WielkiAtraktor

Zależy od światłosiły; do światła widzialnego można kierować się zgrubnym zaleceniem 3-5 × odstęp pikseli ≈ liczba przysłony (czyli np. SCT f/10 → piksel 2-3 µm). Uwaga — lepiej mieć zbyt duży piksel (bo praktycznie bezstratnie zmniejszymy sobie światłosiłę Barlowem) niż zbyt mały (reduktory ogniskowej mogą obniżać jakość obrazu; chyba że mamy dokładnie 2x mniejszy niż optimum, wtedy kosztem wielkości obrazu można włączyć binning).

Gwoli ścisłości: granulacja (komórki konwekcyjne w fotosferze) to zjawisko stricte fotosferyczne i jest widoczne bez problemu (i tylko ono!) przez folię Baadera (można zacząć od stacku z lustrzanki, a z większej apertury i szybkiej kamery wyjdzie dokładniej) . "Palemki" w chromosferze (spikule, ang. również mottles) nie są widoczne przez folię w ogóle. Nie odpowiadają 1:1 granulom, więc to nie jest tak, że folia pokazuje jakąś kiepską wersję widoku z wąskopasmowego teleskopu Hα

Z dużym prawdopodobieństwem nie będziesz miał na tyle dobrego seeingu, żeby na pojedynczym zdjęciu wyszła granulacja na całej tarczy. Zestackowanie kilku-kilkunastu RAWów powinno wtedy pomóc; mnie przed laty tak wyszło (achromat 102/1000 mm, stack 7 zdjęć): O ile nie prześwietlisz, nawet w kiepskich warunkach uchwycisz co najmniej pociemnienie brzegowe.

Z jednej strony sam jestem dobrej myśli ― podejrzewam, że astronomów-amatorów jest więcej niż kiedykolwiek (po prostu miałka papka i jej konsumenci są bardziej widoczne online), ale z drugiej wyniki ankiety są trochę niepokojące. Niczym niezdrowa piramida populacyjna. Kto nas zastąpi na forum za kilka dekad? ?

Fabryczna szyna montażowa w M715 jest solidna, ale nie odpowiadały mi dwie rzeczy: 1) jest węższa niż standard Vixen przewiduje; moje uniwersalne siodełko nie było jej w stanie złapać, musiałem dokładać 2-milimetrowy aluminiowy pasek: 2) była jedynie przynitowana do tubusa; gdy założyło się teleskop na montaż poziomo, tubus zauważalnie odchylał się od szyny (i to goły, bez akcesoriów) Postanowiłem zmienić ją na baaderowską uniwersalną szynę Losmandy (stwierdziłem, że dokładanie obejm byłoby już przerostem formy nad treścią, poza tym teleskop przestałby się mieścić do wygodnej fabrycznej walizki). Koziołek serwisowy (wymościłem go jeszcze paskami maty ochronnej): Optyka wymontowana, tubus gotowy do rozwiercania nitów: ...i rozwiercone: Tubus ma ścianki 3 mm: Nowa szyna na zdjęciach w sklepie sprawia wrażenie bardzo ażurowej, ale to jednak solidny kloc (część centralna, w której potem wywierciłem i nagwintowałem nowe otwory, ma 6 mm grubości): Gotowe. Zamiast nitów mam teraz 5 śrub M5: Żeby nic się w środku nie odbijało, okleiłem łby śrub welurem: Zakładanie na montaż jest teraz o niebo wygodniejsze:

Tak, czynem. Nawiercam nową szynę montażową.

Świetne te Jowisze, czuję się znów wielkoaperturowo zmotywowany (jak parę lat temu, gdy pokazywałeś z dobsa 12-ki). Sprawdź PW

Świetny ten „opozycyjny” księżyc z cieniem.

Nie uogólniałbym w tym kierunku. Np. dla mnie satysfakcja z astrofoto to 40% pokonanie wyzwań sprzętowo-software'owych, 40% radość z samodzielnego złapania ciała niebieskiego/zjawiska „na kliszy”, 20% przyjemność pokazania i podzielenia się — ale robię to tylko na forach dla ludzi „z branży”. Może po prostu te kwestie grzebania w sprzęcie i programach (co jest obecnie znacznie przystępniejsze niż 15-20 lat temu) zachęcają więcej osób niż wizual i szkice.

Nieśmiało zaproponuję pokaz gaszenia trifluorku chloru piaskiem ?

Przeprowadziłem wreszcie porządnie kolimację (faza mechaniczna — ukoncentrycznienie odbić zw. wtórnego i obydwu bafli przy kamerze patrzącej centralnie od przodu — a potem optyczna, symetryzacja wzoru dyfrakcyjnego na Wedze), ale seeing tym razem miałem słabszy. Wszystko z Intesa M715, kamera Blackfly S (IMX 273) + filtr czerwony >610 nm, obróbka w AS!3 i ImPPG. Ekspozycje 7 ms, wideo po 55 s z 5-sekundowymi odstępami. zapętlenie filmików pod prawym przyciskiem myszy; polecam zwęzić okno przeglądarki, żeby nie trzeba było odchodzić 3 m od monitora Z przedwczoraj (3:57 h): r2209.mp4 W odwzorowaniu walcowym równoodległościowym zdaje się, że widać ruch względny jednego z pasów; zwróćcie uwagę na zaznaczone ciemne chmurki (1:31 h): Ech, muszę zwiększyć aperturę, wtedy będzie widać wyraźniej, jak u Darryla z C14. Sesja wczorajsza (1:58 h): r610.mp4

Oczywiście każdy sam decyduje, na ile chce podkreślić swój szacunek do rozmówcy w danej sytuacji. Chodziło mi głównie o to, że nie ma podstaw do domagania się „zmień na «Was», chyba że nas nie szanujesz”. Zaimki małą literą to normalna pisownia, i nie świadczą o jakimkolwiek braku szacunku. Pisanie wielką świadczy o szczególnym podkreśleniu szacunku (i zwykło się to robić tylko w listach; ja np. traktuję posty na forum raczej jako zwykłą rozmowę i pisałbym małą literą, co nie znaczy, że bimbam sobie na współforumiczów). Koniec off-topu, /end rant!

Ja w kwestii formalnej: zaimki osobowe piszemy wielką literą w korespondencji. Wpychanie tego wszędzie, gdzie się da, wygląda co najmniej dziwnie (jak np. w przepychankach słownych w komentarzach na portalach społecznościowych typu: "zaraz tak Ci przywalę, że się nakryjesz nogami, Ty, taki owaki!"). Kwestią otwartą pozostaje, czy post w publicznym wątku na forum ma wagę listu. A pisanie ich małą literą w kontekstach innych niż korespondencja prywatna to nie "brak szacunku", tylko normalna praktyka (jak można się przekonać czytając dowolną książkę czy prasę). Do okazania braku szacunku mamy normalne metody typu wyzwiska, natrząsanie się i in.

Tytan. Nie mogę się doczekać jednej z planowanych misji - orbiter, balon, dron, łódź podwodna (czy też „podwęglowodorowa”) - i obrazów jezior i strumieni z bliska.

Musisz w takim razie zapisać jako MP4. Kodek wideo najlepiej wybrać H264, jest b. szeroko obsługiwany.

Jak pisze Pawlik, dla najpopularniejszej i najtańszej opcji odrzucania energii (tj. folia ND 3,8) jest to jednak istotne. SC + ND 3,8 + f/15 jest w sam raz, ale wolałbym tego dalej nie ściemniać. Dla bardziej skomplikowanych konfiguracji (np. klin Herschela z niezbyt gęstym dodatkowym filtrem ND albo UV/IR-cut, Newton z niepowleczonym lustrem/ami) faktycznie można zawężać.

Chyba jakoś tak: ilość sekund łuku/piksel jest znacznie większa niż zaburzenia seeingowe oraz zdjęcie zrobiono w warunkach podpróbkowania (krążek Airy'ego bardzo mały w porównaniu do odstępu pikseli). Dzięki drizzle udało się tę niezrealizowaną rozdzielczość w znacznym stopniu odzyskać.

Dużej ASy pod kopułą to nie dotyczy, ale jeśli ktoś dociążałby montaż do granic wytrzymałości (à la riklaunim wieszający C14 na HEQ5;)), to chyba też wiatr robiłby różnicę. Tj. mała przeciwwaga na końcu pręta będzie łatwiej wpadać w drgania niż duża przy samym montażu.

Jak animacja w kolorze, to polecam zamieszczać wideo MP4/H264, nie GIFa (który masakruje drobne szczegóły przez redukcję do 256 kolorów i dithering). Informacje o tym, jak to zrobić m.in. tu i tu.

Sprawa jest dość skomplikowana (na telescope-optics.net jest rozdział na ten temat), ale faktycznie utrata kontrastu jest z grubsza proporcjonalna do liniowej obstrukcji (w pewnym jej zakresie), jak na rys. 106 tutaj.

Proponuję trzymać się określenia T2 (M42x0,75 mm). Przez samo M42 rozumie się zwykle gwint fotograficzny M42x1 mm.

Tak, i samolotów, chodzi mi od dawna po głowie, żeby tego spróbować.

Orientujesz się, czy przy sterowaniu z komputera można płynnie zmieniać prędkości osi od 0 do maksymalnej? (Bo np. HEQ5 ma dwa reżimy prędkości i trzeba zatrzymywać przechodząc pomiędzy nimi).

Dziękuję, zadziałało. No i skończyło się wpisywanie hakerskiej komendy...?

Świetnie Tak tylko dla porządku, ta komenda daje wszystkim użytkownikom uprawnienia do portu. Lepiej byłoby np. stworzyć grupę, dodać do niej siebie, i uprawnienia do portu przypisywać grupie automatycznie mechanizmem udev (zadziała przy każdym podłączeniu kabla)... mnie nie chciało się tego robić i od 2014 przy każdej sesji po prostu wklepuję powyższą komendę na laptopie akwizycyjnym (mam analogiczny kabel do HEQ5).