Naukowe zastosowania amatorskiego obserwatorium.

[Midnight9999]

Witam serdecznie.

Przeglądając fora astronomiczne w tematyce amatorskich obserwatoriów czasem zdarzyło mi się trafić na informacje, że małe, amatorskie obserwatoria uczestniczą w profesjonalnych projektach naukowych wykonując „swoją część”. Z tego co udało mi się do tej odkryć do tej pory to poszukiwanie planetoid oraz supernowych. Są to jednak projekty bardziej indywidualne a nie jakieś zorganizowane akcje. Sam osobiście interesuje się wizualem a astrofotografia jest mi obca. Chodzi mi jednak od pewnego czasu po głowie właśnie takie obserwatorium z zastosowaniem praktycznym.

W związku z tym chciałbym zapytać w jakie naukowe zastosowanie może mieć takie amatorskie obserwatorium?

W jakich projektach może uczestniczyć mając realny i sensowny wpływ?

Gdzie mogłaby być możliwość znalezienia informacji na temat takich projektów?

Czy oprócz szukania supernowych i planetoid są jakieś indywidualne projekty, które może podjąć takie amatorskie obserwatorium?

[Karol W.]

Tak na szybko mnie naszło przed snem....

1 - obserwacje gwiazd zmiennych

2 - zakrycia gwiazd przez Księżyc i planetoidy

3 - wspomniane supernowe ( tak jak Pastor Evans wizualnie)

4 - obserwacje komet

5 - Obserwacje Słońca

Wiecej info w PTMA, SOPIZ, TOS   itd  Potrzebne będą poradniki wydawane przez PTMA, np "Poradnik Obserwatora.... "

 

 

[Midnight9999]

Dzięki za pomoc

[Krzysztof z Bagien]

Albo np. kamera allsky i rejestracja bolidów.

[Hans]

- rejestracje egzoplanet (zrówno metody tranzytowe jak i przesunięć widma)

- monitoring konkretnych obiektow w pasmach radiowych (np interakcje Jowisz <> Io)

- spektroskopia i fotometria obiektów kataklizmicznych (w tym wspomnianych supernowych) - w sumie podpada pod gwiazdy zmienne.

 

 

potencjalnie w niedalekiej przyszłości:

 

- rejestracje egzoksiężyców znanych egzoplanet (zrówno metody tranzytowe jak i przesunięć widma)

- spekrometria  atmosfer egzoplanet

 

a dla wytrwałych prowadzących projekty liczone skalami lat a nie miesiecy czy tygodni, astrometria ewolucji obiektow mgławicowych.

 

Pozdrawiam.

 

 

 

[Jagho]

19 godzin temu, Karol W. napisał:

3 - wspomniane supernowe ( tak jak Pastor Evans wizualnie)

Wspomniałeś legendarną postać. Trzeba jednak zdecydowanie zaznaczyć (aby nie robić nikomu złudzeń), że szansa na odkrycie supernowej metodą wizualną już od wielu lat jest praktycznie równa zeru.

[Midnight9999]

Też mi się tak wydaje, że czasy odkryć wizualnych takich obiektów już raczej przeminęły. Nastawiam się, że do realizacji potrzebowałbym sprzęt z rejestratorami a nie wizual

[Grzędziel]

Ze wszystkich podanych powyżej pozycji skupił bym się na obserwacjach gwiazd zmiennych. Uwzględnij jednak fakt, że na świecie praktycznie codziennie dokonywany jest przegląd całego nieba w różnych programach typu All Sky Survay. Tak więc nie ma sensu obserwować gwiazd długookresowych, bo ich jasności można określić z dostępnych danych przez wiele lat wstecz.

Natomiast warto wybrać ciekawe gwiazdy krótkookresowe zaćmieniowe (w tym tranzyty egzoplanet) lub pulsacyjne i  obserwować je w sposób ciągły przez wiele godzin. Wówczas jest duża szansa, że tylko ty będziesz zbierał materiał dotyczący "życia" wybranej gwiazdy w tym okresie.

Żeby obserwacje miały jakąś naukową wartość trzeba je robić przez filtry najlepiej wg standardu Johnson Cousins UBVRI (filtry te są dostępne dla amatorów).

 

W przypadku gwiazd zaćmieniowych i tranzytów istotne jest wyznaczenia momentu minimum blasku i przebiegu krzywej jasności, co pozwoli na zbadanie mechaniki układu zaćmieniowego. Dla gwiazd pulsacyjnych krzywa może być pomocna przy analizie sejsmiki danej gwiazdy. Gwiazdy pulsują w różnych nakładających się na siebie modach i dlatego wygląd krzywej zmienności może być bardzo zaskakujący.

Jeśli chodzi o gwiazdy kataklizmiczne (typu U Gem) warto prowadzić ich monitoring, a w przypadku, gdy zauważymy, ze coś się dzieje (rozbłysk) zebranie pomiarów jasności przez dłuższy czas może być obserwacją bardzo cenną. Masz wtedy sporą szansę, że tylko ty będziesz miał taki rozbłysk udokumentowany.

Cenne są też obserwacje fotometrii planetoid dokonywane również w sposób ciągły przez wiele godzin.

 

Do takich obserwacji należy się zaopatrzyć w kamerę CCD (ew. cmos najlepiej 16 bit) z możliwie jak największą studnią i pamiętać o zasadzie -im więcej fotonów złapiesz tym masz dokładniejszy pomiar, oraz im więcej pomiarów zrobisz tym dokładniej wykreślisz krzywą zmian blasku. Połączenie tych zasad prowadzi do jednego wniosku: im większe lustro twojego teleskopu tym lepiej.

 

W praktyce moje sesje obserwacji gwiazd zmiennych wyglądają tak: wybieram obiekt, ustalam czas ekspozycji, żeby nie przepalić obserwowanej gwiazdy i odpalam serię zdjęć, jedno po drugim, bez przerw przez wiele godzin. Robię dithering i oczywiście pełną kalibrację każdej klatki.

 

Aha, jeszcze jedno: sesja fotometryczna to nie astrofotografia w naszym forumowym rozumieniu. Tu lekko pojechane, jajowate gwiazdki nie są problemem, a ostrości nie ustawiamy zbyt dokładnie. Lekko nieostre gwiazdy zaświetlają więcej pixeli i pomiar jest dokładniejszy.