wimmer

No i super. Mogę przygotować prelekcję z cyklu "plotek o okularach". Może mieć tytuł: "Z cyklu: Plotki na temat okularów" Czas trwania 1 godzina. Bo mam różne nowe plotki, pogłoski, spostrzeżenia i takie tam pierdółki.

Ja na razie się wypisuję, gdyż jadę na urlop. Wracam 7 grudnia.

No właśnie w ortoskopach dużego pola widzenia nie uświadczysz Podczas wyboru okularów bież pod uwagę następujące parametry: -Pozorne pole widzenia (zwane polem własnym okularu) to wielkość tej "studni" w okularze, w którą patrzysz. Im więcej ° tym szersze pole widzenia. -Powiększenie wyliczysz oczywiście dzieląc ogniskową teleskopu przez ogniskową okularu. Czyli 900 / 10 = 90x -Rzeczywiste pole widzenia, to faktyczny wycinek kosmosu, który obserwujesz w okularze. Liczy się je dzieląc pozorne pole widzenia okularu przez powiększenie jakie daje. Załóżmy, że kitowy kellner ma te deklarowane 52°. Czyli 90 / 52 = 0,57° Jak nie chcesz dużo wydawać, to zastanów się nad tym. Poczytaj opinie: https://teleskopy.pl/product_info.php?cPath=22_45&products_id=591&lunety=Okular WA 66 9 mm 1 25 Starguider Miałem, i powiem, że trochę denerwowała mnie wrażliwość okularu na nieosiowe patrzenie (trzeba dobrze ustawić oko), ale jednym to przeszkadza, a innym nie. Lub to: https://teleskopy.pl/product_info.php?cPath=22_330&products_id=1587&lunety=Okular TMB 9 mm 1 25 58 PLANETARY II

Witaj na forum. Początki, jak to początki bywają paradoksami: Czyli są jednocześnie ekscytujące, zniechęcające i zachęcające Wyposażyłeś się w niezbyt dobre narzędzie, ale od czegoś trzeba zacząć i ono na pewno pozwoli Ci postawić pierwsze kroki w astronomii. Sam zaczynałem od podobnej "maszynki", tylko marki Nostrus Wyciśnij z tego sprzętu najwięcej ile się da, a potem będziesz się zastanawiał nad czymś lepszym. Sam tak zrobiłem. Wyoglądałem co mogłem, a jak mi zaczęło brakować ekscytacji, to dopiero wtedy myślałem o większym teleskopie. Jak sam już zauważyłeś: Pogoda. To jest najważniejszy czynnik. Ważniejszy nawet od najlepszego teleskopu. Uzbrój się w cierpliwość. W tym czasie postaraj się poznać niebo "na sucho". Polecam książkę "Niebo na weekend" Przemka Rudzia, której nowe wydanie ma tytuł: "Atlas Nieba - Przewodnik młodego astronoma". I koniecznie zainstaluj sobie Stellarium: https://stellarium.org/pl/ Co do okularów. Zastanów się i przelicz pieniądze Wyjścia są dwa: -nie warto inwestować w jakiś szczególnie dobry i drogi okular to niepewnego teleskopu, którego w przyszłości będziesz miał zamiar sprzedać -warto zainwestować w niezły okular, który przecież zostawisz sobie i będziesz używał z następnym, lepszym teleskopem. W programie Stellarium, który Ci podlinkowałem jest taka fajna opcja jak "widok przez okular". Podajesz parametry teleskopu, parametry okularu i możesz zasymulować, czy dany obiekt zmieści Ci się w polu widzenia, czy też nie. Jak na mój gust, to w Twoich 10mm (bez soczewki barlowa) Księżyc powienien mieścić się na styk.

Nie. Jest absolutna masakra. W zasadzie to widać niewiele poza ciemnością.

Nie, ponieważ teleskop faktycznie da takie powiększenie. W moim teleskopie z barlowem 3x i okularem 4mm uzyskam powiększenie 937,5x Absolutnie inną sprawą jest fakt, że takie powiększenie jest bezużyteczne. Nie podali ogniskowej, bo może po prostu zapomnieli / przeoczyli / nie postarali się. Jednak można ją łatwo policzyć z opisu powiększeń, jakie dadzą okulary (lub znaleźć w tym samym produkcie u innych sprzedawców). Wynosi 1000mm.

Problem występował w pierwszych seriach Burgess Planetary oraz TMB Planetary. Niedokładnie wyczerniony albo w ogóle nie wyczerniony pierścień w tulei, gdzie mieści się zestaw ujemnych soczewek dawał odblaski światła, co skutkowało "mydlanym" obrazem lub widocznym brakiem kontrastu. Posiadacze pierwszych serii wyczerniali, czy flokowali to miejsce na własną rękę i zauważali poprawę kontrastu i eliminację "mydlenia". W późniejszych seriach zostało to wyeliminowane. W kolejnych seriach klonów, czyli TMB II, TS HR, Cronus itp również jest to wyeliminowane. Problem mógł też występować w serii spod brandu Sky-Watchera, gdzie tulejka była srebrna i powierzchnia pomiędzy zestawem ujemnym i soczewką pola mogła również dawać odblaski.

Broniłem Adama. Na początku tej ostrej dyskusji. Jak widzę, na pierwszej stronie wątku posty zostały wyedytowane i usunięte przez samego autora. Trochę to niepoważne. Słów się nie cofa. Jak się już coś powiedziało, to się przyjmuje argumenty, ewentualnie zmienia zdanie i przyznaje rację oponentowi, ale nie wymazuje się ich. Adamie, weź dwa głębokie oddechy i przyjmij resztę tej historii na klatę. To dość wytrzymała część ciała. Nie już nic nie usuwaj, nie zmieniaj, nie kombinuj. Jest i plus całej tej historii z usuniętym filmem i szumem wokół niego. Film z wykładu umieszczony na Waszym kanale będzie miał taką oglądalność, o jakiej wcześniej nie mogliście marzyć! Ja również obejrzę. Coś w tym jednak jest. W tym powiedzeniu: "nie ważne co mówią, ważne żeby mówili" Adam z pewnością teraz zyskał większą popularność, na której być może też mu zależało. Ja bym to na jego miejscu dobrze wykorzystał. Odwrócił sytuację, zrobił dobrą prelekcję...

Poluzowany pierścień pod soczewką pola. W Ultimie akurat to jest sprawa banalna. Wystarczy odkręcić srebrną tulejką 1,25" i dokręcić pierścień, np. wykałaczką. Absolutnie nic strasznego.

Błąd moim zdaniem tkwi w braku ustanowienia punktu odniesienia. Trzeba go ustanowić do obserwacji rzeczywistości i ustanowić gdzie będziemy w tej historii my, czyli obserwatorzy.

Myślę, że występują tutaj cztery czynniki (i jeden dodatkowy): 1. Przed wszystkim idziemy teraz w off-topic, który pożądany nie jest, więc nie ma co jakoś szczególnie go rozwijać. 2. Film "Rejs" jest pełen absurdalnego humoru oraz scen i dialogów bazujących na absurdzie. To specyficzny rodzaj humoru. Coś jak Monty Python. Można się uśmiać, albo nie rozumieć. 3. Nie chcę występować w roli rzecznika Kolegi Agenta Smitha, ale myślę, że trafnie nawiązał do owej absurdalności. Myślę również, że kluczowym elementem była też "batalia" o "szacunek Wielką Literą". 4. W pewnym sensie w filmie "Rejs" nie wiadomo o co chodzi. Oceny ludzi przez ludzi oraz oceny świata przez ludzi są w tym filmie oparte często na niewiedzy. To znaczy, że nie dość, że widz odnosi wrażenie, że nie wie o co chodzi, to jeszcze niektórzy bohaterowie zdają się "nie wiedzieć, ale chętnie wypowiedzieć". To potęguje absurdalność całego "Rejsu", ale i tworzy ten specyficzny rodzaj humoru. Ponadto rejs bazuje również na odczuciu bezsensowności większości działań bohaterów. Mogło mieć to nawiązanie nie tylko do kondycji polskiego kina, ale również do zmian politycznych. To jednak temat nie na to forum. Dodatkowy: Powinnaś obejrzeć film, żeby zrozumieć o co chodzi z KO-wcem Polecam również monolog Inżyniera Mamonia o tym, jak to jest w polskim filmie. Też pasowałby do tematu tego wątku.

Czy Pani nie zna? Myślę, że powinna Pani znać

Nie, nie. Bez przesady. Nie ironizujmy... Jeśli miałbym cokolwiek porównać z "Bareizmem" to to, co tu zaszło, a nie chęć uspokojenia atmosfery i merytorycznej dyskusji z mojej strony. Czyli po kolei: (tylko szczerze proszę). - Nie kopiemy leżącego. To znaczy, że nie wpada dwóch czy trzech nastawionych na zmieszanie człowieka z błotem i wątek z filmem zamienia się w hejt czy potyczkę. Wystarczyło wstrzymać trochę konie. Zakładam, że przeciwnicy nie tyle filmu, co samej postaci Adama po prostu czekali na moment, żeby mu napisać kilka ostrych słów na temat "pompowanego balona". -Moim zdaniem "dzieło by się nie obroniło". Miało za dużo wad, a za mało zalet. To znaczy, że byłoby więcej opinii negatywnych, niż pozytywnych. -Nie hejt, ani napadanie na siebie, ale zbiór opinii, kulturalnych i konstruktywnych dałby autorom świadomość popełnionych błędów. -Nie. My wskazujemy co nam się podobało oraz to, co nam się nie podobało. (Rzecz jasna na spokojnie). Przyznaję, że byłem trochę nie w temacie. Nadrobiłem to i rozejrzałem się po mediach społecznościowych. Faktycznie można było odczuć, że zbliża się premiera przełomowego dla polskiej astronomii filmu. I tu rozumiem część tego zajścia i pretensje o "pompowanie balona".

Czyli jednak autor Wam podpadł, a nie film. I tyle

Czyli jednak różnica monitorów Musisz uwierzyć mi na słowo, ale pierwsza wersja, teraz, gdy oglądam ją na monitorze w pracy nie przypomina tej, którą oglądałem, "obrabiałem" i wrzucałem wczoraj w domu. Różnica w jasności gwiazd jest dość duża. Gdybym miał porównać z tą na moim domowym laptopie, to pasowałaby druga wersja, tylko nieco ciut ciemniejsza. Wydaje się zatem, że opcja wrzucania dwóch wersji jest dobrym rozwiązaniem. Do pierwszej dodałbym trochę jasności. Poeksperymentuję przy następnych szkicach.

Film został skasowany. I nie dziwię się. Autor/zy dostali kubeł zimnej wody, o ile nie odczuli tego jako siarczysty policzek, tudzież kop w tyłek. Obejrzałem wczoraj cały ten film. Owszem ma dość dużo wad. Ale wyobraźcie sobie, że wątków jakiegoś rozdmuchanego balonu czy medialnego show nie znałem. Nie śledziłem tematu promocji filmu na portalach społecznościowych, więc nie wiedziałem o co chodzi. Dowiedziałem się natomiast tu na forum, bo ów temat "medialnego hurra", "rozdmuchanego balonu", czy nawet "ego autora/ów" przynieśliście na forum właśnie Wy! Miłośnicy astronomii, którzy takie inicjatywy powinni wspierać. Niefajnie. Mówiąc krócej: Razem z premierą filmu przynieśliście tu osobiste wycieczki i hejt. Poza tym: Konstruktywną krytyką, w miarę wyważoną, również można autora i projekt wspierać. Nie przesadziliście trochę z tą krytyką? I krytyką osoby autora? Jeśli faktycznie autor/zy Waszym zdaniem trochę za bardzo polecieli z promocją niepewnego materiału, to wystarczy mieć trochę ogłady oraz rozsądku żeby poczekać, aż dzieło spróbuje obronić się samo. Jeśli czuliście (mówię do adwersarzy Adama Tużnika), że film się nie obroni, że wad jest zbyt dużo, to można było się wstrzymać, aż środowisko, inni oglądający "zweryfikują" film. A potem, gdy autorzy zdaliby sobie sprawę z błędów, na spokojnie wskazać, co wam się nie podobało. Jedną z form konstruktywnej krytyki jest natomiast wyrażenie własnej opinii na temat dzieła, używając zwrotów wskazujących na odbiorcę i dzieło, ale nie zawierające ataków personalnych na autora. Czyli: "w twoim filmie nie poda mi się to", ale nie "masz za duże ego". Wszak autor poddał pod dyskusję film a nie przyszedł tutaj z pytaniem "co o mnie sądzicie?". Nic nie jest idealne, a już na pewno nie pierwsze dzieło. Geniuszem i nad-mistrzem jest ten, kto za pierwszym razem stworzy arcydzieło. Owszem, narracja moim zdaniem nie pasowała do formy filmu. Była dość słabym ogniwem, ale nie jakimś tragicznym. Mogłaby być bardziej dynamiczna, a na pewno głośniejsza, a słowa lepiej artykułowane. Jeśli ilość przekazanej informacji jest niewspółmierna do długości scen, to myślę, że można by było pomyśleć nad zmianą formy filmu. Jeśli autor/zy nie chcieli zrezygnować i chcieli ująć wszystkie te obrazy, najazdy na obiekty, obloty kamery wokół nich, to można by spróbować motywu "podróży". Np. jakiegoś efektu lotu. Wyimaginowanym statkiem, czy z punktu widzenia człowieka mającego możliwość poruszać się w czasie i przestrzeni (tutaj rola reżysera). Jest przecież ten znany film "Wanderers (Carl Sagan)", który jest o wiele krótszy od omawianego, ale również zawiera niewiele treści w stosunku do długości scen. Tam zawarta jest owa forma podróży, która pasuje do spokojnej, powolnej narracji. Pasowałaby i nawet, gdyby film był dwa razy dłuższy. Do autorów filmu można mieć również pytanie, czy film przed premierą był konsultowany z kimś? Film prezentowany w naszym środowisku i poruszający takie tematy powinien. Ode mnie słowo do autorów: Nie zrażajcie się. Nawet jeśli film nie wyszedł zbyt dobrze, to należy się Wam szacunek za włożoną pracę. Mi długie sceny prezentowania obiektów się akurat podobały, ale nie w takiej dokładnie formie. Może warto by było je wypełnić. Muzyka też całkiem niezła. Teraz, gdy film został usunięty spróbujcie go poprawić i wrzućcie niebawem wersję drugą. Jeśli nie planujecie go skracać, to pomyślcie też o dodaniu dynamiki. pozdrawiam

Drugi szkic z nocy z piątku na sobotę. Gromada otwarta M67 w Raku jest też czasem zwana "gromadą kobrą królewską", choć nie mam pojęcia dlaczego Większość widocznych w okularze gwiazd ma podobną jasność, co jednocześnie czyni gromadę nieciekawą, a i z tego powodu ciekawą. Układ gwiazd natomiast przywodzi na myśl kwiat. SCT 5" + ES 24mm 68° Moja kątówka odwraca obraz prawo-lewo, przy poprawnej orientacji góra-dół. Ołówek na białej kartce, inwersja, obróbka w PS. Załączam wersję "moją", drugą jaśniejszą oraz bardziej konrastową, a

Racja. Łączę te metody. Od dawna z resztą poszukuję jakiegoś "złotego środka". O ile w ogóle taki istnieje. Żeby to było realistyczne, ale do tego w miarę estetyczne. Jak znajdę, to dam znać Natomiast na temat "szkicu" w linku, który podałeś, to różne mogą być odczucia. Bywały już na ten temat burzliwe dyskusje w przeszłości. To w większości grafika komputerowa, jeśli nie w całości. Dla wielu osób taki "szkic" szkicem już nie jest. Nie stanowi tej wartości, ponieważ szkic sam w sobie jakoby musiał być robiony przy okularze w czasie obserwacji. W przeciwnym razie jest czymś w rodzaju "oszustwa". Ale to już temat osobny, długi i rwący jak rzeka Pewnie na inną okazję.

A dorzucę tez wersję jaśniejszą (jasność + kontrast) oraz surową.

Nie, chyba zaszło nieporozumienie. Odpowiedź w moim cytacie pod Twoim. Dawno zrezygnowałem z "zaznaczania" jasności za pomocą wielkości krążków. Wydaje mi się to nieprawdziwe, bo wtedy gwiazdy na szkicu wyglądają jak placki. Przy czym w okularze są bardzo ostre, jak szpilki. Te najjaśniejsze natomiast wyglądają jak bardzo jasne szpilki, ale nie placki, czy koła. Jakiś czas temu miałem pomysł, żeby dodawać im w szkicu delikatną obwódkę, czyli nie robić placka, a jasne centrum z poświatą. To zaś wyglądało jak mgławica planetarna, a nie gwiazda. Dlatego nie będę robił wielkich krążków gwiazd, bo takie widuję tylko jak nie ustawię sobie ostrości. Natomiast po inwersji i w trakcie obróbki tym najjaśniejszym rozjaśniam środek. I niestety w tym przypadku monitor ma tu dużo do rzeczy. Szczególnie jego jasność, ale i kontrast. Wtedy zostaje jasny środek, a niknie gradient, przejście, czy jak to nazwać. Mowa o tym (po prawej zmniejszona jasność): Nie wiem, czy to optymalna metoda. Jak na mój gust jest lepsza, ale to tylko subiektywne odczucie.

Czy wrócę do wprawy? Nie wiem, być może tak. Tak przynajmniej planuję, żeby z każdych dłuższych obserwacji przywieźć choć jeden szkic. Gradient jasności gwiazd ubogi: -To tylko ołówek. Niestety nie zmierzę nim jasności gwiazd z dużą dokładnością. Mogę liczyć tylko na własne wrażenie w czasie obserwacji. W przypadku gromad otwartych czuję, że mam wystarczająco dużo roboty z ich zaznaczeniem i jakieś braki szkic musi mieć. Nie da się tego zrobić idealnie. -Druga sprawa: Monitory. Zobaczę jak to wygląda na monitorze w pracy, bardziej kontrastowym i może wrzucę też wersję rozjaśnioną. Często tak robiłem. Powiązanie ze zdjęciem na Wiki: -byłem przekonany, że ustaliliśmy, że zdjęcie to zdjęcie, a szkic to szkic Mam nadzieję, że nikt nie będzie mi robił plate solvingu na szkicu A może i będzie. Niestety nie dysponuję żadnym okularem z dokładną siatką mierniczą, więc zakładam, że niektóre gwiazdy mogą znajdować się na szkicu przesunięte, z jakimś tam marginesem błędu. -Faktycznie na zdjęciu gromada może wyglądać inaczej, ale zdjęcie nie jest dla mnie żadnym wyznacznikiem wyglądu obiektu. Trzeba ustalić jakie pole widzenia obejmuje klatka na jakiej uchwycono obiekt. W przypadku tego zestawu ze szkicu pole widzenia wynosi ok. 1,3°. -To pierwszy raz kiedy szkicowałem tą gromadę. Zawsze staram się szkicować nowy obiekt, bardzo rzadko powielam szkic. Natomiast myślę, że szkic oddaje w miarę realistycznie obraz M41. Pewnie jakaś niedokładność odległości między gwiazdami jest, ale nie dajmy się zwariować. Czy to zapowiedź wielkiego powrotu? -Nie. Wielkie powroty są dla starych zespołów muzycznych z lat osiemdziesiątych Myślę, że powrócę do szkicowania w miarę rozsądku, możliwości, czasu i chęci. Będę szkice robił częściej, ale nie szalał *edit* PS: Zapomniałem dodać w opisie lub na szkicu istotną rzecz: Moja pryzmatyczna kątówka odwraca obraz prawo-lewo, a zachowuje poprawną orientację góra-dół

Cześć. To jedna z dwóch gromad otwartych, które udało mi się wczoraj naszkicować, podczas spotkania obserwacyjnego niedaleko Stoczka Łukowskiego. Szkic wykonany z pewnym bólem. Dawno nie szkicowałem, kompletnie wyszedłem z wprawy, poddałem się po raz trzeci na starcie do szkicu Chichotek. No i było zimno i niewygodnie. Miałem krzesło, ale nie chciałem siedzieć, bo jak bym w ogóle nie poruszał nogami, to straciłbym czucie w palcach. Niby tylko około -3C, ale jednak człowiek jeszcze do chłodu nie przyzwyczajony. Ok. "Biadolenie mode: off" Messier 41 to miła dla oka gromada otwarta, zwana czasem również "Małym Żłóbkiem". To wdzięczny obiekt, który ma swoje wady i zalety. Niskie położenie nad horyzontem jest wadą i zaletą jednocześnie. Mniej widać, to znaczy zasięg mniejszy, ale wygodniej patrzeć, szkicować i w miarę ogarnąć się pomiędzy rozsądną ilością widocznych gwiazd. To dość ciekawa gromada, taka niejednolita, czyli gwiazdy ciemniejsze i jaśniejsze są ze sobą pomieszane. Dla teleskopu podobnego do mojego, a więc z ograniczonym polem widzenia (np. na "Żłobek" M44) obiekt jak znalazł. Dodatkowo ze względu na położenie warto się jej przyjrzeć, zanim zajdzie i zniknie. A podpowiedział mi ją Nord, za co dziękuję. Moja kątówka odwraca obraz prawo-lewo, przy poprawnym położeniu góra-dół. Tylko miękki ołówek i biała kartka. Szkic obrobiony w PS. Obróbka polegała na inwersji oraz dopasowaniu poziomów. Praca nad gwiazdami polegała głównie na poprawieniu ich kształtu. W trakcie szkicowania wychodzą podłużne, przecinkowate, czasem bezkształtne. Ponadto w PS popracowałem nad rozjaśnieniem tych jaśniejszych gwiazd. W szkicu jaśniejsze zaznaczam mocniejszą i większą kropką, która najczęściej na skanie wychodzi po prostu większa i nie oddaje wrażenia jasności. Poza tym usunąłem jakieś artefakty, maźnięcia, czy wymazane (wcześniej źle zaznaczone) gwiazdy. pozdrawiam P.S: Drugą gromadę z tej nocy, M67, wrzucę jutro.

Namówiliście mnie Dobra, akurat kończę upgrade montażu, porządek w kablach i pojemnik na akumulator, to akurat sprawdzę to w boju. Chwile mi jeszcze zejdzie. Potem pakuje się i lecę. Tylko gdzie się spotykamy?

Nadal widzę na niebie chmury. Przykro mi, ale odpadam. Za mała szansa.