kryteria zakładają taką odległość kątową obserwowanych punktów, dla których separacja ich krążków dyfrakcyjnych będzie wystarczająca dla oka. Zwiększając powiększenie oddalamy centra tych krążków, ale za to zmniejszamy kontrast ze względu na rozkład natężenia światła w ich kolejnych rzędach. Tymczasem stackowanie ten kontrast powiększa. Nie wiem, czy jasno to napisałem, chciałem w kilku słowach. No i nie wiem, czy się nie mylę, ale tak mi to wygląda jak patrzę na takie zdjęcia!
Pozdrawiam!