Mały Obłok Magellana - Small Magellanic Cloud [SMC]

Tuvoc · 17 Lipca

Wyprawa astrofotograficzna na południową półkulę nie byłaby kompletna gdyby wraz ze sfotografowaniem Dużego Obłoku Magellana, nie uwiecznić jego mniejszego towarzysza.

Mały Obłok Magellana - NGC 292 jest karłowatą, nieregularną galaktyką typu SB(s)m znajdującą się w konstelacji Tukana. Jej poprzeczka jest widoczna, ale ramię spiralne jest bardzo rozproszone. Według bazy danych NASA/IPAC zawierającej próbkę prawie 300 pomiarów odległości dla tego obiektu, średnia odległość do Słońca wynosi około 199 000 lat świetlnych.

O galaktyce zwanej potocznie Małym Obłokiem Magellana można napisać bardzo dużo, szczególnie, że jako obiekt należący do Grupy Lokalnej był badany bardzo szczegółowo w praktycznie każdym zakresie widma i pod kątem poszukiwania odpowiedzi na szereg różnych pytań. Dlatego też trochę przewrotnie opiszę większość mniejszych bohaterów "drugiego planu" nie mniej fascynujących niż jego główna bohaterka.

- NGC 456 i 460 - widoczne w górnym prawym rogu obiekty to mgławice z gromadami otwartymi znajdujące się w gwiazdozbiorze Tukana. NGC 456 jest pozostałością po supernowej typu EN+OCL

- NGC 419 - przesuwając się w dół zgodnie z ruchem wskazówek zegara zobaczymy niewielką gromadę kulistą odkrytą przez Jamesa Dunlopa. Jest to wiekowy obiekt z metryką wynoszącą około 6,6 miliarda lat.

- NGC 371 - przesuwając się niżej widzimy gromadę otwartą znaną również jako Hodge 53. Jest ona położona w Małym Obłoku Magellana. Jest powiązana z mgławicą emisyjną, w której centrum powstaje wiele nowych gwiazd. Spora część wodoru została już zużyta, przez widzimy intensywną wodorową otoczkę i nieco wyblakłe wnętrze.

- NGC 346 - na lewo i wyżej od NGC 371 znajdziemy kolejną gromadę otwartą o średnicy około 200 lat świetlnych. Podobnie i tu z związana jest ona z gromadą emisyjną, będącą największym takim obiektem w całym Małym Obłoku Magellana. Warto zobaczyć jej piękne zdjęcie wykonane z użyciem Kosmicznego Teleskopu Hubble'a.

- NGC 299; NGC 306 i NGC 330 - w bliskim sąsiedztwie NGC 346 znajdziemy te trzy gromady otwarte, wszystkie będące częścią SMC. Mimo ich wizualnego podobieństwa NGC 299 ma ok 25 mln lat, ale już taka NGC 330 aż 40 mln lat i zupełnie inny stosunek poszczególnych obecnych w nich typów gwiazd.

- NGC 290 i NGC 294 - kierując się w górę kadru trafiamy na gromadę otwartą NGC 290, a nad nią NGC 294.

- NGC 249 oraz NGC 261 - ciekawa para, z jednej strony mgławica refleksyjna, a po sąsiedzku emisyjna. Przypomina to nieco mariaż rodem z mgławicy M 20 (Mgławica Trójlistna Koniczyna).

- NGC 248 - blisko górnej krawędzi kadru zobaczymy mgławicę emisyjną, którą łatwo zignorować przy tej skali zdjęcia, a jest skarbem nieba zawartym w Małym Obłoku Magellana. Zdjęcie wykonane Kosmicznym Teleskopem Hubble'a ukazuje obiekt o wymiarach 60 na 20 lat świetlnych i niezwykle jasnym środku, z widocznymi strukturami wnętrza oraz wieloma zagęszczeniami pyłów.

- NGC 220, NGC, 222, NGC 231, NGC 267 - nasz peleton kończą piękne i zróżnicowane względem siebie gromady otwarte, z których największa to NGC 267.

W kadrze zabrakło moim zdaniem nieco dodatkowego wodoru z szeregu obszarów emisyjnych, ale to już temat na kolejną wyprawę.

Edytowane 18 Lipca przez Tuvoc