Zimowa Droga Mleczna i airglow

[bartoszw]

Cześć. Mam do przedstawienia kolejną pracę wykonaną podczas grudniowej wyprawy astrofotograficznej na La Palmę. Tym razem jest to szerokokątna mozaika Drogi Mlecznej zrobiona podczas nocy z wyjątkowo silnym airglowem. Na szczycie wyspy i na niebie klasy Bortle 2 świecące pasma były bez problemu widoczne gołym okiem, z kolei zdjęcie wyraźnie pokazuje charakterystyczny zielonkawy kolor poświaty.

Sprzęt: Nikon D810A, Sigma 40 mm, Rainbow RST-135, panorama 22 kadrów z parametrami 30 sek. i ISO 1600 (klatki z widocznym krajobrazem) lub 60 sek. i ISO 800 (klatki obejmujące tylko niebo), f/2,0.

Obróbka: DSS (kalibracja i eksport do tif), MS ICE (złożenie panoramy), Photoshop.

 

 

Dotąd panoramy tego typu tworzyłem szerszym obiektywem (Samyang 24 mm - kilka szerokich ujęć prezentowałem w wątku namibijskim sprzed półtora roku), tym razem postanowiłem pójść krok dalej i przestawić się na ogniskową 40 mm. Nauczyłem się następujących rzeczy:

• Dłuższa ogniskowa z tą samą przysłoną daje o wiele więcej detali widocznych na fotografiach robionych na porównywalnych czasach dzięki większej powierzchni zbiorczej światła i rozdzielczości kątowej.
• Problemem zaczyna być ręczne kadrowanie zdjęcia - na ogniskowej 24 mm można to robić na oko i byle jak. Na 40 mm jest to jak najbardziej możliwe z głowicą z podziałką, ale znacznie wygodniej wspomagać się montażem z goto.
• Z pełnowymiarowymi klatkami zdjęcie ma rozmiar 14000x25000 pikseli - panoramę składałem z fotek przeskalowanych do 50%, bo w tym wypadku nie potrzebuję aż tak gigantycznego rozmiaru.
• Stworzenie tego typu panoramy trwa około 30 minut (naświetlanie + kadrowanie). Jak zawsze trochę się obawiałem, czy obrót Ziemi nie będzie sprawiał problemów przy składaniu mozaiki, ale jeśli tylko szybko uporamy się z rejonem przy horyzoncie (gdzie sceneria zmienia się najszybciej), to MS ICE nie będzie miał najmniejszych problemów z wyrównaniem względnego przesunięcia nieba i krajobrazu.

 

Można zauważyć, że Orion i okolice na górze kadru obrócone są o 180 stopni - panorama w wysokości sięga poza zenit, więc fragment nieba na fotce jest widoczny "do góry nogami"

 

Poniżej kilka zbliżeń na obiekty w pełnym wymiarze:

 

[flamezz]

Jak zwykle profeska. Świetny kadr i nieoklepany krajobraz

[Morth]

Ciekawa obróbka

[Tayson]

Czemu tak żółto? 

[ax]

 

Zdjęcie fajne, ale brakuje mi trochę dynamiki - choć nie było łatwo - bo masz potężny Airglow...

 

3 godziny temu, bartoszw napisał:

panorama 22 kadrów z parametrami 30 sek. i ISO 1600 (klatki z widocznym krajobrazem) lub 60 sek. i ISO 800 (klatki obejmujące tylko niebo), f/2,0.

Zrobiłbym na odwrót.:

Klatki z krajobrazem dałbym przy mniejszym ISO ale dłużej nawet po 300s (zwiększy się dynamika i będzie więcej szczegółów przy stacku)

A klatki z niebem jeśli było prowadzone to 60 sekund (bez prowadzenia to z regułą 500) i ISO co-najmniej 1600 ale mając takiego Nikona to poszedłbym w ISO3200.

 

Godzinę temu, Tayson napisał:

Czemu tak żółto? 

 

Airglow zależnie od miejsca w którym się pojawia ma różny kolor.

Od tlenu czerwony (OH) i zielony (NO), od sodu żółty - bliżej horyzontu.

 

Takie 3 barwy Airglow widziałem dwa razy (zarejestrowałem na DLSR) a zielony i czerwony kilka razy w Polsce.

 

Szukałem  fajnego schematu powstawania airglow ale nie mogę go teraz odnaleźć.... ale tu też coś wytłumaczyli.

Polecam Tomku Adriena Naturalizowanego Norwega .:
https://www.nightlightsfilms.com/single-post/2018/01/11/Airglow-all-you-need-to-know-about-this-firework-lighting-up-our-night-sky

Edytowane 15 Stycznia 2021 przez ax

[bartoszw]

@ax dzięki za rzeczową odpowiedź na temat kolorów airglowu, sam nie mam takiej wiedzy na ten temat - ja tu tylko kieruję aparat w niebo

Z doświadczenia mogę powiedzieć, że najczęstszy obserwowany kolor to czysta zieleń, żółty i czerwony są rzadsze.

 

Godzinę temu, ax napisał:

Klatki z krajobrazem dałbym przy mniejszym ISO ale dłużej nawet po 300s (zwiększy się dynamika i będzie więcej szczegółów przy stacku)

A klatki z niebem jeśli było prowadzone to 60 sekund (bez prowadzenia to z regułą 500) i ISO co-najmniej 1600 ale mając takiego Nikona to poszedłbym w ISO3200.

Nie doprecyzowałem, że wszystkie zdjęcia były robione z prowadzeniem - nie mieszałem tym razem nieruchomego nieba z nieruchomym krajobrazem. Dlatego ograniczyłem się do 30 sekund, żeby nie było zbytnio widać poruszenia pierwszego planu. Poza chmurami (które i tak zawsze wychodzą rozmyte) krajobraz jest tak wykontrastowany, że pozostał w zasadzie w postaci czarnej sylwetki. Niebo z kolei ograniczyłem do 60 sekund, bo dłuższe czasy (2-3 minuty) spowodowałyby, że tworzenie zdjęcia trwałoby zwyczajnie za długo i znowu mógłbym natknąć się na problemy z połączeniem sąsiednich kadrów (airglow również porusza się względem gwiazd)

[ryszardo]

Bardzo dobre i o dużej wartości poznawczej zdjęcie. Doskonale opisane technikalia (podziękowania). Galaktyka w tym ujęciu kojarzy mi się z NGC 4631 ( "Wieloryb").

Mam wrażenie, że na tym zdjęciu widoczne są ślady dawnej kolizji Galaktyki! Super.

[fornax]

W dniu 15.01.2021 o 00:15, Tayson napisał:

Czemu tak żółto? 

Musiały być wysokie cirrusy.