Fredrixxon

Czemu nie widzę efektu crossingu?

No ładnie, znowu nad ranem. Coś nie mam szczęścia, chyba zostanie mi rysowanie :/

Każdy astroziom czyta płynnie w hiragana. A jak zapomniał, to sobie odświeży

Wczoraj pilnowałem całą noc przy czystym niebie. Ani śladu. Dzisiaj całą noc 100% chmur. Wrrrrrr ...... No trudno, to se narysowałem

Na 36 - dwa ostre. Następne, zrobione 4 minuty później (bez tykania obiektywu) już nie ostre. Loteria i zmarnowany czas. A550+tair3-s na statywie goliat. F5,6, 4 s, iso 200, biel 5500K. Pliki prosto z karty. Na pierwszym zachodząca Wenus. Próbowałem ustrzelić Jowisza, ale zanim skończyłem zabawy z maską Bahtinowa, wlazły na niego chmurwy. Jeżeli jutro będzie czyste niebo spróbuję nawet z filtrem semi- apo. EDYTA: Przy takich "płaskich strzałach" duży wpływ na jakość obrazu ma atmosfera. Zimą i latem powietrze drży i faluje nad rozgrzanymi dachami ... Do wysokiego biurowca prawie 4 km.

Tu nie trzeba 1000 słów, wystarczy jedno: NIE. Ten obiektyw (mam nadzieję, że jasno to wynika z tego , co napisałem) jest świetny dla tych, którzy lubią sobie robić problemy. Przypadkowe udane zdjęcia w dzień nie usprawiedliwiają całej tej szarpaniny i wydatków. Mogę wam pożyczyć obiektyw do testów, Najbliższe planowane użycie to zaćmienie księżyca.

A masz, brzydka żabo! Parę lat temu, będąc właścicielem (nieco sfrustrowanym) EQ3-2, próbowałem na różne sposoby oszklić moją alfę, nie wyrywając dziury w sakiewce. No takie głupoty jak astrofoto mi się marzyły po prostu. Nabyłem więc radzieckiego jupitera 21 (200mm), a potem taira-3 (300mm). Trafiły mi się całkiem przyzwoite egzemplarze. TAIR JAKI JEST … Wiadomo – z zestawu foto-snajper. Wielka, ciężka rura. Niby kusi niską ceną za taką ogniskową, sporo przychylnych opinii. Ale nie ma lekko. Zanim to zacznie robić zdjęcia, trzeba się trochę nagimnastykować. Po kolei : OSTROŚĆ Z zestawu - ma to pewną przykrą konsekwencję : ustawianie ostrości, całkowicie uzasadnione ergonomią kolby foto-snajpera, w normalnym użytkowaniu doprowadza do szału. Dokładność pokrętła, przełożenie na plastikową zębatkę … masakra. Z całą powagą twierdzę, że to wystarczający powód, żeby tego obiektywu nie kupować. W fotografii dziennej nie da się trafić w nic żywego, w nocnej – musiałem zmajstrować maskę Bahtinowa. A i tak trzeba ostrość sprawdzać i poprawiać, bo obiektyw długo stygnie i traci ustawienia (też tak macie?). Na statywie Na statywie/montażu montuje się taira z aparatem, nie aparat z tairem. Ile ja się naszukałem szybkiej płytki manfrotto ze śrubą 3/8”! W żadnym sklepie i nigdzie w necie na złość nie było. Śrubę do szyny montażu dostałem jakimś cudem szybciej. M42 Na początek próbowałem z tanim adapterkiem za kilkanaście złotych. Jupitera 37 taki utrzyma, taira już nie. Lekki luzik i wszystko lata. Nie ma mowy, żeby obiektyw trzymał się na takim dziadostwie osiowo. Tair na szczęście należy do tej fajnej grupy radzieckich szkieł z odkręcaną dupką – można ją wymienić na mocowanie innego, imperialistycznego systemu. W końcu doszedłem do wniosku, że muszę zainwestować w solidne mocowanie. ABERKA, ABERKA, TRALALA Ruskie szkło tak ma : nawet ostre, przyzwoita rozdzielczość, ale im dłuższa ogniskowa, tym bardziej widać archaiczność sowieckiej technologii. Plejady, Jowisz - jak garść kolorowego konfetti. Kolejny poważny powód, żeby dać sobie z tym spokój. A gdyby tak jeszcze kasy dołożyć i zastosować filtr semi-apo? Dorobienia całego nowego mocowania podjął się ś.p. pan Marek Mazur (ten z Retro Kamery). Nieśmiało wspomniałem, że marzy mi się taki dynks w środku, żeby wkręcać filtry – odbierając dostałem nie tylko możliwość wkręcania filtra, ale także możliwość wykręcania tego dynksa. Rzecz w tym, że filtr 1,25” jest malutki i znacznie obcina stożek światła. Po próbach z plastikową atrapą zakładałem, że nie będzie winietował na APSc, ale pewności nie miałem. Pan Mazur o tym pomyślał i w razie czego mogę wrócić do pełnego przelotu. INNE ATRAKCJE Właściwie od razu obiektyw dostał trochę ochrony : dobry filtr UV jako protektor na przednia soczewkę, tubus w paru miejscach oklejony został mocną szeroka taśmą izolacyjną (poprawia też chwyt), sztywną osłonę przeciwsłoneczną zamiast oryginalnego „kalosza” i dekielek zatrzaskowy. Potem zrobiłem wspomnianą maskę Bahtinowa i filtr ND w oprawce z redukcji 72-82mm i adaptera filtrów cokin 82mm i oczywiście tylny dekiel na mocowanie sony a. ALE CZY TO SIĘ OPŁACA? Trudne pytanie . Wszystkie usprawnienia i dodatki kosztowały więcej niż obiektyw. Wszystko funkcjonuje jak należy. Jak się trafi z ostrością, zdjęcia żyleta. Natomiast co do efektu działania filtrów : w dzień semi-apo daje wiadomy efekt kolorystyczny. Można się go pozbyć, ale kolory nie będą już idealne. Fioletowe duszki (w dziennej fotografii kolorowej) usuwa raczej miernie. Nie wiem natomiast, jak tair by się sprawdził z innymi filtrami w narrowbandzie. Odkręcana dupka jest za cienka, by zastąpić ją kołem filtrowym+mocowanie DSLR, więc wkręcane filtry to chyba jedyne rozwiązanie. W kamerach jest inny back-focus i powinno być dość miejsca na koło. Nie mam już jak tego sprawdzić.

Ale jakie ładne szkodniki :)

A zrobił panoramkę tych 200 stopni?

Moze Ale jeśli to w miarę luźny materiał, to kiedyś i tak musiał się "skupić",. CZyli cała bryłka powstała metoda addytywną raczej niż substrakcyjną. Inaczej asteroidy by tylko malały, a między Ziemią i Marsem zostało by gruzowisko frakcji cukru. Dobrze kombinuję?

Fascynujące jak takie wielkie głazy przyklejają się do tak niewielkich obiektów. Grawitacja jest tam tyciutka, a z kolei tyciutka prędkość przy masie takie głazu daje katastrofalne rezultaty. W najlepszym razie efekt toczenia się po powierzchni asteroidy (zdjęcia takich już się gdzieś przewijały). Muszą zbyć spełnione naprawdę wyjątkowe warunki.

Pogrubienie na równiku przypomina te na księżycach Saturna - Panie i Dafnis. Spodziewam się, że mają taka samą genezę

Po kotlecie - przy deserze : nasza swojska "Hydrozagadka". Refraktor na miarę naszych możliwości :)

To już przegiąłeś Super pocztówka

Kolejny kotlet - kolejna zdobycz do kolekcji. "Tajemnica Zielonego Królestwa". Newton ciekawej konstrukcji. Swoją drogą pocieszające, że kreskówki robią dzieciakom rozgarnięci ludzie (newton ustawiony jak trzeba)!

W tej chwili na radarach znowu szaleństwo Mam nadzieję, że do wieczora dotrze to do nas. W Gdańsku szykuje się wieczorem okienko bez chmur (prawie). Mam na oku fajną pozycję do fotek, Tylko muszę się trochę bardziej zmotywować. Albo może jakiś astroziom się przyłączy?

no to widzę szkoda, że mnie poranne ominęły. Raz, że chmury, dwa muszę się ... uczyć

W tej chwili widoczne już tylko na N. Dołem właziły jakieś chmury burzowe. Nawet się błyskało.

U-lala! Może nie specjalnie jasne, ale pewno jedne z najrozleglejszych jakie widziałem. Ok 23 rozlały się od W do NE.

Sygnał po byku niestety chmury ....