Odkrycie Eta Librae (5.4 mag) przez Księżyc - 28 marca 2016 roku

LibMar · 28 Marca 2016

Witam!

Dzisiaj nad ranem mogliśmy oglądać zakrycie i odkrycie gwiazdy Eta Librae przez Księżyc. Ze względu na możliwości sprzętowe, wybrałem się tylko na samo odkrycie. Po raz pierwszy nagrywałem w większej rozdzielczości przy mniejszym FPS (dla dłuższego czasu naświetlania), aby ustalić zasięg gwiazdowy. Do 7 magnitudo powinno spokojnie się łapać.

Sprzęt: Canon EOS 60D, MAK127, Sky-Watcher Virtuoso.

Parametry: ISO 6400, 1/30s, 1500mm, 25 FPS

Tayson · 28 Marca 2016

Pamietam jak 99-03 robiłem zjawiska zakryciowe.

Wtedy to byl niezly wyczyn. Teleskop "szukacz komet", kamera ccd 0,02lux, video, tv 12" czarnobiały, video inserter z dcf.

Potem odczytywalo sie nagranie na kompie lub tv z dokladnoscia do + - 0,04s, dalej wyniki do SOPiZ i w swiat o ile dobrze pamietam do Tokio.

Srednio w roku miałem ok 40szt co dawało mi w Polsce 2-3miejsce :-)

Potem wysłano satelite, który obfotografował cały Ksieżyc i popsuł całą zabawe :-(

Edytowane 28 Marca 2016 przez Tayson

LibMar · 28 Marca 2016

Z tą dokładnością pomiarów to jeszcze się ogarnie. Tutaj filmik najwyżej jest pokazowy, a godzina orientacyjna (+/-0.5 sek). Jestem ciekawy jak wyjdzie z GSO 8", gdyż przy takich parametrach łapią się gwiazdy po 10 mag

Gajowy · 28 Marca 2016

Pamietam jak 99-03 robiłem zjawiska zakryciowe.

Wtedy to byl niezly wyczyn. Teleskop "szukacz komet", kamera ccd 0,02lux, video, tv 12" czarnobiały, video inserter z dcf.

Potem odczytywalo sie nagranie na kompie lub tv z dokladnoscia do + - 0,04s, dalej wyniki do SOPiZ i w swiat o ile dobrze pamietam do Tokio.

Srednio w roku miałem ok 40szt co dawało mi w Polsce 2-3miejsce :-)

To nadal popularna metoda . Ale fakt, coraz mniej przestrzeni dla amatorów .

G.

Gajowy · 28 Marca 2016

Z tą dokładnością pomiarów to jeszcze się ogarnie. Tutaj filmik najwyżej jest pokazowy, a godzina orientacyjna (+/-0.5 sek). Jestem ciekawy jak wyjdzie z GSO 8", gdyż przy takich parametrach łapią się gwiazdy po 10 mag

A mnie ciekawi Canon 1/30 sek i FPS 25. Czy to oznacza, że Canon "odpoczywa" tylko 1/25-1/30 sek co każdą klatkę? W Nikonie chyba nie mam możliwości uruchomienia podobnego trybu...

Pzdr,

Gajowy

Edytowane 28 Marca 2016 przez Gajowy

LibMar · 28 Marca 2016

Tak, to wygląda jak chwilowy odpoczynek. Dla 25 FPS trwa on właśnie 0.05s, natomiast przy 50 FPS (jak nagrywa się przy 1/60s) to już 0.0333 sekundy. Właściwie to dużego znaczenia nie ma. Niestety nie da się dać 1/25s i 1/50s, Czyli mam do wyboru dokładność do 0.02s lub 0.04s.

Nagrywanie przy ISO 12800 z 60D już nie ma sensu, szum jest zbyt duży.

Tayson · 28 Marca 2016

video nagrywalo 25fps, ale na pause mialem (nie pamietam jak to nazwac) polklatke co dawalo w sumie 50fps. blad podawalo sie w calkowitych wartosciach, czyli 0,04s a nie 0,02s.

Gajowy · 28 Marca 2016

video nagrywalo 25fps, ale na pause mialem (nie pamietam jak to nazwac) polklatke co dawalo w sumie 50fps. blad podawalo sie w calkowitych wartosciach, czyli 0,04s a nie 0,02s.

Niedawno nabyłem WAT-120+ która dokładnie tak działa . Przy 25fps (=1/50 s co druga linia) na SCT 8" rejestruje mi gwiazdy do ok. 10-10.5 mag (przy max. Gainie i korekcie Gamma) co jak na tak wiekowy sprzęt jest znakomitym wynikiem . Oczywiście szumy itd. ale to nie ma większego znaczenia dla obserwacji momentów zakrycia/odkrycia w wypadku planetoid. Przynajmniej tak myślę .

Podłączam to do Insertera GPS http://tomasztech.pl/podstrony/Elektronika/inserter.html, do grabbera i stamtąd do PCta. Chyba powinienem jeszcze zbadać czas propagacji sygnału, który trzeba dodać jako poprawkę do momentu zarejestrowanego na klatce, prawda?

Mam jeszcze ściągnięta z Chin kamerkę z matrycą IMX225 za niecałe 25 USD, którą jednak wciąż rozgryzam (nie ma instrukcji, a antywirusy wariują na jej widok niczym wściekłe psy :pistols: ).

Pzdr,

Gajowy

Edytowane 28 Marca 2016 przez Gajowy

Tayson · 28 Marca 2016

no tak, chwile trwa zanim klatka przejdzie z matrycy przez grabber (tu najwieksze opoznienie) do kompa. nie wiem ile, nigdy sie nie bawilem w takie testy.

inserter Tomka jest fajny. Biorac pod uwage, ze czas synchronizuje sie z gps. Teraz nie trzeba brac juz poprawki na lokalizacje obserwatora, gdyz juz w takiej skali odgrywa to role. Chodzi mi o centrale DCF w Niemczech - obserwator w Polsce.

ekolog · 28 Marca 2016

Dla gości nie siedzących takich w tematach dodam, że ona pojawia się na środku bo jest za ciemną (nieoświetloną) częścią Łysego wstępnie schowana.

Pod jakim kątem względem tarczy Łysego ona się wyłaniała? Czy znane są, w nowoczesnej historii odkryć, wyłaniania pod bardzo ostrym kątem (jakim) długotrwale muskające detale horyzontu?

Jak wysokie pagórki/dołki można tą metodą oszacować?

Pozdrawiam

Edytowane 28 Marca 2016 przez ekolog

Gajowy · 28 Marca 2016

no tak, chwile trwa zanim klatka przejdzie z matrycy przez grabber (tu najwieksze opoznienie) do kompa. nie wiem ile, nigdy sie nie bawilem w takie testy.

Z insertera do grabbera idzie już ramka z czasem, więc to nie problem. Myślę, że chodzi o:

- opóźnienie samej kamery (od momentu zamknięcia migawki do czasu pojawienia się ramki na gniazdku wyjściowym)

- opóźnienia wynikające z transmisji sygnału przez kabel (to zaniedbywalne, jak myślę)

- opóźnienie od pojawienia się ramki na wejściu insertera do momentu przypisania jej ramki z odczytanym czasem przez inserter

Myślę, że najprościej to opóźnienie można zmierzyć znając precyzyjnie moment jakiegoś zjawiska i rejestrując go tym zestawem. Chcę to zmierzyć właśnie zakryciem/odkryciem gwiazdy przez Księżyc albo ostatecznie tranzytem Merkurego w maju. Ciekawe, jk bardzo temperatura otoczenia wpływać może na takie opóźnienie.

Pzdr,

Gajowy

Gajowy · 28 Marca 2016

Dla gości nie siedzących takich w tematach dodam, że ona pojawia się na środku bo jest za ciemną (nieoświetloną) częścią Łysego wstępnie schowana.

Ale bardziej tak: niż tak:

.

Pzdr,

Gajowy

szuu · 29 Marca 2016

- opóźnienie od pojawienia się ramki na wejściu insertera do momentu przypisania jej ramki z odczytanym czasem przez inserter

nie wiem jak zaprojektowane jest to konkretne urządzenie ale ogólnie o wiele łatwiej jest zrobić nakładanie napisu na obraz gdy tego obrazu w ogóle nigdzie nie przechowujemy, czyli nie ma czegoś takiego że mamy "ramkę" i coś nią robimy, zamiast tego napisy dokłada się do sygnału wideo na bieżąco, opóźniając ten sygnał najwyżej o tyle, ile trwa jego przejście przez jakiśtam przełącznik czy wzmacniacz.

zarejestrowane zdarzenie i tak będzie czekać średnio aż pół czasu klatki na zakończenie naświetlana (dla elektroniki to wieczność), w porównaniu do tego czasu, opóźnienia jakie może wprowadzać propagacja sygnału w inserterze lub w przewodzie są praktycznie zerowe.

a jak zmierzyć faktyczne opóźnienie, zwłaszcza jego nieprzewidywalną część - przetwarzanie obrazu przez kamerę?

jak widać na zdjęciach, inserter ma leda podpisanego "1 PPS", jak sie domyślam migającego dokładnie w momencie mijania pełnej sekundy. czyli wystarczy sfilmować tego leda i będzie widać o ile sfilmowane mignięcia będą przesunięte od pełnej sekundy według czasu nakładanego przez inserter w sygnale wideo.

Edytowane 29 Marca 2016 przez szuu

majer · 29 Marca 2016

Czy znane są, w nowoczesnej historii odkryć, wyłaniania pod bardzo ostrym kątem (jakim) długotrwale muskające detale horyzontu?

Takie zakrycia są nie tylko znane, ale tak się dzieje przy każdym zakryciu, że są dwie linie na powierzchni Ziemi (północna i południowa), na których jest tzw. zakrycie brzegowe, czyli że gwiazda na tych liniach właśnie muska krawędź księżycowej tarczy. Chyba, że zakrycie jest widoczne blisko któregoś z biegunów. Wtedy jest tylko jedna taka linia, tylko południowa lub tylko północna.

Tutaj przykładowa mapka zakrycia Aldebarana z 29 października 2015 roku. Linie górna i dolna to właśnie miejsca, z których była widoczna brzegówka. Linia biała - zakrycie widoczne w nocy, linia granatowa - zakrycie o zmierzchu, linia czerwona, przerywana - zakrycie w dzień, owale błękitne - zakrycie widoczne przy wschodzie (owal lewy) i zachodzie (owal prawy) Księżyca.

A tutaj przykładowy filmik z zakrycia Aldebarana z kwietnia zeszłego roku:

Jeśli chodzi o pytanie, z jaką dokładnością można wyznaczyć wysokość górek w ten sposób, to teraz nie jestem pewien, ale wydaje mi się, że po połączeniu danych wielu obserwatorów mogą to być pojedyncze metry.

Edytowane 29 Marca 2016 przez majer